991 matches
-
și condiția politică înseamnă a asuma o aserțiune antropologico-filosofică axiomatică: condiția umană este, în esență, una politică! Spiritul problematizant al filosofiei politice, ca și exigențele științei antropologice, au făcut necesară demonstrarea "adevărului" simplu că omul este o ființă politică. Ideea sociabilității naturale nu are o valabilitate a priori, comparativ cu ideea caracterului nesociabil al omului natural, după cum nici teoria genezei familiale a puterii politice nu are, în principiu, prioritate față de teoria contractualistă. Prin urmare, chiar dacă viața tuturor civilizațiilor cunoscute până în prezent
Euroarmata şi apărarea României. Analiză de epistemologie constructivistă privind politica de securitate şi apărare comună a Uniunii Europene by Constantin Manolache [Corola-publishinghouse/Administrative/1432_a_2674]
-
este atît de mare încît zadarnic ne străduim să descoperim forme intermediare. Și totuși, forme ale acestei treceri există, cu condiția să le căutăm la niveluri mai profunde : celular pentru expansiunea demografică, molecular pentru limbaj și din nou celular pentru sociabilitate. Trecerea de la viața solitară la viața în societate este direct observabilă și științific explicabilă la o specie de amibe terestre. Aceste ființe unicelulare duc o existență independentă, fără contact cu congenerele lor, atîta timp cît hrana disponibilă este suficientă. Dacă
Toţi sîntem niște canibali by Claude Lévi‑Strauss () [Corola-publishinghouse/Memoirs/613_a_1373]
-
să concepem viața socială ca pe o stare în care indivizii se atrag atît cît să se apropie, dar nu pînă acolo încît, presiunea devenind prea puternică, să se distrugă unii pe alții sau chiar să se mănînce între ei. Sociabilitatea apare astfel ca limita inferioară - forma beni gnă, ne-ar plăcea să spunem - a agresivității. Viața de zi cu zi a societăților umane, inclusiv a societății noastre, crizele majore pe care le traversează ele ar furniza numeroase argumente în sprijinul
Toţi sîntem niște canibali by Claude Lévi‑Strauss () [Corola-publishinghouse/Memoirs/613_a_1373]
-
tipice. Oare nu tot asta ilustrează, dacă le acordăm oarecare credit, și cele trei exemple ale noastre ? în ordinea colectivă, expansiunea demografică ne-a apărut ca un ricorso al proliferării canceroase, codul lingvistic ca un ricorso al codului genetic, iar sociabilitatea ființelor pluricelulare ca un ricorso al sociabilității văzute la scară monocelulară. Fără îndoială, Vico își restrîngea teoria la istoria societăților umane așa cum se derulează ea de-a lungul timpului. Dar, dincolo de datele empirice, pentru el era mai ales mijlocul de
Toţi sîntem niște canibali by Claude Lévi‑Strauss () [Corola-publishinghouse/Memoirs/613_a_1373]
-
le acordăm oarecare credit, și cele trei exemple ale noastre ? în ordinea colectivă, expansiunea demografică ne-a apărut ca un ricorso al proliferării canceroase, codul lingvistic ca un ricorso al codului genetic, iar sociabilitatea ființelor pluricelulare ca un ricorso al sociabilității văzute la scară monocelulară. Fără îndoială, Vico își restrîngea teoria la istoria societăților umane așa cum se derulează ea de-a lungul timpului. Dar, dincolo de datele empirice, pentru el era mai ales mijlocul de a ajunge la „o istorie ideală eternă
Toţi sîntem niște canibali by Claude Lévi‑Strauss () [Corola-publishinghouse/Memoirs/613_a_1373]
-
care rău crescuții săi tovarăși o aveau asupra plodului regal”, relatează Manoilescu. Canoanele educative ale aristocrației englezești, în care fusese crescut până atunci Mihai, au fost încălcate și înlocuite cu ,,originalele concepții” ale regelui Carol al-II-lea, dar care asigurau dezvoltarea sociabilității copilului. Carol și-a crescut copilul ,,într-o metodă și într-un spirit nou”, precizează Mihail Manoilescu. În realitate, copilul era supus unor influențe educaționale contradictorii, aflându-se alternativ, în cursul aceleiași zile, sub influențe antagonice. Regele Carol al-II-lea, continuă
Jurnalul regelui Mihai I de România : Reconstituit după acte şi documente contemporane Vol. 1. : 1921-1940 by Traian D. LAZĂR () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101020_a_102312]
-
SC Beroe SRL SC Seres ProdCom SRL SC Andreea Cristina SRL CUPRINS Prefață (Silviu Cerna) / 7 Introducere / 9 Capitolul I. Începuturile. Schimbul preeconomic / 23 1. Întunericul. Economia naturală / 23 2. Toate verigile sunt la locul lor / 34 3. Raționalitatea și sociabilitatea ființei umane / 44 4. Schimbul preeconomic. Darul / 53 5. Apariția cooperării sociale. Prima diviziune a muncii sociale / 58 Capitolul II. Trocul / 65 1. Ce este trocul? / 65 2. Etape și forme ale trocului / 71 3. "Neajunsurile" trocului / 76 4. Continuitatea
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
este asemeni universului care a creat-o; este trecătoare, conform principiului al II-lea al termodinamicii, este schimbătoare, este instabilă și puternic dependentă de mediul istoric, geografic, social, cultural, civilizațional și chiar climatic în care se desfășoară. 3. Raționalitatea și sociabilitatea ființei umane Dincolo de caracteristicile naturii umane enunțate în finalul subcapitolului anterior natura umană mai deține două. Este vorba despre permanenta și covârșitoarea sa raționalitate și sociabilitate 145. Tocmai pentru că omul este stăpânit de teama lipsurilor și a vulnerabilităților, în raport cu lumea
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
geografic, social, cultural, civilizațional și chiar climatic în care se desfășoară. 3. Raționalitatea și sociabilitatea ființei umane Dincolo de caracteristicile naturii umane enunțate în finalul subcapitolului anterior natura umană mai deține două. Este vorba despre permanenta și covârșitoarea sa raționalitate și sociabilitate 145. Tocmai pentru că omul este stăpânit de teama lipsurilor și a vulnerabilităților, în raport cu lumea materială suntem profund raționali și predictibili. Căutăm mereu asocierea și sprijinul în ceilalți oameni, căutăm soluții și alegem întotdeauna în favoarea noastră astfel încât să ne simțim din ce în ce mai
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
de sine va evolua spre ceea ce azi numim caracteristici, atribute ale comportamentului, ale modului de a fi în lume al omului. Omul va dezvolta într-un dualism natural individualismul și altruismul, morala pozitivă și cea negativă 160; raționalitatea și iraționalitatea; sociabilitatea și egoismul. Morala umană 161 se va forma sub această dublă calitate naturală a omului, de înger și demon. Dintre toate aceste atribute, rațiunea va fi cea care îl va ghida cel mai mult în calitatea sa de homo aeconomicus
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
minții umane și de spaimele omului primitiv, omul se va impune definitiv începând cu secolul al XVI-lea și va provoca fenomenul unic în istorie, al revoluției industriale, mașinismului și capitalismului. O altă dimensiune a conștiinței umane trezite o reprezintă sociabilitatea 165. Ea stă la baza manifestării omului între oameni, având drept fundament dorința de recunoaștere. În acest sens, Aristotel folosește sintagma de zoon politikon, de ființă ce are nevoie de reflectare și de regăsire pe sine prin ceilalți oameni. Socializarea
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
ființă ce are nevoie de reflectare și de regăsire pe sine prin ceilalți oameni. Socializarea 166 este un atribut al "eu"-lui, care începe în familie și se finalizează în cuprinderea întregului univers, în cazul omului contemporan. Fukuyama consideră că "Sociabilitatea umană începe cu relația de înrudire, altruismul fiind proporțional cu gradul de rudenie"167. Despre acest tip de relaționare discutăm la omul primitiv. Omul modern a dezvoltat forme extrem de complexe de socializare și cooperare, de-a lungul istoriei afirmându-se
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
182 G.F. Hegel, Prelegeri de filosofia istoriei, Editura Humanitas, București, 1997, p. 20. 183 Bergson crede că " Omul păcălește natura atunci când extinde solidaritatea socială la fraternitatea omului. (...) Omul proaspăt ieșit din mâinile naturii, era o ființă și inteligentă și socială, sociabilitatea lui fiind făcută să-și afle orizontul în comunități mici, iar inteligența fiind destinată vieții ulterioare, individuale și de grup.Dar inteligența, dezvoltându-se prin propriile eforturi, s-a dezvoltat în mod surprinzător . Ea a eliberat oamenii de restricțiile la
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
noaptea sau făceau cu schimbul, În speranța (nimic nu era sigur) ca a doua zi să poată cumpăra o bucată de carne sau de brânză. S-a dezvoltat În România o foarte interesantă cultură a cozii. Era un spațiu de sociabilitate (ceea ce nu prea mai exista În societatea românească), unde oamenii — mulți dintre ei pensionari, care aveau mai mult timp — se Întâlneau zi de zi, petrecând ore lungi Împreună. Mărfurile și Îndeosebi alimentele circulau și În subteran, sustrase de la „stat“. Se
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
tuturor e proprietatea nimănui, tot așa o solidaritate generală nu mai e deloc solidaritate. Adunându-i pe toți membrii societății Într-o masă nediferențiată, comunismul n-a făcut decât să-i separe. Sistemul a agresat neîncetat orice formă intermediară de sociabilitate. Oamenii au pierdut obiceiul de a se asocia. Între Putere și oameni nu trebuia să mai existe nimic. Jucând jocul colectivist, fiecare și-a văzut de propriile interese. Colectivismul a generat individualism și, În genere, o lipsă de preocupare pentru
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
mult sânge grecesc decât românesc), cât și prin atitudini. Balcanismul Înseamnă un soi de neorânduială pe care Europa o suportă cu greu; dar Înseamnă, În latura lui mai simpatică, și o anume manieră de a privi detașat lucrurile, o pronunțată sociabilitate și o substanțială doză de relativism și de umor. Față de „purismul“ românesc al lui Eminescu, Caragiale personifică infuzia cosmopolită, caracteristică orașului românesc; cu alte cuvinte, exact ceea ce detesta Eminescu. Eminescu este lipsit de umor, Caragiale Îl are din belșug. Eminescu
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
impresionați de eleganța femeilor. Magazinele și restaurantele căutau să se apropie cât mai mult de stilul francez. Dar nici cei mai francofili dintre români nu aveau cum să devină chiar francezi! În modul lor de viață, În genul lor de sociabilitate rămânea o notă balcanică. Ajunge să privim gastronomia: nimic mai revelator pentru sufletul omului decât ceea ce mănâncă (fiind vorba de Franța, Îmi permit această remarcă tipic franceză). Românii rafinați mâncau desigur și franțuzește, dar nu-și uitau specialitățile locale (Înrudite
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
cu o veritabilă cultură cu rituri vestimentare, filme, muzică. Ele sunt, înainte de toate, pentru tineri. Semn, poate, al timpului instabil în care lipsește identitatea și în care formele de organizare tradițională, sportive sau nu, și-au pierdut atracția, o nouă sociabilitate sportivă a luat formă, în care practica individuală și încrederea în sine contează. Uneltele și materialele conservă, uneori integrând materialele cele mai moderne, o mare simplicitate de concepție și de utilizare, pure proteze de alunecare și de zbor care oferă
Fenomenul olimpic de la antic la modern by Liliana RADU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101004_a_102296]
-
vieții urban-regionale. Cazul satelor cu minorități religioase pare să fie unul de mijloc, cu nivel mediu de cultură a deschiderii. Între harta culturală a mediului rural românesc, așa cum rezultă ea din analizele propuse prin acest studiu, și harta tipurilor de sociabilitate în mediul rural poate fi notată o puternică suprapunere (Sandu, 2003, pp. 239-240). • Tipologia culturală avansată în legătură cu experiența de migrație a satelor pune accent pe rolul „străinului” în dinamica socioculturală rurală. Tipul cultural de comunitate pare să fie structurat prin
[Corola-publishinghouse/Administrative/1923_a_3248]
-
sau de conflict. La rândul lor, relațiile de solidaritate pot fi comunale sau comunitare dacă sunt asociate cu sentimentul de apartenență comună sau de tip asociativ (distincție echivalentă cu cea a lui Tönnies dintre „comunitate” și „societate”). Ceea ce se cheamă sociabilitate poate fi identificat, în sens larg, cu relațiile sociale de tip solidar, aducătoare de beneficii reciproce. Acest sens al conceptului este mai aproape de concepția weberiană decât de cea a „sociabilității” lui Simmel (1964, pp. 40-57). Pentru Simmel, sociabilitatea este forma
[Corola-publishinghouse/Administrative/1923_a_3248]
-
a lui Tönnies dintre „comunitate” și „societate”). Ceea ce se cheamă sociabilitate poate fi identificat, în sens larg, cu relațiile sociale de tip solidar, aducătoare de beneficii reciproce. Acest sens al conceptului este mai aproape de concepția weberiană decât de cea a „sociabilității” lui Simmel (1964, pp. 40-57). Pentru Simmel, sociabilitatea este forma pură, de joc a „asociației” (formării de unități sociale). Caracterul formal al sociabilității este subliniat de Simmel prin analogia pe care o face între conținuturile concrete de viață și formele
[Corola-publishinghouse/Administrative/1923_a_3248]
-
se cheamă sociabilitate poate fi identificat, în sens larg, cu relațiile sociale de tip solidar, aducătoare de beneficii reciproce. Acest sens al conceptului este mai aproape de concepția weberiană decât de cea a „sociabilității” lui Simmel (1964, pp. 40-57). Pentru Simmel, sociabilitatea este forma pură, de joc a „asociației” (formării de unități sociale). Caracterul formal al sociabilității este subliniat de Simmel prin analogia pe care o face între conținuturile concrete de viață și formele de sociabilitate, pe de o parte, și raportul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1923_a_3248]
-
aducătoare de beneficii reciproce. Acest sens al conceptului este mai aproape de concepția weberiană decât de cea a „sociabilității” lui Simmel (1964, pp. 40-57). Pentru Simmel, sociabilitatea este forma pură, de joc a „asociației” (formării de unități sociale). Caracterul formal al sociabilității este subliniat de Simmel prin analogia pe care o face între conținuturile concrete de viață și formele de sociabilitate, pe de o parte, și raportul realitate/artă. Sociabilitatea este formă artistică, autonomă în raport cu realitatea (Sandu, 2003, p. 16). Există și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1923_a_3248]
-
Simmel (1964, pp. 40-57). Pentru Simmel, sociabilitatea este forma pură, de joc a „asociației” (formării de unități sociale). Caracterul formal al sociabilității este subliniat de Simmel prin analogia pe care o face între conținuturile concrete de viață și formele de sociabilitate, pe de o parte, și raportul realitate/artă. Sociabilitatea este formă artistică, autonomă în raport cu realitatea (Sandu, 2003, p. 16). Există și un alt sens al sociabilității, mai apropiat de cel din limbajul comun, și anume acela de capacitate de a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1923_a_3248]
-
pură, de joc a „asociației” (formării de unități sociale). Caracterul formal al sociabilității este subliniat de Simmel prin analogia pe care o face între conținuturile concrete de viață și formele de sociabilitate, pe de o parte, și raportul realitate/artă. Sociabilitatea este formă artistică, autonomă în raport cu realitatea (Sandu, 2003, p. 16). Există și un alt sens al sociabilității, mai apropiat de cel din limbajul comun, și anume acela de capacitate de a intra ușor în relații cu ceilalți sau ca „aptitudine
[Corola-publishinghouse/Administrative/1923_a_3248]