57,527 matches
-
sanguin către creier. — Bobby, băiete, nu mă prea omor eu după sergentul Blanchard, dar e colegul meu și n-o să las un gunoi sifilitic ca tine să-l defăimeze. Ei bine, ai încălcat condițiile eliberării condiționate și ai riscat o călătorie înapoi la Q pentru excursia asta de-aici. Când o să-ți dau drumul la gât, o să-mi spui de ce. Dacă nu îți presez gâtul din nou, până-ți plesnesc neuronii ca orezul expandat Kellogg’s. Fritzie îl eliberă din strânsoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Elizabeth Short. Dacă le descrie cu acuratețe, eu și cu partenerul meu o să luăm primul avion spre Camp MacArthur. — Bine, domnule, răspunse maiorul. Conversația cu Fort Dix se întrerupse. Russ îmi spuse: — Harry are gripă. Ce-ai zice de-o călătorie la New Jersey, istețule? — Vorbești serios? Dacă soldatul ăla o să pomenească de alunițele de pe fundul lui Elizabeth, da. — Întreabă-l despre crestături. Chestiile care n-au apărut în ziare. Russ clătină din cap. — Nu. I-ar putea înfierbânta imaginația. Dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
se asigure că Russ și cu mine nu o să recurgem la manevre civile de intimidare. Zborul de opt ore cu avionul fusese destul de agitat. Era patru dimineața și eu funcționam încă după ora din L.A.. Eram epuizat, dar entuziasmat. În timpul călătoriei cu mașina care ne-a luat de la pista de aterizare maiorul de la Divizia de Cercetări Penale cu care vorbiserăm la telefon ne-a oferit mai multe informații despre Dulange. Era veteran de război, însurat de două ori, bețivan și scandalagiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
meu. S-a hirotonisit singur. Vaya con Dios. Păstrează-ți banii. Am pornit-o pe coastă, mergând vreo sută douăzeci de kilometri spre sud, spre Ensenada, și întrebându-mă de unde avea Lee atâția bani de aruncat în stânga și-n dreapta. Călătoria era plăcută: în dreapta mea se căscau râpe abrupte, acoperite de lăstăriș, care se pierdeau în ocean, iar în stânga dealuri și văi acoperite cu foioase. Traficul era lejer. NU prea erau mașini, ci doar o coloană constantă de pietoni ce înaintau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
iau la poceală pe Madeleine și Kay. Trebuia s-o întind și dacă legământul făcut în fața lui Elizabeth Short avea vreo bază, trebuia să fug spre ea. Chiar dacă se va dovedi o pierdere de timp, cel puțin voi face o călătorie spre un teritoriu sigur, unde insigna mea și femeile vii nu mă vor băga în bucluc. Repulsia de pe fața prostituatei nu-mi dădea pace. Încă simțeam în nări mirosul parfumului ei ieftin și mi-o imaginam proferând acuzații, cu aceleași
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
baruri de pe 8th Street, am parcat pe colțul cu Irolo și am așteptat, cu privirea ațintită asupra ușii de la intrarea în Zimba Room. Speram ca valiza pe care o văzusem de dimineață în mâna lui Madeleine să nu însemne o călătorie undeva. Speram că deghizarea ei în Dalia de acum două nopți nu a fost și ultima. Am stat acolo și am urmărit trecătorii: soldați, bețivani de-ai locului, oameni obișnuiți din cartier, ce intrau și ieșeau din rstaurantul de alături
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
gândul mi s-a îndreptat spre Betty, ca o dorință, aproape ca o rugă. Norii s-au împrăștiat, iar avionul a început să coboare spre marele oraș ce lumina în amurg. Am rugat-o pe Betty să-mi asigure o călătorie lipsită de pericole în schimbul iubirii mele. Costume bărbătești foarte populare în epocă, cu pantaloni strânși pe glezene și haină cu umeri largi, vătiți. Revolta costumelor zoot, cum e denumit evenimentul descris aici, e menționată și în următorul volum al tetrologiei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
plăcerea și recunoștiința surorii ei au devenit parte din sentimentelei ei proprii față de Iacob. A doua zi după ce Iacob a cunoscut-o pe Bilha pentru prima oară, a fost nevoit să plece cu treburi, împreună cu un negustor, în Carchemish, o călătorie de două zile. Bilha a suferit în absența lui, pentru că era nerăbdătoare să fie iar cu el. Rahela suferea știind că Iacob găsise plăcere la sora ei. Lea suferea pentru că se simțea așa de departe de viața surorilor ei. Zilpa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
pe care Iacob îl însemnase pentru sacrificiu. Cel mai rău a fost când Laban a pierdut cei mai buni doi câini ai lui Iacob - cel mai deștept, unul dintre ei, iar celălalt, preferatul lui Iacob. Bătrânul a plecat într-o călătorie de câteva zile la Carchemish și, fără să spună, a luat cei doi câini ca să păzească o turmă atât de mică că și un copil ar fi putut să aibă grijă de ea. Ajuns în oraș, Laban a vândut cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
tatălui meu. Peste tot în jur, corturile erau la pământ, parii erau adunați în snopuri, frânghiile rulate. Casa mea se desfăcea în bucăți. Plecam. Iacob se trezise la răsăritul soarelui și făcuse un sacrificiu de grâu, vin și ulei pentru călătorie. Turmele, simțind schimbarea, behăiau și se agitau. Câinii nu se opreau din lătrat. Jumătate din corturi erau la pământ, iar câmpul arăta dezolant, ca și cum vânturi puternice ar fi distrus jumătate de lume. Am mâncat o mâncare sărată de lacrimile celor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
săi. Așa că tata a făcut semnul așteptat. Mai întâi l-am însoțit la bamah și fiecare dintre noi a pus o pietricică pe altar. Bărbații au luat apoi fiecare câte o altă pietricică de pe jos ca să le poarte noroc în călătorie. Lea și Rahela au căutat pietricelele care se găseau sub terebintul a cărui umbră le adusese de atâtea ori alinare. Nimeni n-a scos un cuvânt. Pietricelele aveau să vorbească în numele nostru, iar Bilha a și sărutat-o pe a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
și-a condus tribul peste deal, acolo unde servitorii așteptau cu turmele. Mamele mele nu s-au uitat înapoi, nici măcar Zilpa, care avea ochii roșii, dar uscați. CAPITOLUL TREI Tata și-a pus familia, turmele și bunurile în formație de călătorie. Iacob era în fruntea plutonului, cu un toiag gros de măslin în mână, flancat de cei doi fii mai mari, Ruben și Simon, care nu știau cum să se mai umfle în pene. În spatele lor veneau femeile și copiii, cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
mult timp, când Levi a semnalat o siluetă în față, care stătea în drum. Când ne-am apropiat, Rahela a strigat: „Inna!”. A alergat înspre ea, să-și salute prietena și învățătoarea. Moașa arăta ca fiind pregătită pentru o lungă călătorie, cu un măgar acoperit cu pături și coșuri de-o parte și de alta. Caravana nu avea să se oprească doar pentru că se întâlnise cu o femeie singuratică; era nefiresc să oprești turma într-un loc fără apă, în care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
bătut din palme. Era plăcut să te simți liber, departe de ochii lui Laban. Și era mai ales plăcut să începi o viață nouă. Era pentru prima oară când auzeam femeile și bărbații cântând împreună și oricum, de-a lungul călătoriei, granițele dintre bărbați și femei s-au înmuiat. Noi ne alăturam lor când ajutam la adăpatul vitelor, ei ne ajutau să despachetăm pentru masa de fiecare seară. Noi îi ascultam cântând cântece păstorești, adresate cerului și stelelor. Ei auzeau cântecele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
limba lor ciudată, curgătoare. Deși râdeau încet, apa aducea sunetele aproape de parcă ar fi fost lângă mine. Nu m-am dus să mă culc până când n-au ieșit din apă și au lăsat fluviul în pace, să-și facă liniștit călătoria lui în noapte. Dimineața, tata și frații mei au intrat în apă fără să stea pe gânduri, doar ridicându-și tunicile să nu se ude. Mamele mele și-au dat jos sandalele și le-au ținut sus și au chicotit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
copil al apei. Spiritul tău adânc s-a întâlnit în seara asta cu spiritul fluviului. Va trebui să te așezi lângă o apă, la un moment dat, Dina. Doar lângă o apă o să fii fericită. Am savurat fiecare clipă a călătoriei noastre spre Canaan. Atâta timp cât fusul meu se învârtea, mamele mele mă lăsau să fac ce voiam, astfel că mă plimbam în voie prin caravană, de la capătul la coada ei, ca să văd și să aud tot. Nu-mi amintesc prea multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
în fiecare zi câte o bucată de drum, mă uitam la el pe furiș să văd cum se poartă cu mamele mele. Vorbea cu Lea despre provizii și făceau planuri de drum. Apoi vorbea cu Rahela și-i povestea despre călătoria pe care el o făcuse cu ani în urmă în sens invers, spre nord, înspre Haran. Era atent să nu le neglijeze pe nici una. Zilpa își lăsa capul în jos când se apropia tata și el îi răspundea cu delicatețe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
scăzuse în timp. Majoritatea fraților mei, atunci când creșteau suficient de înalți și le apărea barba, se îndepărtau de mama și de mătușile lor. Toți, mai puțin Ruben, căruia îi plăcea să stea în preajma femeilor și mai ales în preajma Bilhei. În timpul călătoriei, el părea că știe unde se află ea în orice clipă. Când o striga, ea îi răspundea „Da, frate”, deși el era de fapt nepotul ei. Nu vorbea cu nici una din noi despre el și nu cred că am auzit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
râdeau împreună și cum îl răsfăța. În imaginația lui, frica îl transformase pe Esau într-un demon al răzbunării, roșu ca o vulpe și cu brațe ca niște trunchiuri de copac. Acest unchi îmi bântuia visele și preschimba pe nesimțite călătoria care începuse atât de bine într-un fel de marș forțat care ducea la o moarte sigură. Nu eram singura care mergea înainte cu frică. Dispăruseră cântecele de când tata începuse să povestească despre Esau. Călătoria se purta în deplină tăcere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
visele și preschimba pe nesimțite călătoria care începuse atât de bine într-un fel de marș forțat care ducea la o moarte sigură. Nu eram singura care mergea înainte cu frică. Dispăruseră cântecele de când tata începuse să povestească despre Esau. Călătoria se purta în deplină tăcere de când ne despărțiserăm de Laban, iar Iuda n-a mai vrut să meargă singur cu animalele în spate. În curând aveam să traversăm alt fluviu, iar Esau se evapora din gândurile mele din cauza asta. Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
înainte de a-mi spune cum lupul roșu crescuse femei și bărbați. Dar nu mi-am făcut griji, pentru că știam că o să aud restul poveștii la Mamre, acolo unde în sfârșit aveam s-o întâlnim pe Bunica. CAPITOLUL CINCI Pregătirile pentru călătorie au început cu o lună înainte de sărbătoarea orzului. Tata a hotărât să-și ducă toate soțiile la Mamre și majoritatea fiilor. Simon și Levi urmau să rămână acasă cu turmele și, mai ales că soțiile lor erau amândouă însărcinate pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
gata, până la urmă și-a pierdut răbdarea din cauza mea. A fost una din rarele dăți când chiar a ridicat vocea la mine: - Ori mă ajuți, ori rămâi acasă cu nevestele fraților tăi. N-a fost nevoie să spună mai mult. Călătoria a durat doar câteva zile și a fost una voioasă. Am cântat pe drum, în timp ce ne aranjam podoabele, bucuroși că eram o ceată așa frumoasă, pentru că până și animalele fuseseră alese dintre cele mai arătoase ca dar pentru Bunica. Iacob
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
și să-și continue povestea. Și urma s-o văd pe Bunica, iar ea avea să mă înțeleagă dintr-odată și să mă adore, mai mult decât pe oricare dintre frații mei. Pe la jumătatea dimineții, în a treia zi de călătorie, ni s-a arătat cortul Rebecăi. Chiar și de la distanță, era o minunăție, deși la început n-am înțeles ce lucea acolo, la marginea îndepărtată a văii, în față. Era enorm - mult mai mare decât orice cort pe care-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
de la curtea regelui e aproape de naștere, i-a spus ea mătușii mele. Regina lui Hamor le cheamă pe moașele din casa lui Iacob s-o ajute . Lea n-a fost prea încântată când am început să-mi pregătesc trusa pentru călătorie. S-a dus la Rahela și i-a zis: - De ce n-o iei pe Inna cu tine la regină? De ce vrei s-o iei pe Dina de lângă mine tocmai acum când trebuie să culegem măsline? Mătușa mea a ridicat din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
presa și abia mi-a răspuns la salut. Chiar și Bilha care știa să citească în inimi era ocupată cu câteva urcioare de ulei care crăpaseră și nu vedea nimic altceva. Lipsa lor de atenție mi-a deschis ochii. Înainte de călătoria la Salem, eram sigură că mamele mele îmi citesc gândurile și văd direct în inima mea. Iar acum descopeream că sunt o ființă separată, opacă și prinsă pe o orbită despre care ele nu știau nimic. Eram încântată că-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]