1,337 matches
-
din Ungaria nu l-a estins și asupra Transilvaniei - aici a pus un cens atât de mare încît românii tot așa de batjocoriți sunt ca și mai nainte. În decursul dezbaterei acestei legi, maghiarii, dar mai cu samă transilvănenii, fără sfială o spuneau pe față cumcă elementul maghiar de aici este periclitat prin români, dacă cumva se va aplica și aici măsura din Ungaria, va se zică: dacă în una și aceeași țară se va introduce o lege egală. Mai aprig
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
că acești nobili pelerini ar fi putut trece prin Moscova și Petersburg fără să li se facă insulta ce li se face în România de către un jurnal bine născut, bine crescut, serios și conservator, inamic, al oricării dezordine. Treceți fără sfială, buni vecini, cu credințele voastre, cu opiniunile voastre, prin România, prin capitala ei; opriți în primul hotel, mergeți în uniformele voastre în theatrul cel mare și fiți bine încredințați că nu se va găsi un singur june român asupra căruia
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
nici de simțit, încurajează adesea piese la cari un tată de familie nu-și duce bucuros nici nevasta, nici copiii. Întrebarea dar este dacă teatrul românesc are destulă putere de viață casă se cristalizeze în mijlocul nestatorniciei împrejurărilor noastre. Cu toată sfiala ce ne-o impune fizionomia intelectuală a României, vom răspunde totuși da. Drept dovadă aducem reprezentația de joi, atât de netă și bine condusă până la sfârșit, încît un mic teatru de curte n-ar fi avut să se rușineze de
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
ar fi venit cu toată slava lui pe Garuda, vulturul care a adus pe aripile lui ploaia și te-a scăpat de la moartea pe rug dar uite, uită-te bine la mine, sunt eu, fiul tău ! Mama (îl atinge cu sfială, ca și când ar vrea să se convingă că e adevărat și nu o nălucă): Atunci, fiul meu, stai jos și mănâncă ceva : uite (ia un fruct din fața candelei) ți-o fi foame, ia și mănâncă ! Tânărul (cu uimire): Din ofrandele zeilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
Antonia nu ucisese și relația mea cu Georgie, ca și cum aceste două excrescențe, în loc să concureze între ele, se hrăniseră una pe alta în chip misterios. Totuși, nu aveam nici o certitudine că este așa, iar gândurile mele se întorceau cu prudență, cu sfială, cu îndoială la imaginea iubitei mele. Nu mai vorbisem cu Georgie din ziua mărturisirilor și, întrucât despărțirea nu era încă un fapt public, ea nu avea cum să știe de schimbarea intervenită în viața mea. Nu prea mă trăgea inima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
din vremea când ea n-ar fi avut decât să întindă mâna ca să-l ia. Ruby, care-l observase pe John Robert ceva mai înainte, când acesta ieșise din cabine împreună cu William Eastcote, nu încerca nici un fel de îndoieli și sfieli. O așteptă ca un câine credincios pe Alex să vină să-și ia hainele, după care, eliberată de misiunea ei, se îndreptă spre marginea bazinului, căutându-l pe Rozanov. O observase pe Diane în grădină dar, ca de obicei, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
expresie de îngrijorare, asemănătoare cu cea a fiului său. O admira și o prețuia pe Stella. N-ar fi putut defini sentimentele pe care i le purta; desigur că o iubea, dar „iubirea“ poate însemna multe. Exista între ei o sfială reciprocă. Uneori, când o săruta, ceea ce se întâmpla foarte rar, de Crăciun de pildă, îi strângea mâna. Ar fi vrut să fie sigur că Stella înțelegea stima pe care i-o purta. Ostilitatea lui față de George era generată, în parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
în mâini. Îl auzi pe Zet lătrând, pe undeva. George, deși era într-adevăr curios s-o vadă pe „aia mică“, hotărî să nu se apropie de grupul din fața Papucului. Se răzgândise sub impulsul unui sentiment care semăna aproape cu sfiala: realizarea subită a faptului că-i venea din ce în ce mai greu să comunice cu cineva, cu oricine. O vizitase pe Alex în parte din dorința de a afla ce semnificație avusese vizita ei la John Robert (în legătură cu care credea tot ce-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
După un timp, pe undeva prin Travancore Avenue încetară să mai alerge și înaintară la pas, gâfâind. Tom îi dădu drumul la mână. Hattie plângea încet, ștergându-și din când în când ochii cu încheieturile degetelor. Tom o privea cu sfială. — Hattie, nu plânge, iubito. Ce s-a întâmplat? Sunt doar eu. Hattie clătină din cap și nu răspunse. Fața îi era roșie, ochii injectați, gura umedă. Lacrimile îi secaseră, dar respira cu sughițuri puternice, ca niște mici țipete. Își trase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
șuvoiul compact al hermeneuticii, un element nelalocul lui, un fapt supărător, un ce, pe care Fratele îl intuia frustrant, nereușind să și-l clarifice. Drept pentru care, se decide să treacă din nou în revistă încăperea, metodic, panoramându-i fără sfială ungherele, suind c-un cat și revenind, la fel de indecis, la baza scărilor. Măi, să fie! se frământă el, nedumerit. ... observați (custodele Georgescu abuza de acest verb, exhibându-l într-un veritabil tic, după socoteala Poetului) decorațiunile heraldice interesante de pe câmpul
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
de cacao și s-au Întors cu spatele când fata se dezbrăcase. La Început se rușinase să stea goală În fața a doi bărbați ce-și păstrau țoalele pe ei, mai apoi, Însă, ajutată și de sticluța de lichior, Își uitase sfiala și Încerca să urmeze cât putea de bine indicațiile pe care pictorul i le dădea cu voce sigură și cumva rece, de profesionist. Instinctele masculine nu i se treziseră lui Foiște nici măcar atunci când, nemaisuportând vederea fetei cu pielea neînchipuit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
că "ironia" socratică avea la bază simularea ignoranței și, în mod asemănător, procedează și personajul-narator: "Numai scriitor știu că, oricât aș vrea, orice aș face și oricât m-aș stoarce, n-aș putea deveni niciodată, și de aceea stau cu sfială alături de cei doi prieteni, căci zâmbetele lor mă umilesc puțin, nu mult, așa cât s-ar pleca o trestie sub apăsarea vântului."97 În același episod, ironia este de o subtilitate rafinată, cu repercusiuni asupra genezei romanului Patul lui Procust
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
exclusiv patologică: ea e considerată o caracteristică a condiției umane și se află într-un fel de continuitate cu frica. Ambele delimitează un registru foarte larg, de unde și numărul mare de cuvinte din limbă susceptibile să le desemneze: teamă, jenă, sfială, groază, spaimă, trac etc. Din această perspectivă, confruntarea cu perspectiva foamei și a frigului aduce câteva elemente diferite. Avem efectiv de-a face cu pericole exterioare, dar situate la limita registrului fricii. Căci, în acest caz, mai curând absența a
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
niște suprafețe iluzorii ale unui adânc ce se arată numai În fractură, un mod al fracturii, Într-un termen disruptiv cum e cel propus, anarhetipul? Cred că termenul sună bine, ca să zic așa. Există o sugestie de anvergură În el. Sfiala ce Înconjoară experimentul trebuie depășită. Aș mai spune că Într-o cercetare a imaginarului ar trebui să avem În vedere o trecere de la o interpretare de tip anagogic la o interpretare de tip analogic. Corin Braga: Bănuiesc că analogic este
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
și maghiară, unele incluse în Antologia literaturii maghiare (III, 1968), Din lirica japoneză (1970) ș.a. De la Sufletul copacilor la Tainele iubirii (1988), versurile lui Z. configurează un fel de jurnal liric al bucuriilor, tristeților și melancoliilor cotidiene, exprimate direct, cu sfială și modestie, în pasteluri discrete, abia schițate, sau în notații laconice, mici balade și cântece. Un „statornic nestatornic” se definește poetul, intuind structura propriei sensibilități în continuă vibrare, ca „o cutie de rezonanță” sau „ca unda dintr-un izvor,” invocând
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290693_a_292022]
-
cuminte;/ Măcar cât și Minerva de nțeleaptă,/ Ea pururi vorbea cu vorbă dreaptă,/ Necătând cuvinte-ntortocheate/ Spre-a dovedi ce știe și ce poate,/ Ci cumpătat grăia ca o crăiasă,/ Vădind în toate creșterea i aleasă./ Era de-o feciorelnică sfială,/ și vremea nu-și trecea în trândăveală,/ 840 Ibidem, pp. 160-161. 226 Ci inimos trebăluia mereu.”841 Virginia devine un model pentru toți, un exemplu a ceea ce trebuia, după standardele vremii și, poate, din totdeauna, să fie o fată demnă
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
mai rapidă și mai posibilă. Capitolul 2 CONCEPTUL DE CREATIVITATE Michele Shea 2.1 Istoric al conceptului de creativitate Misterul creației a fascinat spiritul uman din timpuri imemoriale. Secole de-a rândul apropierea de universul creației s-a făcut cu sfială și venerație. În trecut, individul creativ era perceput ca un vas gol pe care ființa divină îl umplea cu inspirație, pentru ca el să își reverse ideile pline de grație cerească. Se considera că produsul creației prin originalitatea sa nu își
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
deținătorii adevărurilor artistice esențiale și ducând astfel la crearea unor texte ce țin mai mult de critica normativă decât de cea descriptivă. Pe de altă parte, această postură omniscientă este necesară pentru că impunerea unor principii nu se poate face cu sfială, ci cu forța unor convingeri de nezdruncinat. Moștenitorii spirituali ai lui Boileau vor scrie, așadar, texte prin care să încerce normarea propriilor literaturi, pe care le voiau la fel de valoroase precum cea franceză. Și cum rețeta succesului galic a însemnat la
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
detaliat descrise în sensul lor parodic. Pretendenții, care nu se tem de indignarea legitimă a oamenilor, nici de pedeapsa zeilor, ("umblați după nevastă-mea și n-aveți nicio teamă de zeii care stăpânesc cerul" (22.40))99*, sunt ființe fără sfială și fără rușine. În toată această orgie, libațiunile nu au nici un sens religios și arată doar că această manieră profană de a bea și mânca face din pretendenți niște sălbatici care nu cunosc instituțiile, justiția și măsura proprii omului. Crima
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
ulterioare. Hotărâtoare, în cele din urmă, este imaginea din anii debutului, acel aliaj simpatetic de gingășie, de dezinvoltură cvasi-infantilă și de feminitate glorioasă. Un Descântec de ploaie, mostră antologică în notă patetic-jucăușă, ține de mentalul întâiei tinereți; nici un pic de sfială erotică, nimic vaporos ori încifrat, dimpotrivă o exhibare francă a farmecelor vârstei; nimic din angelismul petrarchist ori eminescian. Orchestrare în totul ingenioasă! Poeta se adresează sieși; propoziția "Sunt cea mai frumoasă femeie" (devenită refren), de cinci ori repetată, acreditează ideea
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
Nimeni și nimic nu mă poate opri să ascut pe o piatră a casei satârul tocit Cu care tai carne suavă de fluturi ce-i visul motanilor mei, Să-ngenunchez pe podele în fața sticlelor lungi de oțet și ulei, Fără sfială plângând, și să fiu fericit... Cele șapte elegii ale Detectivului evoluează în notă parodic-romanțioasă, ironizând sentimentalismul desuet: "Ții minte orășelul acela de munte (...), / Fecioarele-aveau jartiere de pluș cu nostalgice funte". Sau: "Ieșisem din cinematograful acela de periferie unde rulase un
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
în mișcare, printre altele, și onomastica, după cum am văzut, alături de toponimie), dar se vede că erau stăpîni pe locuri bine cotate, cum „mic de ciobănaș” dispunea de turme fabuloase. Moșnegii purtau în fală „vîslele la spinare” și se înfățișau fără sfială la curtea domnească. Vîslele erau însemne ale breslei pescarilor. Se purtau la vedere poleite și împodobite cu pietre prețioase, ca individul să fie zărit de departe și respectat cum se cuvine. Problema capătă înțeles dacă se urmărește apariția, dezvoltarea și
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
generalizate, în lumea europocentrată, individul este obiect al celebrării continue. Dar noi opunem, în loc să articulăm într-o nouă manieră, natura și cultura, corpul, socialul, politicul, etica în contextele concrete. Ar fi mai nimerit să căutăm a pricepe cu modestie și sfială felurile în care omul se formează, se transformă pentru a scăpa structurilor și particularităților culturii 37 în timp ce se raportează mereu la ele, felurile în care scapă asimilării totale dar și împrăștierii, nivelării dar și egocentrismului. În "prima modernitate" s-au
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]
-
temporare. Cum să folosim "universalii" fără a deveni simpliști în răspunsuri și vagi în "strategiile" de reformă? Deleuze și Guattari 431 spun că trebuie să luăm în seamă înțelegerile diferite ale situațiilor și posibilităților pentru a predefini cu modestie și sfială norme și normative. Deschiderea către multitudinea de spații socioculturale poate oferi oportunități modurilor diferite de a gândi, acționa, politicilor diferite de inserție, de integrare. Există o multitudine de moduri de a fi normal, anormal, aberant, absurd... Cum am putea ajuta
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]
-
primul loc, pentru că m-am spăimântat de dregătoria la care nici nu mă gândeam m-am spăimântat întocmai ca cei ce se înspăimântă de niște zgomote neașteptate și nu mi-am mai putut stăpâni gândurile. De asta mi-am pierdut sfiala mea obișnuită. În afară de asta, mi s-a strecurat în suflet dragostea de frumusețea sihăstriei și pustiniciei. Eram îndrăgostit dintru început de singurătate, cum nu știu să fi fost îndrăgostit vreodată unul din cei ce studiază arta oratorică! Iar în vremea
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]