6,948 matches
-
Nea Gică” în eternitate=Octavian URSULESCU Dacă n-o face, așa cum ar fi normal, TVR-ul, care posedă toată arhiva filmărilor, iată că ProTV ne-a făcut o frumoasă surpriză, inaugurând, sub „bagheta” lui Cătălin Măruță, o emisiune săptămânală dedicată gloriilor
Nea Gic?? ?n eternitate by Octavian URSULESCU [Corola-journal/Journalistic/83840_a_85165]
-
experiență ne-cesară, posibilă și în unele privințe performantă.Pe sce-na de dimensiunile unei sufragerii modeste și în sala cu cca 5o de locuri, unde iarna miroase a lemne de foc, iar vara se aude ciripitul păsărelelor, vă asigur că Ne-nea Iancu nu se simte deloc rău.Prezentate la pa-chet criticilor cu ocazia Zilelor Teatrului Ariel aceste spectacole ne-au arătat un mod onest de a-l înțelege pe Ca-ragiale,respectându-l, iubindu-l. De unde altfel atâta jertfă căci aceeași actori
Un experiment viu by Doina Papp () [Corola-journal/Journalistic/9616_a_10941]
-
un turn. Îmi număr banii în acea lumină himerică, îi sclipesc în pumn, dar nu reușesc să-i socotesc și încep să plâng, căci nu știu dacă-mi ajung să cumpăr o pâine. Și mai încolo, în susul șoselei, se află Nenea Cățelu, un pensionar nenorocit și leneș, care are o curte devastată parcă de război, unde nu crește absolut nimic, un maidan de gunoaie de fapt. Bătrânul și nevastă-sa umblă năuci de colo-colo, intrând și ieșind dintr-un bordei acoperit
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Catana și bătrânul, era un fel de casă de țară, spoită albastru, cu geamuri cu cercevele de lemn, cea din fund o casă negustorească, gălbuie, leproasă, cu galerie de lemn la etaj (acolo era vaporul, tot acolo stătuseră Elvira și Nenea Nicu Bă), galerie care, vopsită alb-murdar, se prelungea și pe latura stîn-gă a clădirii, sprijinind acoperișul cu niște stâlpi de lemn. Intre stâlpi se zăreau ferestrele cu obloane de scânduri ultramarin. Obloanele erau acum smulse din balamale, geamurile sparte, unele
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
eu am bundiță... Pe atunci nu avea oricine difuzor. Erau doar două în curtea de pe Silistra, de la numărul 67. Unul urla de dimineață până seara cântece muncitorești la etaj, în casa din fund, din odaia celui care avea să devină Nenea Nicu Bă, dar care deocamdată era doar nea Nicu, maistrul tâmplar, hâtru și bețiv, cu basca pe ochi. Celălalt era al Victoriței și cânta mai discret, bine temperat de hoață cu un băț de chibrit. Imediat cum ieșea pe ușă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
difuzor. Erau doar două în curtea de pe Silistra, de la numărul 67. Unul urla de dimineață până seara cântece muncitorești la etaj, în casa din fund, din odaia celui care avea să devină Nenea Nicu Bă, dar care deocamdată era doar nea Nicu, maistrul tâmplar, hâtru și bețiv, cu basca pe ochi. Celălalt era al Victoriței și cânta mai discret, bine temperat de hoață cu un băț de chibrit. Imediat cum ieșea pe ușă (locuia atunci la parter), fata nimerea într-o
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
caldă, dar răvășitoare pentru păr, Maria își scoase baticul din poșetă și și-l legă sub bărbie. Fire castanii, încrețite cu drotul, fluturau totuși în urma ei, scăpate de sub pânza de mătase artificială, imprimată cu imagini de la Sinaia. Maria zâmbea - și Nea Gigi, strungarul cu păr bălțat și un ochi beteag de la un fir de șpan, se uita după șoldurile ei și trăgea în piept mirosul de colonie. Nu e frumoasă, da-i încă tînără", își spunea el. "O avea vreun gagic
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Vasilico, o făcui lată, am pus tix în loc de zahăr pudră pe ele!" - și au râs amândouă de s-au prăpădit. Maria pufni și ea în râs în mijlocul străzii. Ce nebună și nașa bătrînă! Dar tot neamul lor era așa. Nașul, nenea Butunoiu, fusese negustor în tinerețe, avusese magazin de haine bărbătești la Bucureștii Noi; acum repara acordeoane și spumega contra rușilor, desigur numai în familie și-n șoaptă. Cât despre nașa tânără și fiică-sa Aura, Maria nu le putea suferi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
înfiorată de stropii de ploaie care izbeau fereastra. Ea și Vasilica încă purtau cozi lungi până la brâu, cu câte un fir roșu împletit în ele, când veniseră la București. Le adusese "tătica" în căruță și le lăsase în grija lui "nenea", fratele mai mare, care însă curând trecuse Nistrul și se pierduse pe undeva pe malul Donului. Avea să se-ntoarcă abia în '51. Fetele lucrau în atelier de dimineață până seara. Când intrau în zori, șirurile de mașini de cusut
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Pedala însă se înțepeni și acul nu vru să coboare ca să înțepe materialul. Fata învîrti și de roata de mână, dar își dădu repede seama că mecanismul din corpul mașinii era blocat. De obicei, când se întîmpla așa ceva, trimiteau după nenea Titi, mecanicul, care începea să umble printre tijele, discurile, arcușoarele și alte piese bizare de metal unse din gros cu vaselină, de care era plin corpul suplu al mașinii de cusut. Acum însă Maria, amețită încă de șampania și feeria
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
bucureștene, croitoria cu odăițele ucenicelor la etaj, vizavi de care alte case negustorești, putrede și greoaie, se ridicau, încărcate de ornamente prostești, având la parter cooperativa "Tovalul", ce fabrica ghete ortopedice, fotograful de lux Leon Gavrilescu și cunoștința lor apropiată, nea Titi, care avea în vitrină, ca și pe firma de tablă, marea și ferocea mașină de cusut Singer, ornamentată cu desene florale aurii. Și, desigur, lipită de croitoria "Verona", clădirea văru-ită-n alb, cu o mezelărie la parter, unde, la al
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
sepia înfățișînd fetițe goale, fusese un spion, viclean și competent? Maria și Vasilica, trecând prin fața fostului atelier fotografic, călcau peste neprețuite fotografii à voi d'oiseau ale amplasamentelor germane, pline de litere și săgeți zgâriate pe plăcile de sticlă. Sau nea Titi: mereu plin de ulei de la mașinile lui de cusut, mereu mohorât și cu obrajii supți de parcă-ar fi mâncat doar miercurea și vinerea, se dovedea acum, când cochilii răsucite nebunește, sidefate în roz și violet și antracit, pătate ca
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ca de Chagall, cu spini și dantele zdrențuite, mari cât roțile de automobil sau mărunte ca nisipul, își împrăștiaseră tăndările peste tot, unul dintre marii colecționari de ghiocuri de gasteropode, nu mai mulți de o sută în întreaga lume. Acum nea Titi zăcea pe spate spintecat în așa fel, încît părea un preparat anatomic, un șoarice palid într-un borcan cu spirt, desfășurîndu-și în lichidul limpede ficatul, inima și plămânii, intestinul gros și cel subțire, rinichii și vezica. Ochii deschiși către
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și decorat, întors în sat cu gradul de sergent. Dup-aia s-a însurat cu mămica, a luat-o din Dârvari, săraci lipiți amândoi. Au făcut opt copii din care am trăit noi patru, Anica, Vasilica și cu mine, și nenea, unchiu' Florea. Ceilalți au murit de tuberculoză, cum era pe vremea aia. Dar cât erau ei de oameni simpli, de la țară, îmi aduc aminte cum se sfătuiau, tătica și mămica, pentru orice lucru. Mă trezeam noaptea, cum dormeam la picioarele
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
familial de pe Lizeanu, unde intrase să se mai încălzească, dădu de-un consătean de-al lui pe care abia-l mai recunoscu în haina de piele neagră și șapca de stofă bună pe care le purta cu destulă naturalețe. Era nea Zambilă din cătunul Iliasca, al cărui tată, jumate țigan, jumate sârb, dăduse odată foc satului și apoi își retezase beregata cu o seceră. Băură un păhăruț împreună, o secărică din cea care se făcea tot mai rară, înlocuită mai peste
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
jumate țigan, jumate sârb, dăduse odată foc satului și apoi își retezase beregata cu o seceră. Băură un păhăruț împreună, o secărică din cea care se făcea tot mai rară, înlocuită mai peste tot de țuica "Doi ochi albaștri", și nea Zambilă - care acum era tovarășul Ciocan de la raion, îi oferi o slujbă mai bună. Prin toate parcurile Capitalei sculptorii care se înrolaseră în lupta pentru pace și socialism, care lepădaseră aberațiile artei burgheze, formalismul și intimismul, presăraseră sute și mii
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mai puteam să rămân locului, ci, cuprins de exaltare, mergeam la fereastră ca să recit panoramei bucuicJtene peste care cădea, țârâit, ploaia: Fată ca șopârlele, Scoală-te de pe lespezi, Du-te unde curg gârlele Viața să-ți lepezi. Vizavi, câinele lui Nenea Cățelu stătea ghemuit, ca o cârpă neagră, în ploaie, iar crucificații de pe stâlpii de neon dintre șinele tramvaielor, fiecare cu cununa lui de spini pe cap, ridicau spre cer fețele însîngerate, ca să lipăie ploaia de noiembrie. Pe șine circulau aproape
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
în strălucirea lor, Dumnezeu Tatăl, Hristos, sfinții și Maica Domnului, morții pentru care trimiteau caloieni pe Argeș și pe Sabar, lume veche și inaccesibilă, nevăzută și tainică. Mama își amintea cum mergea, de la doi-trei ani, cu vaca la câmp, cum "nenea", unchiul Florea, le călărea și le-nghiontea pe surori când erau mici, chirăindu-le-n fiecare seară în paturile casei bă-trînești, cu perne umplute cu paie. Îi vedea parcă în fața ochilor pe "mămica și tătica", vedea peretele de icoane și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
rămâne cu fruntea lipită de geam, realitatea a ceea ce el chiar vede-n acele clipe fără trecut și viitor: curbura șoselei Ștefan cel Mare, Criștii răstigniți pe stâlpii metalici ce susțin firele de tramvai, curtea neagră și udă a lui Nenea Cățelu, chioșcul de pâine, pe Paul și Vova furând corcodele dintr-o curte de vizavi, un tramvai huruind din toate tablele și ridicând rotocoale de praf - această realitate atât de fermă, de rece și dură, de limpede desenată în văz
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și biscuiți pe care-l mâncam încă - în care se amestecau fețe și nume și umbre și lumini: caldarâmul curții, florile la fel de înalte ca mine, galeria de la etaj, forfotind de lume, vaporul de vreun metru lungime, vopsit verde, al lui Nenea Nicu Bă, senzația cinestezică a mersului pe bicicletă cu un vecin beat, care căzuse cu mine așa de rău, că-i de mirare că nu mi-a rupt oasele, apoi intuiția (un fel de direcție interioară, un fel de "știu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
grămăjoare imponderabile pe podea. Frizerii vorbeau despre meciul de duminică, despre Pârcălab și frații Nunweiller, iar noi ne uitam pe revistele vechi, schimbam strâmbături în oglindă cu cei de pe scaune, cu țeste pe jumătate chele, sau îl examinam blazați pe Nea Gică, faimosul frizer care deschisese micul salon cu douăzeci de ani în urmă. Frizeria devenise-ntre timp firmă de stat și nea Gică nu supraviețuise rușinii de-a fi devenit un simplu lucrător în propria lui prăvălie. Stătea acum într-
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
schimbam strâmbături în oglindă cu cei de pe scaune, cu țeste pe jumătate chele, sau îl examinam blazați pe Nea Gică, faimosul frizer care deschisese micul salon cu douăzeci de ani în urmă. Frizeria devenise-ntre timp firmă de stat și nea Gică nu supraviețuise rușinii de-a fi devenit un simplu lucrător în propria lui prăvălie. Stătea acum într-un colț, împăiat, după dispoziția lui testamentară, cu ochi de sticlă și cu un pieptene de metal în mână... Când avea să
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
a făcut lumină-n sat!" aveau să strige fetele de pe rândul lor, unde stăteau separat, "fetele cu fetele și băieții cu băieții". Din frizerie rămăsese acum în picioare doar un zid zugrăvit bătrânește, cu două chiuvete fixate pe el, dar nea Gică tot mai stătea țeapăn, ca un milițian la intersecție, cu pieptănul lui ruginit în mână, decolorat și pleznit peste tot de la ploile și zăpezile și arșițele ce se abătuseră asupra lui.1 Pe celălalt colț al Tunarilor rezistaseră magazinul
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
se păreau la o înălțime colosală pe suprafețele acelea obtuze, aplecate peste mine. Dar pentru mine, cel purtat mai tot timpul în brațe, înălțimea nu era o problemă: starea mea normală era, pe atunci, levitația. La una dintre uși deschidea nenea Silvestru, brutarul, care nici nu se arăta bine-n prag, că și scotea de la spate cîte-un cocoș sau o veveriță de pâine rumenă, făcută în dimineața aceea, la fabrică, special pentru mine. În fiecare zi altă formă, ale cărei picioare
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
lui erau rare și tăcerile lui îl însoțeau, plase vechi de păianjen, oriunde mergea. Niciodată nu părea să iasă din perimetrul vecinătății noastre, tăiată-n două de șosea, altădată-ngustă și pietruită, cu maghernițe ne-nchipuit de dărăpănate vizavi, unde nenea Cățelu rătăcea prin curtea lui devastată parcă de bombe și unde centrul de pâine își aprindea seara luminile ferestrelor lui enigmatice, astăzi asfaltată și cu blocuri late dincolo de benzile pline de mașini și autobuze. Mi-amintesc cum, aplecîndu-mă pe geam
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]