830 matches
-
angrenarea în extremism sufletesc, emană toxine prin breșe dispersate în câmpul memoriei. Fie că memoria ridică la suprafață cazuri de gelozie superlativa, fie că în registru involuntar otrăvește rememorările, si Ury Benador și, involutiv rafinat, M. Blecher merg împreună prin singularitate. Moștenirea traumelor iudaice din Subiect banal și Hilda denotă solide calități artistice, dorite astăzi exact în măsura în care facilitează paroxismul individualității debordate de irosiri vitale. Nimic nu pare previzibil în această cazuistica a arderii subiective. Pentru recenzenții dispuși a menționa iraționalul implicațiilor
Sondarea abisului by Henri Zalis () [Corola-journal/Journalistic/17663_a_18988]
-
adecvare la realitatea pe care, chipurile, o exprimăm. Acest lucru s-a văzut și cu ocazia Târgului de Carte Bookfest, la care dezideratul suprem al unor editori a fost acela de a-și contra "adversarii", împăunându-se apoi cu propria singularitate. Toți cei care au vizitat Târgul pot depune mărturie că organizarea a fost foarte bună. După mulți, prea mulți ani, în fine un târg de carte din România a arătat și a respirat occidental. E drept că organizatorul, președintele AER
Ochiul Magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/10484_a_11809]
-
vizitei pe care de Campos o face în creierul argentinianului), cealaltă, partiționată asemenea unui hard disk (fiind convocați, pe rând sau simultan, destui dintre heteronimi). De moștenirea acestor inteligențe, Alex. Leo Șerban se folosește inspirat. De o originalitate vecină cu singularitatea, cele două sunt, stilistic, aproape inutilizabile. (A-l pastișa pe Borges ar fi un act de la bun început sortit falimentului. Pe de altă parte, a-l imita pe Pessoa ar conduce la comoție intelectuală.) Acestea toate, separat. Darămite împreună ! Doar
Pagini bizare by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5055_a_6380]
-
dintre patriarhii picturii noastre de astăzi care, în ciuda faimei și a respectului de care se bucură, nu a făcut școală. Izolat în peisajul actual, adică fără elevi și fără urmași artistici direcți, el a știut să-și transforme singurătatea în singularitate. De altfel, accentele atît de personale din pictura sa nici nu puteau fi preluate, iar elementele exterioare, cele care alimentează, de cele mai multe ori, uceniciile, nici nu există. Rafinamentul cromatic și extrema delicatețe a compozițiilor, lirismul difuz și vibrațiile imponderabile însoțesc
Rememorări de Sf. Ion by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/7717_a_9042]
-
să faci o mie de ipoteze oțioase decît să te complaci într-o stare incertă. Numai că ecoul comodității contemporane ar fi altul: decît supliciul de a alege între o mie de variante, mai bine tihna de a sta în singularitatea unui adevăr incert. Și chiar aceasta e starea de spirit a societății actuale. Un volum al cărui farmec desuet va fi gustat de cei cu atracție pentru lumile trecute, a căror frumusețe, chiar dacă e irepetabilă, te ridică la un ton
Casta medicilor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3484_a_4809]
-
adevărului, dreptății și păcii”, a remarcat președintele Iranului, Mohammad Khatami. „În numele poporului israelian, îmi exprim regretul și transmit condoleanțe pentru decesul Papei Ioan Paul II. A fost un om al păcii, un prieten al poporului evreu, care i-a recunoscut singularitatea și care a depus eforturi pentru reconcilierea între popoare”, a spus premierul israelian Ariel Sharon. „Am pierdut o figură religioasă foarte importantă, care și-a consacrat viața păcii și dreptății pentru toți”, a declarat, la rândul său, președintele Autorității Palestiniene
Agenda2005-15-05-supliment special () [Corola-journal/Journalistic/283593_a_284922]
-
să arate ce este o inimă inteligentă, la ce folosește ea și ce anume califică literatura să răspundă la străvechea întrebare. Lui Alain Finkielkraut îi repugnă deopotrivă „inteligența pur funcțională" întruchipată de birocrație și „sentimentalitatea binară și suveran indiferentă față de singularitatea destinelor individuale" a ideologiei. Acționând laolaltă și potențându-se reciproc într-un mod malefic, ele au nenorocit secolul al XX-lea. In condițiile date, „perspicacitatea afectivă" la care aspira Solomon este mai necesară decât oricând. Cărțile care au binemeritat o
Un răspuns pentru Regele Solomon by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6488_a_7813]
-
Astfel, contextul impune sau chiar explicitează lectura unică: Noi rămânem cu alde Olăroiu - un nimeni pe toate posturile" (CR, 8.08.2005). Oricum, efectul stilistic produs de alde se bazează tocmai pe contradicția între sensul său de bază plural și singularitatea numelui pe care îl precede: e un fel de ,operator de minimalizare", care, prin intermediul numelui, neagă individualitatea persoanei. Regăsim în contextele actuale și un alde popular, non-depreciativ, care precedă nume de rudenie - ,Și ne-a zis și de voi, și
Alde noi -II by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/11347_a_12672]
-
caută formularea unor predicții pe baza soluțiilor obținute. Așadar algoritmul este: 1) experiență și legi fizice - 2) ecuații matematice - 3) soluții - 4) predicții. Ciudățenia este că atunci cînd soluțiile au valori infinite, fizicienii nu pot formula predicții plauzibile. De exemplu: singularitatea unei găuri negre cere ca densitatea ei să fie infinită. Necazul este că un fizician nu poate accepta existența reală a unui obiect cu densitate infinită. O densitate infinită este un nonsens (densitatea, ca proprietate cantitativă a materiei, presupune finitatea
Răul de infinit by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8178_a_9503]
-
existența reală a unui obiect cu densitate infinită. O densitate infinită este un nonsens (densitatea, ca proprietate cantitativă a materiei, presupune finitatea) caz în care ori respingem ideea că o gaură neagră are densitatea infinită, ori respingem ideea că există singularități în interiorul cărora legile fizice își pierd valabilitatea. Aceleași greutăți apar în cazul teoriei supracorzilor. "Nu știm încă dacă teoria stringurilor este teoria adevărată a materiei și energiei la nivelul cel mai profund, dar dezvoltarea și receptarea acestei teorii de către fizicieni
Răul de infinit by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8178_a_9503]
-
Iulian Bol Ileana Mălăncioiu și-a configurat, de-a lungul timpului, un univers poetic de o frapantă singularitate, atât din perspectiva temelor și motivelor recurente, cât și în ceea ce privește viziunea lirică, sau, cu alte cuvinte, în ceea ce privește unghiul de refracție a elementelor referențiale prezente în spațiul poetic. Volumele de poeme publicate de Ileana Mălăncioiu, începând cu Pasărea tăiată (1967), continuând
Efectul de palimpsest by Iulian Bol () [Corola-journal/Imaginative/12585_a_13910]
-
spun, dar mi-e frică,/ Trupul dumneavoastră nu mai este decât/ Un contur de lumină aproape difuz/ Și prin el vi se văd toate oasele frânte"). O metaforă esențială pentru poetica Ilenei Mălăncioiu este "regina moartă". Este o metaforă a singularității, a unui eu ce se detașează de planul contingentului, regăsindu-și universul interior și, implicit, arogându-și o postură și o poziție transcendentă față de elementele aparente, dizarmonice ale firii. În același timp, o astfel de metaforă are incontestabile conotații tanatice
Efectul de palimpsest by Iulian Bol () [Corola-journal/Imaginative/12585_a_13910]
-
în perioada 25-26 aprilie, evenimentul, finanțat prin proiectul Excelență Culturală Academică Brașoveană de Primăria Municipiului Brașov, a ajuns anul acesta la cea de-a X-a ediție. Se înnoadă, iată, o tradiție destul de substanțială - e de prisos să mai menționăm singularitatea ei, adesea sesizată - a interogării mizelor literaturii contemporane pe viu. Și, implicit, a efortului de a antrena în spațiul universitar studiul autorilor recenți, mai mult sau mai puțin canonici. Valoarea invitaților ale căror opere fac miezul discuțiilor și aroma intelectuală
„Exilați“ sub Tâmpa: Dorin Tudoran și Dumitru Țepeneag by Alexandra Lazăr, Sînziana Stoie () [Corola-journal/Journalistic/3620_a_4945]
-
caracterul derutant al îmbinării dintre două moduri de a gândi o ediție: pornită după principiul selectivității în primele trei volume, e continuată în alt fel, după principiul integralității, prin adaosul altor patru volume, neprevăzute inițial. Ceea ce face, în fond, și singularitatea acestei ediții, singularitate transformată într-o ciudățenie. Oricum, semnalând încălcarea caracterului sistematic, nu pot să nu subliniez calitatea științifică a îngrijirii textului, datorată unui specialist al domeniului. La o reeditare, pentru înlăturarea inconsecvenței, soluția simplă ar fi redistribuirea materialului antologat
Clasicii - mereu aceiași? by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12625_a_13950]
-
îmbinării dintre două moduri de a gândi o ediție: pornită după principiul selectivității în primele trei volume, e continuată în alt fel, după principiul integralității, prin adaosul altor patru volume, neprevăzute inițial. Ceea ce face, în fond, și singularitatea acestei ediții, singularitate transformată într-o ciudățenie. Oricum, semnalând încălcarea caracterului sistematic, nu pot să nu subliniez calitatea științifică a îngrijirii textului, datorată unui specialist al domeniului. La o reeditare, pentru înlăturarea inconsecvenței, soluția simplă ar fi redistribuirea materialului antologat în volumul III
Clasicii - mereu aceiași? by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12625_a_13950]
-
Adrian Marino România a avut, în cultură, o personalitate de dimensiuni europene. Rămîne un singur semn de întrebare pentru noi, cei ce l-am cunoscut: cît i-am înțeles și i-am onorat, în timpul vieții, discreta, mîndra, totala, înalta sa singularitate? A unuia dintre ultimii mari cărturari ai României noastre de astăzi. P.S. În ziarul "Ziua" din 19 martie 2005, articolul în care Adrian Marino este denumit un "don Quijote în armură de pașoptist", considerîndu-l a fi avut "obnubilări ideologice tîrzii
Hermeneutica lui Adrian Marino by Alexandru Niculescu () [Corola-journal/Journalistic/11666_a_12991]
-
Hasdeu și Maiorescu, relevând adversitatea simptomatică dintre ei (p. 59-74). Își încheie auto-interviul cu detestarea fățișă și sarcastică a saloanelor și cercurilor literare, numindu-le "adunătură de spirite mai jos adesea decât mediocre" (p. 77) și mizând pe singurătatea și singularitatea talentului: "caută, când te rătăcești din întâmplare în așa cercuri, să te depărtezi cât mai degrabă, respingând orice solidaritate intelectuală cu ilustra companie și refuzând scurt orice diplomă de talent. Du-te, dacă ești amator de ceai foarte blond, în
Caragiale în tradiția interviului by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/11953_a_13278]
-
problemă universală: ce se petrece în cunoașterea noastră când spunem „acesta“, așezându-ne mâna pe mărul de alături? Dar ce se petrece, în noi, când indicăm același măr, dar când el nu este? Poate mintea noastră să îl indice în singularitatea lui? Se știe de mult că, dacă i-am reda doar singularitatea, nu am putea spune ce este el, pentru că mult din acest răspuns ține de universalitățile care îl înconjoară (măcar cinci: un gen, o specie, o diferență, un propriu
Așteptăm pe un altul? by Alexan () [Corola-journal/Journalistic/2827_a_4152]
-
gen, o specie, o diferență, un propriu și o întâmplare care ni-l face disponibil). Bineînțeles, este foarte ușor să glosăm savant în marginea faptului că o parte din cunoașterea mărului este dată de universalitatea lui, iar altă parte de singularitatea sa, și să dezbatem doct care sunt proporțiile. Însă întrebarea fundamentală a și scăpat: cine garantează, ca al treilea termen, că universalitățile cu care am înconjurat mărul sunt acest măr singular? Platon a hrănit cu aceasta o întreagă tradiție, strecurând
Așteptăm pe un altul? by Alexan () [Corola-journal/Journalistic/2827_a_4152]
-
cert că ori de câte ori noi ne gândim la lucruri care sunt, nu avem nici un al treilea martor, pe lângă noi și lucruri, care să spună că ele sunt cele pe care le vizăm. Dimpotrivă, când ne gândim la lucruri care nu sunt, singularitatea lor e evidentă, pentru că lucrurile care nu sunt nu pot fi universale. În fond, universalele sunt indiferente - așa cum citise Mathaeus la Avicenna - la existență și la contrariul ei. Așa, el a ieșit foarte elegant din problema platonică și ne-a
Așteptăm pe un altul? by Alexan () [Corola-journal/Journalistic/2827_a_4152]
-
În fond, universalele sunt indiferente - așa cum citise Mathaeus la Avicenna - la existență și la contrariul ei. Așa, el a ieșit foarte elegant din problema platonică și ne-a pus în posesia jubilatoare a unei certitudini: dacă suntem siguri că atingem singularitatea lucrurilor care nu sunt, atunci nesiguranța noastră privitoare la cunoașterea celor ce sunt e dată doar de terenul ambiguu și prost ales, dar nu de soluția problemei, care rămâne clară. Cu totul altă soluție aflăm la Toma. Pentru el, mult
Așteptăm pe un altul? by Alexan () [Corola-journal/Journalistic/2827_a_4152]
-
transforme tot ce îi cade sub intenții). Toma a dat doar semnalul pornirii. Discuția despre cunoașterea singularului explodează abia după el: Mathaeus o discută aprins, Henri de Gand instrumentează avicennismul în acest scop, Scotus inventează un cuvânt pentru a denumi singularitatea, convins că ne este accesibilă, Pierre de Jean Olivi declară subiectul activ (fără care, nici Descartes ...). De aceea, a căuta urme ale intenționalismului în Toma este nobil și profesionist, iar Elenei Băltuță îi reușește admirabil efortul. A lărgi, însă, perspectiva
Așteptăm pe un altul? by Alexan () [Corola-journal/Journalistic/2827_a_4152]
-
și destule dintre ele o și împlinesc). Ce-l intrigă pe Fondane e preconcepția „cu metodă”, preconcepția rafinată, rezultat al unui efort de interpretare și, subreptice, de manipulare. Nu întâmplător, începutul cărțiii stă sub semnul polemicii cu Valéry, care motivează singularitatea lui Baudelaire recurgând la un binom format din „inteligență critică” și „virtute poetică”. Nu numai că acestea două, arată Fondane, atacă problema majoratului cu instrumente, în definitiv, minore, dar, continuă el pe câteva zeci de pagini, e improbabilă (dacă nu
Linia Fondane? by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/3135_a_4460]
-
care fizicienii le-au strîns în ultimele decenii. Toate aceste observații nu pot sta împreună decît dacă sînt interpretate în lumina unei teorii în care universul a început ca să nu mai sfîrșească. Concepte precum cele de "univers inflaționar" sau de "singularitate" sînt considerate astăzi cîștiguri irefutabile ale fizicii pentru motivul că numai ele pot explica date experimentale curat contradictorii, ca de pildă: radiația reziduală a cosmosului, asimetria raportului dintre protoni și neutroni (7 la 1), existența a trei tipuri de neutrini
Antinomia lumii by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9840_a_11165]
-
răceală malițioasă, mai aproape de satiră decît de ironia acidă ce-i caracterizează pe alocuri stilul. Mama autorului pare să fi avut prin urmare dreptate atunci cînd îl comparase pe fiul ei, citindu-i textele, cu Strindberg. Canetti și-a cultivat singularitatea auctorială deși scrierile lui poartă amprenta totalității. Epocalul volum Masă și Putere (Masse und Macht) la care a lucrat vreme de două decenii,apărut în 1960 nu s-ar fi putut naște la interesecția filozofiei, antropologiei, etnologiei, fără lectura prealabilă
Enigma Canetti by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/11466_a_12791]