1,337 matches
-
Vagabonzii s-au făcut că nu pricep. - Să-l facem? Nu-nțeleg. Ce vrea amicu’ să zică? Și-au luat bețivul și l-au dus În partea cealaltă. Roy s-a dus la fazanul nostru și i-a scos un portofel din buzunar. - N-avem timp de finețuri, a remarcat el. Portofelul era gol. Roy l-a aruncat pe bancă. Unul din golani a strigat peste linii: - Ia-ți mîinile din buzunarele omului! Și au rîs amîndoi. - Ai naibii golani, a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
-nțeleg. Ce vrea amicu’ să zică? Și-au luat bețivul și l-au dus În partea cealaltă. Roy s-a dus la fazanul nostru și i-a scos un portofel din buzunar. - N-avem timp de finețuri, a remarcat el. Portofelul era gol. Roy l-a aruncat pe bancă. Unul din golani a strigat peste linii: - Ia-ți mîinile din buzunarele omului! Și au rîs amîndoi. - Ai naibii golani, a zis Roy. Dacă-l prind pe vreunul pe linia de vest
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
-l prind pe vreunul pe linia de vest, o să-l Împing pe șine. Unul dintre golani a venit și și-a cerut partea de la Roy. - N-avea nimic, Îți zic, a spus Roy. - Te-am văzut cînd i-ai scos portofelul. - N-avea nimic Înăuntru. O garnitură s-a oprit și ne-am urcat În ea, lăsîndu-i pe golani nehotărîți dacă s-o facă sau nu pe durii. - Ai dracu’ golani, cred că-i o glumă! a zis Roy. N-or
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
o dată s-a trezit și s-a uitat la mine cu o privire tulbure și ofuscată. Un negru care stătea În fața noastră a zîmbit. - Coloratul e cuminte, mi-a zis Roy la ureche. E OK. Roy nu reușea să găsească portofelul. Situația devenea periculoasă. Simțeam transpirația scurgîndu-mi-se pe brațe. - Hai s-o lăsăm baltă, am spus eu. - Nu. E un fazan ca lumea. Stă pe pardesiu și n-ajung la buzunar. CÎnd Îți zic eu, cazi peste el și În timpul ăsta
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
Mă așteptam să sară și să-nceapă să facă scandal dintr-o clipă-n alta. În cele din urmă l-am auzit pe Roy: - Am găsit. - Să mergem atunci. - Nu, n-am găsit decît mărunțiș. Tre’ să aibă el un portofel pe undeva și o să-l găsesc. Tre’ să aibă un portofel. - Eu cobor. - Nu. Așteaptă. Îl simțeam scotocind prin spatele meu așa de evident, Încît părea de necrezut că tipul continua să doarmă. Era capătul liniei. Roy s-a ridicat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
o clipă-n alta. În cele din urmă l-am auzit pe Roy: - Am găsit. - Să mergem atunci. - Nu, n-am găsit decît mărunțiș. Tre’ să aibă el un portofel pe undeva și o să-l găsesc. Tre’ să aibă un portofel. - Eu cobor. - Nu. Așteaptă. Îl simțeam scotocind prin spatele meu așa de evident, Încît părea de necrezut că tipul continua să doarmă. Era capătul liniei. Roy s-a ridicat. - Acoperă-mă, a zis. Stăteam În fața lui cu ziarul, făcîndu-i paravan
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
Era suficient de aproape cît să ajungă la mine fără să se ridice. Gaborul responsabil de interogatoriu Îmi studia actele mașinii. Tot ce-mi scoseseră din buzunare era-ntins pe masă, În fața lui: un toc de ochelari, actele de identitate, portofelul, cheile, o scrisoare de la un prieten din New York - totul, mai puțin briceagul meu, pe care gaborul cu pielea netedă din mașina de patrulare Îl băgase-n buzunar. Dintr-o dată mi-am adus aminte de scrisoare. Amicul din New York care o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
ceilalți drogați? - Doar treceam pe-acolo. Mă Regal-am, domnu’ Morton. (Termenul se referă la berea Regal, un produs din New Orleans). Torn Regale În mine de cîte ori am ocazia. Uitați-vă aici! McCarthy a scos niște cartoane din portofel și le-a prezentat ca un magician Înainte să facă un număr cu cărți de joc. Nimeni nu s-a uitat la ele. - Lucrez ca ospătar și asta-i legitimația mea de sindicalist. Pot să lucrez la hotel la Roosevelt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
beam În barurile de pe lîngă Canal. CÎnd un junky care s-a lăsat de marfă se Îmbată pînă la un anumit punct, gîndurile Îi fug tot la marfă. M-am dus la toaletă Într-un bar și am găsit un portofel pe cutia cu hîrtie igienică. CÎnd găsești bani, ai o oarecum senzație că visezi. Am deschis portofelul și am scos o hîrtie de douăzeci, una de zece și una de cinci. M-am hotărît să folosesc altă toaletă, În alt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
pînă la un anumit punct, gîndurile Îi fug tot la marfă. M-am dus la toaletă Într-un bar și am găsit un portofel pe cutia cu hîrtie igienică. CÎnd găsești bani, ai o oarecum senzație că visezi. Am deschis portofelul și am scos o hîrtie de douăzeci, una de zece și una de cinci. M-am hotărît să folosesc altă toaletă, În alt bar, și am ieșit, lăsînd În urmă un pahar de martini plin. M-am dus acasă la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
lași moale cu trosneala și să-ți refaci sănătatea. Arăți groaznic. Pe urmă ar fi bine să te gîndești să cîștigi ceva bani. Că tot veni vorba de bani, presupun că ești falit, ca de obicei. Rollins și-a scos portofelul. - Uite cincizeci de pesos. Asta-i tot ce pot să fac. De ăia cinzeci de pesos m-am Îmbătat. Pe la nouă În seara aia am rămas fără bani și m-am Întors acasă. M-am Întins și am Încercat să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
cu „transporturi de M pură, ca lumea” și-a adormit. - Poate-o să moară, a zis Ike Bătrînu’, și or să mi-o pună mie-n cîrcă. - Dacă moare, o tai, am zis eu. Ascultă. Are șase sute de dolari În portofel. De ce să-i lăsăm să-i fure vreun gabor mexican? Am scotocit casa după portofel, dar n-am reușit să-l găsim. Am căutat peste tot, mai puțin sub salteaua pe care zăcea Bill. A doua zi Bill era ca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
zis Ike Bătrînu’, și or să mi-o pună mie-n cîrcă. - Dacă moare, o tai, am zis eu. Ascultă. Are șase sute de dolari În portofel. De ce să-i lăsăm să-i fure vreun gabor mexican? Am scotocit casa după portofel, dar n-am reușit să-l găsim. Am căutat peste tot, mai puțin sub salteaua pe care zăcea Bill. A doua zi Bill era ca nou, dar nu-și găsea banii. - Trebuie să-i fi pitit tu pe undeva, am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
căutat peste tot, mai puțin sub salteaua pe care zăcea Bill. A doua zi Bill era ca nou, dar nu-și găsea banii. - Trebuie să-i fi pitit tu pe undeva, am zis. Caută sub saltea. A ridicat salteaua și portofelul s-a deschis singur, așa trosnea de bani. La vremea aceea nu eram pe marfă, dar eram departe de-a fi curat În cazul unei scotociri neprevăzute. Exista mereu niște iarbă prin preajmă și oamenii foloseau casa mea ca sală
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
bani noi pe piață, cu efect inflaționist, care erodează valoarea unității monetare și conduc la saltul prețurilor. Dacă nu ar fi vinovată această politică monetară expansionistă pentru creșterea prețurilor, atunci oamenii care dețin aceeași sumă de bani în buzunare sau portofele nu ar putea să consume toată gama de bunuri și servicii la noile prețuri (mai ridicate). Efectul ar fi reducerea consumului pentru anumite categorii de mărfuri, ceea ce ar stimula firmele să-și reducă prețurile pentru a rămîne competitivi. Altfel, acestea
Economie politică by Tiberiu Brăilean, Aurelian P. Plopeanu [Corola-publishinghouse/Administrative/1420_a_2662]
-
la celălalt capăt al lumii. C.M. Meghna, operatoare la 24/7, mi-a spus: „Foarte mulți clienți m-au sunat, punându-mi Întrebări care nu aveau nici o legătură cu produsul pe care Îl promovăm. Unul sună pentru că și-a pierdut portofelul, altul că vrea pur și simplu să stea de vorbă cu cineva. Iar eu le spun: «În regulă, poate că ar trebui să căutați șportofelulț pe sub pat sau În locurile În care Îl țineți de obicei», iar ea Îmi răspunde
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
picioare. Nu existau ziduri. Tinerii americani Își puteau face planuri să călătorească, timp de un semestru sau o vară, În mai multe țări decât oricare altă generație de americani anterioară lor. Fără Îndoială, puteau călători cât Îi ținea imaginația și portofelul. Puteau de asemenea să se uite În jur la colegii de clasă și să vadă oameni din mai multe țări și culturi decât orice promoție anterioară. 11 septembrie a schimbat, desigur, toate acestea. Ne-a demonstrat puterea unui alt fel
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
Andreea Claudia Sandu, pref. edit., București, 1999. Traduceri: Arhipelagul dantelat. Antologia tinerilor poeți din Șerbia, Pancevo, 1988 (în colaborare cu Mariana Dan); Budimir Dubak, Hilandar, îngr. trad., Constantă, 1999 (în colaborare cu Maria Mutici); Risto Vasilevski, Destinul minunat al unui portofel fermecat, postfața Eugen Uricaru, București, 1999 (în colaborare cu Maria Mutici); Aleksandar Lukić, Fermă de vipere, îngr. și postfața trad., București, 2000 (în colaborare cu Maria Mutici); Tiranja sna, Smederevo, 2000 (în colaborare cu Milijana Vukadinović); Paul Polidor, Emigrant în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290662_a_291991]
-
coniac cu apă și a zis că-l ia dracul dacă nu bea încă pe-atât. A vrut să știe cu ce drept se băga omul legii în treburile sale personale. A fost amendat cu 1$, dar și-a uitat portofelul acasă și a fost trimis la închisoare. Bridget McMunn s-a îmbătat și a aruncat cu o cană înspre domnul Ellis de pe strada 53 Ludlow. Bridget a spus că era mama a trei micuți orfani - Dumnezeu să-i binecuvânteze - și
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
VII va fi prezentat în „Anuarul” pe anul acesta, care e sub tipar. Am ajuns bine la Fălticeni și la Iași, dar aici, la Iași, marți seara, am fost atacat de doi indivizi, lovit și prădat (ceas, căciulă, mănuși, 474 portofelul cu 800 lei și tot conținutul tuturor buzunarelor) inclusiv biletele care trebuiau trimise la Suceava pentru decont! Respectuoase sărutări de mână Doamnei. Al matale, cu cele mai bune sentimente, Ștefan S. Gorovei 475 GOSPODARU, Mihai 627 1 Suceava, 13.X
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]
-
de nicotină, care seamănă cu o moleculă a naturii creierului ce permite comunicarea între neuroni (neurotransmițători). Din acest motiv, nicotina este un stimulent al creierului, dar consumul regulat produce o stare de dependență, dăunătoare atât pentru organism, cât și pentru... portofel. În plus, este o practică periculoasă, prin faptul că nicotina, precum și alte substanțe conținute de țigară reduc debitul sanguin în creier (micșorând volumul vaselor sanguine) și, prin urmare, „puterea intelectuală”, prin reducerea aprovizionării cu oxigen și substanțe nutritive. La o
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
porumbel propagandistic cu ciocul roșu: „...perspectivele de viitor sunt frumoase”. Făcând această afirmație în scris, Bighiu „uitase” de foametea care începuse să facă ravagii în județul Vaslui și care pe el îl lăsa complet indiferent odată ce avea gușulița plină și portofelul idem. Mai departe: „... tinerii plugari sunt dornici de a se organiza (oare?!, n.n.), se duce o activitate artistico culturală, însă tinerii noștri instructori duc o muncă de suprafață și nu-și dau nici un interese în muncă”. Sper că a remarcat
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
au fost delegați pentru această misiune, tot doi locoteneți-superiori. Dacă ne gândim că unii săteni, înainte de a îngropa cadavrele militarilor găsite pe câmp, le luau cam tot ce aveau pe ei (vestoane, cămăși, izmene, cizme sau bocanci, neuitând nici de portofele, desigur) atunci este foarte posibil ca silitorii locotenenți-superiori să fi transformat, din greșeală, și niscaiva nemți sau români în eroi... sovietici! Cert e că, din păcate, peste eroii germani sau, mai ales, români s-a așternut ceața groasă a uitării
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
vânzarea. Da, băiatul lu’ mămica, da, sărăcia se simte și aicea, la cornet, nu prea mai ciugulește lumea”. Remarcăm împreună prezența tinerilor din cartiere, care aproape că au acaparat spațiul de la capătul rândului, iar vânzătoarea mă sfătuiește să-mi păzesc portofelul, „să-l pui la buzunarul de la inimă, că acolo este mai mare simțirea de furat la om”. Ronțăim amândoi semințe, în tăcere, apoi femeia mă întreabă, curioasă, după ce mă măsoară cu atenție cu coada ochiului, pe furiș : „Auzi, mămică, ce
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
preocupări, adaugă un plus de dificultate interpretării. Mulțimea caută în ea însăși noi și noi forme de a intra în contact direct cu sacrul, unele în relație directă cu exigențele concrete ale existenței cotidiene (mă gândesc la cei care ating portofele de raclă pentru a avea „succes în afaceri” sau la o femeie care plimba telefonul mobil pe deasupra, pentru a transmite fiului său plecat în străinătate o parte din „puterea” moaștelor). În literatura dedicată subiectului, imensă, foarte relevantă pentru înțelegerea în
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]