9,812 matches
-
puțin păr. Se ținea de speteaza scaunului din față, iar picioarele îi atârnau în abisul de sub scaun. Tulburător era faptul că acest om tremura. Ca un animal înspăimîntat. Nu se uita la nimeni, stătea agățat acolo, în brațele tânărului, și tremura necontenit. Sudoarea îi curgea din păr pe obraji. Cei doi nu-i dădeau nici o atenție, de parcă ar fi fost o maimuță sau un câine dus la veterinar. Când a trebuit să cobor m-am ridicat de la locul meu, și abia
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
vis era altfel, vastă și forfotitoare de lume. De fapt, n-avea mai mult de șase-șapte metri lărgime. Jumătate din suprafața ei netedă și-nsorită era ocupată de un Mercedes albastru, de prin anii '70, lovit și reparat, arătând jalnic. Tremuram de emoție privind ce nu crezusem că aveam să revăd vreodată. Clădirea care mărginea curtea era neunitară, de parcă cele trei construcții cu etaj ar fi fost înălțate în epoci diferite. Partea din dreapta, unde locuise Ma'am Catana și bătrânul, era
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
fel de glande endocrine, carne și zgârciuri, vene, artere și canale limfatice, ganglioni dilatîndu-se și contractîndu-se lent sub o rouă de sânge. Nervi ramificați în teci filiforme de mielină. Zone hialine și zone întunecate ca niște cheaguri. Totul zvâcnind și tremurând sub bătăile puternice, audibile, ale unei inimi nevăzute. Maria trânti ușița la loc și ieși în fugă, țipând, pe ușa atelierului. Niciodată de atunci nu mai trase la mașină și păstră toată viața o oroare puternică față de croitorie. Vasilica avea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cu un fluture săpat în fildeș. Surorile se gândiră să fa£ă-ntr-un fel ca să afle ce se petrecea cu adevărat, dar în ziua următoare veni peste București marele bombardament, și acea noapte vrăjitorească intră în uitare. Dimineața, după ce tremuraseră o noapte-ntreagă în adăpost, țipând la fiecare zguduire a pământului și explozie asurzitoare, surorile găsiră cartierul în ruine. Deasupra, pe cerul albastru, transparent, fără realitate, americanii scriseseră cu fumul colorat al avioanelor VICTORY, și literele se destrămaseră, rămânând doar
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cel care acum îl privea ochi în ochi pe Ionel ca altădată pe Dantes, în timpul duelului fatal, se clătina abia perceptibil la fiecare mișcare a periei aspre de scândură cu care i se frecau favoriții. Fisura se lățea și ea, tremurând, neagră ca o dâră de tuș. Fie ce-o fi, își spuse Ionel după ce privi în toate părțile, convingîndu-se că aleea rămăsese pustie. Adunîndu-și puterile, cum stătea în vârful scării cu câte un picior pe fiecare versant al ei, împinse
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
că locuise odată acolo. Își lăsase doar, spre capătul străzii, capul pe umărul lui și mergea așa, cu fața oblică și ochi modiglianești, umpluți de un tuș apos. Nu făcură însă nici zece pași prin aurul transparent al după-a-miezii, care tremura sonor la fiecare mișcare, când Maria ridică din nou capul, uimită și contrariată: ridicîndu-" deasupra caselor reconstruite în același negustoresc stil fără ai.ii, răsărind neagră ca smoala pe cerul încă limpede, printre vârfurile plopilor, se-nălța încă, așa cum o
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
-n funcțiune, prima dată după ani de-nțepenire, organismul pietrificat al motorului electric. Maria tresări și retrase degetul de pe buton ca și când ar fi fript-o, văzând cum brusc roata din vârf se urnește și-ncepe o rotație huruitoare, ce făcea să tremure tot turnul de plasă neagră. Alunecând pe șine unse cu vaselină și trăgând în sus marea contragreutate dreptunghiulară, liftul începu, cu o lentoare maiestuoasă, să se apropie de parter. Partea de jos a cutiei purta o buclă de cablu îndoit
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
pătrunseră-n ascensor, ca-ntr-o capcană luminoasă, încît umplură cu totul spațiul său îngust. După gratiile grilajului, femeia și marele fluture nu se mai zăreau. Maria închise ușa de metal, și liftul o porni încetișor în sus, făcând să tremure turnul de smoală. Se opri în vârf, sub roata cea mare, și ar fi devenit cu totul invizibil dacă luna n-ar fi bătut, albăstrui, în geamurile de cristal. Maria îl luă de mână pe tânărul cel brun și, copleșită
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
neînțeles, încît nu mai contează dacă ești ales pentru beatitudine sau tortură. Ar trebui să ne rugăm zilnic, cu speranță și disperare: "Doamne, nu mă alege, Doamne, fă să nu te cunosc niciodată, să nu fiu în cartea ta..." Maria tremura de fascinație și oroare, căci de-acum nu mai putea să scape. Da, de frică îl sărutase pe ucenic, de frică avea să-l iubească și să se mărite cu el și să rămână cu el toată viața. Îi era
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
fermecătoare, se-ntîlneau în săli și pe coridoare și se contopeau unele cu altele, ca boabele de mercur, în Marii mai mari și mai hieratice, până ce, în sala supremă, pe tronul suprem din craniu, încadrat de grifoni, o singură, imensă Mărie tremura din nou reflectând reliefurile dulci ale țestei sub care abia încăpea, adorată, la picioare, de un defunct poet polonez de acum două veacuri. După ce lumina se stinse la fereastra fetei, Costel își aprinse o țigară și-o luă încet înapoi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
a dus aproape de casă. L-am târât în liftul obosit, ce ne-a dus la ultimul etaj al blocului vechi și stacojiu; și iată-l acum pe bătrân, pe vâj, pe marele păcătos în patul meu, năclăit de sudoare și tremurând. Acum câteva minute m-am întrerupt din scris ca să-i desfac pumnul stâng, în care-am văzut, printre degete, o hârtiuță boțită. Pe hârtia de proastă calitate, din care s-au luat scame după scame, și care trebuie să fi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
pe podea, șarpele ridică prima treime a corpului, o-nclină către iepurele ce sălta dezorientat pe podea și țâșni brusc, înțepîndu-i o ureche. Iepurele încremeni, zvâcni din tot corpul și se prăbuși în aceeași clipă pe-o parte, cu lăbuțele tremurând fin. Cadavrul lui, înșfăcat iar de urechi, fu arătat triumfător de femeie, care-și sărută dulce șarpele-n bot și ieși, în firave aplauze. Doi țigani în șalvari, cu piepturile goale, jonglară apoi cu făclii, în răcnetele unui cimpanzeu îmbrăcat
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cu buze groase, tatuate grosolan până la gingii cu semne albastre, rămaseră deschise, iar limbile roșii și voluptuoase se arătară pe toată lungimea lor, sub arcul dinților strălucitori. Ciudată și înspăimîn-tătoare vedenie: cu ochii dilatați, cu limbile scoase la maximum, fetele tremurau. Grupe întregi de mușchi, pe pulpe și brațe, dar și de-a lungul coloanei, le zvâcneau cu o viață proprie, ca la epileptici sau ca în marea criză isterică. Pe limbile musculoase li se iviră mici umflături, mărind textura papilelor
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
pietrele caldarâmului și mucuri îndoite de țigarete scumpe, cu dungă de aur. Sîntem, înțelegem abia acum, într-o grădină de vară cu garduri vii, grătar de mititei și domni și doamne stând în jurul meselor pe scaune de răchită, pe când soarele, tremurând prin frunzișul copacilor (duzi, duzi cu fructe albe și violete) le punea pe fețe, pe fustele lungi și pe costumele vărgate pete de aur și de vânt. Juna e roșcată și are o figură viclenuță de țărancă gătită orășenește. În
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
umplute cu paie. Fata-și strângea între dinți coada-mpletită ca să nu țipe ca din gură de șarpe la vederea, simțirea, trăirea luminii de rupere de lumi, de spargere de țeastă, din clipa cea mare. Rămânea apoi cu ochii în grinzi, tremurând și zvâcnind, udă fleașcă de sudoare, și adormea înainte de a-și fi venit în fire. A doua zi uita totul, de parcă acea lumină de rai i-ar fi șters cu desăvârșire câteva ceasuri, câteva slove din neînsemnata scrisoare a vieții
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ale lumii?), bărbații au rugat-o să se-mbrace imediat și să meargă cu ei. M-am dus și eu după ea în camera mică și m-am lipit tot de piciorul ei, pe când ea scotea câteva țoale din șifonier. Tremura ca varga, și aripile marelui fluture de pe șoldul ei, de care-mi lipisem capul, se făcuseră stacojii. A izbucnit în plâns deodată, așa, cu hainele-n brațe, și-apoi s-a lăsat să cadă pe preșul de pe jos, ghemuită și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cu aceeași carafă udă, plină cu apă galbenă, învîr-tejită, și atunci Herman o lua pe Soile de mână - mâna ei grăsuță, umedă, inertă, fără amprente ca un pântec de pește - și-o conducea spre ușă, pe când casa-ncepea deja să tremure de flacăra furioasă a sutelor de mușcate. Fata intra, urmată de mama ei, care trăgea ușa lent în urma lor ca un astronaut, și Herman ră-mînea singur, luminat orbitor de focurile de purpură ce se-nălțau tot mai sus, scanîndu-i corpul
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
dar numai gîn-dul ăsta îl umplea de spaimă, căci de pe gemulețul ușii dinspre terasă venea lumina teribilă a unei alte lumi. Chiar în dimineața aceea urcase până la etajul opt al blocului lor în cel mai fantastic teL Și-acum îi tremurau picioarele când își aducea aminte, privind distrat pantera ce-și lingea de zor puiul alb ca laptele, ciudățenie aproape unică în lume, după cum se zicea. De fapt, toată discuția despre Dumnezeu de-acolo pornise. Pe la nouă dimineața se adunaseră cu toții
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
poate. Dar cel care-l ținea-n brațe mirosea a tutun și-a vodcă ieftină. Mir-cea deschise ochii și-ntîlni, într-adevăr, foarte aproape de fața lui, chipul lui Herman, acoperit cu sudoare și galben ca al unui mort. Bețivul de la opt tremura tot. Îl ridică pe copil și-l ajută să iasă din găleată. De la toate ferestrele puțului locatarii zbierau la ei, dar jos, în gang, era pustiu, nici urmă de copii. Palmele lui Herman erau însîngerate și lăsaseră pe maieul băiatului
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
zdrențe de sticlă cafenie. Zburase stângaci spre mameloanele colinelor îndepărtate. Curând, hainele de pe ei deveniră jilave. Își priveau cu nesaț fețele și nu le venea să creadă: căci erau acum multicolori, și culorile de pe frunțile, nasurile, pomeții și buzele lor tremurau în asaltul vălurelelor de aer umed. Puteau vedea cum se-nchid și se deschid stomatele frunzelor. Zăreau prin transparența frunzelor și tulpinilor cum suie un lapte alb către inflorescențe. Distingeau în petale, ca prin niște pielițe fragede, vase capilare, nervi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de fluturi ce năpădeau în fiecare zi Bucureștiul, așa cum la ecuator plouă zilnic, doar o duzină reușea să găsească locul în care spațiul făcea o buclă ciudată, deschidea un sorb neașteptat, prin fibra căruia, descompuși în biți de culoare și tremur ca să fie recompuși apoi, mai strălucitori ca-nainte, la destinație, fluturii norocoși ajungeau în văioaga plină de flori din miezul orașului, de unde nu mai trebuiau să se-ntoarcă niciodată, ca toți ceilalți, în cutiile de sticlă de la muzeu. Acest flux
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și cu toracele ridicat, cât o mare portocală neagră, ucigătoare. Sângele de pe căngi se spăla acum în șuvoaie de venin țâșnite din chelicere. Un fel de tors, un fel de murmur surd ieșea din ghemotocul de căngi îmblănite. Fluturele doar tremura ușor din tot corpul și din nervurile aripilor, iar arcușorul trompei, spiralat ca un arc fin de ceas, se-ntindea și se strângea la loc între ochii opaci și indiferenți. Abia acum văzu Herman cât de mare și de gros
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
retrăsese iarăși în colțul lui. Acolo se desfăcuse din nou ca o floare și-ncremenise așa, triumfător și sătul, gata de-o nouă năpârlire, pe când corpul fluturelui atârna acum flasc, zbârcit, micșorat, amestecat cu nisipul. Doar piciorușele filiforme-i mai tremurau, ușor, la capete. Cei trei rămaseră mult timp nemișcați, apoi mama, care oficiase pîn-atunci în picioare, apucă aripile și, cu ele-n mână, deschise-n perete o ușă pe care Herman abia atunci o observă și pătrunse-ntr-o cămăruță
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
dealului. Și iarăși trebuia să încline, cu o finețe de care degetele lui de copil nu erau încă în stare, întreaga jucărie, ușurel, din aproape-n aproape, iarăși încerca să oprească, doar cu privirea, tremuratul biluței în șanțul ei (cum tremură penitentul, cu șirul lui de P-uri pe frunte, urcând alunecosul munte al Purgatoriului), iar ajungea până aproape de vârf, unde curba era mai strânsă și manevrele mai dificile, și-n cele din urmă, de nouă ori din zece, iar arunca
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
-n orice direcție, că șanțul care-l ghida - însăși viața lui unică - apărea doar în spate, urmare a greutății pașilor lui, încă nu-nțelegea că același șanț i se-ntindea, la fel de adânc și de neiertător, și-nainte. Iar dacă uneori tremura tot, inima i se strângea și-l cuprindea o panică fără limite (cînd se rătăcise de câteva ori prin oraș, când visase un urs, când fusese ridicat de copil cu scripetele prin golul blocului, când îl duseseră la dentist, când
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]