5,478 matches
-
consemnat cazuri de mistici religioși care, În fanatismul credinței lor, Își reprezintă În așa măsură suferințele pe care le-a avut Iisus pe drumul Golgotei, sau pe cruce, Încît aceste reprezentări le-au produs pe corp semnele specifice ale suferințelor Îndurate de Iisus: arsuri sau chiar sîngerări În podul palmelor și În jurul capului. * „Dacă totul ar fi frumos și bun, e de la sine Înțeles că n-am mai admira nimic; ne-am bucura. Dar bucuria ar Însemna, oare, și plăcere? Iată
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
lacrimile cad Înăuntru și ard”. „Nu cunosc mai puternic legîmÎnt Între două suflete pe pămînt ca taina aceluiași păcat.” (Octavian Goga) O suferință comună, cum este de exemplu cea a „iubirii”, realizează Într-adevăr cea mai sudată comuniune sufletească: „Dragostea Îndură mai ușor absența sau moartea, decît Îndoiala sau trădarea” (A. Maurois). * „Ridică-te de la suferința ta, la suferința tuturor” (V. Hugo) Ca să nu-ți absolutizezi propriile suferințe, trebuie să Înveți să-ți trăiești suferințele prin suferințele celorlalți. * „Ca aspect, suferința
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
În moralitate trebuie s-o ducem așa de departe, ca ea să nu mai fie nici un merit.” (Lucian Blaga) CÎnd reușim să facem ca „moralitatea” să reprezinte modul nostru obișnuit de a fi, ea devine discretă. * „Mai degrabă să o Înduri tu Însuți, decît să săvîrșești o nelegiuire.” (L.A. Seneca) Interesant este Însă următorul aspect din judecata unora: deși recunosc că „Înșelăciunea” trădează o josnicie a sufletului, preferă să o realizeze ei, decît să sufere dezonoarea de a recunoaște că au
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
interiorizare mentală, prin care se obțin, treptat, clarificări morale și chiar un sentiment al răspunderii proprii, care va impune pentru viitor acțiuni de Înfrînare, de blocare sau amînare a unor dorințe care ne-ar putea compromite. „Pedeapsa fără judecată se Îndură mai ușor.” (A. Camus) Bineînțeles că suportăm greu o discuție cu privire la motivele și consecințele greșelii pe care am comis-o la un moment dat, Însă trebuie să recunoaștem că valoarea psihologică a „pedepsei” constă tocmai În acest act al conștientizării
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
în anul 1862, pagina 266. „Roma, 17 aprilie 1656. I-am înmânat domnului Poussin scrisoarea pe care iați făcut onoarea să i-o scrieți; și-a exprimat toată bucuria posibilă. Nu veți putea crede, Domnule, nici suferințele pe care le îndură pentru a vă face aceste servicii, nici afecțiunea cu care le face, nici meritul și cinstea pe care o depune în toate acțiunile. El și cu mine, am protejat anumite lucruri, pe care le voi putea dezvălui cu ușurință pe
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
nu a ajuns la una sau două mese din cauza numărului mare de oaspeți sosiți pe neașteptate. Aceasta l-a supărat pe Vatel. A spus de mai multe ori: « Mi-am pierdut onoarea; este o umilință pe care nu o pot îndura». I-a spus lui Gourville: «Mi se învârte capul; nu am dormit de douăsprezece nopți; ajuta-mă să dau instrucțiunile necesare». Gourville l-a consolat cât de bine a putut, dar friptura care nu a ajuns (nu la masa regelui
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
guvernăm și să comandăm, să poruncim și să hotărâm așa cum fac ei.“ Din păcate, societatea nu era pregătită pentru acest tip de manifestări feministe, și cu atât mai puțin pentru schimbări majore în ordinea socială. Comportamentul abuziv al bărbaților era îndurat cu stoicism de femei, deși, de multe ori, în conversații particulare, acestea își exprimau nemulțumirea. În Memoriile doamnei de Motteville, este descrisă o discuție intimă dintre însăși regina Franței și doamna sa de onoare: „...Apoi regina adaugă: «ceea ce a conferit
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
în umbră. Omul ajunge să se supună îndatoririlor morale, să caute să dobândească umilință; în fața lui deschizându- se, astfel, împărăția Milei. încetul cu încetul, se instalează o liniște interioară, o armonie spirituală și morală, o mai mare putere de a îndura sărăcia, bârfa, calomnia, grijile, de a suporta mai ales pierderea celor dragi, durerea, boala și moartea. Astfel, medicul care vede un bolnav rugându- se ar trebui să se bucure. Liniștea generată de rugăciune devine un puternic ajutor terapeutic. Cu toate
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
prin modul său spiritual creștin de a fi, neamul românesc ce s-a ridicat „din Carpați până la mare”, cum zice Nicolae Iorga, își află drumul său istoric și îl urmează. Având de urcat o anevoioasă Golgotă a pătimirii, poporul român îndură toate încercările împreună cu Biserica lui Hristos și devine părtaș la o putere spirituală dumnezeiască, ce îl însoțește necontenit în curgerea veacurilor. între această putere și credința sa apostolică nu face nici o distincție, ea devine „lege românească”, una cu ființa poporului
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
mare a băieților (64,4%) decât a fetelor în stradă, lucru confirmat și de cercetările anterioare asupra copiilor străzii. Această distribuție reflectă în mod direct situația statistică din stradă. Fetele sunt dispuse într-o mai mare măsură decât băieții să îndure conflictele familiale, violența din familie sau sărăcia în care se zbat familiile lor, decât să înfrunte pericolele străzii trăind într-o totală lipsă de siguranță. Un alt argument l-ar putea constitui ușurința de integrare și adaptare la grup, ca
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
Moscovei, Nicon, în 1653. Miza era următoarea: ar trebui credincioșii să-și facă cruce cu două degete (simbolizând cele două naturi ale lui Hristos, cea divină și cea umană) sau cu trei degete (simbolizând Treimea)? Rascolnicii (schismatici) au preferat să îndure o persecuție îngrozitoare decât să abandoneze obiceiul străvechi de a-și face cruce cu degetul mare și cu arătătorul împreunate. Țarul Petru cel Mare (1682-1725), în cadrul efortului său uriaș de occidentalizare a Rusiei, s-a legat și el de simbolurile
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
discriminări sau chiar persecuții. Aceste fapte regretabile pot fi cu totul autentice, dar evocarea lor repetată, cu orice ocazie, merge dincolo de simpla păstrare a faptelor: a se prezenta ca victimă determină acceptarea revendicărilor ca o compensație dreaptă pentru ceea ce a îndurat. Ar fi nepotrivit să refuzăm aceste revendicări oamenilor care au fost maltratați. Culpabilizarea este un truc care încearcă să îl pună pe interlocutor în contradicție cu un principiu moral admis în general. Greenpeace este maestră în această artă. E de la
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
și politică a scriitorului - este prezentă la fiecare pas pe care îl face ritmul accelerat al progresului. Fără o identitate proprie, reticentă la spiritul critic, lumea lui Caragiale este preocupată doar de satisfacerea propriului ego, trăind, sau mai bine zis îndurând, progresul în mod grotesc și grosolan. Astăzi se vorbește despre o nouă mentalitate, dar care din păcate este îmbrăcată în aceleași haine vechi. Corupția, ipocrizia, interesul politicienilor pentru binele personal, și nu pentru cel colectiv, snobismul, aviditatea sunt doar câteva
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
descurcăm, lumea noastră e una posibilă. Ea este expresia posibilelor și imposibilelor noastre. Secvențele evocate prezintă două căi, două posibile. Prima e cea trasată mai ales de imposibilul soției: în pofida frustrărilor, a micilor și a marilor umilințe pe care le îndură, îi este imposibil să-și părăsească soțul, copiii, lumea. Dar ceea ce, moral și fizic, este imposibil pentru o ființă umană, nu poate deveni, într-o zi, posibil? A exista nu înseamnă a se surprinde? Surpriza nu face parte din tot
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
să nu mă sinucid. Ceea ce ne zguduie în imaginație nu e forța senină a imposibilului pe care Julien Sorel îl opune lumii, iubirii, vieții? Din dragoste, două persoane refuză pînă la capăt acest imposibil. În ciuda a ceea ce au avut de îndurat, pentru cele două iubite este imposibil să nu facă orice ca să-l salveze. Pentru aristocrata Mathilde de La Mole, ca și pentru provinciala burgheză, doamna de Rênal, să se compromită devine posibil. De exemplu, doamna de Rênal nu ezită să-l
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
-lea și secolul al IV-lea î. Hr. Troienele, piesa lui Euripide. Iată ce spune Hecuba, regina Troiei, după victoria grecilor: Pentru a desăvîrși șirul nenorocirilor, voi pleca să fiu sclavă în Grecia, la anii mei înaintați. La vîrsta mea voi îndura cele mai rele umilințe, fie că voi fi portăreasa care ține cheile, eu, mama lui Hector, fie că mă voi duce să coc pîine, să-mi întind pe jos oasele ostenite, eu care dormeam într-un pat regal, să-mi
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
N-am să vă spun ce a zis el să facă șeful cu notița aceea, pentru că nu e politicos, dar a continuat: „Exact asta-i problema aici. Nimeni din conducere nu are nici cea mai vagă idee ce au de îndurat cei de la nivelurile ierarhice inferioare. Dacă ei cred că pot doar să stea acolo și să ne arunce câte o hârtie și că așa ne au la degetul mic, se înșală amarnic!”. Dacă ar fi să discut cu șeful șefului
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
un mesaj care îi amintește de Weininger: „Mereu îmi spun cuvintele lui Tolstoi: «Omul este neputincios în carne, dar liber în spirit.»“34 Este mesajul care îi dă puterea de a suporta povara vieții. În credință găsește îndemnul de a îndura durerea și umilința, după chipul și asemănarea lui Iisus din Nazaret. Se roagă, 34 GÂNDITORUL SINGURATIC chiar dacă nu într-un mod convențional. Cere ca spiritul să fie prezent în el și să poată învinge astfel spaima în fața morții. Expresiile care
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
este totodată posibil și necesar. Chiar dacă foarte diverse, teoriile feministe împărtășesc convingerea conform căreia nivelul statal al problemei securității este insuficient, iar literatura de specialitate ar fi tributară unui punct de vedere masculin. A fost formulată, de exemplu, problema suferințelor îndurate de femei și copii în timpul războaielor victime necombatante, refugiile, violurile suferite ș.a.m.d. Din perspectiva teoriilor feministe, se impune o regândire a securității, astfel încât să poată fi puse în discuție militarismul și patriarhalismul sau legăturile dintre sărăcie și creșterea
RELATII INTERNATIONALE by Radu-Sebastian Ungureanu () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1518]
-
creativității umane, este poate forma cea mai potrivită a imita pe Dumnezeu creatorul. Curajul de a urma această cale, este o virtute creștină esențială; e trăsătura, ne spune Virgil Nemoianu, care unește în creștinism martiriul cu umanismul. Curajul de a îndura durerea și angoasa nu e de tip violent, ci mai degrabă caracterizat de seninătate și de înclinația de a ierta. Astfel devin evidente legăturile etice și religioase ale acestei forme estetice. Filosoful româno-american desfide viziunea politicienilor euroatlantici care se pronunță
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
conștientizării faptului că am devenit oarecum paralel cu "viața adevărată", că există droguri legale. Nu e vorba aici, firește, despre cazurile cumplite ale bolilor fatale aflate în fază terminală și care necesită medicamentele puternice pentru alinarea unor suferințe greu de îndurat. E vorba, cică, de trei magazine amplasate în zona centrală, numite Weed shop, unde se comercializează legal extracte din plante cu efect euforic. Iaca și o veste bună, pe criza asta. Cum nu sunt deloc un adept al acelei castrări
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
încearcă să ne explice, înrăspărul a două milenii de istorie a lingvisticii, că protoromâna ar fi fost la baza tuturor limbilor pământului, după ce nivelul de alfabetizare a scăzut dramatic, oamenii nemaiexprimându-se decât prin semne, interjecții și emoticoane, avem de îndurat, iată, și asaltul inexorabil al neologismelor care se dezvoltă tumoral în limbajul cotidian. Firește că nu putem numi mouse-ul "guzgan" sau cravata "gâtlegău", după cum ne-ar îndemna o frumoasă tradiție etimologistă. Știu, desigur, că limba este un organism viu care
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
İNTRODUCERE Un drum greu și plin de suferință a avut de Îndurat neamul nostru. De mult, din adîncimea vremurilor al căror ecou Încă mai răsună astăzi, poporul român și-a deschis un drum nou În istoria omenirii, ocrotit fiind de mîna providenței și condus de oameni mari,ce au luat naștere din
Monografia comunei Cătunele, județul Gorj by Păunescu Ovidiu () [Corola-publishinghouse/Science/1828_a_3163]
-
diplomație ca secretar de presă și consilier economic la Legația Românei din Haga. În 1949 este arestat, judecat pentru acțiuni anticomuniste și condamnat la închisoare pe viață. Eliberat în 1964, refuză înregimentarea care i se propune și până la sfârșitul vieții îndură nenumărate privațiuni. Debutează în „Noua revistă română” (1915), iar editorial, cu volumul de versuri Denii (1919). Colaborează cu versuri și critică plastică la „Literatorul”, „Renașterea”, „Fapta”, „Luceafărul”, „Contimporanul”, „Politica”, „Roma”, „Convorbiri literare”, „Ideea europeană”, „Gândirea”, „Adevărul literar și artistic”, „Vremea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288422_a_289751]
-
târziu, când va ajunge domn, va răzbuna moartea năpraznică a lui taică-său, acum însă trebuia să fugă." (Spiridon Vangheli, Cum a scăpat Ștefan de urmăritori) (c) "... leneș fără pereche mă făcusem, căci mama, după câtă minte avea, nu se îndura să mă mai trimită acum nici la o cofă de apă, numai să învăț carte și să mă fac popă, ca părintele Isaia Duhu, profesorul nostru. Bun mai era și părintele Duhu, când se afla în toane bune, Dumnezeu să
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]