57,527 matches
-
mod special tabloul liric al insulei Corfu și amuzanta relatare a modului În care fusese salvată de o bandă de hamali cu chipuri feroce de briganzi de pe cheiul din Patras de către un imperturbabil proprietar de hotel german. La finalul acestor călătorii nu se Întoarse la Florența, pretinzând că se săturase de comunitatea expatriată Închisă și bârfitoare. În schimb, se stabilise la Cheltenham. De ce Cheltenham? Nu putea da prea multe explicații, În afara faptului că era o stațiune plăcută, unde se găseau din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
explicații, În afara faptului că era o stațiune plăcută, unde se găseau din plin locuințe convenabile. Leamington ieșea din discuție, pentru că acolo, Împreună cu Katharine Loring, stătea Alice James, care părăsise casa din De Vere Gardens odată cu revenirea lui Henry din Îndelungata călătorie În Italia. Întrebată de ce alesese Leamington, Alice dăduse un răspuns de o banalitate absurdă, anume că auzise de o casă de unde se auzea muzica interpretată În fiecare zi Într-un colț al promenadei. În sinea lui, Henry era de părere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
s-a abătut asupra noastră...“ Îi amintea de prima seară la Southport și părea să se fi Încheiat În mod asemănător, cu ovații Încurajatoare. Vedea, Într-adevăr, o asemănare Între drumurile lui Du Maurier spre săli de conferință Îndepărtate și călătoria lentă a Americanului În turneele de provincie, care stătea să reînceapă. — Suntem amândoi ca niște soldați bătrâni, tu și cu mine, Kiki, spuse el, punând o mână fraternă pe umărul lui Du Maurier, siliți să Învățăm figuri noi și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
care nu avea să mai fie urmată de vreo alta“. Timp de câteva săptămâni după aceea, fu ocupat cu aranjamentele și scrisorile legate de moartea lui Alice. Aceasta ceruse să fie incinerată, opțiune neconvențională, tipică pentru ea, care necesita o călătorie cu trenul până la crematoriul din Woking, una care Însă păru potrivită cu numărul mic al celor care o Însoțeau - doar el, Katharine și Annie Richards, devotata asistentă medicală -, iar experiența aproape că Îl converti la această metodă funerară. Totul era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
iar dezvoltarea rețelei de căi ferate din Europa făcea punerea lor În practică absurd de ușoară. Te urcai În tren În gara Victoria sau la Waterloo și, două sau trei zile mai târziu, descindeai În cine știe ce oraș istoric Însorit, o călătorie care, la Începutul secolului, ar fi durat săptămâni cu caleașca sau diligența. Dezavantajul acestor cuceriri În domeniul transportului era, desigur, că prea multă lume profita de ele, ceea ce dăduse naștere pestei de turiști englezi și americani care infestau toate locurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
bonom și, dacă tot venea vorba, și pentru Elveția. Se Întoarse la Londra, făcând o mică pauză la Paris, la mijlocul lui august. Avea În bagaje o primă variantă completă a unei piese intitulate Doamna Jasper, pe care o scrisese În călătorie. Era o comedie de moravuri, spumoasă, bazată pe una dintre propriile lui povestiri, dar a cărei acțiune se petrecea nu În Italia, ca În original, ci În Anglia. Ea pornea de la eforturile unei mame lipsite de scupule de a compromite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
ea să părăsească Anglia când el Însuși nu se afla acolo, fără o Întâlnire de adio. De aceea, aranjă să se găsească În același timp cu ea la Paris, pentru câteva zile la mijlocul lui mai, unde ea Își putea Întrerupe călătoria spre Italia și el pe cea de Întoarcere la Londra, venind din Elveția. Nu traseră la același hotel. Fenimore declară că Westminsterul era prea luxos și prea scump pentru ea, dar Henry știa că este conștientă că are să se simtă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
am văzut-o Împreună, când era asta, În ’81? — Așa e. Aceasta a fost construită ca o imitație explicită a Columnei lui Traian. Metalul provine din o mie două sute de tunuri capturate la Austerlitz. — Doamne, Henry, ești un ghid de călătorie ambulant. — Locul acesta mă interesează În mod special. Imaginea lui reprezintă prima mea amintire. — Cât de veche? Întrebă ea. — Aveam mai puțin de doi ani. Nu se poate, Henry, probabil ai visat-o. — Nu, am o imagine mentală de la o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
scris-o parțial... — Sunt sigură că, mai devreme sau mai târziu, ai să izbândești, zise ea cu convingere. Ultimul serviciu pe care i-l putu face fu să o conducă la Garre de Lyon, de unde pornea În următoarea etapă a călătoriei, cu o zi Înainte de a pleca el Însuși. Caravana imensă de cufere și lăzi era deja pe drum spre Venenția, dar tot mai avea un număr impresionant de genți, cutii și valize, de al căror transport de la hotel la trăsură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
Era, pe scurt, un gest comis “ În timp ce echilibrul mental era perturbat“, pentru a folosi o formulă din criminalistică, cu nimic mai puțin tragic din această cauză. Oroarea și compasiunea Îl aruncară Într-o stare vecină cu prăbușirea și Își anulă călătoria la Roma, incapabil să facă față chinului de a participa la Înmormântare. Se oferi, În schimb, să meargă mai târziu la Veneția, să o ajute pe Clara Benedict să strângă lucrurile lui Fenimore. Și cât de târziu avea să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
Guy Domville, de aceea nu avusese timp să Îl jelească așa cum s-ar fi cuvenit, iar când i se amintea Întâmplător, ca acum, cu anunțul acesta, simțea ca o durere ascuțită. Care fusese prima carte a lui Louis, se Întrebă. Călătorii cu măgarul? Și cine erau ceilalți douăzeci și unu de autori celebri? Ar fi putut contribui el Însuși cu o bucată bunicică, despre Un pelerin pasionat și alte povestiri, dar nu fusese invitat, probabil pentru că nu era destul de celebru. Se auzi o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
fi interesantă o dezbatere a montării cu câțiva prieteni binevoitori, după ce agitația premierei se va mai fi potolit. Intenționse să Îl invite și pe Du Maurier, dar hotărâse că nu era corect să Îl oblige să facă o a doua călătorie de la Hampstead la Londra În numai două zile. — Mă gândeam la o friptură de miel? propuse dna Smith. Cu fileu de plătică Înainte. Și o șarlotă cu mere la desert. — Admirabil. Îi semnă comenzile pentru cumpărături și i le Înapoie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
Italia, căci nu avea nici o dorință să stârnească amintirea dureroasă a lui Fenimore sau să se lase agresat de hoardele vulgare de turiști și, În orice caz, i-ar fi venit greu să justifice cheltuielile impuse de o astfel de călătorie În actuala situație financiară. De aceea, Întârziase la Londra În mai și iunie, distras de obișnuitul calendar aglomerat al sezonului monden și de unele obligații proprii de natură socială. Daudet veni de la Paris Într-o vizită prelungită la Începutul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
cu Înfricoșătoarea denumire de „substanță În jurul inimii“. Câteva zile mai târziu, Kiki muri. Avea șaizeci și doi de ani. Aparent, la fel ca Alice, Du Maurier Își exprimase neconvenționala dorință de a fi incinerat. Henry află că trupul făcuse aceeași călătorie cu trenul spre Woking, Însoțit de un mic grup de rude, care aduseseră Înapoi cenușa, pentru a fi Îngropată În cimitirul parohial din Hampstead, câteva zile mai târziu. În pofida agnosticismului pe care Du Maurier nu se sfiise să și-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
știu cât de devotați vă erați unul altuia și că această imensă supărare vine Într-un moment În care ești mai puțin pregătit să o Înduri“ - căderea nervoasă a lui Henry, misiunea de ajutorare În care porniseră spre Europa, greaua călătorie de Întoarcere până În America, deteriorarea bruscă a stării lui William și moartea În casa atât de dragă din New Hampshire. Henry Își prelungise șederea după Înmormântare pentru a-i ține companie, deci... — Henry trebuie să fi primit scrisoarea asta la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
În tren, În America, În „carul de foc“, cum i se spune pe-acolo. Foarte confortabil, cu banchete ca niște fotolii... Îmi aduc aminte că mi-a spus... nu știu de ce era Într-o dispoziție așa, de confidențe, da’ În călătoriile alea lungi, uneori avea chef de vorbă... Îmi aduc aminte că mi-a spus: „Eu am hotărât demult că n-am să mă căsătoresc, Noakes (pe-atunci Încă Îmi mai spunea Noakes). Scriitorul nu trebuie să fie legat decât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
pare să fi Întreținut o corespondență regulată cu dna Alice Runnels James - există trei scrisori de la el din 1956, anul dinaintea morții ei, În biblioteca Houghton, de la Universitatea Harvard. Într-una din ele Îi spune că intenționează să facă o călătorie de o zi până Într-un loc nespecificat, pentru a o vedea pe Minnie, care suferă de o artrită pronunțată, și În alta că a primit o scrisoare de la ea și că situația este dificilă, pentru că trebuie să Îngrijească o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
era activitatea ce îmi plăcea cel mai mult, mergeam săptămânal prin magazine cu Elizabeth, menajera noastră. Fără motiv, mă cuprinse nostalgia. Mai ieri eram cu tatăl meu la New York. Avea niște treabă și, ca întotdeauna, mă luase cu el în călătoria de afaceri. Ne serveam cafeaua de după masă, un obicei al nostru, un șablon al relației noastre strânse, și priveam cerul admirativ. Seninul bleu, pe care însă identificai dificil unde se găsea soarele, acoperit de o cupolă din nori groși, fumurii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
purtat la un cocktail de după masă, o eșarfă de mătase naturală și o vază mare și curbată plină de trandafiri artificiali. Angajații luară pachetele și le urcaseră în camera mea. Îmi povesti cu lux de detalii cum îi fu în călătorie și ce locuri noi văzuse. În viața mea nu se petrecuse nimic extrem de important. Îmi făcusem câteva cunoștințe noi și cam atât. Lecțiile de pian dădeau roade uimitoare, eu aveam potențial. Și baletul scotea și mai mult din mine, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
a înnebunit de durere când ai dispărut fără nici un cuvânt." "Irin, tu ești? Unde ai plecat? Știi cât a suferit Angi? "Irin, nu-mi vine să cred! Angi? Angi numai muncea, ca un nebun." "Angi? Angi a plecat într-o călătorie de afaceri. Săracul, de trei ani nu s-a odihnit." Îl așteptai o lună întreagă să se întoarcă, și apoi încă una, și în a treia veni. Îl văzui intrând la braț cu o doamnă într-un restaurant de lux
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
Și cel din fața lui admira natura. Însă așa, grea și apăsătoare cum era. Dacă vrei, fac eu de pază. Nici mie nu mi-e somn. Cred că te gândeai de ce lucruri frumoase vom avea parte, cât de mult face această călătorie. Când vom găsi ceea ce căutăm. În câteva zile ne vom întoarce cu ceea ce ne-am propus. În afară de faptul că nu avem pe nimeni care să ne aștepte, condiția de a pleca împreună, de fapt, tu știi că nu mai avem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
Însă el îi putea strica toate socotelile cu nici un efort. Știa lucrul acesta. Însă el ce făcu? O cruță. De ce ? Pentru că simțise și el ceva. Ca și cum împreună ar fi împărțit o viziune magică. Împreună au simțit acel ceva inexplicabil, acea călătorie în briza unui vis. Ca un déjà-vu împărtășit de amândoi, coborât asupra amândurora. Și numai împreună ar fi putut repeta experiența. Căci aveau o legătură. · Picăturile de apă erau plăcute la atingere. Ele se împleteau într-un șirag neprețuit. Aseară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
-l înregistrez. Se apropie de mine, îmi ia reportofonul și îmi spune îmbrățișându-mă (Eram într-un loc public). Dacă mai faci așa ceva, o să ne distrăm cum îmi place mie. Și pleacă. Eu renunț la toată povestea și plec în călătorie. Tocmai când coboram cu liftul la garaj, înainte de a se închide ușile, intră și el: Salut. Deci, renunți. Nu! Sigur că nu. Mă crezi tâmpit? Mă întrebă, lipindu-mă de peretele liftului. Nu. Se întoarce cu spatele, eu încerc să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
sărută, stă puțin cu mine și apoi pleacă. Și asta ținând cont că încă eram ca șoarecele și pisica! Și probabil așa si vom fi mereu. Și deci acest Vlad, drăguț, dar periculos, mi-a furat inima Fug într-o călătorie (deși ne-am mai întâlnit "întâmplător" de câteva ori și a fost nemaipomenit de fiecare dată nu ne-am mai culcat decât de vreo două ori și nu a fost nimic premeditat, forțat soarta ne-a fost dulce, pețitoare). Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
și restul echipajului, un SOS. Ne-am mirat foarte mult că în spațiu se află și o altă navă, credeam cu toții că aceasta trebuia să facă parte dintr-un proiect secret. Rând pe rând, în cele trei zile cât durează călătoria, toți încep să moară. Sunt în camera de comandă. Eu nu am nici o funcție importantă, sunt trimisă să-I observ de către Agenție. E misiunea mea. Nu-mi place de ei. Nu mă simt în largul meu. Poate că mai glumim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]