9,442 matches
-
de alb și un trening, trăgând pe nas linie după linie de pudră albă, pasional până la violență, băiat de cartier mișcân-du-se ca un singur bloc de fibră musculară. Scriitoarea își ia personajele din propria familie, le refuncționalizează și le predă ficțiunii eliberate de orice constrângeri. În universul dereglat al lui Yobbo, unde există un singur reper esențial, iubita sa Magda (Roma Gasiorowska), semiprostituată, intră personaje stranii, care pun propriul lor dezechilibru în joc. Angela (Maria Strzelecka), fata emo, vorbind despre moarte
Revoluția tinerilor furioși by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5992_a_7317]
-
ale mediului artistic, ale universului fizic și moral în care artistul se naște și se formează, și, finalmente, ale unei persoane determinate, în permanență pregătită să-și uite identitatea civilă pentru a se muta cu totul în realitatea și în ficțiunea creației. În nici un alt domeniu artistic percepția tactilă, materială, a creativității, înțelegerea lumii artei ca univers determinat și posibilitatea efectivă a refugiului nu sunt mai reale și mai preganante decît în cazul artelor plastice și, în particular, în acela al
Ucenicul neascultător by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/10398_a_11723]
-
de pildă, versul Ťperetele din fund este un perete văruitť de Marcelin Pleynet rămîne și va rămîne, cred, chiar pentru precizia lui și desigur că în context, în mod paradoxal imposibil de fixat unui sens anume, purtător așadar de o ficțiune constantă pentru fiecare dintre noi." Mi se par esențiale aceste cuvinte ale lui Claude Royet-Journoud, pentru descrierea și înțelegerea literaturii pure de astăzi. Limbajul, o dată ce și-a afirmat realitatea independentă de cea materială sau psihică - referențială, se prezintă din capul
Literatură "pură" și literatură "de consum" by Alexandru Matei () [Corola-journal/Journalistic/12315_a_13640]
-
rostit de actorii acestei trupe mari este trecut prin mintea și sufletul lor. Lecția de actorie, lecția de regie nu sînt termeni abstracți, reci. Nu există o graniță trasată limpede între viață și teatru. Oamenii se plimbă și pe teritoriul ficțiunii, și pe cel al realității. Și își duc cu ei destinele. Spectacole ca acesta, ca "Cevengur", ca "Gaudeamus" sau "Claustrofobia", ca "Vania" sau ca "Lear" ne aduc împreună. Nu știu pentru cît timp. Împreună este atunci cînd îmi sparg lanțurile
Dragul meu Lev Abramovici by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/7812_a_9137]
-
sau el reprezintă, dimpotrivă, concesia pe care ideologicul o face unui talent literar puternic, doritor să se afirme cu prețul (și prin intermediul) unui considerabil compromis". Principala caracteristică a romanului ar fi aceea de "partizanat ideologic": Cronica de familie, o "delirantă ficțiune istorică", "reprezintă acreditarea unui punct de vedere politic asupra istoriei și societății românești". Criticul găsește, în principal, două indicii ale "abuzului auctorial": "șarja globală", realizată prin "mijloace epice" și "descriptive (portretistica grotescă)", pe de o parte, iar pe de alta
Cât de tendențioasă este Cronica de familie? Paradoxul unei receptări by Oana Soare () [Corola-journal/Journalistic/8452_a_9777]
-
mult reproșata tendențiozitate a viziunii din Cronică de familie o reprezintă metafora cabinetului oglinzilor. Fie că le-a trăit realmente, fie că le-a inventat retrospectiv, scriitorul a perceput violent anumite imagini sau stări, pe care le recompune apoi ca ficțiuni personale. Ele trebuie privite însă cu prudență, prozatorul măsluin-du-și uneori propria imagine și culpă. În tinerețe, vizitase un muzeu vienez și, intrat în Camera Oglinzilor, rămăsese profund surprins văzându-se reflectat într-o multitudine de ipostaze. Lățită, lungită, comprimată, fără
Cât de tendențioasă este Cronica de familie? Paradoxul unei receptări by Oana Soare () [Corola-journal/Journalistic/8452_a_9777]
-
și comenta pe toate. Număr de cinci stele, din categoria "de citit neapărat", ediția română iarna 2008-2009 are în sumar contribuții românești și străine de egal interes. Comentarii și analize economice, politice, sociologice la zi, mărturii, relatări de la evenimente culturale, ficțiune - acoperind o arie geografică vastă, toate sînt alese de B. Elvin, Irina Horea și Alexandru Șahighian cu o miză majoră: înțelegerea nuanțată a lumii în care ne-am dus și ne ducem viața, din variate unghiuri de vedere. Curiozitatea Cronicarului
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/7656_a_8981]
-
personajele eroice, căutându-le pe cele dilematice, alege scriitorul ca figură centrală și explorează mai curând fundalul epocii decât marile evenimente. După europocentrismul care ne-a dominat lecturile, a venit rândul unor scriitoare care merită descoperite, pentru că ele reînvie, prin ficțiune, timpuri de răscruce din istoria unor lumi ale îndepărtatului Orient: Japonia în deceniile sângeroase care duc la unificarea țării și Persia în vremea strălucitei domnii a șahului Abbas, în același răstimp, la pragul dintre secolele al XVI-lea și al
Teatru Kabuki și covoare de Isfahan by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/7695_a_9020]
-
Mitt Romney s-a prezentat mai bine în dezbaterea directă cu Barack Obama, producătorul de film Harvey Weinstein, care strânge fonduri pentru campania lui Obama, va lansa, cu două zile înaintea alegerilor prezidențiale americane din 6 noiembrie, primul film de ficțiune despre raidul care a condus la moartea lui Osama ben Laden. SEAL Team Six: The Raid on Osama bin Laden", distribuit de Weinstein, va fi difuzat la 4 noiembrie pe postul de televiziune National Geographic, a anunțat acesta din urmă
Filmul care ar putea să-l țină pe Obama la Casa Albă () [Corola-journal/Journalistic/57467_a_58792]
-
presupuneri în legătură cu ea, dar despre punctualitate se știe cu siguranță că a fost adusă din Germania, de către șvabi." În continuare, scriitorul-publicist desfășoară o întreagă comedie a reprezentării timpului la români: "Pentru români, minutul nu există, ora este și ea o ficțiune. Ziua, de pildă, nu are 24 de ore: ea are doar dimineață, prânz (prânzul se întinde câteva ceasuri bune), după-amiaza, care e tot un fel de pranz în care te dedai la dulcețuri și cafele, seara (seară e intervalul extrem de
ÎN VÂRTEJUL PUBLICISTICII by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17462_a_18787]
-
Lăsînd în seama organizatorilor - Ministerul Culturii din România, Ministerul Tezaurul Cultural din Ungaria, Budapest Filmstúdió și Oficiul Național al Cinematografiei - analiza disfuncționalităților, mă voi referi strict la profitul profesional al acestei ediții care a prezentat aceeași selecție doar că la ficțiune Față în față a înlocuit Cortul, iar maghiarii au oferit alte trei titluri recente. Filme urmărite cu interes maxim de către artiștii din delegația română: două actrițe și cinci actori, un tînăr regizor și o fotografă. Cineaști care - din rațiuni obscure
Senzor II: Szeged by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/16492_a_17817]
-
a găsit Subiectul - cu majusculă - ce-i va asigura un loc în istoria reportajului românesc. Viețașii de pe Rahova îmbină în mod original investigația și confesiunea memorialistică, dialogul veritabil și monologul mono-maniacal, decupajele într-o realitate sordidă și serpentinele amețitoare ale ficțiunii. După convorbirea cu unul dintre meseviști (condamnații pe viață din închisoarea Rahova), autorul vomită în parcarea pușcăriei; în timpul unei alte întâlniri, el își recunoaște, stârnit de povestirea viețașului, propriile pulsiuni criminale. Ca Hannibal Lecter din Tăcerea mieilor, deținuții sunt puternici
Cele mai frumoase tâlhării by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10173_a_11498]
-
supoziția unui asasinat, însă faptul pare prea puțin verosimil, deoarece nu începuseră încă luptele intestine ale stîngii), l-a scutit de un examen sever. La 22 decembrie 1944, apar în Jurnalul său aceste cuvinte: "23 august nu e totuși o ficțiune - cum ni se pare uneori - dacă mi-a redat măcar libertatea de a pleca în munți". Frază fantasmagorică, pe care sîntem îndemnați a o citi cu un retuș oracular, în înțelesul că diaristului i s-a dat libertatea de a
Sebastian ca personaj (III) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9292_a_10617]
-
să devină un monstru abstract fără urmași”), se simte urmărită, nu trăiește niciun moment revenirea într-o lume securizată. Poate pentru că și tatăl ei a rămas până la capăt prizonierul unei iluzii greșite. România e un spațiu infernal, nevindecat nici prin ficțiune. Totuși, ea recunoaște „această limbă românească senzitivă ce-și împlântă cuvintele cu o simplitate imperativă de-a dreptul în inima lucrurilor”. Vorbește și scrie cum puțini au făcut-o despre Blecher, Maria Tănase, Oskar Pastior și Cioran. Sunt pasaje în
Melancolii radicale by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/4305_a_5630]
-
amor, se uită la artist ca la marea ei șansă de a fugi din opulenta, confortabila, dar și plicticoasa celulă financiară în care trăiește. Calculul ei, fundamental eronat și definitiv inocent, este că artistul o va transporta direct în lumea ficțiunii ideale, acolo unde oamenii levitează și se interpătrund ca umbrele, bilanțurile contabile sucombă lin printre muzici celeste, iar metabolismul este și el abolit definitiv, asemenea sclaviei clasice. Că la adăpostul bărbii lui stufoase, ori pe lîngă viguroasa coadă amenajată la
Artistul și piața by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/15094_a_16419]
-
din românul de acum îl reprezintă românul de atunci? Ce procent din Viața începe vineri ocupă nepublicatul Viața începe luni? Să fie oare toți, si Iulia, si Dan Cretu, si cuceritorul Alexandru Livezeanu, și micul comisionar Nicu, simple personaje ale ficțiunii unui jurnalist cu fumuri literare? E un răspuns posibil. Dar atunci cum de vocile care evoluează în carte sună atât de autentic? {i cum de lumea de azi, cu stereotipiile ei, e prinsă atât de bine în câteva pagini? Epilogul
Pe stil vechi în stil nou și retur by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6543_a_7868]
-
un piedestal. Spectacolul de teatru se desfășoară pe o scenă și nu începe înainte de ridicarea cortinei. Nici concertul înainte de un scurt moment de tăcere. Și așa mai departe. Drumul faimos din Ion reprezintă o astfel de ruptură între realitate și ficțiune. E o bandă izolantă. De-a lungul câtorva pagini nu se întâmplă nimic, nu se aude nimic, peisajul pare încremenit, ca și lucrurile sau oamenii. Scriam în Istorie: „Nemișcarea și liniștea sunt o intuiție remarcabilă a romancierului (realist): sunt ca
Două estetici by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/3499_a_4824]
-
aude nimic, peisajul pare încremenit, ca și lucrurile sau oamenii. Scriam în Istorie: „Nemișcarea și liniștea sunt o intuiție remarcabilă a romancierului (realist): sunt ca o pauză în marele spectacol al lumii ... Câteva clipe timpul vieții e suspendat: începe timpul ficțiunii.” Acestui interval insonor îi pune capăt abia larma de la cârciumă. Satul începe deodată să freamăte. Drumul nu ne-a condus pașii doar în satul Pripas, dar și în universul imaginar al romanului. Toate romanele realiste cunosc un astfel de spațiu
Două estetici by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/3499_a_4824]
-
trăim cu toții. Așa stau lucrurile la Balzac, Thomas Hardy, George Eliot, Johan Bojer, ca să-i pomenim pe cei binecunoscuți lui Rebreanu însuși, și la alți romancieri îndeosebi dorici și ionici. Romanul care se dispensează de acest interval de protecție a ficțiunii este acela corintic, postrealist. Nu e greu de explicat de ce. Nu doar literatura, dar întreaga artă postrealistă, sculptura alegorică, simbolică sau ambientală, pictura non figurativă, muzica dodecafonică sau care nu mai recurge doar la sunete din gamă melodică, spectacolul teatral
Două estetici by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/3499_a_4824]
-
nu mai recurge doar la sunete din gamă melodică, spectacolul teatral fără scenă și cortină sau având loc în stradă și în alte spații neconvenționale, toate renunță la a ține realitatea la distanță, preferând, din contra, să o amestece cu ficțiunea, mergând până la confuzia totală dintre planul real și cel imaginar. Principiul estetic stabilit de Vianu pentru arta realistă nu mai e valabil pentru mare parte din arta contemporană. Chiar și revenirea la anumite forme realiste în literatura sau în pictura
Două estetici by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/3499_a_4824]
-
Odiseu sînt plasate în centrul unui abil joc de oglinzi, de factură cervantină, care le pune într-o lumină nouă și permite discursului romanesc să descifreze implicațiile și sensurile existenței umane cuprinse în binomurile dihotomice viață/literatură, adevăr/minciună, istorie/ficțiune, mythos și logos, amintire/ uitare. Reinterpretarea mitului clasic constă nu doar într-o demitizare prin răsturnare parodică, ci într-o subminare mai subtilă, care îl degradează și îl pulverizează în același timp, de parcă l-ar reflecta în cioburile uneia dintre
Marea în ruine de David Torres by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/10054_a_11379]
-
etapele ei: plecarea, războiul din Troia, peregrinarea pe mare (secvențele cu Polifem, Circe, Calipso, Nausicaa, sirenele, coborîrea în Infern) și reîntoarcerea în Itaca (proba arcului, pedepsirea pretendenților). Acestei ultime instanțe îi este rezervată o funcție importantă în structura romanului: delimitarea ficțiunii de viață (mai exact a două nivele distincte de ficționalizare). În cuvintele naratoarei, întoarcerea lui Odiseu marchează sfîrșitul poveștii făcute cu cuvinte, în care intervin personajele de epopee și începutul adevăratei vieți, a unui Odiseu și a unei Penelope ,din
Marea în ruine de David Torres by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/10054_a_11379]
-
a spus că mă iubește, am visat/ că lansam pe cer un soare experimental, se scria/ despre mine pe prima pagină a unei reviste/ literare americane” (p. 15). Potențialitatea, virtualitatea sunt suverane. Poezia e, aici și mai departe, declanșatorul unor ficțiuni despre felul de a fi al poeziei. Nu punct terminus al unui discurs. De altfel, Sociu a fost și rămâne greu de întrecut în arta echivocului. Am convingerea că, dincolo de aluzia pregnant culturală, opțiunea pentru titlul acesta e motivată tocmai
Naivii și sentimentalul by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4264_a_5589]
-
sa într-un raport indefinit, ezoteric cu puterea, aflată la etajele superioare. Visul lui Lowry prinde chip, dorința lui este în măsură să creeze o lume sau totul ține de o transcendență, de un plan superior care pune în acord ficțiunea, visul alegorico-mitologic cu dimensiunea reală a existenței? În această ambiguitate se află permanenta schizoidie a personajului. Acest vis creează o breșă, o ruptură de nivel, o infrarealitate, prin care se strecoară ca în povestirea lui Jorge Luis Borges, Tlön, Uqbar
Un sezon în Brazil by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9503_a_10828]
-
Dintre cei simpli, cu umor, voce blândă care te fură în spunerea poveștii. Cele câteva istorii "personale" (rețineți ghilimelele) se află, cum sugeram, undeva la jumătatea biografiei (și-ar fi găsit oricând o rațiune aruncate undeva prin jurnal) și a ficțiunii (unele povestiri par mici piese de mozaic scăpate din frescele romanelor). Caracterul povestirilor - le voi numi așa, fără grija de a fi exact taxinomic - alternează și, în același timp, contribuie la menținerea "suspiciunii". Un extraordinar text Despre intimitate, personal, confesiv
Povestiri pentru bărbați by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/12176_a_13501]