57,527 matches
-
Prepelicarul și cu mine eram cu adevărat foarte apropiați. Nu mi-a spus niciodată cât de mult a suferit din cauza diformităților mele,. A fost o dovadă a dragostei ei. Așa că, fără să-mi dau seama, mă pregăteam din timp pentru călătoria spre insula Calf. Eram un exilat într-o comunitate izolată și mă agățam de dragostea față de sora mea ca un naufragiat de-o scândură. în ziua când Prepelicarul a rostit nerostitul, mi-a împărtășit un secret. — înainte să fiu de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Se ținea cu mâinile de burtă de atâta voie bună. îEu stăteam întunecat la față și tăceam. Erau momente când Deggle mă înspăimânta.) — E foarte adevărat, a izbucnit el printre hohotele incontrolabile. E destul de bătrână. E destul de urâtă. Trăiește pentru călătoriile pe mare. Agață tinerei rătăcitori ca tine, deși tu nu ești chiar atât de tânăr pe cât pari. Și acum te-a prins în gheare și-o să te stoarcă, o să te strângă și o să te gâtuie până n-o să mai rămână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
îi erau sticloși și goi. Se gândea să se sinucidă. ȘAPTE Nicholas Deggle stătea pe o balustradă a pontonului, înalt și negru, cu un zâmbet neobișnuit de răutăcios jucându-i pe buze. Sunt convins că ai avut parte de o călătorie plăcută, frumușelule, i-a spus el. Vântul a fost prielnic? Nici prea puternic? Nici prea slab? Mă tem că nu sunt expert în treburile astea. Vultur-în-Zbor a ridicat încet capul. Acum știa că e nebun. — Deggle, a spus el. — Același
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Divin presupunea să fii sigur că ai toate componentele. în mâinile unui Maestru această siguranță devenea un fel de instinct. Astfel că atunci când l-a văzut pe Vultur-în-Zbor, gorful a știut că acest om era veriga de legătură. Că această călătorie, dacă va fi dusă la capăt, ar desăvârși Ordinea insulei și a muntelui. Tânjea să vadă cum ar arăta acea Ordine. Dacă gorful nostru avea vreun defect, acela era faptul că era băgăreț. Anii lungi de Ordonare îi stârniseră respectiva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Pandorei, amintirile îl năpădiră, zgâriindu-l dureros atunci când ieșiră la iveală. Uitase durerea. Amorțise atât de tare și atât de mult timp. La început se gândise că Vultur-în-Zbor ar fi putut să fie destul de puternic, destul de înăsprit de lungile lui călătorii ca să supraviețuiască fără nici un ajutor experienței Dimensiunilor. îUitase însă puterea lor devastatoare.) Și pentru un moment ochii lui Vultur-în-Zbor străluciseră - aproape că reușise să-și concentreze mintea dincolo de ea însăși. Dar nu fusese destul de puternic, iar acum nu mai rămânea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Efectul să devină prea uriaș ca să-l mai poată stăpâni, Virgil Jones își petrecuse o veșnicie plimbându-și gândurile peste agoniile trecutului și încercând să strângă în el cunoașterea de care avea nevoie. Știa că o descoperise, că undeva în călătoriile sale întâlnise pe cineva - pe cine? - care cunoștea tehnica prin care putea să intre în mintea altei ființe umane. Virgil Jones nu-i povestise lui Vultur-în-Zbor despre propriile sale călătorii. La vremea sa el se bucurase de aceste călătorii interdimensionale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
care avea nevoie. Știa că o descoperise, că undeva în călătoriile sale întâlnise pe cineva - pe cine? - care cunoștea tehnica prin care putea să intre în mintea altei ființe umane. Virgil Jones nu-i povestise lui Vultur-în-Zbor despre propriile sale călătorii. La vremea sa el se bucurase de aceste călătorii interdimensionale. Fuseseră călătoriile spre acele continuumuri spațio-temporale alternative, reale și materiale. Atât de aproape și totuși la o eternitate distanță. Apoi venise propria-i călătorie distrugătoare prin Dimensiunile Interioare, identice cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
în călătoriile sale întâlnise pe cineva - pe cine? - care cunoștea tehnica prin care putea să intre în mintea altei ființe umane. Virgil Jones nu-i povestise lui Vultur-în-Zbor despre propriile sale călătorii. La vremea sa el se bucurase de aceste călătorii interdimensionale. Fuseseră călătoriile spre acele continuumuri spațio-temporale alternative, reale și materiale. Atât de aproape și totuși la o eternitate distanță. Apoi venise propria-i călătorie distrugătoare prin Dimensiunile Interioare, identice cu infernul interior care-l înghițise acum pe Vultur-în-Zbor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
întâlnise pe cineva - pe cine? - care cunoștea tehnica prin care putea să intre în mintea altei ființe umane. Virgil Jones nu-i povestise lui Vultur-în-Zbor despre propriile sale călătorii. La vremea sa el se bucurase de aceste călătorii interdimensionale. Fuseseră călătoriile spre acele continuumuri spațio-temporale alternative, reale și materiale. Atât de aproape și totuși la o eternitate distanță. Apoi venise propria-i călătorie distrugătoare prin Dimensiunile Interioare, identice cu infernul interior care-l înghițise acum pe Vultur-în-Zbor și care-l lăsase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
povestise lui Vultur-în-Zbor despre propriile sale călătorii. La vremea sa el se bucurase de aceste călătorii interdimensionale. Fuseseră călătoriile spre acele continuumuri spațio-temporale alternative, reale și materiale. Atât de aproape și totuși la o eternitate distanță. Apoi venise propria-i călătorie distrugătoare prin Dimensiunile Interioare, identice cu infernul interior care-l înghițise acum pe Vultur-în-Zbor și care-l lăsase pustiit, neputincios și norocos că scăpase cu viață. Și mai exista și un al treilea fel. Puntea dintre primele două feluri. Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
tot mai mare de lumină de la capătul tunelului era lupta lui Vultur-în-Zbor. Nimeni nu-l putea ajuta fără să-și pună în pericol propriile șanse de reușită. Vultur-în-Zbor își încleștă fălcile. Prepelicarul: scopul căutării lui: unicul. O fundătură gigantică. O călătorie prin tărâmul pustiu care-i distrusese plăcerea pentru cea mai mare comoară a lui: viața. Hotărî că dacă va ieși din acest tunel, va renunța la căutare. Va merge în K și se va stabili acolo. Descoperirea și împrietenirea cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
joc însăși supraviețuirea lui; Și, argumentă Virgil în sinea lui, orice ființă umană ar fi reacționat exagerat la provocări după toate câte se întâmplaseră. Era ceva normal. Mai simțea însă împunsătura unui alt gând. Se simțise bine în recentele sale călătorii. Se simțise așa cum se simțea odinioară. Atunci. Cu mult timp. înainte. Să decazi de la încrederea absolută la mânia neputincioasă de acum era ceva intolerabil. Gând care-l mânie și mai tare. Era un cerc vicios. Limba lui mult prea mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Nici măcar idioții nu-s scutiți de asta. Mâinile sale îi dădură drumul lui Virgil, care se clătină, se dădu un pas în spate și trase disperat aer în piept. Vultur-în-Zbor văzu dreapta lucioasă a cârciumarului încleștându-se și începându-și călătoria. Descoperi că era țintuit locului. într-o mișcare derulată cu încetinitorul, văzu pumnul plutind prin aer către Virgil, care gâfâia, iar zgomotul impactului păru mai slab decât ar fi trebuit să fie. Virgil îndoi genunchii, rămase fără glas, și căzu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
mai dulci momente din el. Acest vin, de exemplu. N-am mai băut vin de Xeres de mai bine de-un veac. Printre multele ei calități, Elfrida este o femeie prudentă, spuse Gribb. Când ne-am hotărât să pornim în călătorie spre insula Calf, ea a insistat să luăm cu noi toate bunurile necesare unei gospodării civilizate. Așa că avem o pivniță mică, înțelegi, cât s-o folosim la ocazii rare, ca aceasta. De obicei bem vinul locului. Probabil că-i un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Ai rătăcit prea mult timp în susul și-n josul muntelui ăsta nenorocit. Ai făcut destule. Nimeni nu poate lua asupra sa vinovăția unei insule întregi. A venit vremea să te odihnești. Lasă-l pe Vultur-în-Zbor al tău să-și continue călătoria, dacă așa trebuie. L-ai călăuzit cât de departe ai putut. — Sau cât de departe am vrut eu să merg, zise Virgil. în clipa aceea mintea i se umplea cu ideea de a se stabili aici. Să se stabilească! Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
oferite de propriile simțuri sau, dacă nu, atunci să-l considere pe Virgil și nebun, și diabolic. Vultur-în-Zbor nu prea putea face asta și chiar dacă ar fi putut s-o facă, tot n-ar fi știut cum să-și explice călătoria aceea interioară. Poate cu vreun drog? Dar atunci cum se explica viziunea aceea cu Prepelicarul? Oare pusese Cerkasov vreun narcotic în vin? Bătălia se desfășura zgomotos și fluctua înăuntrul lui, iar el se simțea la fel de neștiutor și de prost ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
erau din nou trei vârfuri și nu un unic vârf triunghiular. Un singur cuvânt, iată, a schimbat cursul istoriei. Ferma se afla la marginea drumului. Era lungă, scundă și albă. Vultur-în-Zbor a trăit șocul recunoașterii: în locul ăsta, la prima lui călătorie spre K, sărise poarta și trăsese cu ochiul pe fereastră la fața aceea de granit. în locul ăsta i se amintise că era un paria. Acum era alt om. Era parte a locului din care și ferma era o altă parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
obsesia și care-i permitea să reziste coborârii de pe munte, iar dacă reușise să reziste efectului din K, putea cu siguranță la fel de bine să facă asta și acolo unde efectul era mai slab. Dar Elfrida Gribb nu fusese făcută pentru călătorii aspre, iar pentru Dolores O’Toole „Spectrul lui Grimus“ n-ar fi fost prea binevenit înapoi în casa ei. în plus, totul semăna a fugă de la locul crimei. Crima sa. Nu se puteau întoarce. Pentru el nu exista cale de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
face, i-a răspuns Vultur-în-Zbor. Trebuie să vorbesc din nou cu Virgil. Și, într-un fel, cred că acolo nu vor veni după noi. — Bordelul, a murmurat Elfrida. De ce nu, de ce nuă El purta hainele sale vechi și rupte, de călătorie. Ignatius Gribb, care, ca și Elfrida, fusese un om ordonat până la ultima lui izbucnire de furie, îi păstrase până și basmaua de pe cap, cu tot cu pană. Zâmbind crispat, Vultur-în-Zbor și le-a pus și pe acelea. Dacă tot urma să joace
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
periferică și mizerabilă din extremitatea sud-estică a orașului. E la fel de murdară pe dinăuntru ca și pe dinafară și e împânzită cu o mulțime uimitor de pestriță de obiecte și cărți. Are aici nenumărate păsări împăiate și mărturii culese din numeroase călătorii. Peste tot sunt și imagini - orientale, cred - iar tema preponderentă este ornitologia. Grimus este interesat de păsările mitice și atunci când vorbea, părea să aibă el însuși ceva păsăresc în el, în felul cum își flutura mâinile și în vocea ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
am întâlnit o formă de viață infinit superioară nouă. Lumea e dintr-odată plină de posibilități uimitoare. Și eu am fost cel care a descoperit totul! — Voi sări peste partea următoare, spuse Liv pe un ton oficial. E ralatarea altor călătorii pe care le-au făcut ei. Camera era de-acum cufundată în întuneric. Vultur asculta absorbit acea recitare monotonă. 1 iulie, ziua Lunii Astăzi Grimus a făcut cea mai mare descoperire a sa și și-a expus planul lui măreț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
folosească după prima vizită pe Thera. — Avem destule probleme și fără șmecheria asta, a spus el azi. însă continuă să vină. Vine în fiecare seară atunci când ne adunăm în jurul sicriului în camera de zi a lui Grimus, ca să pornim în Călătoriile Conceptuale pe care Dota ni le-a explicat. Vine ca să se așeze și să ne fulgere cu privirea în timp ce Grimus și cu mine ne vizităm cu rândul lumile. Cât de repede am ajuns să accept un nou univers, să stau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
și apare, apoi făcând și eu același lucru! Evident, ca și Grimus, și eu sunt îvorba lui) deschis la minte. Din fericire. Dar astăzi deschiderea la minte a fost supusă unei încercări neplăcute. Grimus a adus cu el ceva din Călătorie. E prima dată când acele universuri pătrund într-al nostru. A adus două sticluțe. Una plină cu un lichid galben. Una cu lichid albastru. — Galben pentru viața veșnică. Albastru pentru moartea veșnică, a spus. Acesta e mărețul său plan. Astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
vină cei sătui de lume, dar nu și de viață. — Un moment, a intervenit Nicholas Deggle. Cum naiba o să-i alegem pe acești oameni? în acest moment Grimus a căutat în buzunarul hainei largi pe care o purta întotdeauna în Călătoriile sale și a scos Cristalul de Apă. — Potrivit tehnicilor lui Dota, cu el și cu Trandafirul aranjat în mod adecvat, putem vedea viețile celor pe care îi Conceptualizăm. Pur și simplu ne concentrăm gândurile asupra unui anumit tip de subiect
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
asta în propriile vieți și în propriile dimensiuni, sunt aduși în K toți în aceeași zi. — Este un proces de egalizare a timpului, spune Grimus, iar eu îl cred. Mai spune și că a intervenit o singură greșeală de calcul. Călătoria filozofului Ignatius Gribb și a soției sale, Elfrida Gribb, a fost greșit programată și va mai trece încă ceva timp până ca ei să ajungă aici. Astăzi în K se simte un aer de veselie, o senzație de paradis, pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]