57,527 matches
-
el. Gorful Dota nu s-a îngrijorat din pricina lui. A aranjat Trandafirul și ne-am fixat gândurile asupra intențiilor noastre, repetând acest șir de cuvinte: IXSE SIXITES SIXE IXSETES EXIS EXISTIS. Presupun că era o variantă a formulei SISPI pentru Călătoria printre potențiale timpuri prezente. De atunci Deggle nu a mai fost văzut pe insula Calf. Trebuie să presupun că expulzarea a reușit. Nu știu unde l-am trimis, dar a dispărut. Fără îndoială că acel Cristal de Apă l-ar putea găsi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
și de nenumăratele universuri pe care încă nu le-am văzut. Acum insula Calf este tot ce am. Și ce moștenire sumbră e ea! Voi fi scurt, altminteri voi deveni sentimental. Grimus a folosit pentru prima dată Trandafirul pentru o Călătorie intradimensională și s-a deplasat - împreună cu Trandafirul - pe vârful muntelui. După foarte multă trudă reușise să construiască o barieră dublă între el și insulă: o barieră vizuală, formată din nori, care să-l ascundă pentru totdeauna de privirile noastre, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
și pe mine. Pe Vultur-în-Zbor nu-l mai surprindea nimic. — De ce, Media? întrebă el. Ea înălță din umeri. Vultur-în-Zbor se trezi spunând: — Da. în regulă. Vino cu mine. Poate că o făcuse fiindcă simțea nevoia prezenței unei fețe prietenoase în călătoria lui spre necunoscut. Poate că era o reacție la noaptea petrecută cu Liv, o nevoie de ceva care să-l liniștească. Nu se mai obosi să-și analizeze motivele, dar își dădu seama că venirea ei îl bucura. în ceea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
vizitată care nu avea un perete exterior. Pe peretele din fața lor, imprimată cu roșu pe piatra cenușie, se afla această formă: ڨ — Litera Kâf, spuse răstit Prepelicarul. Vultur-în-Zbor nu înțelegea rostul acestei camere - dacă nu cumva era o anticameră, din moment ce călătoria lor se apropia de sfârșit. Prepelicarul ieși printr-o ușă din peretele de pe stânga și se treziră amândoi într-o cameră luminoasă, aerisită și frumos mobilată: camera lor. Patul mare avea cearșafuri curate și, în mod evident, îi aștepta. Mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Minunat Se Dezvăluie. Stătea lângă primul piedestal, ca o bufniță profesorală și pestriță. — Dincolo de personalitate, se ascunde esența, continuă el. Metafizicienii din Oxyput VII au elaborat un dispozitiv pentru detectarea acestei esențe. Am făcut rost de unul într-una din călătoriile mele. Se bazează pe un concept simplu, conform căruia Esențele sunt de două feluri: pe de-o parte atomice, complete și statice, iar pe de altă parte ionice, incomplete și dinamice. Ceea ce s-ar putea chema Ionii Sufletului. îUn râs
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
pe la jumătatea Tulpinii, într-un loc convenabil pentru a fi ținută în mână, se găsea un fel de protuberanță. — în anumite Dimensiuni Obiectul este diferit, spuse Grimus. Știi, variază în funcție de însușirile speciei conducătoare. Există reglaje pentru deformări ale spațiului, pentru Călătoria în dimensiuni paralele și așa mai departe. Vultur-în-Zbor zise. Nu m-am răzgândit, Grimus. Am de gând să sparg chestia asta. N-o poți controla. Ea te controlează pe tine. Și apoi mai sunt și sincopele. Trandafirul e defect, Grimus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
voastre. Ah, am gândit eu. — Ceea ce ne aduce la al doilea motiv de îngrijorare, a cugetat Dota. Suntem extrem de deranjați de felul eronat în care Grimus a folosit Trandafirul. Acesta nu s-a voit niciodată a fi un dispozitiv pentru călătoria intraendimiunse. Nici cutie magică pentru producerea mâncării. E o încălcare flagrantă a Tehnologiei Conceptuale să folosești Trandafirul ca să Conceptualizezi un pachet de îa căutat forma corectă) cafea. Mai presus de toate, suntem însă îngrijorați de subendimiunsele pe care le-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
O’Toole. Atunci Cale-Bătută Peckenpaw și P.S. Moonshy au intrat în Casa Grimus, dar nu au găsit nimic. Au distrus totuși tot ce au putut și când au ieșit, colecția secretă a lui Grimus zăcea țăndări în jurul piedestalelor - rămășițele unei Călătorii de-o viață. Cristalele au fost sparte sparte. Ochiul Ion călcat în picioare și zdrobit. Deodată, pe când ieșeau în lumina cețoasă a zorilor, vuietul a încetat. Brusc și fără veste. Pur și simplu nu se mai auzea. Flann O’Toole
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
se spune că putea ucide. Aluzie la două versuri celebre din poemul In Memoriam al lui Alfred Tennyson. Poemul Graiul păsărilor, scris în secolul al XII-lea de poetul iranian Farid Uddin Attar, aparține tradiției mistice sufite și descrie prin intermediul călătoriei păsărilor diverse tipuri de caractere umane aflate în căutarea Adevărului și străbătând treptele desăvârșirii, așa cum sunt ele prezente în tradiția sufită. Doar treizeci de păsări ajung în final pe muntele Kâf, acolo unde locuiește pasărea mitică numită simurg, și astfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
aventuri, vreau să ajung într-un loc cunoscut chiar dacă pentru asta trebuie să apelez la răbdare. - Fiecare drum pe care îl facem, indiferent unde, e o nouă aventură. Important e să ne bucurăm de ce ne oferă, sau ce descoperim în călătorie, chiar dacă finalul e mai puțin plăcut, ca cel la care ați ajuns dumneavoastră acum. Karina se gândi la călătoria ei. Întâlnirea neprevăzută, dezamăgirea cuprinsului scrisorii, ratarea stației unde trebuia să coboare. O aventură. Care ar fi fost finalul dacă ar
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
care îl facem, indiferent unde, e o nouă aventură. Important e să ne bucurăm de ce ne oferă, sau ce descoperim în călătorie, chiar dacă finalul e mai puțin plăcut, ca cel la care ați ajuns dumneavoastră acum. Karina se gândi la călătoria ei. Întâlnirea neprevăzută, dezamăgirea cuprinsului scrisorii, ratarea stației unde trebuia să coboare. O aventură. Care ar fi fost finalul dacă ar fi coborât în aceeași stație cu el, cu străinul din povestea ei? Ce aventuri ar fi trăit în călătoria
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
călătoria ei. Întâlnirea neprevăzută, dezamăgirea cuprinsului scrisorii, ratarea stației unde trebuia să coboare. O aventură. Care ar fi fost finalul dacă ar fi coborât în aceeași stație cu el, cu străinul din povestea ei? Ce aventuri ar fi trăit în călătoria lor împreună? Dacă...mereu ajungea să-și imagineze ce ar fi fost dacă? Ar fi trebuit să aibă prezență de spirit și să reacționeze când îi auzise vocea, nu să se blocheze urmându-l doar cu privirea, cu gândul și
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
traseu. - Bună idee! Mulțumesc! spuse acesta râzând. - La revedere și o zi ușoară vă doresc! îi spuse Karina în timp ce cobora, îndreptându-se spre mașina care o aștepta cu motorul pornit. Urcă în autobuz salutându-l pe noul șofer responsabil de călătoria ei pe drumul de întoarcere. Constată cu surprindere că era același cu cel din visul ei. Se așeză pe un scaun în așa fel încât să poată să-i urmărească privirea în oglindă. Era curioasă dacă era atent la ochii
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
cu surprindere că era același cu cel din visul ei. Se așeză pe un scaun în așa fel încât să poată să-i urmărească privirea în oglindă. Era curioasă dacă era atent la ochii călătorilor, dacă le analiza privirea în călătoria spre noua aventură de care era responsabil. O nouă imagine avu efectul unui șoc pentru ea. Uitându-se pe fereastră văzu aceleași blocuri cenușii, plictisite, mohorâte care te țineau la distanță cu atitudinea lor rece, inabordabilă, la fel ca în
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
a lungul timpului la ea. Autobuzul porni , lăsând în urmă locul acela respingător, cu blocuri triste. Oare copiii care locuiau acolo împrumutau din atitudinea lor? Ea spera că nu. Privind pe fereastră se întreba ce-i va aduce acea nouă călătorie. O nouă aventură, doar așa îi spusese șoferul în vis. Trebuia să-i urmărească privirea, așa că se uită repede în oglindă. Fu ușor dezamăgită când văzu reflexia unui chip obosit, încruntat, nervos, care urmărea atent traficul și nu studia chipurile
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
Ziua Întâi Martombrie irepetabil. Mă pregătesc să plec În căutarea lui Annabel. Nu știu unde și când voi ajunge. Nu pot ști nici măcar dacă voi ajunge. Totuși, a sosit hotărâtul timp În care urmează să mă pregătesc pentru a pleca În lunga călătorie, spre marea aventură. Trei zile atât au mai rămas până la Întâiul Pas... E o dimineață cu lumină puțină. M-am trezit Înjunghiat de o tuse furtunoasă, care m-a Înroșit până sub pământul din unghii. Mi-am privit mâinile, degetele
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
a doua Martombrie irepetabil. Mă pregătesc să plec În căutarea lui Annabel. Nu știu unde și când voi ajunge. Nu pot ști nici măcar dacă voi ajunge. Totuși, a sosit hotărâtul timp În care urmează să mă pregătesc pentru a pleca În lunga călătorie, spre marea aventură. Două zile atât au mai rămas până la Întâiul Pas. Lumina soarelui Îmi gâdilă obrajii. În noua piele Îmi este Înspăimântător de bine. Simt nevoia să mi pregătesc o cafea. Una tare. O muzică de flașnetă spintecă văzduhul
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
Cumplită singurătate. Mă trezesc Într-o baltă de lacrimi. Trupul Îmi este cleios. E aproape Întuneric. O greață cumplită plutește Înăuntru. Ceașca de cafea e răsturnată. Lichidul Împrăștiat. A mai rămas o zi. Și nu am făcut nimic pentru Marea Călătorie. Pentru Marele Pas. Nimic. Mă trântesc În așternuturi și rămân inert un timp nesfârșit. Ziua a treia (ultima) Martombrie irepetabil. Mă pregătesc să plec În căutarea lui Annabel. Nu știu unde și când voi ajunge. Nu pot ști nici măcar dacă voi ajunge
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
treia (ultima) Martombrie irepetabil. Mă pregătesc să plec În căutarea lui Annabel. Nu știu unde și când voi ajunge. Nu pot ști nici măcar dacă voi ajunge. Totuși, a sosit hotărâtul timp În care urmează să mă pregătesc pentru a pleca În lunga călătorie, spre marea aventura. O zi - atât a mai rămas până la Întâiul Pas. Cerul e luminat. Se aude trecând o birjă. Claxonul unui automobil. Vocea precupețelor de la taraba din colț. Clopotul bisericii Împrejmuită de salcâmi: „ding - dang... ding - dang...”. Mă balansez
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
Apoi, nu se mai aude nimic. Sau nu mai aud eu nimic. M-am trântit peste intestinele uriașului. Lucrurile toate s-au strâns În jurul meu. Aproape... tot mai aproape de mine. Sunt sumbre și au crestele prăfuite... Voi amâna din nou călătoria spre Annabel. Un dangăt de clopot străbate prelung Înserarea. Tresar. O mare liniște răspândea omul acela... Păpușa Spectacolul era la a treia reprezentație. În sală se afla destul de multă lume, venită să vadă noutatea. Era limpede că cele câteva afișe
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
de un triumf aproape prostesc. 60 Mai Întâi, Îngrijea trandafirii proaspăt aduși, apoi călca țanțoș prin cameră, țopăia și râdea minute În șir. Florile erau culese din Grădina Mănăstirii, aflată undeva, la marginea orașului, dincolo de câmpie. O dată la șapte zile călătoria lui Într-acolo se transforma Într-o adevărată aventură. Era Înalt și slab, cu degetele nefiresc de lungi, fapt care Îi conferea o anume delicatețe În a apuca orice obiect. Locuia Într-o clădire veche, din cărămidă roșie, undeva spre
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
Încă să ne spună când e obosit, așa că spune doar Roo. Nu poate dormi fără Roo, pentru că pentru el Roo Înseamnă somn. E prima dată când Îmi văd fiul după patru zile. Patru zile și trei nopți. Întâi a fost călătoria la Stockholm pentru a petrece niște timp față-n față cu un client nou și cam agitat, apoi Rod Task m-a sunat de la birou și mi-a spus să-mi mișc fundul până la New York ca să-l liniștesc pe un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
mustrări și pedepse. De fapt, Paula Îmi citește povestea aia. — Dar eu vreau să-mi facă tati baie. Wallis Simpson 1 a fost primită cu mai multă căldură de regina mamă decât sunt eu de Emily când mă Întorc din călătoriile de afaceri. Dar suport. Mi se strânge puțin inima și reușesc să suport. Poate consider că o merit cumva. Îl las pe Ben sforăind ușor și Împing Încet ușa celeilalte camere. Scăldată În lumina de culoarea acadelei a veiozei cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
mă Întreabă ce cadou i-am adus. „Nu le poți cumpăra dragostea“, obișnuiește să spună soacră-mea, care, În mod evident, nu a investit destui bani În problemă. Am Încercat o dată să mă Întorc acasă cu mâna goală dintr-o călătorie de afaceri, dar pe drum de la aeroportul Heathrow, am cedat și i-am spus taximetristului să oprească la Hounslow, unde am plonjat Într-un magazin de jucării Toys’ß’Us, adăugând o notă toxică senzației de rău produse de decalajul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
-l am când acțiunile pe care am pariat dau rezultatele scontate. Îmi face enormă plăcere să constat În aeroport că sunt una dintre puținele femei din Club Lounge, iar când mă Întorc, Îmi place să Împărtășesc povești de groază din călătorii cu prietenii mei. Îmi plac hotelurile cu room-service care apare ca prin farmec și preriile de bumbac alb care-mi oferă somnul după care tânjesc. (Când eram mai tânără, Îmi doream să mă culc cu alți bărbați; acum, că am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]