10,805 matches
-
strângând la sân, cu disperare, piciorușele lui Bogdan, speriată parcă să nu i-l răpească cineva. Ochișorii lui albaștri erau căscați, nu-i lăsase mama să-i închidă "Doar n-a murit!"... Nici lacrimi, nici suspine, nici bocete; era ceva tragic în acea încremenire, în acea tăcere atât de adâncă de se auzea cum arde lumânarea de la căpătâi, pe marginea pătuțului. În iatac, era o răvășeală ca după o luptă: un lighean răsturnat, podelele ude, rufe aruncate peste tot, sticluțe cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
aceste aspecte „nemoderne“ ale istoriei, din care ar avea multe de Învățat. Membrii familiei ducale sunt persoane reale, care au trăit și și-au lăsat amprenta pe istoria orașului. Bertold a fost un cava ler răz boinic, a cărui moarte tragică la Molsheim, În apropiere de Strasbourg, este o realitate istorică. Lui Conrad i-a revenit Înființarea orașului Freiburg, pe care a Îndeplinit-o cu priceperea și pragmatismul lui caracteristice, care depă șeau cu mult secolul al XII-lea. La fel
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
tânăr de o valoare cu totul neobișnuită... — Dar, copila mea, la vârsta ta sentimentele sunt trecătoare. Ți se pare că iubești un cavaler, apoi altul Îți cucerește inima și-l uiți pe primul. Nu trebuie să iei totul atât de tragic. La Curtea părintelui domniei tale sunt mulți cavaleri nobili, ca să nu mai vorbim de alte Curți princiare, unde roiesc tineri frumoși și falnici, de obârșie aleasă. Ducele va avea desigur grijă să-ți găsească un soț pe gustul tău. Nu
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
bătrânii satului. Distrugeri naturale . Omenirea a fost deseori afectată de efectele dezastruoase a unor fenomene naturale care, apărute prin surprindere, au creat un număr mare de victime și de distrugeri de bunuri și valori materiale. Aceste fenomene naturale cu urmări tragice pentru colectivitățile de oameni și animale se înscriu în rândul calamităților naturale (cutremurele de pământ, alunecările de teren, inundațiile, secetele, înzăpezirile, epidemiile, incendiile). În satul Costișa, calamitățile care și-au putut manifesta acțiunea distructivă au fost: Inundațiile provocate de ploile
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
de ani; Goldani, scriitor și poet italian a scris comedii și scenete în limba franceză până la 86 de ani; Michelangelo, celebrul pictor, sculptor, arhitect și poet a pictat la 89 de ani cupola bisericii Sf. Petru din Roma; Sofocle, poetul tragic al antichității a creat opera Oedip, la vârsta de 80 de ani; Eugenia Maria de Mantijo de Guzgan, soția lui Napoleon al III-lea, a avut influență asupra politicii statului până la vârsta de 94 de ani; Saadi, cel mai mare
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
evoluează funcționarea instituțiilor comunitare 7 evreiești din Dorohoi? care au fost problemele Comunității în perioada anilor 1938 și 1940? care au fost relațiile dintre conducerea Comunității și autoritățile locale? Ultima parte a capitolului face referire la anul 1940 și la tragicele evenimente din Dorohoi din 1 iulie. Denumirea de „pogrom” pentru evenimentele din 1 iulie din Dorohoi a fost consacrată prin uz de istoricii evrei dar, înțelegerea noastră este că, pentru faptele iraționale care s-au petrecut la 1 iulie 1940
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
pentru înțelegerea evenimentelor de la Dorohoi. În acest sens putem aduce o contribuție la completarea unor aspecte legate de: înțelegerea contextului și a faptelor propriu-zise; reacția populației și a atorităților românești; problemele Comunității evreiești din Dorohoi, ca urmare a consecințelor acestui tragic eveniment. Capitolul al treilea este intitulat Evreii din Dorohoi în timpul guvernării antonesciano legionare (1940-1941). În perioada cuprinsă între septembrie 1940 și ianuarie 1941, România este stat național-legionar. În fapt, este o perioadă în care se realizează un compromis între generalul
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
Munchen din 29-30 septembrie 1938, cele două mari puteri occidentale au hotărât ca Cehoslovacia să cedeze Germaniei o parte din teritoriul său. Despre aceasta Carol al II-lea avea să aprecieze că: ”la 29 septembrie 1938 se produce cea mai tragică lovitură de teatru a istoriei contemporane”, hotărârea fiind luată fără ca țara direct interesată (Cehoslovacia) să fie consultată. Prin arbitrajul de la Viena, din 2 noiembrie 1938, Polonia și Ungaria au primit o parte din teritoriul Cehoslovaciei, astfel că „hotarele confirmate prin
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
actelor ostile la care s-au dat evreii din Bucovina și Basarabia împotriva militarilor români, toată populația românească din teritoriul neocupat și unii militari cu grade inferioare mai ales execută represalii contra evreilor, sunt bătuți, aruncați jos din trăsuri. Evenimentele tragice petrecute în Dorohoi la 1 iulie 1940, fac parte integrantă din registrul violențelor îndreptate împotriva evreilor, petrecute în contextul retragerii haotice a armatei române din teritoriile cedate sovieticilor și pe fondul unei stări de spirit puternic antisemite. Orașul Dorohoi era
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
cultului, Iancu Cohn secția asistență socială, Iosif Cornișteanu și Aizic la spital, Șapira lovenștein la azil, Ițcu Viterman la baia comunității Burăh Nadler antreprenorul băii. Conducerea Comunității a fost preocupată de situația familiilor evreilor care au fost uciși în timpul evenimentelor tragice din 1 iulie 1940. În acest sens, Bercu Solomon, membru în comitetul de conducere, întocmește un raport în care precizează că s-a deplasat la locuințele evreilor și a constatat că la locuința lui Calman Croitoru au rămas doi băieți
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
șase comisari și cinci agenți de poliție. Legiunea de jandarmi Dorohoi avea doar 45 de posturi. Vizibilitatea reprezentanților autorităților locale în timpul executării operațiunilor de deportare a evreilor din Dorohoi, atitudinea lor ostilă față de evrei, lipsită de compasiune pentru soarta lor tragică, au creat impresia multor evrei că aceștia sunt și inițiatorii deportării. De exemplu, într-o declarație din anul 1944 a evreului Samuel Moscovici din Dorohoi, str.Carmen Silva, nr.88, se spune prima evacuare a evreilor din Dorohoi au provocat
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
faptului că despre orașul Dorohoi nu există nici o lucrare care să surprindă evoluția economică, culturală, social, politică; foarte puține informații le-a găsit în Enciclopedia României; pe de altă parte, despre evreii din Dorohoi informațiile sunt doar cele referitoare la tragicele evenimente dintre anii 1940 și 1945. Eforturile noastre de investigație a surselor din Arhivele Naționale de la Botoșani, Suceava, București au fost considerabile. Pe de altă parte, ne-am confruntat cu alte probleme: accesul întârziat la documente, informații fragmentate; dificultatea integrării
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
a păstrat o reticență față de integrarea lor în organizațiile de tineret sau în cele politice Problemele comunității din Dorohoi au fost generate, mai ales, de conflictele interne, față de care autoritățile locale au arătat îngăduință și disponibilitate pentru rezolvarea lor. Față de tragicele evenimente petrecute la 1 iulie 1940 în cimitirul evreiesc al orașului, ne permitem să subliniem câteva aspecte: retragerea unităților românești din Basarabia și Bucovina a fost dezorganizată și pe fondul unei puternice stări de spirit antievreiești, motivate, în parte și
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
distribuție, consum, 1943. Fătu, Mihai, Spălățelu, Ion, Garda de Fier, Organizație teroristă de tip fascist, ediția a II-a, București, 1980. Frei, Norbert, Statul Fuhrerului. Regimul național-socialist 1933-1945, traducere de irina Cristea, Grupul Editorial Corint, București, 2007. Gherman, Ion, Istoria tragică a Bucovinei, Basarabiei și ținutului Herța, București, Editura All, 1993. Giurescu, Constantin C. și colaboratori, Istoria României în date, București, Editura Enciclopedică Română, 1971. Giurescu,Dinu, C., Istoria ilustrată a românilor, București, Editura Sport-Turism, 1981. Guiraud, Paul, Codreanu și Garda
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
inițiază publicarea unei lungi dări de seamă despre activitatea Operei Române din Cluj. Un material interesant, Laboratorul unui dicționar, semnează Ion Breazu, evocând activitatea de la Muzeul Limbii Române, și tot el scrie despre personalitatea lui Ion Agârbiceanu și despre moartea tragică a lui St.O. Iosif. Olimpiu Boitoș este autorul unui articol amplu intitulat Periodicele ardelene în răstimp de o sută de ani. Este prezentată colecția „George Sion” a Bibliotecii Universitare din Cluj, e caracterizată personalitatea profesorilor G. Bogdan-Duică și Sextil
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287198_a_288527]
-
liderul realist și cu tente progresiste nu era bătrânul de pe malurile Dâmboviței, ci mai tânărul și mai cultivatul oaspete din ograda Kremlinului. România acelor vremuri, trebuie să recunoaștem, trecea printr-o perioadă sinistră. După relativa prosperitate a anilor 1965-1977, cutremurul tragic din 4 martie 1977 declanșase o perioadă de înfometare, oarecum de înțeles, a populației, de "raționalizare" a consumului de energie electrică, de gaz metan, ceea ce generase destule nemulțumiri în rândurile unui popor ținut peste o jumătate de veac sub trei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
o jumătate de an, cât a mai fost el ministru, am reușit să-mi arăt recunoștința practică pentru omenia acestui ministru pe care l-am regretat întotdeauna datorită verticalității lui și onestității care în fapt l-a și condus spre tragicul sfârșit. 17. Din nou în caruselul muncii de protocol Revenisem la activitățile cotidiene obositoare, dar uneori deosebit de interesante, în care devenisem expert, după cinci ani de experiență, pe "felia" relațiilor de protocol cu misiunile diplomatice, prioritar socialiste. La același birou
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
de caracterul unor manifestări care, în subsidiar, conduceau spre suspiciuni de reclamare mascată a unor pretenții teritoriale. 4 aprilie este un astfel de prilej de contestare a Acordului de la Trianon, contestare care s-a manifestat atât de violent și de tragic prin Dictatul de la Viena din 1940, când forțele fasciste ale lui Horthy au ucis mișelește zeci de mii de țărani români nevinovați, în timpul unei demențe colective de exterminare a românilor din zonele ocupate ale Transilvaniei de nord. Idealurile mărețe ale
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
arestări. (L-am întrebat odată, într-o doară, ce cărți ar lua cu sine, dacă ar fi nevoit să se retragă pe o insulă pustie; spre surprinderea mea, mi-a luat în serios întrebarea și mi-a răspuns prompt: Biblia, tragicii greci, istoricii romani, Mallarmé și Enciclopedia Britanică.) Locuiește la Köln și ține un curs de literatură română la Universitatea din Münster (1982-1983). Se stabilește la München, unde își reface, cu voluptate, colecția „Pléiade“. Își întregește continuu Istoria literaturii române și
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
Florica, viitoarea soție a profesorului Gavrilă (boli infecțioase), una dintre admiratoarele luate în seamă de Lucian Blaga: persoane pe care le-am „revăzut“ în cursul anilor. Fața dinspre stradă a cuibului acesta plin de viață, dar și stigmatizat de moarte tragică, al copilăriei mele era alcătuită pe o latură și alta a porții largi de mici apartamente la fel de modeste ca și chiriașii lor, toți unguri cu progenitură numeroasă: cei mai vechi prieteni de joacă, de la care am deprins să vorbesc atunci
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
cele galbene ale Editurii Flammarion: Oraisons funèbres de Bossuet sau Lettres de Madame de Sévigné ori altele. Pe rafturile mele, se aflau numai cărți românești, în special din „Biblioteca pentru toți“, de la Povestea vorbei de Anton Pann la traduceri din tragicii greci, dar începusem să citesc și cărți franceze. Primele de care îmi amintesc și care mi-au dat prilejul să ostenesc dicționarul au fost Sur Catherine de Médicis și Les Employés de Balzac (ediție modestă, cu coperțile spălăcit albastre, dintr-
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
în urma unui război pierdut, situația n-ar fi fost atât de groaznică. Umilința suferită avea să aibă consecințe fatale pentru sufletul nației. A nu fi luptat nici în Răsărit, nici în Apus, la momentul în care ceea ce este eroic și tragic trebuie neapărat să-și spună cuvântul, aveam s-o plătim scump, în straturile morale, vreme de generații. Cu tot calabalâcul strâns la rampe, bine împachetate de niște ucenici tâmplari ce-i angajasem, păzeam acolo lucrurile zi și noapte, așteptând îmbarcarea
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
o mare armată“, naționalistul fiind „un ostaș în slujba unei credințe“, care „se comportă ca și cum ar face-o într-un război“ - „Esențialul este spiritul de jertfă“, luptătorul naționalist fiind chiar mai mult decât atât: „erou, preot, ascet, ostaș“ laolaltă. „Oameni tragici și sintetici“, acești naționaliști, „demiurgii lumii noi“, mânați de parola mussoliniană vivere pericolosamente, citată ca „cea mai lapidară concretizare a vitalității creatoare“, exaltă „valoarea etică a forței“. Încercând să-și înaripeze cuvintele ca și Eminescu, profetul său pe care-l
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
tale. O astfel de înțelepciune, ca orice altă înțelepciune, nu are ce căuta în iubire. Căci iubirea iubește totdeauna ceva ce merită și nu există om pe lume care să nu merite să fie iubit. Dar ce e grozav și tragic este că cel ce iubește descoperă în ființa iubită sâmburele ideal al personalității sale, acest sâmbure de diamant, cunoscut numai de cel ce iubește, e îndrăgit și ființa iubită nu știe ce comoară ascunde. Iar dacă prin iubirea mea, care
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
singură clipă sâmburele ideal ce este iubit, s-ar absorbi luminii care îl scaldă. În acest mod, oricine nu răspunde unei mari iubiri e vinovat și pedepsit totodată cu sărăcia și stupiditatea sa. Desigur că, astfel conceput, jocul iubirii e tragic, adică într-o plasă închisă și fără scăpare. El e totodată creștin, adică întemeiat nu pe plăcerea senzuală a iubirii (care nu e exclusă, ci mântuită în spiritualitate), ci pe semnificația ei morală, spirituală, sacră, adică liber în mod absolut
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]