1,126 matches
-
și gulerele lui călcate, zice-se, la Londra. Nu găsea desigur politicos să-și arate, prin vreo tristă alură, așa cum fac mai toți bolnavii de rinichi sau de ficat, suferințele fizice, care trebuiau as cunse cu eleganță și voie bună zâmbitoare, ca acea arătată mie cu excesivă defe rență de acest client de marcă al labora torului - mie, funcțio nărașul imberb țăcănind la mașina de scris. Era să uit: m-am mai ales din ucenicia mea la doctorul Robin cu Învățătura
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
depărtare de locul unde se născuse, umblând de colo până colo, făcând în prima fază comerț ambulant, așa cum au făcut și mulți alții la vremea aceea, după Revoluție, cu produse multe și mai ieftine cumpărate de la „vecinașii noștri”. Cu privirea zâmbitoare și blândă 142 încerca din răsputeri să se detașeze de un trecut sumbru pe care nu mai dorea să și-l amintească. Da, existau o sută de motive, poate mii. Pentru toate acestea își lăsase copilul deseori acasă și pentru
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
a avea pretenția de a-i recupera de la prietenul lui pe viitor. Datorită acestei fapte, mulți îl apreciară pe Alin pentru generozitatea lui, iar Cosmin îi rămase prieten pentru totdeauna. Tipul care-l invitase pe Alin avea o aliură plăcută, zâmbitoare cu care i se adresă: - Am auzit că ești un tip formidabil și că știi să deții controlul unei situații delicate. Vreau, dacă este cu putință să cunosc și eu această latură a ta, să mă pui și pe mine
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
ca lumina unei stele! Ești un înger cu adevărat! Ești perechea la care am visat! Cândva o să te fac mireasă și vei fi cea mai iubită dintre femei. Vom deveni un tot, o singură ființă. Nicole avea o privire ușor zâmbitoare, atât cât sufletul ei fecioresc îi îngăduia în acel moment lipsit de ascunzișuri meschine. Absorbit de dragoste și mulțumit, Alin, la rândul lui, vrăjit ca de un înger, ardea ca un foc de o dorință interioară. Cu siguranță această întâlnire
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
început să întrezăresc un chip...Doar un chip...Lumina unor ochi azurii, blajini și înțelepți, țintea insistent spre mine. Apoi, izvorât ca din altă lume, chipul a prins a căpăta contur. Din barba albă ca neaua a răsărit o față zâmbitoare, brăzdată de vremuri. Deasupra frunții înalte, caer coliliu...Am rămas înmărmurit. N-am îndrăznit să deschid măcar gura. Îl priveam doar înfiorat. După un răstimp, i-am auzit vocea. Părea că vine de departe, ca un ecou... - Așa-i că
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
a Bibliotecii, ctitorită de regele Ferdinand I, și spectaculoasa priveliște de la Râpa Galbenă. Am uitat, scuzați, vă rog, l-aș invita respectuos și pe Heraclit, cel al fluviului veșnic în schimbare, în ideea că și apele Bahluiului vor curge mai zâmbitoare, purtând pe umerii lor mici elegante gondole, pentru început venețiene apoi... ieșene. Până atunci, de ajungeți în stația din piața cu numele poetului, priviți prelung și frumos în jur, priviți încă o dată florile și ce mai e pe acolo, pronunțând
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
face la fiecare zbor. Prin semne și cu ajutorul obiectelor ajutătoare ni s-a arătat cum să procedăm în caz de turbulențe și incendiu. Cât durează călătoria, însoțitorii de bord își dau silința să ne asigure un zbor plăcut: sunt atenți, zâmbitori, grijulii. Când ne apropiam de Narita, am primit un formular special pe care l-am completat, răspunzând la câteva întrebări privind țara de proveniență, adresa etc. , formular pe care l-am predat la vamă, în aeroport... Odată formalitățile îndeplinite, cu
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
doi nepoți ce locuiesc 3 Sursă: Shinya Inoguchi, Emiko Inoguchi, Mary și Kenji Shibata acolo. Cu alte cuvinte, în locuință se îmbină tradiția cu modernul. Deși nu este conservatoare, totuși respectă tradiția; este o femeie cultă cu o fire amabilă, zâmbitoare și ospitalieră. Ikebana - Calea florilor Expresie a sensibilității și gingășiei, florile au un limbaj aparte, un limbaj codificat. Ele ne vorbesc fără cuvinte, dar mesajele, exprimate prin culoare, parfum și delicatețe, conțin simboluri înțelese doar de cei ce iubesc florile
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
fapte deo sebite. (Era de la sine înțeles că decorația cu pricina îi era hărăzită, de fapt, Aurorei.) Cu toate acestea, cele două surori se întrecură în hărnicie ; Pitița deve nea din ce în ce mai ascultătoare, iar Aurora din ce în ce mai iute de mînă și mai zîmbitoare. Nu fără merit deci, inelul îi reveni ei la sfîrșit, cînd trebui să meargă acasă. Decorarea a avut loc în cadrul unei festivități, în care solemnitatea a făcut-o pe Aurora să zîmbească și mai fermecător și să lase să-i
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
știi că fac parte din rasa luptătorilor, sunt în stare să rabd, am suportat totul foarte bine, chiar și lovitura asta recentă, în plină cancelarie, de față cu toată lumea. O secretară, cam stupidă în împrejurarea asta, a venit la mine zâmbitoare (din timiditate?) și mi-a spus: „Știți că ați fost pensionată?“ Am mai stat acolo preț de vreo oră, povestind vrute și nevrute, vorbind când serios și când în glumă, dar odată ajunsă în stradă m-a apucat amețeala și mi-a
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
căci pământurile se scumpesc... Numai dac-ar da Dumnezeu să reușesc... Are să dee Dumnezeu!" zice domnișoara Beti, în vârstă de 8 ani, apucând pe bunul său tată pe după cap. Iar madam Ernestina își introduce și ea burta mare și fața zâmbitoare în odaie în care soțul său face așa planuri de viitor. Beti îmi aduce dulceț, Beti îmi aduce cafea și mă privește cu ochii unei fete de douăzeci de ani, cu ochi de pisică, inteligenți, mari, în cari dorm poftele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
unui frate al său student, împreună cu amanta lui, o femeie din nobilime, care, în exaltarea revoluției, urmase pe băiatul sărac, ca să-și refacă viața (o Noră rusoaică) și ca să premenească lumea... Un povestitor elegant, cu ochelari de aur, sceptic și zâmbitor... În Prusia Orientală când au năvălit Cazacii, o fată cu mama ei cearcă să stăvilească vandalismele. Dau dovadă de civilizație și demnitate Puhoiul trece peste ele inconștient și sălbatic. Reversul: grozăvia sumbră de la bălțile Mazuriei... Aceiași oameni (arătați cu nume
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
și-i cânta: Tata verde, mama neagră: Sărut mâna, cocă dragă! Cum a trecut el cu copila, s-a arătat și mama "neagră", un fel de țigăncușă cu ochii ca puncte de păcură, o foarte frumoasă femeiușcă (o mai văzusem), zâmbitoare și cochetă, cu catrință și iie. Am întrebat-o: Ce mai faci? Mi-a răspuns, vorbind îmbielșugat și făcând gesturi puțintel neîndămânatice. Era fudulă de frumuseța ei cu totul deosebită și nobilă. Avea o fetiță. Frumoasă fetiță! Da, a suspinat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
ceas mai mult decât la Moscova; e în concordanță cu Tbilisi. Ne întâlnim la Gagra cu Mihail Alexandrovici, secretarul de la Tbilisi al Uniunii Scriitorilor, remarcabil printr-o bogată și frumos pieptănată coafură căruntă. Ars de soare și cu ochi albaștri, zâmbitor și amabil. Se află la Gagra ca să conducă la Rița, pe Go-Mo-Jo, care se găsește la odihnă în această stațiune, împreună cu alți chinezi. De la Gagra, șoseaua spre Suhumi se depărtează încet-încet de țărm apropiindu-se de trecătorile Caucazului. De la răscrucea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
mai „contondentă”, mai palpabilă, decât „colegii” lor din țările democrate - se știe asta! -, se pare că În mai ’90 a ajuns pentru prima oară În contact cu puterea; acea putere care „te transformă”: În afară prezinți un chip calm, ager, zâmbitor adesea, dar Înlăuntru Încep fugile, alunecările, spaimele, care sunt pe măsura acelei forțe ciudate și nefirești care ți s-a conferit În uralele unei mulțimi ce rămâne mereu afară. Iar când puterea este absolută și incontrolabilă, spaimele devin terifiante, dușmanii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
ca să aibă și alte păreri”, a consultat un șir întreg de specialiști. Pentru a nu-i alerta, nu le-a spus alor săi că se internează la chirurgie. În trei săptămîni n a primit nici o vizită, în schimb a fost zîmbitor și culant cu toată lumea. Discutăm despre orice. Simțim nevoia să ne lăsăm duși de vorbe. Pendulăm între prezent și trecut. Evocăm întîmplări la care ceilalți n-au fost martori. Reale sau inventate. Comentăm cu patimă chestiuni politice. Nu suferim tăcerea
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
dar din cauza grabei (a lui și a mea) nu-l mai contrazic. Oricum, nu pot să nu observ că modul său de viață îi priește: nici urmă de încordare ori stres. E, ca și la începuturile cunoștinței noastre, bine dispus, zîmbitor. *Văd cîțiva țigănuși aruncînd cu pietre în jgheabul toboganului în care tocmai s-au jucat și simt că mă bat gînduri „de dreapta”. Ăștia distrug azi un tobogan, mîine o bancă, poimîine un scrînciob. Nimeni nu le zice nimic. „Ce
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
pică trecutului, nici evenimentelor, nici oamenilor. Făcută cu „sufletul liniștit”, transcrierea diverselor note și însemnări e ca o trecere prin purgatoriu, te curăță de patimile pe care, fatalmente, textele le-au păstrat, încît ajungi să privești cu o melancolie senină, zîmbitoare, chiar și paginile compuse odinioară cu nervii încordați și maximă gravitate. Paradoxal, amintirea ratărilor poate fi la fel de consolatoare ca și cea a dorințelor și gîndurilor devenite fapte. Uneori, folosind o grilă larg comprehensivă, eu mă felicit pentru multele lucruri pe
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
la Old Navy, în cartierul new-yorkez Manhattan. Întotdeauna iau comercianții cu mine când am ocazia ca să vadă magazinul respectiv - este una din experiențele de cumpărare cele mai pline de viață din oraș. Încă de la intrare te întâmpină un angajat vorbăreț, zâmbitor, care te salută și îți oferă o sacoșă neagră de pânză în care să-ți pui cumpărăturile. Aceste sacoșe sunt mai ușoare, mai ieftine și mai ușor de depozitat decât coșurile de plastic, plus că arată mult mai bine. De
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
plăcută. După o dimineață în care puterea și opoziția s-au păruit în parlament, în stil autist, aruncându-și vorbe grele, fără să țină nici care să argumenteze, să dialogheze, reprezentanții cobeligeranți se aflau relativ de față, în Ateneul Român, zâmbitori, îmbibați de „spiritul sărbătorilor” și al sărbătoririlor. Poporul român, prin cei 4 000 de reprezentanți, sociologic eșantionați ca să ne dea percepția celor 17 milioane de alegători, își votase pe cei mai buni cântăreți, actori, sportivi, jurnaliști, analiști politici, miniștri, parlamentari
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
țopăind de colo, colo, întocmai ca o pasăre. Era foarte înalt și bine făcut și avea o față lată, de parcă ar fi fost o bucată de jambon, un chip palid, care nu atrăgea atenția prin nimic, dar era inteligent și zâmbitor. Părea că este din cale-afară de vesel, căci umbla fluierând printre mese, glumind și bătându-i pe umăr pe cei mai apropiați dintre clienții săi9, cel moral întruchipează idealul solitar al oricărui pirat. Majoritatea piraților au fost, prin definiție, niște
PIRAŢI ȘI CORĂBII Incursiune într‑un posibil imaginar al mării by Adrian G. Romila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/850_a_1578]
-
ca pe viitor să ajung mai devreme la destinație. Carrión de los Condes este o localitate mai răsărită decât cele prin care am trecut iar aici găsesc cazare la hanul Sf. Maria unde mă întâmpină niște surori foarte amabile și zâmbitoare. Sunt foarte mulțumit aici unde se vede imediat mâna unor călugărițe. Alături este biserica, veche, cu un altar minunat ce te îmbie la rugăciune, ca și muzica ce se aude în surdină. Am norocul de a întâlni persoane cunoscute deja
Pelerin la Santiago de Compostela by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1841_a_3168]
-
e la noi. La noi începe cu un cântecel pe care dansează niște fătuce cam cum dansau mamele lor în deschiderea programului de revelion de acum cincisprezece ani: „Te inviiit aiiici, eeeste seaaara taaaa...“ Apoi apare zâna bună și mereu zâmbitoare, îmbrăcată de Levintza. Se ia un exemplar din public, i se spune povestea vieții lui și la urmă, printro minune, i se aduce fratele de peste mări și țări. Frații sfârșesc îmbrățișați, hohotind de plâns. Toți din public așteaptă o asemenea
UMBRE PE ECRANUL TRANZIŢIEI by CEZAR PAUL-BĂDESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/579_a_1033]
-
sau chiar să sufere pentru totdeauna). Aici se manifestă diferența profundă dintre Isus Cristos și Buda Iluminatul. Iluminatul și Răstignitul Diferența decisivă dintre cele două figuri poate fi înțeleasă doar îndrăznind să le așezăm una lângă alta, imaginea lui Buda zâmbitor șezând sub floarea de lotus și cea a lui Isus bătut în cuie pe cruce. Doar din această perspectivă istorică se poate înțelege, în toată complexitatea sa, semnificația lui Buda pentru adepții săi și a lui Cristos pentru credincioșii săi
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
deloc rigide dintre piloți, în care nu gradul și funcția primau, ci comunicarea umană și camaraderia dintre zburători, se datorau, cred, și faptului că în fruntea grupului se găsea "Mon Cher", Dan Vizanty, un om de lume, mereu bine dispus, zâmbitor și relaxat. În lunile mai-iunie 1944, pentru a se destinde nervos atunci când nu aveau a decola în alarmă "la americani", băieții din Grupul 6 au avut ideea organizării, pe aerodrom, a unor spectacole artistice improvizate, în care personalul grupului constituia
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]