1,020 matches
-
încercă să-i pună talgerul cu mâncare. Del Chiaro, la lumina puternică a lumânărilor de pe masă și a făcliilor de pe căminul uriaș, băgă de seamă paloarea cadaverică a tânărului, care și fixase ochii încercănați pe chipul fostului mare spătar. Acesta, stânjenit, înălță capul și-i întâlni privirea, tresări, dar glasul rugător al lui Ștefan îl liniști: — Neică Mihai, lasă-mă să-ți spun așa cum te numește măria sa taica, se opri o clipă și trăgând aer în piept reluă. Neică Mihai, mâine
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
pe padișah. Și asta repede... Când o să vă dea imbrohorul vestea, să vă arătați mirați că marele vizir scoate din închisoare niște oameni care au atât de multe vini și lăsați-l să creadă că avem dovezile strânse. Vodă zâmbea stânjenit, marele stolnic își revenise cu totul, intrigile și urzelile fiind viața lui, iar spătarul Mihai apreciind că și de data aceasta sforile va trebui să le tragă tot el, se lăsă greoi într-un jilț, pecetluindu-și gândurile în spatele buzelor
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
și decât aventura lor pe șantierele din Austria, e că, după mai bine de doi ani de când își face de lucru în bătătura Mirelei, uite-i în sfârșit neamurile. Fratele ăsta, care nici pomeneală să se simtă cât de cât stânjenit că n-a mai dat pe la soră-sa de niște ani ca s-o vadă. Uite-l minunându-se cu inocența senină a celui întors de peste mări și țări, surioară, de când nu ne-am mai văzut... De aproape patru ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
provocare pentru mine... Și cred că pot să te ajut, da, sunt convinsă că există o ieșire din situația ta... Surprins de tonul cu care îi vorbea, Bart se foi puțin în scaunul său cu rotile, tuși ușor în pumn, stânjenit, apoi scoase la iveală un pachet de țigări desfăcut cine știe când, dar neatins, șovăi câteva clipe de parcă ar fi stat la îndoială și își întinse brațul spre Arm, ca o gazdă îndatoritoare: Fumezi? Nu, mulțumesc, scutură femeia din cap
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
ei de a fi ne-au intimidat din prima clipă și, chiar dacă ceilalți nu-i spun doamna director, se simte în orice caz depărtarea uriașă dintre noi și ea. Desigur, un alt motiv pentru care doamna director s-a simțit stânjenită a fost corectitudinea mea gramaticală și logică. Eu nu spun niciodată doamnă directoare, așa ceva îmi amintește de școala generală. Trebuie să utilizezi o exprimare cât mai oficială atunci când vrei să-ți meargă bine și să te faci perfect înțeles. Dovada
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
uneori, din oglindă, cu înțeles. Cu ce înțeles? De câteva ori și-a întors fața spre mine, lăsând zălog oglinzii cununa de aur, ca să-mi dea zâmbetul direct, fără ajutorul sticlei, și atunci zâmbetul era intim și supus - poate puțin stânjenit că asist la ultimele ei dibăcii savante de a-și realiza toată frumusețea? Doamna M... îmi propunea să mergem în una din zilele acestea la Văratic. Rochia Adelei, simplă, strânsă pe bust, îi accentua, rotund, toate liniile. Dădeam doamnei M
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
am recomandat pe ceilalți. Maica arhondară a luat de mână pe Adela și, întorcînd-o cu fața spre noi, a complimentat-o în felul ei: Ia uitați-vă la dânsa ce ochi are, să nu fie de deochi!" Adela, împurpurată și stânjenită, era acum fata de altădată. Grație ospitalității obișnuite la această mănăstire și drepturilor mele câștigate de musafir vechi, dar desigur mai ales grație ochilor Adelei, maica arhondară se purtă cu noi ca și cu un revizor eparhial. Prânzul și cina
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
aerele de grande-dame, dar nu și vocea sonoră, pe care o încerca fără să reușească. Își așeză din nou pala de păr pe jumătatea stângă a frunții. Apariția doamnei M... în cerdac m-a contrariat, dar a fost bine-venită: atitudinea stânjenită a Adelei nu era de natură să-mi fortifice voința. Urmă un schimb de vorbe neînsemnate cu doamna M..., la care Adela abia dacă luă parte. Intra mereu în casă, într-o odaie sau alta, umblând repede cu mersul insistent
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
palmele în mâneci, revenea la sfat. Zalomir ieși s-o cheme pe Marghiolița. Din bucătărie o fată cu fața lată sări sprintenă și aduse lighean, cană și prosop. Veselă și curioasă, îl cerceta atât de insistent încât procurorul se simți stânjenit. - Lasă-le aici și pleacă, îi porunci el vorbind pe nas. Sfatul de sub mesteacăn se opri. Oamenii îl priviră pe Zalomir iar unii își săltară căciulile. Ciungul înaintă șovăielnic. - Don’ procoror, zise el cu glas gros, fă-ne, rogu-vă
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
Vernor. Pe masă mai era și o cutie de biscuiți cu unt, deschisă pentru musafiri. Ce zici de asta, Gaia? o tachină tatăl ei. Milton are platfus. Ți se pare că n-ai putea trece peste asta? ― Tataaa! spuse Gaia, stânjenită. ― Mai bine să ai platfus decât să te Întorci acasă cu picioarele Înainte, spuse Lefty. ― Așa e, se pronunță Georgia Vasilakis. Aveți noroc că nu-l iau pe Milton. Nu cred că e nici un fel de rușine. Nu știu ce m-aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de fum. ― Bine, e de-ajuns, spuse ea, Împingându-mă spre ușă. ― Stai! i-am spus. Ador uzinele. Sunt din Detroit. Asta e un fel de Ansel Adams pentru mine. ― Acum ai văzut-o, spuse ea, gonindu-mă afară, Încântată, stânjenită, zâmbind, Încăpățânată. ― Am un Bernd and Hilla Becher În sufragerie, m-am lăudat eu. ― Ai un Bernd and Hilla Becher? Încetă să mă mai Împingă. ― E o fabrică veche de ciment. ― Bine, fie, spuse Julie, Înduplecându-se. Pozez fabrici. Asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
ei era mult mai mare și mai elegant decât al blocului lui Roger, dar apartamentul era mic și Întunecos, ticsit de mobile lăsate de chiriașii dinaintea ei. Și aproape În fiecare lună avea un nou coleg de cameră. Se simțea stânjenită. Dar, În mod ciudat, se obișnuise și prefera să fie așa. Pentru că devenise În secret dependentă de lipsa stabilității. Nu voia să se atașeze de oameni, animale de companie sau lucruri, nu mai voia asta. Era adepta ne-atașării, pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
nu-ți plătește Charlie biletul de avion dacă te iubește? Și dacă e atât de șmecher? Avea dreptate. Lui Kitty i se făcu milă de prietena ei, trebuia s-o salveze. — David, e vorba de mine, minți Kitty, prefăcându-se stânjenită. Charlie i-a oferit un bilet de avion, a insistat să-l plătească, dar ea a refuzat, ca să nu mă lase pe mine singură. Adevărul e că acum sunt lefteră, de aceea am sugerat varianta cu autobuzul. E o prietenă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
recunoscătoare? zise Kitty șocată. Începea s-o enerveze tot mai mult felul În care Desert Rose uita de oricine, inclusiv de ea, când venea vorba de Charlie. Da, se așteaptă. Știu, e o nebunie, zise Desert Rose cu o privire stânjenită. O ceartă meschină nu mai avea nici un rost acum. Rulotele vor fi deschise publicului de dimineață până la miezul noptii. Nu vrei să mergem la un hotel? sugeră Kitty În grabă. Știu eu unele drăguțe pe Ocean Avenue, la câtiva pași
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
că prețul era atât de mare și anticipa un refuz. Cine l-ar fi putut Învinovăți? 150 de dolari era un preț al naibii de mare doar ca s-o vadă pe ea câteva minute. De Îndată ce-l invită, Începu să se simtă stânjenită, făcuse o aluzie prea directă. — Sigur că știu hotelul, zise el. E unul din cele mai tari hoteluri din L.A., chiar pe plajă, pe Ocean Avenue, la câteva minute distanță de-aici. Apoi, cu zâmbetul lui contagios, se Întoarse spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
Întrebă Matthew. Ai nevoie de-o mașină să te ducă? Cât de mult și-ar fi dorit să-i dea adresa vreunui hotel celebru, să-l impresioneze! — Dorm În rulotă, zise ea. — În rulotă? chicoti el. — E amuzant, spuse Kitty, stânjenită că vorbea ca o femeie de lume cu prietenii lui, dar dormea Într-o rulotă. — Sunt convins! zise el amuzat. — Ei bine... Se uită În ochii lui, Încercând să-și dea seama dacă erau albaștri sau gri. — Ei bine? repetă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
de femei care În mod cert Îl plăceau, cu care sigur se culcase În casa aceea, voci care Își Începeau mesajul cu un seducător „Bună, Matthew!“. De câte ori ieșea din aparat o nouă voce, el trecea peste mesaj, simulând un zâmbet stânjenit. Ar fi trebuit să fie un avertisment pentru Kitty, dar ea râdea, gândindu-se că ar fi făcut același lucru dacă s-ar fi aflat În Manhattan. Avea și ea lista ei de „Bună, Kitty!“, rostite de vocile sirenelor masculine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
de film porno și se opri acolo. Camera se mută de la fată la liceanul care spunea: Dacă tot m-ai excitat, ai putea măcar să treci la proba orală, doamnă. Matthew râse, iar Kitty Încercă să zâmbească, deși se simțea extrem de stânjenită. O strânse și mai tare, o trase mai aproape și Încercă să o sărute, un sărut lipsit de tandrețe, foarte intrat În rutină. Oare de câte ori mai făcuse asta, În același loc? Oare chema acasă prostituate tinere, când se plictisea? Toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
tot, zise el ironic. Comentariul o surprinse. Dragostea, pasiunea nu lasă loc de chestiuni financiare. — Dar acum lucrurile s-au schimbat și, după cum Îți poți imagina, nu În bine - altfel, nu m-aș afla aici, cu tine, zise el, ușor stânjenit. Asta ce mai era, sinceritate sau cruzime? O agățase la deschiderea târgului cu farmecul lui irezistibil, Îi spusese că era liber de Sf. Valentin, o răpise pe tărâmul iubirii, o adusese În cel mai romantic loc din lume, În patul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
până-n picioare. Era Îmbrăcată Într-o haină lungă, neagră și elegantă, cu șuvițele blonde răvășite de briza rece, arăta ca o doamnă, ca o femeie, nu ca fetița boemă care dormise Într-o rulotă neîncălzită În Los Angeles. Se Îmbrățișară stânjeniți, cu prudență, aproape ca niște cunoștințe, apoi plecară În plimbare. Fascinat de lucrare, Matthew făcu poze din toate unghiurile posibile cu aparatul lui profesionist. Apoi o fotografie pe ea. Spre uimirea lui, pe sub haina lungă, Kitty purta o fustă scurtă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
că îmi dau foarte bine seama cât de neverosimilă poate să arate apariția asta - hocus, pocus - a unor personaje dintr-un borcan de muștar. E drept, ar fi mult mai simplu să se întâmple așa, dar m-aș simți cumva stânjenit 1. pentru că aș arunca cu adevărul pe geam și 2. pentru că nu v-aș mai putea privi în ochi niciodată (ce să mai spun despre Filip care, sigur, nici n-ar mai vrea să audă de mine?). Așa că, măcar pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
Păgubașul, slobozi un răgnet de fiară rănită. „Girondaaa... !! Unde dracul ai dispărut?” Suficient de timorată, femeia Își făcu apariția, privindu-l drept În fundul ochilor. „Pregăteam o mică gustare... De ce trebuie să ridici vocea?” Dominat de frumusețea femeiei, acesta Încercă oarecum stânjenit să-și ceară scuze. „ Îmi pare rău...Promit. Mă voi strădui să fac puțină educație, nervilor mei...! Te rog, pregătește o coală de hârtie și ceva de scris cu cerneală, vindem casa...!!” În câteva secunde, Gironda aduce cele de trebuință
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
i se cuvenea de la plata salariilor. Are foarte mult e lucru...!” „Depinde de el...” - mârâi maiorul Huzum privind semnificativ la muncitorii ce asistase la jefuirea lui Tony Pavone și care făceau un cordon ca aceștia să treacă În timp ce păgubașul explica, stânjenit, de fapt este la mijloc o confuzie iar cei de la miliție vor fi nevoiți să-și ceară scuze. Apsolut tot programul zilei fusese dat peste cap. Tony Pavone era evident supărat pe Șeful Șantierului care nu-l prevenise lăsându-l
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
ori la doctorița Ana Irimescu, care abia În zori veni, când eram deja În curs de Însănătoșire. Sfârșit de oboseală, după ce m-am ridicat din pat și m-am spălat cu apă rece pe frunte, mama m-a Întrebat, parcă stânjenită și cu spaimă În glas: Nici acum nu vrei să te Închini la Moaștele Sfintei Parascheva? Ba da, mamă, mă duc direct acolo. Ajuns În biserică, mi-am Îndreptat privirile spre Moaștele Sfintei Parascheva. Erau exact ca În mintea mea
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
distrase mult prea bine ca să-și strice ziua gândindu-se la reacția soțului ei. Părerea mea e că mameloanele sunt foarte-foarte importante, continuă Sally. Două femei de la masa alăturată plătiră și ieșiră din local. — Presupun că trebuie să fie, spuse stânjenită Eva Wilt. Mie nu mi-au fost niciodată de cine știe ce folos. Nu? întrebă Sally. Păi trebuie să facem ceva în privința asta. — Nu știu dacă poate cineva să facă ceva în privința asta, replică Eva. Henry nu-și dă niciodată jos pijamaua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]