1,129 matches
-
Max Blecher, op. cit., p. 34, 35. 270 Martin Heidegger, op. cit., p. 606. 271 Max Blecher, op. cit., p. 38. 272 Ibidem, p. 39. 273 Ibidem, p. 84. 274 Ibidem, p. 113. 275 Martin Heidegger, op. cit., p. 610. 276 Thomas Mann, Muntele vrăjit, traducere din limba germană de Petre Manoliu, București, Editura RAO, 2009, p. 921. 277 Martin Heidegger, op. cit., p. 611. 278 Max Blecher, op .cit., p. 118. 279 Martin Heidegger, op. cit., p. 615. 280 Ibidem, p. 618. 281 Max Blecher, ed. cit
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
Ștefan a Petrei, ci și pentru că la maturitate diaconul Ion Creangă și într-o măsură psaltul Zahei Creangă se joacă de-a și cu biserica, înfruntând-o. Eroul își ia anticipat în derâdere falsa vocație și pe viitorii adversari, clericii. Vrăjitele Amintiri... fac ceva mai mult: nu numai reflectă (viața povestitorului dinainte și după 1855), dar și anticipează (ceea ce nici măcar scriitorul scriindu-le nu avea cum să știe). Partea de biografie evocată de ele duce în spate biografia completă a scriitorului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286480_a_287809]
-
curajul. Cruzimea unor episoade (precum cel al uciderii Cerbului) este foarte mare. După ce retează capul mirificului animal și „se aruncă fără sine în groapă, după cum îl povățuise Sfânta Duminecă”, Harap-Alb este amenințat de un adevărat puhoi de sânge. Omorâtorul Cerbului Vrăjit se scaldă aici la propriu în sângele victimei sale, cât pe-aci să se înece în el. În miezul povestirii Moș Nichifor Coțcariul, într-adevăr una dintre cele mai valoroase scrieri ale lui Creangă, se află un șantaj în toată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286480_a_287809]
-
pe indici și acesta se ocupă automat de lansarea ordinelor de exercitare. În apropierea datei de expirare (a contractelor futures și a opțiunilor pe indici) volumul contractelor exercitate crește brusc, la fel și volatilitatea pieței. Fenomenul este cunoscut ca "ora vrăjită" (witching hour) a pieței acțiunilor și induce perturbații de curs al indicelui 4. Atunci când coincid trei date de expirare: a contractelor futures pe indici, opțiunilor pe indici și opțiunilor pe contracte futures pe indici, avem o "oră vrăjită triplă", fenomen
[Corola-publishinghouse/Science/1466_a_2764]
-
ca "ora vrăjită" (witching hour) a pieței acțiunilor și induce perturbații de curs al indicelui 4. Atunci când coincid trei date de expirare: a contractelor futures pe indici, opțiunilor pe indici și opțiunilor pe contracte futures pe indici, avem o "oră vrăjită triplă", fenomen ce induce variații (volatilitate) de o asemenea amploare pe piață, încât constituie obiectul unor reglementări de stabilizare speciale. Pentru investitorii care nu vor să tranzacționeze întregul indice, există posibilitatea alegerii contractelor futures pe un "coș de titluri" (stock
[Corola-publishinghouse/Science/1466_a_2764]
-
de fapt periculoasă și ea ilustrează tocmai ambivalența scenei de ospitalitate care conduce la alterarea subiectului, la sechestrare și încarcerare. Deși vicleanul Ulise se sustrage puterii de metamorfozare a perfidei magiciene, pentru tovarășii săi această aventură le revelează o ospitalitate vrăjită, ce înseamnă pierderea oricărui reper. Ulise rezistă tentațiilor vrăjitoarei întrevăzând capcana unei ospitalități lipsite de sociabilitate și comunicare și care este doar o egoistă repliere în sine. Ambivalența fundamentală a ospitalității, subliniată pe tot parcursul cărții de Alain Montandon, se
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
reziste la vrăjile magicienei. Înarmat cu obiectul magic, el întoarce în favoarea sa raportul sclav-stăpân, obligând-o pe gazdă să rostească marele jurământ al zeilor prin care tovarășii săi să revină la chipul uman. Putem interpreta acest episod în cadrul unei ospitalități vrăjite. Mai întâi băutura care duce la uitare, scoțând din minte chiar și amintirea dorinței de întoarcere, semnalează foarte apăsat, pe tot parcursul povestirii, faptul că petrecerile sunt pricini de întârziere (chiar înainte de plecare eroii noștri se pun pe petrecut încă
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
parcă ivită prin farmec 431 în mijlocul acestor munți sălbatici". Dar și prin neclaritate, imprecizie și o absență de înțelegere repetată (" Era ceea ce nu puteam să înțeleg"). "Dar ce puteam să fac eu față de această casa atât de puțin primitoare, chiar vrăjită?"432. El ajunge să presupună că locuitorii casei pot să nu fie ființe umane ci făpturi demonice: "O anumită tulburare puse stăpânire pe mine și, din când în când, lucrul acesta mi se părea posibil". Ca și locuința Usher, casa
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
și le încifrează; nu desenează cu ele, nu reproduce, nu acționează în modul unui ca și cum, ci produce conexiuni și tensiuni, deschideri conjuncturale spre toate zările: "Nu am lopeți nici cârmă". Vedeniile navigatorului halucinat introduc finalmente în lumi născânde, în Cercul vrăjit, primordial; ca la alți romantici, sublimitățile lui se concretizează în auroral și celest. Variațiuni pe tema poeziei se succed în Alte 11 chipuri de a vorbi tăcerea (din Marea înfățișare, 1977): "Poezie, memoria pietrei"; "Poezie, hohotul marelui Logos"; "Săgeată străpungând
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
glasul duios al unei copilării pierdute. Iar fericirea Inocenței pare să îți umple din nou sufletul de farmecul acelor tărâmuri de poveste, în care graiul zânelor e clinchetul dulce al clopoțeilor, iar spiridușii zboară pe spinarea vântului la chemarea cornului vrăjit al craiului Oberon. Același spirit meticulos al compozitorului va recurge, în mod deliberat, la păstrarea topicii engleze a formulării originale (The Fairies Are Exquisite Dancers), punând în valoare semnificația adjectivului prin plasarea sa anticipativă. Ilustrația gravată de Arthur Rackham surprinde
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
ale cărei valențe artistice se manifestă în mai multe planuri. În Adevărul și inima (1964), registrul poetic este dominat de emoțiile cotidiene, de aspectele simple ale vieții, de gesturile temerare ale omului. Dumitru Micu remarca aici „o senzație de receptare vrăjită a impresiilor de toate zilele”, ca și „trăirea înfiorată a elanurilor”. Poeziile plachetei următoare, Versuri de spus cu ghitara (1967), indică o mutație stilistică și o desentimentalizare aproape calculată. Emigrând în Franța în 1969, C. își continuă activitatea cinematografică alături de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286482_a_287811]
-
câmp deschis din toate părțile și închis iarăși de roata alburie a margenilor"108) având un trecut magic, nu numai datorită vestigiilor arheologice, ci și prezenței pădurilor: "locurile unde au fost păduri sute de ani de-a rândul sunt locuri vrăjite..."109. Singurul lucru care contracarează groaza pe care o trezește pădurea este Dunărea: "e o groază de care nu scapă nimeni. Prea multe vieți vegetale și prea seamănă mult arborii bătrâni cu oamenii, cu trupuri omenești, mai ales [...]. Dacă n-
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
pentru inimile necoapte), fie ale unui balaur solzos (pentru văduve și fetele bătrâne), iar natura lui este una vampirică. În credința populară, balaurii se nasc din șerpi: o dată la șapte ani, șerpii se întâlnesc, și din balele lor amestecate și vrăjite, în timp ce descântă cel mai bătrân dintre șerpi, se formează o piatră scumpă; șarpele care reușește să înghită piatra scumpă și să nu vadă vreme de șapte (nouă, în alte variante) ani, față de om, se transformă în balaur. El se ascunde
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
aramă, sau în preajma unui semn, un "bour", iar în cazul averilor fabuloase ale bogaților sau ale împăraților, în "tainițe adânci", "beciuri mari" cu uși de fier și lacăte de nedescuiat. Există comori bune -lăsate spre norocul cuiva - și comori rele, "vrăjite, afurisite, legate", păzite de spirite (știma/duhul banilor, diavolul sau "cel-de-pe-comoară") care "aprind focul pe ele", bani care rămân "jurați" în pământ sau care pot fi luați numai prin "moarte de om" sau prin vânzarea unui suflet. Comorile bune/curate
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
Cum nu puteam adormi de necaz, târziu, după miezul nopții, un glas de primadonă, emițând acute d e crista l și triluri de înaltă școală în grădina marii Hariclea, m-a ținut cu răsuflarea retezată. întreaga vale a Cârjoaiei părea vrăjită, asculta și cetatea de pe Cătălina. Și doar nu era decât o simplă privighetoare locală, care nu știa de Scala și nici de Mascagni, marele Pietro ! * în același volum III al „Umbrelor”, editura J unimea I ași, 1975, Aurel Leon, urmaș
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
podoabă mărețele sale lucrări”: (XLII 21). Spectacolul lumii îmbată sufletul de entuziasm: „Cât sunt de vrednice de iubire lucrurile lui și dragi la privit ca niște flori!” Accentul de tandrețe al acestei exclamații ne arată gradul de afecțiune a inteligenței vrăjite de contemplație. Căci în asemenea momente de înălțare. Dumnezeu nu mai e simplă idee, consecință a raționamentelor logice, ci o prezență imensă, pe care o trăim aproape cum trăim parfumul florii pe care o ținem în mână. Condiția contemplației sensibile
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
tuberculoza. Puțin consistent ca personaj, având doar rolul de a înregistra situații și confidențe, Petre Curta nu rămâne tot timpul doar în spațiul sanatorial. Convocat la Securitate, după ce i-au ajuns acolo, prin Baciu, caietele conținând romanul scris pe „muntele vrăjit”, el află, nu fără a suporta în prealabil tratamentul aplicat de angajații instituției oricui le cade în gheare, că anchetatorul lui colectează manuscrise „dușmănoase”, dar de valoare, pe care speră să le editeze cândva, dar deocamdată le studiază spre a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289446_a_290775]
-
emisiuni care, prin nivelul de competență și stilul captivant, au provocat o emulație a genului și o înțelegere adecvată, superioară, ducând la o recunoaștere internațională a contribuției românești în domeniul imaginarului științifico-fantastic. SCRIERI: Centru înaintaș, București, 1954; Petrică și ceasul vrăjit, București, 1957; Ultimul văl, București, 1957; Caleidoscop, București, 1958; Sfârșitul vacanței, București, 1960; Orar de vacanță, București, 1962; Oameni și stele, București, 1963; Imaginile imposibilului. Istoria tematică a filmului SF, București, 1968; OZN, o sfidare pentru rațiunea umană (în colaborare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287436_a_288765]
-
poezie, Slobozia, 1969; Jungla marină, București, 1971; Muntele, București, 1975; Investigații, București, 1984; Pisica din vis, Miloșești, 1990; Povestea vântului turbat, București, 1999; Povestea calculatorului îndrăgostit, București, 1999; Povestea planetei gânditoare, București, 1999; Povestea prințesei Maria, București, 1999; Povestea fetiței vrăjite, București, 1999; Povestea câinelui zburător, București, 1999; Povestea tatălui risipitor salvat de Moș Crăciun, București, 1999; Vine, vine Moș Crăciun, București, 1999; Cartea serbărilor școlare, București, 1999; Ninsori în Bărăgan, București, 1999; Sonete, București, 1999; Cerbul lovit între coarne, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288864_a_290193]
-
epuizează, ca un pește pe care pescarul Îl manevrează la capătul undiței sale. Acest pescar este Satana. Prada lui este sufletul iar pentru a o ademeni ajunge să o obosească. ../'pe perna răului Satan Trismegist/ el leagănă Îndelung spiritul nostru vrăjit / iar prețiosul metal al voinței noastre / este În Întregime vaporizat de acest savant alchimist”. Tremurul din oglindă, vibrația pe care o induce Hyperion are menirea de a ține trează conștiința eroinei, a fetei de Împărat. Prin această mișcare el prinde
LUCEAFĂRUL EMINESCIAN. O INTERPRETARE TRANSEONTICĂ. by Marian Constandache () [Corola-publishinghouse/Science/1694_a_2972]
-
iasă): tot atâtea indicii care-mi spuneau că n-aveam de-a face cu o broască obișnuită. Înțelegeam mai bine, acum, locul ocupat de animale în basme, înțelegeam alegerea brotăcelului (sau pe cea a rudei sale, broasca râioasă) în poveștile vrăjite ale copilăriei. Acum am câteva probleme de conștiință, căci nu se cade să-i servesc muște unei asemenea captive, însă trebuie să o hrănesc cumva, în așteptarea clipei când voi rupe vraja și-i voi da, în sfârșit, sărutul eliberator
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
și o călăuză la citirea lor. Aș fi bucuros să știu că migala cu care am procedat nu va fi resimțită ca plictiseală. Thomas Mann îi previne din capul locului pe cei care au de gând să-i citească Muntele vrăjit: „Vom spune povestea în amănunt, exact și minuțios... fără a ne teme să ne expunem reproșului de a fi fost din cale-afară de meticuloși. Suntem înclinați, dimpotrivă, să credem că nu e cu adevărat interesant decât ceea ce a fost elaborat
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
și mușchi, iar pentru dreptele pedepse, înțepătoare și usturătoare, spini, scaieți, ciulini, urzici și vreun smârc 158 acoperit cu vâscoasa mătase a broaștei. Plantele dușmănoase își găsesc, cu aceleași rosturi mustrătoare, un corespondent în fauna, himerică sau nu, a insulei vrăjite, vipere cu limba despicată și șuierătoare, broaște râioase, viespi, arici, gândaci și lilieci, cârtițe în stare să audă pasul cel mai furișat, bufnițe, crustacee. Însă Caliban, cel mai expus la astfel de neajunsuri, este și cel care știe în amănunt
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
prelung, / M-ar adormi din nou; și-n visu-mi, norii / Îmi par că se desfac, spre-a mi arăta / Comori ce stau să cadă; -ncet mă scol / Plângând de dorul unor vise ca acestea.“ Pentru că insula Furtunii este cu adevărat vrăjită. Este populată de duhuri, de o sumedenie de duhuri, mult mai vechi acolo decât acțiunea piesei și decât orice amintire. Și având să rămână acolo pentru tot acel timp nedeterminabil care, fiind o variantă vagă a eternității, îi poartă câteodată
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
tocmai îl învățase de la Stephano, la care Stephano: „Tare aș mai vrea să-l văd la față pe toboșarul ăsta“, iar Trinculo: „Cântecul se depărtează - să ne luăm după el“, ceea ce și fac, spre răul lor. Dar muzica cea mai vrăjită pe care o produce Ariel singur este cea cerută de Prospero în clipa în care îi vede, aduși lângă peșteră, pe Alonso, Sebastian, Antonio, Gonzalo, Adrian și Francisco. Muzica lui Ariel încununează cariera de magician a lui Prospero și se
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]