1,058 matches
-
largă ar fi atîrnat ca pe un umeraș minuscul atît pe el, cît și pe ai lui. S-au strecurat printre valizele înșirate alandala pe jos, ca să-ți pună piedică și să-ți picteze pe picioare vînătăi. Încă nu deschiseseră portbagajul autobuzului. Spuneau că mai așteaptă pînă se adună toți. Totuși, ăsta nu era motiv să-ți ții valiza în picioarele oamenilor. S-au așezat pe o bordură, de unde aveau priveliște largă asupra grupulețelor discutînd sau jucîndu-se. Băncile erau ocupate. Am
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
proaspăt. Odată ajunși la țară, la socri, vroiam să facem un grătar și să ne simțim pentru câteva ore o familie adevărată și fericită. O cunoștință s-a oferit să ne ducă până acolo cu mașina personală. Am pus în portbagajul mașinii carnea, cașul și ce mai era necesar pentru grătar și am plecat bucuroși de mini concediul care ne aștepta, lăsând toate grijile în urma noastră. Știam că legea nu permitea tăierea mieilor și nici trecerea cu animale sacrificate dintr-un
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
lor, la un grătar și la o bere. Până la intrarea în București, pe șoseaua de centură, nu am fost opriți de nimeni și bucuria noastră creștea pe măsură ce ne apropiam de localitatea unde locuiau socrii. Trageți mașina pe dreapta și deschideți portbagajul, a spus milițianul care ne-a apărut în față când ne așteptam mai puțin. Ne-am privit unii pe alții. „Până aici ne-a fost!”. Unul dintre milițieni controla portbagajul, iar celălalt solicita acte pentru mieii sacrificați. Dacă nu aveți
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
localitatea unde locuiau socrii. Trageți mașina pe dreapta și deschideți portbagajul, a spus milițianul care ne-a apărut în față când ne așteptam mai puțin. Ne-am privit unii pe alții. „Până aici ne-a fost!”. Unul dintre milițieni controla portbagajul, iar celălalt solicita acte pentru mieii sacrificați. Dacă nu aveți acte, carnea se confiscă și veți primi amendă. A cui este carnea? A noastră, a răspuns soțul. Sacul de plastic cu mieii a fost aruncat în mașina miliției. Ne-a
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
lasă repetenți, mi-a șoptit copilul înainte de a intra în curtea școlii. Ținând copilul de mână, am intrat în clasă. Sub catedră și pe aceasta erau o mulțime de „mărțișoare”, pe care învățătoarea încă nu apucase să le ducă în portbagajul mașinii. 100 TOATĂ LUMEA FURA Nu mă pricepeam la agricultură câtuși de puțin și de câte ori aveam puțin timp mai citeam câte o carte despre plantele care se cultivau în acea zonă de deal, pentru a mă familiariza cu termenii și a
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
când se făcea evaluarea recoltei, întotdeauna se dădea mai puțin de către șefii de fermă, pentru a avea de unde lua „mascat” toată lumea. Când se începea culesul la vie, mașinile de prin oraș nu mai conteneau să vină pentru a pleca cu portbagajele pline. Inginerul avea o listă cu toți aceia pe care trebuia să-i servească. Pe acea listă eram și eu. Ca să faci vin, aveai nevoie de vase, iar eu nu aveam așa ceva. Vă dau vin sau must, tovarășa secretară, îmi
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
se fură, dar arareori cineva era dat în vileag. Odată ce primeai câteva zeci de litri de vin sau struguri, trebuia să închizi ochii, orice ai fi văzut. Îndrăzneala era atât de mare, încât mașinile veneau cu butoaiele puse sus pe portbagaj goale și plecau cu ele pline. Cu timpul, aveam să aflu că sarcina noastră, a celor din conducerea primăriei, era de a urmări cât și cum se fură. Trebuia, împreună cu Miliția, să luăm măsuri pentru a diminua sau stopa „furtul
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
birou era liniște până la ora opt când începea programul, iar cetățenii veneau în număr mare cu diferite probleme la primărie. În timp ce beam cafeaua, priveam pe geam. În fața porții zootehniștilor era Dacia albă 103 care le aparținea, pregătită de drum. Din portbagajul mașinii curgea zer. Observând aceasta, zootehniștii au deschis portbagajul care era plin cu roate mari de caș pentru a pune o folie sub caș. Unde ați plecat așa de dimineață?, am întrebat din ușa primăriei. S-au întors amândoi în
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
iar cetățenii veneau în număr mare cu diferite probleme la primărie. În timp ce beam cafeaua, priveam pe geam. În fața porții zootehniștilor era Dacia albă 103 care le aparținea, pregătită de drum. Din portbagajul mașinii curgea zer. Observând aceasta, zootehniștii au deschis portbagajul care era plin cu roate mari de caș pentru a pune o folie sub caș. Unde ați plecat așa de dimineață?, am întrebat din ușa primăriei. S-au întors amândoi în aceeași clipă, uimiți să mă vadă la ora aceea
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
șefilor și toate mașinile lor își făceau plinul prin ușa din spatele clădirii cooperației. Restaurantul din centru avea două separeuri unde se mânca pui pe grătar cu mujdei și mămăligă, se fumau țigări scumpe, se beau băuturi fine și se umpleau portbagajele cu purcei de lapte, cu roate mari de caș, cu găini și curcani și cu multe alte bunătăți la care orășeanul de rând nici nu visa. În caz de forță majoră, se găsea și câte o tânără gata să stingă
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
primar sau mare activist la județ, dar abia reușise să-și cumpere certificatul de absolvire a zece clase. Își propunea mereu ca până la următoarele alegeri să-și cumpere diplomă de absolvire a liceului și de bacalaureat. 141 MESE ÎMBELȘUGATE ȘI PORTBAGAJE PLINE Peste câteva zile era ședință de comitet. Împreună cu „prietena mea”, contabila Pungă, lucram la pregătirea materialelor pentru ședință. Introducerea politică, adică partea cu laudele adresate lui Nicolae Ceaușescu, urma să fie scrisă de către secretarul Țăpoi, pe care îl așteptam
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
și de muncă de partid, trebuia să mă ocup personal de organizarea unei mese cu produse tradiționale, masă unde era hotărât rezultatul controlului în funcție de calitatea bucatelor, a țuicii de prune și a vinului, dar și de cât de plin era portbagajul cu produse locale: găini, carne, vin, nuci, caș, miei, țuică, lapte, smântână și multe altele. Și examenele de acordare a gradelor didactice se terminau cu o masă copioasă la care eram invitată. Mă făceam că nu observ agitația din jurul portbagajelor
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
portbagajul cu produse locale: găini, carne, vin, nuci, caș, miei, țuică, lapte, smântână și multe altele. Și examenele de acordare a gradelor didactice se terminau cu o masă copioasă la care eram invitată. Mă făceam că nu observ agitația din jurul portbagajelor. Cei care veneau în control locuiau în orașe, unde criza alimentară era cumplită, iar specula cu aceste produse era în floare. TABELUL BUCLUCAȘ În fiecare seară cele două ore de program televizat ne aminteau despre realizările mărețe ale „epocii de
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
jamboanele, toba și capul de porc afumat. La vamă, când deschid cutia, mirosul de afumătură românească îi înnebunește pe ăia. Le dăm și lor câte ceva și trecem fără probleme dincolo. Ne cunoaștem bine cu toți vameșii. Sprintenă, Sofia a deschis portbagajul mașinii, de unde a scos o cutie cilindrică. În timp ce priveam cutia care mirosea a șuncă afumată, mă vedeam stând culcată, cu fața în sus, acoperită de cârnați și de jamboane cu capul de porc pe față, cu un furtun în gură
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
Nepotul fostului ambasador din B. .................................. 120 Calul Negru ............................................... ..................... 122 Comuna pe care urma să o conduc .................................. 123 Informatorii................................... .................................. 125 Refuzat să intre în P.C.R. ............................................... . 127 În ziua alegerilor ............................................... .............. 132 Grija pentru specialiști ............................................... ..... 137 Doctorița de la București ............................................... .. 139 Mese îmbelșugate și portbagaje pline .............................. 141 Tabelul buclucaș ............................................... .............. 143 Buletinul de identitate ............................................... ...... 147 Două salamuri de vară ............................................... ...... 150 Prețul funcției ............................................... .................. 152 Familia sacrificată ............................................... ............ 154 Plocoane pentru note de trecere ....................................... 156 Tanti Ana cea grasă ............................................... .......... 162 Cei îndrăzneți încălcau legea ........................................... 165 Descurcăreața.................................. ................................ 168 Sărbătoarea toamnei
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
acolo să-și ia ce dorește - mult prea multe lucruri, după părerea administratoarei cu piele cafenie. Dar eu i-am dus lucrurile sus și am ajutat-o să le așeze și să le atârne. Apoi m-am dus să controlez portbagajul Stutzlui, la comanda ei, ca să mă asigur că n-a uitat nimic. Nu a făcut nici o remarcă despre clădire deși bineînțeles că ar fi lăudat-o dacă ar fi găsit ceva de lăudat acolo, numai ca să-mi arate ce schimbare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
acum cazul, probabil că întrevăzuse acel curent rece de ghinion sau poate chiar de nefericire cumplită la orizont. Ai lovit rău mașina? m-a întrebat. E puțin bușită. Nu i-a plăcut faptul că n-am vrut să dau detalii. Portbagajul? Nu știu exact. Am lovit farurile din spate, asta e clar. Cât despre restul, e greu să-ți dai seama în întuneric, dar nu cred că am făcut mare pagubă. Atunci luăm mașina mea în seara asta, mi-a spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
aici, în timp ce gândul unei concedieri apropiate începea să mi se pară agreabil, am făcut pană, la una din roțile din spate. Cauciucul s-a lăsat, și m-am târât pe margine și am oprit motorul. A trebuit să dezgheț încuietoarea portbagajului cu chibrituri aprinse și când am scos de-acolo uneltele nu am reușit deloc să pricep cum se folosea cricul. Era un model nou, abia ieșit pe piață în acel an, și eu eram obișnuit cu ăla gen osie, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
vacanță. Ea mi-a scos niște pete de pe haina mea din păr de cămilă cu ceai, un remediu foarte bun, spunea ea, și eu i-am cărat apoi cuferele doldora, cu lăcățelele lor care atârnau, și le-am depozitat în portbagajul Citroenului. Era frig; un ger cu fulgi de nea. Am înconjurat Etoile și am prins viteză spre Rouen. Ar fi trebuit să o iau prin Amiens, dar nu ocoleam chiar așa de tare din cauza ei. E o femeie drăguță, recunoscătoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
de dincolo de parapetul din tablă ondulată, un loc blestemat, cu multe accidente. Țăranul sare din scaun și-și scoate căciula, cu care face semne mașinii. Noroc, nea Neculai! strigă șoferul către bătrînul Vlădeanu, coborînd în fugă, să ridice oblonul de la portbagaj. Pune-le aici arată el un loc liber. Țăranul aduce geamantanele și le îngrămădește în locul arătat de șofer, scoate apoi din buzunar o hîrtie de 25 și i-o pune în mînă. Lasă, nea Neculai, nu trebuia zice șoferul, luînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
țăranului. Stai, bărbate îi spune nevasta, făcînd un gest de lehamite. Dar bărbatul rămîne în picioare, așteptînd, înfruntînd calm privirea tuturor, așezîndu-se abia cînd îl vede pe șofer că înțelege pericolul și-și înghite furia, coborînd să închidă oblonul la portbagaj. O rafală de vînt, cu cîțiva fulgi, pătrunde prin ușa deschisă. Căruța cu cai trece în sens invers pe lîngă cursă, auzindu-se galopul potcoavelor pe asfalt. Bătrînul a făcut din sacul de cînepă o glugă și a pus-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
greu. La un moment dat, între capetele unui pod din beton, valul de zăpadă e mai mare ca celelalte. Roțile din față se îneacă, motorul urlă înfundat apoi tace. Ne-am împotmolit murmură șoferul, ridicîndu-se. Coboară din mașină, scoate de la portbagaj lopata și începe să arunce zăpada, să elibereze roțile. Lazăr își lasă scurta de fîș pe bancă și-i sare în ajutor. Mergi în cursă îi spune țăranul, luîndu-i lopata -, asta-i treabă de palmele mele. Zăpada zboară într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
trage pe cap gluga, oprindu-se lîngă ușă să-l aștepte pe șofer, care ia lampa de control, trăgîndu-i cordonul afară din lăcașul de la bord. Coboară amîndoi în întuneric, cu lampa aprinsă și încep să cotrobăiască în burta mașinii, la portbagaj. Cînd furia viscolului dă semne de oboseală, de afară, din spate, se aud zgomote metalice. Întins lîngă roată, Lazăr îmbină lanțurile, după ce a îmbrăcat în armătura de zale una din cele două roți duble. A înțeles, după cum se căznea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
dacă mi-aș fi dat seama că mă urmărea. * * * Era sfârșit de săptămână și Camden vuia de activitate. În fața intrării unui autointitulat târg de antichități, pe care eu Îl bănuiam a fi mai degrabă o vânzare de vechituri direct din portbagaj, stătea un crainic, Îmbrăcat În ținuta de gală, inclusiv cu un tricorn pe cap, și agita niște talăngi uriașe, strigând: „Lume, lume!“ Aceasta se voia o Încercare de a impresiona potențialii clienți cu autenticitatea pieselor, caz În care efectul dorit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
întinsă și sexy. Dincolo de asta, n-am nici un plan. Tot ce știu e că o vreme nu vreau să se rezolve nimic. Oriunde am ajunge, pur și simplu nu vreau să mă întorc la normalitate. Îl încui pe Manus în portbagajul Fiatului său Spider. O mașină frumușică, e-o mașină frumușică, roșie, cu capota coborâtă. Izbesc cu patul puștii în capacul portbagajului. Nu se aude nimic de la încărcătura mea drăgăstoasă. Apoi mă întreb dacă are nevoie să se pișe. Arunc pușca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]