997 matches
-
D. de nivelul de dezvoltare, pot prezenta rețineri, întârzieri, regresii ale abilităților fizice, sociale și de învățare, nefiind în concordanță cu paternul de dezvoltare. E. de procesare senzorială, pot manifesta reacții repetitive, neadecvate și fără sens la stimuli auditivi, vizual, olfactivi, tactili și/sau kinestezici, nivelul variind. F. de cogniție, se pot constata anormalități privind procesul de gândire generalizată și abstractă, dificultăți de conștientizare, analiză care afectează abilitatea de procesare a informațiilor simbolice. Universitatea Iowa prezintă în 2008 un tabel cu
Autism : aspecte generale by Marinela Rață, Gloria Rață, Bogdan-Constantin Rață () [Corola-publishinghouse/Science/310_a_620]
-
vis). Fără a încerca să explicăm toate aceste aspecte, vom arăta cum în actul de percepție intervin o serie de procese psihice complexe. Mai întâi, percepția e constituită din numeroase senzații. De pildă, stejarul ne provoacă senzații de culoare, senzații olfactive (mirosul taninat), iar dacă îi atingem scoarța și senzații tactile. Dar percepția nu e doar o sumă de senzații. Intervin și imagini, urme ale percepțiilor anterioare. Reprezentările fac percepția mai bogată, mai vie. Când sosim cu trenul într-un orășel
[Corola-publishinghouse/Science/2106_a_3431]
-
devine discutabilă; c. analiza exclusivă a informațiilor codificate prin cuvânt și, deci, centrarea pe mesajele verbale, pierde tot mai mult teren în fața cercetării diversității codurilor utilizate (sunet, cuvânt, gest, imagine, cinetică, poziție etc.) și acceptării multicanalității comunicării (auditiv, vizual, tactil, olfactiv etc.). Din perspectiva acestei realități, devine tot mai evident faptul că și în situație didactică, comportamentul interlocutorilor, în ansamblul său, are valoare comunicativă. d. a comunica, ca formă de interacțiune, presupune câștigarea și activarea competenței comunicative, care este deopotrivă aptitudinală
[Corola-publishinghouse/Science/2106_a_3431]
-
de 60 de ori mai mare, în timp ce al ființei umane este de 150 de ori mai mare. Hipocampul (esențial în procesul de memorare) este cu 150% mai mare la cimpanzeu și de patru ori mai voluminos la om. Însă bulbul olfactiv care deține centrul mirosului are aceeași dimensiune. Pisica și tovarășul ei, șoarecele, nu sunt, până la urmă, atât de inteligenți cum ni i-a descris La Fontaine! Pentru mai multe detalii Bitterman, M.E., „The Evolution of Intelligence”, Scientific American, 1965. Eccles
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
adevăr, dacă ar fi să ne încredem în concepția populară, memoriile noastre sunt senzoriale. Cineva este vizual pentru că are impresia că vede paginile în minte, altcineva este auditiv pentru că aude o voce care-i șoptește pe dinăuntru, un altul este olfactiv etc. Această credință, uneori modificată puțin de pedagogi, în lumina dezvoltărilor științifice, este o rămășiță a teoriei memoriilor parțiale de la sfârșitul secolului al XIX-lea, susținută în special de neurologul Charcot. Potrivit acestei teorii, ar exista o memorie asociată simțurilor
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
dezvoltărilor științifice, este o rămășiță a teoriei memoriilor parțiale de la sfârșitul secolului al XIX-lea, susținută în special de neurologul Charcot. Potrivit acestei teorii, ar exista o memorie asociată simțurilor noastre, astfel încât ar exista o memorie vizuală, una auditivă, una olfactivă etc. Firește, se considera că muzicienii sunt auditivi, uitându-se că Beethoven a început să surzească încă de atunci când a compus Simfonia a IV-a, iar șahiștii se credea că sunt „vizuali”. Încă de la sfârșitul secolului al XIX-lea, Alfred
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
de referință despre parfumuri și mirosuri chimice (Arctander) prezintă aproape 2 500 de substanțe pure descrise cu ajutorul a 250 de cuvinte (Chastrette, Elmouaffek, Zakarya, 1986). Mirosul se declanșează atunci când moleculele parfumate, inhalate odată cu aerul în timpul inspirației, se fixează pe epiteliul olfactiv situat pe peretele foselor nazale și separat de creier printr-un simplu strat osos, traversat de mici canale. Epiteliul olfactiv conține zece milioane de neuroreceptori, care, spre deosebire de neuronii din creier, sunt regenerați de îndată ce mor. Neuroreceptorii conțin cili, iar aceștia rețin
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
cuvinte (Chastrette, Elmouaffek, Zakarya, 1986). Mirosul se declanșează atunci când moleculele parfumate, inhalate odată cu aerul în timpul inspirației, se fixează pe epiteliul olfactiv situat pe peretele foselor nazale și separat de creier printr-un simplu strat osos, traversat de mici canale. Epiteliul olfactiv conține zece milioane de neuroreceptori, care, spre deosebire de neuronii din creier, sunt regenerați de îndată ce mor. Neuroreceptorii conțin cili, iar aceștia rețin moleculele odorante prin dispozitive de captare. Acestea (un fel de yale) rețin doar moleculele odorante specifice, la fel cum yalele
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
prin dispozitive de captare. Acestea (un fel de yale) rețin doar moleculele odorante specifice, la fel cum yalele nu se deschid decât cu anumite chei. Legătura unei molecule cu mirosul și receptorul declanșează un semnal bioelectric ce este comunicat bulbului olfactiv, apoi cortexului olfactiv pentru recunoașterea mirosurilor, la fel ca „formele” obiectelor. Richard Axel (1995) și Linda Buck au obținut în 2005 premiul Nobel pentru identificarea genelor chemoreceptorilor, „yalele” mirosurilor. Ei au descoperit că, dintre cele 30 000 de gene umane
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
captare. Acestea (un fel de yale) rețin doar moleculele odorante specifice, la fel cum yalele nu se deschid decât cu anumite chei. Legătura unei molecule cu mirosul și receptorul declanșează un semnal bioelectric ce este comunicat bulbului olfactiv, apoi cortexului olfactiv pentru recunoașterea mirosurilor, la fel ca „formele” obiectelor. Richard Axel (1995) și Linda Buck au obținut în 2005 premiul Nobel pentru identificarea genelor chemoreceptorilor, „yalele” mirosurilor. Ei au descoperit că, dintre cele 30 000 de gene umane, 1 000 codează
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
glomerulelor activate în bulb, creierul ar desena, într-un fel, profilul unui miros. Concluzie La fel ca în cazul gustului, sensibilitățile variază enorm de la un individ la altul și mai ales de la o specie la alta. Sistemele receptive ale mucoasei olfactive dispun de un număr variabil de celule receptoare (Le Magnen, 1969): 10 milioane la om și 200 de milioane la un ciobănesc german. Aceste diferențe, probabil de zece ori mai mari la nivelul creierului (bulbul olfactiv), explică extraordinarele performanțe ale
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
Sistemele receptive ale mucoasei olfactive dispun de un număr variabil de celule receptoare (Le Magnen, 1969): 10 milioane la om și 200 de milioane la un ciobănesc german. Aceste diferențe, probabil de zece ori mai mari la nivelul creierului (bulbul olfactiv), explică extraordinarele performanțe ale unor specii. Câinele ciobănesc are o sensibilitate de un milion de ori mai mare decât cea a ființei umane. Iată de ce simte sosirea stăpânului înainte ca noi să vedem mașina dând colțul străzii. Nu este vorba
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
o sensibilitate de un milion de ori mai mare decât cea a ființei umane. Iată de ce simte sosirea stăpânului înainte ca noi să vedem mașina dând colțul străzii. Nu este vorba despre un al șaselea simț, ci despre miros. Simțul olfactiv excepțional al unor câini este folosit pentru căutarea persoanelor dispărute sau pentru detectarea drogurilor sau a substanțelor explozibile. Dar se pare că recordul este deținut de peștii migratori. Anghilele sau somonii au un miros remarcabil, care le permite celor care
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
de hipotalamusul posterior (deoarece leziunea provoacă letargie), iar somnul de hipotalamusul anterior. Continuarea cercetărilor (Jouvet, 1995; Valatx, 1998) duce la descoperirea existenței rețelelor de neuroni excitați sau inhibați de numeroșii neurotransmițători. SCHEMĂ Cortex Creier perceptiv Talamus GABA - Dopamină + Histamină + Bulb olfactiv Arginina + Cerebel VIP - Centrul somnului Glicină - Hipotalamus anterior Puntea lui Varolio Ceas biologic Centrul trezirii Bulb rahidian Centrul suprachiasmatic Hipotalamus posterior Activare Inhibare Formațiune reticulară Centrul somnului paradoxal Măduva spinării Denumirea neurotransmițătorilor sunt în italice. Circuitele trezirii și ale somnului
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
Într-un fel, emoțiile ar fi rămășițele sistemelor de reacție cu utilitate biologică prezente la strămoșii noștri. La mamifere (șobolan, pisică, leu etc.) și om există un nivel al sistemului limbic, un fel de „creier emotiv” (hipotalamus, hipocamp, amigdală, bulb olfactiv, o parte din talamus; Karli, 1969), toate fiind sisteme de comandă a emoțiilor. Acest centru declanșează mai multe emoții în funcție de patru mari circuite. Jaak Panksepp (1982, 1989) a propus o sinteză teoretică în cadrul căreia există patru mari sisteme motivațional-emotive: al
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
pe Panksepp, putem considera că, în general, dorința ființei umane corespunde nevoilor hedoniste ale filosofilor și căutării plăcerilor. Sistemul mâniei (furie, agresivitate etc.) a fost descoperit cel dintâi. Ablațiunea cortexului la pisică (Magoun, 1954, apud Magoun, 1960) și a bulbului olfactiv la șobolan sau stimularea electrică a anumitor regiuni ale sistemului limbic declanșează la animal o stare de mânie de o violență intensă (numită „turbare”), ce culminează cu omorârea semenilor din jur, acesta fiind și cazul celebrilor șobolani „ucigași” (Karli, 1971
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
din jur, acesta fiind și cazul celebrilor șobolani „ucigași” (Karli, 1971). În condiții normale, incitatorii naturali sunt iritarea (răni, durere) și frustrarea. Reacțiile corespondente sunt atacul și lupta, care implică, mai ales în cazul animalelor, mușcături. Unele stimulări ale cortexului (olfactive la șobolan, cu siguranță vizuale la om) modulează și inhibă reacțiile paroxistice de turbare pentru a produce mânia sau ceea ce numim agresivitate. Concluzie Cortexul, sediu al deprinderilor sociale și morale, este dezinhibat de anumite substanțe, cum ar fi alcoolul. Pe
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
ghidajul jandarmilor devine din ce în ce mai sever. Înainte de a urca scările ce duc la raclă, mai aud doar o voce bărbătească care ne spune „pe două rânduri, pe două rânduri, înaintăm frumos, nu ne oprim, așa”. În vâr tejul emoțional, colorat și olfactiv în care am intrat, apuc să văd o pelerină care încearcă să depună pe raclă o bucată mare de pânză albă. Pânza, moștenitoarea acelui lințoliu din in, denumit brandeum, cu care se acopereau în Antichitatea Târzie relicvele, este îndepărtată cu
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
trei fanfare de regiment. Gulaș la ceaun, mămăligă, sarmale, murături, pește fript, iarăși sarmale, vin direct din bute de stejar, parcă cineva toarnă o scenă dintr-un film ce are ca temă Hanul Ancuței al lui Sadoveanu. O altă barieră, olfactivă și vizuală de data aceasta. Aromă de ceafă la grătar contra busuioc și tămâie. Nimeni nu pare deranjat de contrast. Mă opresc aici, parcă îmi vine să-mi strig disperarea, nu mai înțeleg nimic din ceea ce văd. București, octombrie 25
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
interiorul Catedralei Mitropolitane din Iași în timpul nopții de priveghere din 13 spre 14 octombrie. În fine, Biserica ne spune că relicvele sfințite însele produc mir și uleiuri parfumate. În general, raclele sfinților miros bine - personal pot confirma această stranie senzație olfactivă. Atingând puțin corzile teologiei creștine, „mirosul de sfințenie” care abundă în relatările de pelerinaj, hagiografii și alte surse bisericești nu este oare altceva decât „buna mireasmă” a lui Hristos, semnul cel mai evident de desemnare, alegere a oamenilor cei mai
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
senzații neuropsihice, ele fiind învestite simbolic cu calități tactile, de relaționare atât cu instituția religioasă, cât și a pelerinilor (practicanților) între ei. Mireasma persistentă de busuioc uscat din jurul Catedralei din Iași, de exemplu, trasează, pe de o parte, o frontieră „olfactivă” între spațiul pelerinajului și oraș, iar pe de altă parte, „șterge” frontierele dintre pelerini și locul sacru în ansamblul său, dându-le acestora certitudinea că se găsesc, în sfârșit, după o lungă și obositoare călătorie, integrați pe deplin în „acțiunea
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
ori în cel domestic. Pe lângă sursele tradiționale de aprovizionare (Grecia, Muntele Athos, Rusia), în ultima vreme au apărut numeroase „aromate” vândute drept „tămâie” din India și China, așa cum se pot găsi în orice magazin cu specific oriental din Occident. Gama olfactivă a produsului s-a diversificat extrem de mult, de la „iasomie” și „regina-nopții” la, atenție( !), „tămâie bio” (naturală, cum o recomandau unii comercianți), sub forma unor bulgări mici și negri, semn distinctiv al vremurilor pe care le străbatem și al modei „bio-eco
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
curat și fără miros, personificarea însăși a lumii absurde și inodore a banilor” (Diaconu, 2007 : 17). Fiecare epocă posedă propria sa viziune asupra mirosului. În fine, ultimul aspect pe care aș dori să-l aduc în discuție este puterea memoriei olfactive. Chiar în momentul în care scriu aceste rânduri, dacă cineva m- ar întreba prin ce se deosebește pelerinajul de la Mănăstirea Prislop de cel de la Suceava, aș răspunde fără nici urmă de ezitare că la Prislop miroase a brad și a
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
binare [±Animat], [±Abstract], [±Uman] etc., și, pe de altă parte, structura lor argumentală, formulată în termenii teoriei cazuale fillmoriene. În funcție de criteriul intențional vs nonintențional, autoarea distinge două subcâmpuri de verbe de percepție pentru fiecare dintre cele cinci modalități (vizuală, auditivă, olfactivă, gustativă, tactilă): subcâmpul verbelor agentive sau intenționale și subcâmpul verbelor nonagentive sau nonintenționale, pe care le analizează sintactic. În recentul articol al Mariei Iliescu (2009) se surprind diferențele de natură semantică și discursivă dintre două verbe al căror sens de
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
primul capitol, Delimitarea clasei lexico-semantice a verbelor de percepție, deschidem cadrul de cercetare definind domeniul semantic al percepției. Delimităm clasa lexico-semantică a verbelor de percepție din limba română în funcție de mai mulți parametri: organele implicate în percepție (percepția vizuală /auditivă/tactilă/olfactivă/gustativă), prezența în structura semantică a trăsăturii [± Intenționalitate] și rolul tematic atribuit de verb subiectului. În urma acestor clasificări, distingem trei "utilizări" ale verbelor de percepție: nonintențională, intențională și evidențială (aparentă), pe care le reprezentăm în termenii teoriei cognitive a prototipului
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]