752 matches
-
din lumea exterioară? Scormoni întregul oraș. Scotoci prin toate cotloanele societății, își abandonă pantofii lângă un tomberon și atinse cu piciorul gol și cu un soi de satisfacție crudă stradă după stradă, suportând cu bucurie durerea frigului de primăvară și pietricelele ascuțite care îi tăiau talpa. Curând, își scoase și sacoul. Nici nu-și mai amintea unde îl lăsase. Cureaua și cămașa. Pantalonii. Într-un târziu, sub un cer desuet și buclat trandafiriu, se așeză gol pușcă pe trotuarul din fața porții
Amintiri din casa scării by Laura Aprodu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1354_a_2721]
-
doar Trinidad, de parcă numele său conținea o chemare către cea mai îndepărtată destinație, aluneca pe mijlocul apei, unde un curent invizibil purta trupul ambarcațiunii către capătul lumii. Era un loc periculos. Apa vuia pe pragul de ciment și totul, și pietricelele, și bulgării de lut galben, era înghițit de vârtejul puternic al gurii de canalizare. Capacul ei de fontă, scufundat în apă, ducea către o lume subterană. Acolo unde lumina zilei nu pătrunde și unde labirintul de grote și de pereți
Pawel Huelle - Eram singur și fericit by Radoslawa Janowska- Lascăr și Mihaela Cornelia Fis () [Corola-journal/Journalistic/2549_a_3874]
-
expresiile anatomice deveniseră uzuale în casa bolnavului, unde nu se mai pomenea decât de organe și funcțiuni, ca la spital.) Doctorul, după o suficientă anchetă, descoperi în depozitele emisiunilor lichide gravelă și chiar cristale măricele. Prin sedentaritate, rinichiul obosit fabrica pietricele și acestea obturau căile respective. Conțescu căpătă, la ordinul medicului, apă minerală, în scopul de a se provoca diureza. După încă un accident prelungit și nemaipomenit de dureros, care necesită o injecție cu pantopon, Conțescu se simți ușurat. Atunci medicul
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
-și noteze toate lucrurile interesante. Pietrișul luneca spre stîncile abrupte între care se aflau bolovani și băltoace. Se ghemui lîngă o băltoacă de dimensiunea unei farfurii de supă și se uită în ea încruntîndu-se. La fundul apei cristaline văzu trei pietricele, o mică anemonă de culoarea ficatului crud, un smoc de ierburi și cîțiva melci de mare; melcii erau oliv sau violet-închis, și i se păru că aceia mai deschiși la culoare au tendința să stea la margine, iar cei închiși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
celălalt spre încîntarea sa, se Bucură cînd altul își pierde liniștea, și clădește un Iad în disprețul Raiului.“ Blake nu alege, indică doar două tipuri de iubire, și viața ar fi mai simplă dacă femeile ar fi bulgări și bărbații pietricele. Poate așa sînt cu toții, dar eu sînt un amestec de prundiș. Sentimentele mele de pietricică se îndreaptă în întregime spre June Haig, nu, nu June Haig cea reală, ci una imaginară, aflată într-o lume fără înțelegere sau conștiință. Sentimentele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
crustă umflată de păduchi de toate dimensiunile, de la cîțiva centimetri la un metru și jumătate. Apoi au început să se devoreze unii pe alții. La sfîrșit a rămas unul singur, un titan încolăcit în jurul ecuatorului ca o rîmă în jurul unei pietricele. Corpul ultimului Puripăduche conținea carnea a tot ce a trăit vreodată pe pămînt. Era mulțumit. în timp ce-și construia fantezia, a adormit de cîteva ori și a continuat-o în vis, uneori ca victimă a Puripăduchelui, alteori ea Puripăduche
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
îl duse înapoi și i-l dădu prietenei ei. Simți imediat diferența. Avea corpul mai ferm, mai suplu, fără să fie fragil, iar părul, de un auriu stins, era dat frumos pe spate, lăsîndu-i fruntea palidă liberă. Avea cercei din pietricele atîrnate de lanțuri subțiri, și o rochie neagră cu decolteu pătrat. Uneori îi ghida pașii, alteori îl felicita. El o privea drept în ochi, își imagina cum ar fi să fie însurat cu ea, apoi se gîndea la Molly Tierney
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
cunoașterii, iar imaginea lor se reflecta clar într-un lac încărcat de papură și iriși. în lacul ăsta, izvor al unui rîu, era un somon care țîșnea spre un țînțar și turnulețe mozaicate din larve grosolane care se tîrau peste pietricele acoperite de buruieni. Pînă aici era mulțumit. Tot necazul începea cu fundalul, în care istoria era povestită prin meandrele și delta unui fluviu care curgea spre ocean. Cu cît lucra mai mult, cu atît își făcea apariția figura furioasă a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
Fleck. îți amintești zilele din vechea stradă Ashfield, cînd eu și surorile mele ne jucam de-a vapoarele pe patul tău? Uau, dar ai cam pus șunci pe tine. Pe vremea aia erai slab. Aveai buzunarele pline cu scoici și pietricele, îți amintești? — Tu erai băiatul ăla? întrebă Lanark clătinînd din cap. Ce mai face doamna Fleck? Ai mai văzut-o? — Nu, în ultima vreme, nu. Nici nu mai iese din casa acum. Artrită. Din cauza vîrstei. Dar mulțumesc lui Dumnezeu că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
veșmînt țesut din cele mai fantastice flori, printre care nu se zărea aproape nici o frunză, în acest ocean de culori schimbătoare și miros îmbătător. Lacul era atît de adînc și de transparent, că fundul lui, care părea un covor de pietricele mici, rotunde și perlate, putea fi văzut clar ori de cîte ori ochiul își îngăduia să nu vadă, jos de tot, în cerul răsturnat, copia dealurilor în floare. Totul emana bogăție, căldură, culoare, liniște, dulceață și delicatețe, și pe măsură ce ochiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
cu „în flăcări“ substituit lui „roșu“. POE, EDGAR ALLAN Cap. 8, par. 7. „Apartamentul mare și înalt“ este un Plagin din povestirea Căderea casei Usher. Cap. 19, par. 16. Primele trei propoziții lungi sînt un Plagin din Domeniul Arhheim. Substituirea pietricelelor „perlate“ cu pietricele „de alabastru“ provine din cealaltă descriere pe care Poe o face pietricelelor de pe fundul apei în Eleonora. POPE, ALEXANDER Cap. 41, par. 6. Afirmația lui Timon Kodac: „Ordinea este prima lege a cerului“ este din poeticul Eseu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
substituit lui „roșu“. POE, EDGAR ALLAN Cap. 8, par. 7. „Apartamentul mare și înalt“ este un Plagin din povestirea Căderea casei Usher. Cap. 19, par. 16. Primele trei propoziții lungi sînt un Plagin din Domeniul Arhheim. Substituirea pietricelelor „perlate“ cu pietricele „de alabastru“ provine din cealaltă descriere pe care Poe o face pietricelelor de pe fundul apei în Eleonora. POPE, ALEXANDER Cap. 41, par. 6. Afirmația lui Timon Kodac: „Ordinea este prima lege a cerului“ este din poeticul Eseu despre om. PRINCE
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
și înalt“ este un Plagin din povestirea Căderea casei Usher. Cap. 19, par. 16. Primele trei propoziții lungi sînt un Plagin din Domeniul Arhheim. Substituirea pietricelelor „perlate“ cu pietricele „de alabastru“ provine din cealaltă descriere pe care Poe o face pietricelelor de pe fundul apei în Eleonora. POPE, ALEXANDER Cap. 41, par. 6. Afirmația lui Timon Kodac: „Ordinea este prima lege a cerului“ este din poeticul Eseu despre om. PRINCE, REV. HENRY JAMES Cap. 43, discursul lui Moboddo. „Stai cu mine pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
adunat la cimitir. Cele trei fete plângeau de li se rupea sufletul, Florea și Tătica, proaspăt rași, îmbrăcați în negru, tăceau cu capu-n pământ, iar copiii, Marian, Mircisor și Doru al lui Florea și al Rădiței se jucau cu pietricele undeva în mulțime, cu hăinuțe transparente de ploaie peste veșmintele lor sărace. Atât avea să rămână din Mămica: o amintire ștearsă și o poză și mai ștearsă, cu o țărancă îmbrobodită într-o broboadă neagră. Fața ei acolo aproape că
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ca să poată merge la un film - tot ce-i plăcea mai mult pe lume - aventura sa în pântecul întunericului. Timpul topindu-se o dată cu lumina, singura măsură pentru coborârea sa, scoabă după scoabă de metal, rămăsese frica. Ochii orbind, urechile urlând, pietricelele de calcar din cohlee rotindu-se înnebunite în miezul neființei se deschidea atunci analizatorul mare al spaimei. Băiatul nu mai știa de mult dacă urcă sau coboară, sau dacă nu cumva merge în patru labe pe o nesfârșită șină de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cu logaritmi, sinusuri și cosinusuri din cărticica jegoasă pe care-o avea în odaie, un tabel în care miilor de gesturi, cuvinte, atitudini corporale, expresii faciale, pieptănături, haine purtate, pantofi, țigări, forme ale norilor, intemperii, poziții ale constelațiilor, evenimente politice, pietricele de pe caldarâm, amintiri de o clipă - le corespundeau tot atâtea reacții ale tinerei fete, într-o relație directă, univocă și imuabilă. Doar că era nevoie de sute de piese ale acestui angrenaj, care să fie activate deodată și să acționeze
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mireasma de țuică și busuioc a bordeiului, fetițele frământaseră lutul în albiuța de lemn în care Maria dormise înfășată cât fusese pruncă. Din pasta amară ca fierea, frământată cu lapte de vacă și balegă, plămădiseră un cap cu ochi din pietricele de râu și dinți de boabe de fasole un trup cu buric de măcieș zbârcit, mâini și picioare ca niște cârnați moi, degete cu unghii de cioburi de strachină. Fiecare dintre cele șapte fecioare își despletise cozile și-și retezase
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mai zăreai deloc, atât de obișnuit erai cu ele. Când mergea la veceu, vedea mereu în mozaicul de pe jos tot felul de capete, cai, clădiri, atât de limpede, că nu te-ndoiai că fuseseră chiar desenate acolo din miile de pietricele. Dar altădată vedea alte figuri, mereu altele. Și înainte să adoarmă, când ținea ochii-nchiși, vedea mai întîi un mozaic verzui care încet-încet se prefăcea în fețe și trupuri, în oameni adevărați ce începeau să se miște și să vorbească
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mâncare și același foc cu voi. Poate că nu știu foarte multe, dar știu ceea ce trebuie să știu. Maria îl privi mulțumită și, fără o vorbă, ieși din colibă. În praful drumului, trei tinere se jucau cu un pumn de pietricele rotunde, care păreau șlefuite de ele. ― Dar pe ele le cunoști? întrebă Maria. Una dintre ele roși puternic și îl privi în ochi. Sigur că știa cine este. O chema Arania și fusese prima fată cu care făcuse dragoste. ― De ce
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
extrem de elegant. Obișnuia ca atunci când își lua un anume cupon de material, să ia ceva mai mult, pentru a ne face și nouă anumite piese. Am stat ceva timp pe băncuța din fața porții, după care m-am ridicat s-adun pietricele aduse de șuvoaiele de apă ce umpluseră șanțurile. Gigi a venit discret pe la spatele meu și în nota ei obișnuită m-a îmbrâncit în șanț. Doar atât am auzit: „Urâto, ți-ai luat rochiță nouă?”. Am ieșit din șanț ajutată
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
extrem de elegant. Obișnuia ca atunci când își lua un anume cupon de material, să ia ceva mai mult, pentru a ne face și nouă anumite piese. Am stat ceva timp pe băncuța din fața porții, după care m-am ridicat s-adun pietricele aduse de șuvoaiele de apă ce umpluseră șanțurile. Gigi a venit discret pe la spatele meu și în nota ei obișnuită m-a îmbrâncit în șanț. Doar atât am auzit: „Urâto, ți-ai luat rochiță nouă?”. Am ieșit din șanț ajutată
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
și asta nu o zi sau două, ci două luni și patru zile. Ca un asasin care se întoarce la locul crimei, ca un somnambul mă învârteam în jurul casei, în fiecare zi, în preajma amurgului. Ajunsesem să cunosc toate pietrele și pietricelele din jur. Cu toate acestea, nu era nici urmă de chiparos, pârâu sau de persoanele pe care le văzusem. Degeaba am îngenuncheat, noaptea, sub clar de lună, degeaba am implorat, umilindu-mă, copacii, pietrele, luna - poate privise luna -, degeaba am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
nu ne-am mai dus niciodată împreună de când fuseseră rostite aceste fraze. Beton - acest gri lejer, amestecat ca o cocă în cuvă, și imprimând un scrâșnet special motorului și roților dințate care se-mbucă între ele, o bătaie ritmică de pietricele lovite de peretele de tablă, învârtindu-se continuu în malaxor, până ce masa curge leneșă prin deschizătură, se ridică în cupă, înaintează lin, atârnată în văzduh de odgonul de oțel peste coastele împădurite, ca să fie din nou lăsată jos pe un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
Onkel Ralph avea o teorie la care ținea cu tărie, deși fusese de mult contrazis cu fel de fel de schițe desenate pe șervețele: se bucura de reputația de perdant, cu toate că era un meseriaș genial. Noi, băieții, ascultam și scurmam pietricelele cu picioarele pe sub masă. Pietrișul din grădina hotelului, peste care cădea la prânz umbra pinilor, era alb - și după vizita la carierele de piatră din Carrara îmi dădeam seama că era format din bucăți de marmură fărâmată, colțuroasă și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
scurtă. Eu îmi făceam veacul în spatele tufei de tuia, acolo unde în iarna de după sosirea noastră se aflase igluul meu, săpam pământul, îl aruncam într-o parte ca să creeze o suprafață rotundă mai adâncită. Înăuntrul ei am depozitat, cu ajutorul unor pietricele pe care le adunasem mai înainte, un conglomerat pietros, așa cum văzusem într-un desen care înfățișa o săpătură arheologică, am realizat din bucăți mai mari și mai plate o ladă de piatră, în care fusese depusă căpetenia unui clan, dotată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]