1,872 matches
-
a Euharistieise găsesc întrepătrunse direcția către natura umană, realizată de Iisus Hristos în jertfa euharistică (urmare a celei de pe Golgota) și direcția către persoana umană, realizată în Taina euharistică de Sfântul Duh. În primul rând se distinge o acțiune de sfințire a elementelor materiale din Potir și prefacerea lor în Trupul Hristic: ea se datorează, cum spune Tradiția noastră, Persoanei Duhului Sfânt, același Care a și născut prima oară Trupul lui Iisus Hristos. Tot El s-a pogorât și a adumbrit
DESPRE EPICLEZA EUHARISTICĂ de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 10 din 10 ianuarie 2011 by http://confluente.ro/Despre_epicleza_euharistica.html [Corola-blog/BlogPost/372272_a_373601]
-
suferință. Dar nu se poate confunda ideea de suferință cu cea de jertfă, decât cu adaosul acela maximal al sacrului. Un „sacrificiu” este o dăruire sfântă. Jertfire este desigur suferința, căci suferința însăși este Darul, însă un dar cu semnificația sfințirii - care are sensul bivalent: al sfințirii celui ce dă și al celui pentru care se dă. Or, Euharistia este supremul Sacrament, dătător de sfințenie, în sensul cel mai deplin al acestui înțeles, dându-se Sfințenia însăși, în Dragostea însăși - care
DESPRE EPICLEZA EUHARISTICĂ de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 10 din 10 ianuarie 2011 by http://confluente.ro/Despre_epicleza_euharistica.html [Corola-blog/BlogPost/372272_a_373601]
-
ideea de suferință cu cea de jertfă, decât cu adaosul acela maximal al sacrului. Un „sacrificiu” este o dăruire sfântă. Jertfire este desigur suferința, căci suferința însăși este Darul, însă un dar cu semnificația sfințirii - care are sensul bivalent: al sfințirii celui ce dă și al celui pentru care se dă. Or, Euharistia este supremul Sacrament, dătător de sfințenie, în sensul cel mai deplin al acestui înțeles, dându-se Sfințenia însăși, în Dragostea însăși - care este Însuși Dumnezeu. Și este „sacrificiu
DESPRE EPICLEZA EUHARISTICĂ de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 10 din 10 ianuarie 2011 by http://confluente.ro/Despre_epicleza_euharistica.html [Corola-blog/BlogPost/372272_a_373601]
-
Aducându-ne aminte așadar de această poruncă mântuitoare... (Anamneza este inclusă în Epicleză) sau: „Ia aminte Doamne, din înălțimea Sfântului Tău locaș și vino ca să ne sfințești pe noi...”[ 23]. Jertfa se împlinește în clipa în care se sfințesc darurile. Sfințirea darurilor este, adică, momemntul în care se realizează, de fapt aducerea sau oferirea lor: „Căci aceasta înseamnă a fi aduse darurile: a fi sfințite” - afirmă Nicolae Cabasila. Iar sfințirea darurilor nu înseamnă nimic altceva decât primirea lor de către Mântuitorul. „Și
DESPRE EPICLEZA EUHARISTICĂ de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 10 din 10 ianuarie 2011 by http://confluente.ro/Despre_epicleza_euharistica.html [Corola-blog/BlogPost/372272_a_373601]
-
23]. Jertfa se împlinește în clipa în care se sfințesc darurile. Sfințirea darurilor este, adică, momemntul în care se realizează, de fapt aducerea sau oferirea lor: „Căci aceasta înseamnă a fi aduse darurile: a fi sfințite” - afirmă Nicolae Cabasila. Iar sfințirea darurilor nu înseamnă nimic altceva decât primirea lor de către Mântuitorul. „Și cum primește Hristos darurile noastre? Sfințindu-le și prefăcându-le în Trupul și Sângele Său”[24]. Când spunem că Mântuitorul nostru Iisus Hristos primește darurile noastre trebuie să înțelegem
DESPRE EPICLEZA EUHARISTICĂ de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 10 din 10 ianuarie 2011 by http://confluente.ro/Despre_epicleza_euharistica.html [Corola-blog/BlogPost/372272_a_373601]
-
a ceea ce s-a întâmplat la Cina cea de Taină, după ce Mântuitorul a binecuvântat pâinea și vinul și a ceea ce se săvârșește pe Sfânta Masă, în fiecare Sfântă Liturghie în momemntul Epiclezei. Epicleza este o condiție sine qua non a sfințirii Darurilor, tot așa de necesară pentru acest act, ca și protecția și altarul. Este același lucru care se întâmplă cu iertarea păcatelor, în ordinea soteriologică. Deși mântuirea a fost acordată lumii în general (în mod gratuit) prin moartea pe Cruce
DESPRE EPICLEZA EUHARISTICĂ de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 10 din 10 ianuarie 2011 by http://confluente.ro/Despre_epicleza_euharistica.html [Corola-blog/BlogPost/372272_a_373601]
-
puterea expiatoare a mărturisirii. Însă și Biserica romano-catolică are în formularul Liturghiei ei o epicleză, sau mai bine zis, o rugăciune corespunzătoare Epiclezei din Liturghia ortodoxă, cu excepția faptului că puterea lucrătoare în actul prefacerii o au cuvintele de instituire. În timpul sfințirii darurilor are loc taina prefacerii - nota caracteristică a jertfei. Sinoadele Constantinopolitane de la anii 1156 și 1158 (acesta din urmă a dat și un Sinodicon) au consfințit că jertfa de pe Cruce a fost adusă nu numai Tatălui și Sfântului Duh, ci
DESPRE EPICLEZA EUHARISTICĂ de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 10 din 10 ianuarie 2011 by http://confluente.ro/Despre_epicleza_euharistica.html [Corola-blog/BlogPost/372272_a_373601]
-
deci și Fiului, iar Liturghia nu este numai o reprezentare simbolică a patimii Domnului, ci o Jertfă în adevăratul sens al cuvântului, fiind în esența ei, una și aceeași cu jertfa de pe Cruce. Actul de jertfă are loc în momentul sfințirii darurilor.[ 27] Jertfa adusă în Liturghie este o jertfă adevărată și nu este deosebită numeric de cea de pe Golgota ci identică cu ea. Această jertfă constă în prefacerea pâinii în Mielul, care a fost junghiat odată. Deci are loc o
DESPRE EPICLEZA EUHARISTICĂ de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 10 din 10 ianuarie 2011 by http://confluente.ro/Despre_epicleza_euharistica.html [Corola-blog/BlogPost/372272_a_373601]
-
necurate”, în care autorul dovedește o remarcabilă putere de sinteză. Petru Lascău se oprește asupra Cărții Leviticului, despre care afirma că “este cartea preoților. Paginile ei sunt dedicate celor ce slujeau altarului, reglementandu-le viață și conduită. Ea vorbește de sfințirea și sfințenia lor, de la îmbrăcăminte și datoriile sacerdotale până la ceea ce aveau sau nu aveau voie să mănânce. Viața nici unei alte ființe umane n-a fost atât de detailat reglementată de cartea lui Dumnezeu. Tocmai din pricina responsabilităților sale, din pricina vecinătății sale
UN MANUAL DE CRESTINISM PRACTIC, SEMNAT DE PETRU LASCAU de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 145 din 25 mai 2011 by http://confluente.ro/_intre_zambet_si_suspin_un_manual_de_crestinism_practic_semnat_de_petru_lascau.html [Corola-blog/BlogPost/344332_a_345661]
-
o familie de aromani. Mama sa este prezentată ca fiind una din fiicele domnitorului Basarab I dar era rudă și cu cnejii sârbi Dusan și cu Tarul Lazăr al Șerbiei. În 1335 cunoaște câțiva călugări de la muntele Athos veniți la sfințirea Bisericii Visoki Dećani (Deciani) cu care fugind de acasă, ajunge la muntele Athos și se călugărește la mănăstirea Hilandar. După perioada de noviciat este hirotonit ierodiacon, iar la scurt timp preot ieromonah. Prețuit de toți, după trecerea la cele veșnice
SF. NICODIM DE LA TISMANA de ION UNTARU în ediţia nr. 1091 din 26 decembrie 2013 by http://confluente.ro/26_decembrie_sf_nicodim_de_ion_untaru_1388061429.html [Corola-blog/BlogPost/347673_a_349002]
-
și să o închine Sfintei Născătoare de Dumnezeu. Atunci își comandă o cruce din plumb grea de 7 ocale, pentru cele 7 zile ale patimilor Domnului, si o va purta neîntrerupt, ziua și noaptea, timp de 20 de ani până la sfințirea bisericii respective. El este apreciat că înnoitor al vieții monahicești, după canoanele statornicite la sfanțul Munte. Dar și artizan al isihasmului care recomanda retragerea din lume și practicarea rugăciunii inimii: Doamne Iisuse Hristoase, Fiul lui Dumnezeu, miluiește-mă pe mine
SF. NICODIM DE LA TISMANA de ION UNTARU în ediţia nr. 1091 din 26 decembrie 2013 by http://confluente.ro/26_decembrie_sf_nicodim_de_ion_untaru_1388061429.html [Corola-blog/BlogPost/347673_a_349002]
-
trăiește în comuniunea Împărăției, care pe pământ are forma Bisericii și se trăiește în gradul suprem în Liturghie, nu are parte de mântuire. Liturghia înseamnă în grecește slujire comună.[5] În acest context poate fi ușor sesizată importanța prezenței comunității - „sfințirea treptată a credincioșilor ca pregătire pentru Sfânta Împărtășanie”- dar și contribuția acesteia la săvârșirea Tainei Euharistiei: „Faptul acesta se concretizează în prescurile pe care le aduc credincioșii, din care preotul scoate Sfântul Agneț, car se va preface în Trupul jertfit
CA HRANA DUHOVNICEASCA A CRESTINULUI de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 86 din 27 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_impartasirea_continua_ca_hrana_duhovniceasca_a_crestinului.html [Corola-blog/BlogPost/350510_a_351839]
-
credinței lor prin cântări de cerere, de laudă, de mulțumire.”[6] De asemenea, în viziunea Bisericii Ortodoxe, „săvârșirea Sfintei Liturghii are ca obiect - spune Nicolae Cabasila - prefacerea darurilor de pâine și vin în dumnezeiescul Trup și Sânge, iar ca scop, sfințirea credincioșilor, care prin aceasta, dobândesc iertarea păcatelor și moștenirea împărăției cerurilor; iar ca mijloace, care pregătesc și înlesnesc împlinirea acelui efect și acelui scop, sunt rugăciunile, cântările, citirile din Sfânta Scriptură și, în general toate cele ce se săvârșesc și
CA HRANA DUHOVNICEASCA A CRESTINULUI de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 86 din 27 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_impartasirea_continua_ca_hrana_duhovniceasca_a_crestinului.html [Corola-blog/BlogPost/350510_a_351839]
-
moștenirea împărăției cerurilor; iar ca mijloace, care pregătesc și înlesnesc împlinirea acelui efect și acelui scop, sunt rugăciunile, cântările, citirile din Sfânta Scriptură și, în general toate cele ce se săvârșesc și se rostesc, cu sfântă rânduială, înainte și după sfințirea darurilor.”[ 7] Precum observă și liturgistul german J. Kramp, Cabasila distinge un scop direct, apropiat sau imanent (έ̉ργον) și unul indirect, mai depărtat sau transcendent (τέλος) al Liturghiei. Cel dintâi este sfințirea darurilor, adică a elementelor euharistice, care
CA HRANA DUHOVNICEASCA A CRESTINULUI de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 86 din 27 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_impartasirea_continua_ca_hrana_duhovniceasca_a_crestinului.html [Corola-blog/BlogPost/350510_a_351839]
-
cu sfântă rânduială, înainte și după sfințirea darurilor.”[ 7] Precum observă și liturgistul german J. Kramp, Cabasila distinge un scop direct, apropiat sau imanent (έ̉ργον) și unul indirect, mai depărtat sau transcendent (τέλος) al Liturghiei. Cel dintâi este sfințirea darurilor, adică a elementelor euharistice, care se prefac în Sfântul Trup și Sânge, iar cel de-al doilea este sfințirea credincioșilor, prin împărtășirea lor cu Sfintele Taine. Acesta din urmă, deși dependent de cel dintâi, este totuși scopul principal și
CA HRANA DUHOVNICEASCA A CRESTINULUI de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 86 din 27 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_impartasirea_continua_ca_hrana_duhovniceasca_a_crestinului.html [Corola-blog/BlogPost/350510_a_351839]
-
direct, apropiat sau imanent (έ̉ργον) și unul indirect, mai depărtat sau transcendent (τέλος) al Liturghiei. Cel dintâi este sfințirea darurilor, adică a elementelor euharistice, care se prefac în Sfântul Trup și Sânge, iar cel de-al doilea este sfințirea credincioșilor, prin împărtășirea lor cu Sfintele Taine. Acesta din urmă, deși dependent de cel dintâi, este totuși scopul principal și ultim al Liturghiei. Cu alte cuvinte, în slujba Sfintei Liturghii trebuie să deosebim de o parte jertfa, prin care se
CA HRANA DUHOVNICEASCA A CRESTINULUI de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 86 din 27 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_impartasirea_continua_ca_hrana_duhovniceasca_a_crestinului.html [Corola-blog/BlogPost/350510_a_351839]
-
tuturor membrilor Bisericii.[9] Așa se face, de exemplu, că Liturghia darurilor mai înainte sfințite, care la originea ei nu este decât o simplă slujbă mai solemnă, a putut primi numele de liturghie, deși în rânduiala ei nu există o sfințirea a darurilor, acestea fiind mai înainte sfințite. Deci, în ființa și în menirea ei, Liturghia nu este ceva rezervat exclusiv preotului sau credincioșilor izolați. 2. Despre Preoție și Jertfa supremă a. Cele trei direcții ale slujirii arhierești a lui Iisus
CA HRANA DUHOVNICEASCA A CRESTINULUI de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 86 din 27 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_impartasirea_continua_ca_hrana_duhovniceasca_a_crestinului.html [Corola-blog/BlogPost/350510_a_351839]
-
Ortodoxie interioritatea și subiectivitatea indivizilor. Cum s-a putut vedea deja, controversa „colivelor” a fost dublată de o dispută „euharistică”. Plecând de la două opuscule ale unui oarecare Petru Mansur, Neofit a început să susțină următoarea teorie euharistică: după epicleză și sfințirea Darurilor la Liturghie, Trupul euharistic al lui Iisus Hristos prezent pe sfintele altare nu este trupul slăvit, viu, însuflețit și incoruptibil al Domnului de după Înviere, ci trupul său coruptibil, sensibil și muritor de la Cina cea de Taină dinainte de jertfă; acesta
CA HRANA DUHOVNICEASCA A CRESTINULUI de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 86 din 27 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_impartasirea_continua_ca_hrana_duhovniceasca_a_crestinului.html [Corola-blog/BlogPost/350510_a_351839]
-
obicei al creștinilor care, asemenea everilor în pustie, nostalgici după cărnurile Egiptului, preferă lui Iisus Hristos și virtuților plăcerile trecătoare ale lumii.[ 37] Principalul argument în favoarea unei împărtășiri continue (synechōs) îl oferă rugăciunea „Tatăl nostru” prin poziția ei în cadrul Liturghiei între sfințirea Darurilor și împărtășirea de Ele. „Tatăl nostru” este un rezumat al credinței, prin cererile sale este o epitomă a vieții practice a creștinului, iar prin ecfonisul trinitar este o concentrare a vieții contemplative și eshatologice în vederea lui Dumnezeu. În trei feluri
CA HRANA DUHOVNICEASCA A CRESTINULUI de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 86 din 27 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_impartasirea_continua_ca_hrana_duhovniceasca_a_crestinului.html [Corola-blog/BlogPost/350510_a_351839]
-
despre Păinea spre ființă sau de toate zilele, arată că „Păinea noastră cea spre ființă [epiousion] dă-ne-o nouă astăzi” înseamnă calitatea nobleței și ființei ei, prin care e mai presus de toate ființele, iar în înălțimea măreției și sfințirii ei întrece toate făpturile; iar cea de-a doua exprimă însușirea folosului și utilității ei. Căci atunci când spune „cea de toate zilele”, arată că fără ea n-am putea duce nicio zi viața duhovnicească. Iar când spune „astăzi” arată că
CA HRANA DUHOVNICEASCA A CRESTINULUI de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 86 din 27 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_impartasirea_continua_ca_hrana_duhovniceasca_a_crestinului.html [Corola-blog/BlogPost/350510_a_351839]
-
și că dăruirea ei de ieri nu este de ajuns dacă nu ne-ar fi dată în chip asemănător și astăzi. Împărtășirea frecventă nu este un privilegiu al preoților; acesta se referă doar la săvârșirea Liturghiei, al cărui scop este sfințirea Darurilor și împărtășirea credincioșilor. Iar acei preoți, care nu-i împărtășesc pe creștinii care vin la dumnezeiasca Cuminecătură cu evlavie și credință, sunt judecați ca niște ucigași, cum stă scris la proorocul Osea: „Preoții au ascuns calea, au făcut omoruri
CA HRANA DUHOVNICEASCA A CRESTINULUI de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 86 din 27 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_impartasirea_continua_ca_hrana_duhovniceasca_a_crestinului.html [Corola-blog/BlogPost/350510_a_351839]
-
existau alte condiții pentru primirea impartasaniei . Toate celelalte Taine erau de asemenea "pecetluite"cu împărtășirea din Sfintele Daruri. Și așa de evidentă era această legătură dintre apartenența la Biserică și împărtășanie, încât într-un text liturgic timpuriu găsim alungarea înaintea sfințirii a acelora "care nu se pot împărtăși cu aceste Taine dumnezeiești". Este limpede că oricât de tainică și de complicată, a devenit mai târziu această înțelegere și trăire inițială a împărtășaniei ea nu a fost niciodată înlăturată, rămânând pentru totdeauna
DESPRE SPOVEDANIE SI EUHARISTIE... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 206 din 25 iulie 2011 by http://confluente.ro/Despre_spovedanie_si_euharistie_.html [Corola-blog/BlogPost/366876_a_368205]
-
în lucrarea sa "Tâlcuirea Dumnezeieștei Liturghii"nu face nici o distincție între cler și laicat, referitor la Sfânta Împărtășanie. El scrie: "...dacă însă cineva are putință de a se apropia de Sfînta Masă, dar nu se apropie , nu va dobândi nicidecum sfințirea Sfintelor Daruri; și aceasta nu pentru că nu s-a apropiat ci pentru că i-a stat în putință... Și cum putem să credem că iubește Sfintele Taine cel care, având posibilitatea să le primească, nu se se ostenește să le primească
DESPRE SPOVEDANIE SI EUHARISTIE... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 206 din 25 iulie 2011 by http://confluente.ro/Despre_spovedanie_si_euharistie_.html [Corola-blog/BlogPost/366876_a_368205]
-
rămână în Biserică, dar au încetat să mai fie privite și trăite ca împlinire sau, în cuvintele Părintelui George Florovsky, "să constituie Biserica". Pe de o parte, Sfânta Împărtășanie a fost identificată ca mijloc al evlaviei individuale, personale, și al sfințirii, excluzând aproape total înțelesul sau "eclesiologic"iar pe de altă parte, apartenența la Biserică a încetat să mai fie înrădăcinată și măsurată prin participarea la Taina Unității Bisericii în credința, dragoste și viață. S-a întâmplat apoi că laicul a
DESPRE SPOVEDANIE SI EUHARISTIE... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 206 din 25 iulie 2011 by http://confluente.ro/Despre_spovedanie_si_euharistie_.html [Corola-blog/BlogPost/366876_a_368205]
-
vedem, ...dar Roberth m-a și întrerupt spunând: Nu-i putem compara nici măcar cu viața și faptele Maicii Tereza! Ce să mai vorbim?... ─Ei Roberth, vezi cum unii fac Eșivatul (un fel de școală de teologie), pentru a învăța calea sfințirii, iar alții doar pentru a guverna, la început măcar o micuță Sinagogă, însă mai târziu, dacă se va putea, și de ce nu(?), o țară sau întreaga lume? Isus, când a strigat ” Vai de voi cărturari și farisei fățarnici!”, nu arăta
...JAFFO, LOC ANTIC AL REVELATIILOR! de ALEXANDRU ŞI MARICUŢA MANCIUC TOMA în ediţia nr. 270 din 27 septembrie 2011 by http://confluente.ro/_la_stanci_.html [Corola-blog/BlogPost/354040_a_355369]