5,715 matches
-
nu malformații, m-a luat valul, ce să fac, am uitat de medicină, și la sfîrșit am dat cu pumnu-n masă Întrebînd un Malbrin perplex dacă a văzut cumva la televizor și umilința unui popor Întreg, asta de ce nu-l Îngrijorează, e-adevărat că umilința nu poate fi filmată, dar cu un mic efort ar reuși să și-o imagineze. Dacă se gîndește mai bine. Dacă mă gîndesc și eu mai bine, după vizita asta (care s-a terminat totuși amical
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
fi stat pînĂ tîrziu noaptea trecută și probabil nu s-o fi trezit pînĂ la prînz. BĂncile erau deschise pînĂ la trei și jumătate. Am văzut avionul Înălțîndu-se și pe la cinci și jumătate terminasem cu simțitul bine și eram chiar Îngrijorat. La șase l-am trimis pe Frankie la hotel să vadă dacă Johnson mai e acolo. Încă mai credeam c-ar putea fi pe afară, să se distreze, sau c-o fi la hotel și-i e prea rău ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
vadă dacă Johnson mai e acolo. Încă mai credeam c-ar putea fi pe afară, să se distreze, sau c-o fi la hotel și-i e prea rău ca să iasă. Am tot așteptat pînĂ s-a făcut tîrziu. MĂ-ngrijorasem rău, pentru că-mi datora opt sute douășcinci de dolari. Frankie era plecat de mai mult de juma’ de oră. CÎnd l-am văzut Întorcîndu-se mergea repede și dădea din cap. A plecat cu avionul, mi-a zis. Bine. Așa, deci. Consulatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
am ajuns la douășcinci de cenți. CÎnd l-am Întrebat pe chelner despre Împușcături, n-a vrut să zică nimic. Erau speriați cu toții. După ce am terminat de mîncat m-am lăsat pe spate și mi-am aprins o țigară; eram Îngrijorat ca dracu’. Apoi l-am văzut pe Frankie intrînd și pe Încă unu’ În spatele lui. GĂlbejiți, m-am gîndit. Deci avem o afacere cu gălbejiți. El este domnu’ Sing, Îmi spuse Frankie zîmbind. Se descurcase repede, și știa asta. — Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
de mii gălbejiți aici. Doar trei chinezoaice. — Cum așa? Nu lasă guvern. — A dracu’ situație, Îi zic. Faci afacere el? — Poate. — Afacere bună. Mai bună ca politică. Grăma’ de bani. Multe afaceri. — Ia o sticlă de bere. — Tu nu mai Îngrijorezi? — Sigur că nu, Îi zic. Grăma’ afacere mare. Foarte recunoscător. — Bine, zice Frankie și mă bate pe spate. Face pe mine mai fericit ca orice. Tot ce vreau e tu fericit. GĂlbejiții afacere bună, Ă? — Minunată. — Face pe mine fericit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
plutească. Se Întunecase de tot, da’ puteam să-mi dau seama fărĂ probleme unde eram. Stinsesem toate luminile. — Ce tre’ să facem, Harry? mă-ntreabă Eddy. Iar Îl apucase frica. — Tu ce crezi? — Nu știu. M-ai făcut să mă Îngrijorez. Mai avea puțin și-l apuca tremuratul, și cînd s-a apropiat de mine i-am simțit respirația de șoricar. — CÎt e ceasu’? — MĂ duc jos să văd. CÎnd s-a-ntors mi-a spus că-i nouă și jumătate. — Ți-e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
pleca. Cei de la hotel Își cam făceau griji din pricina mea, pentru că, pe vremea aia, cu bombardamentele și tot restu’, dacă o luai pe jos spre casă și n-ajungeai acolo după șapte și jumătate, cînd se Închideau barurile, oamenii se Îngrijorau. Eram fericit c-am ajuns acasă și le-am povestit totul cît timp am pregătit cina pe o plită electrică, iar povestea mea chiar a avut succes. Ei, În timpul nopții s-a oprit ploaia și a făcut loc unei zile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
o brigadă? — Șase Într-un batalion. Treizeci Într-o brigadă. Dar asta-i În principiu. — Hai, mergem să faci baie și să mîncăm după aia? — Bine. Da’ acum nu te-apuca să-mi porți de grijă pentru c-aș fi Îngrijorat sau ceva, pentru că nu sînt. SÎnt doar obosit și-aveam chef de vorbă. Și nu te-apuca nici să-mi ții discursuri de Încurajare, pentru că avem deja un comisar cu linia politică și știu pentru ce mă lupt și nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
mai Întîmplă. — Îmi strîng cumpărĂturile, domnu’ John, ca să le verificăm. — Cum o s-ajungi acasă? — Iau vasu’ de la docul lui Henry și pe urmă iau o barcă cu vîsle de la căsuță. Domnu’ John, ce-o să-i facă lui Nickie? — Asta mă Îngrijorează și pe mine. — Vorbeau c-o să-l trimită la școala de corecție. — Tare mi-aș dori să nu fi omorît cerbu’ Ăla. — Și el și-ar dori. Mi-a povestit cum a citit Într-o carte că poți cresta pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
că umblă deja după Nick. — I-ai auzit zicînd ceva de băiatu’ Ăsta cînd erau la voi? Nu, n-au zis nimic. Probabil că Evans l-a lăsat să se ocupe de casă. Nu cred c-avem de ce să ne-ngrijorăm În privința lui pînĂ n-ajung acasă la Evans. — Pot să merg cu barca pîn-acasă și să-i Întreb pe copii dacă Evans a angajat pe cineva ca să se ocupe de casă. Asta ar Însemna că i-a dat liber băiatului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
În caz că nu le-ar fi nimerit În cap. Era pregătit și-ar fi vrut să pornească. „Da’ pe unde o umbla fata aia“, se gîndi. „Nu te agita“, Își spuse apoi. „I-ai spus să nu se grăbească. Nu te Îngrijora.“ Dar se Îngrijora și asta-l făcea să fie furios pe sine. — Iată-mă-s, spuse soră-sa. Îmi pare rău c-a durat atîta. Cred că m-am dus prea departe. — Stai liniștită. Hai să mergem. Ai luat ibricele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
ar fi nimerit În cap. Era pregătit și-ar fi vrut să pornească. „Da’ pe unde o umbla fata aia“, se gîndi. „Nu te agita“, Își spuse apoi. „I-ai spus să nu se grăbească. Nu te Îngrijora.“ Dar se Îngrijora și asta-l făcea să fie furios pe sine. — Iată-mă-s, spuse soră-sa. Îmi pare rău c-a durat atîta. Cred că m-am dus prea departe. — Stai liniștită. Hai să mergem. Ai luat ibricele? — Îhî. Am luat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
bordului și prin ventilatoare să fie răcoros. — E o mașină minunată, spuse fata. Nu, c-am fost norocoși s-o găsim? — Da, foarte. — În general sîntem destul de norocoși, nu crezi? — Da, pînĂ acum. VĂd că ai Început să te cam Îngrijorezi. N-aș spune. — Da’ putem să ne distrăm mai departe, nu? SĂ fim veseli. Da-s vesel. Nu pari foarte vesel. PĂi atunci poate că nu-s. — Da’ nu s-ar putea să te Înveselești? Eu sînt veselă, nu vezi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
mai văd ce-i cu treaba aia din Spania. — Rebeliunea militară? — Da. — Îmi spui și mie ce se-ntîmplă acolo? — Da, sigur. Îi explică pe cît de bine putea, avînd În vedere că și informațiile și cunoștințele sale erau limitate. — Te Îngrijorează situația de-acolo? — Da. Dar nu m-am gîndit deloc la asta toată după-amiaza. — Vedem ce zice-n ziar. Și mîine poți s-asculți la radioul din mașină. MÎine chiar plecăm devreme. Am cumpărat un ceas deșteptător. — BĂiat deștept. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
duse-n bucătĂrie. Era o fată tare de treabă, spuse Helena cînd se urcară-n mașină. Trebuia să-i fi spus că și pentru mine-i cam tîrziu cumva. Da’ bănuiesc că n-aș fi făcut altceva decît s-o Îngrijorez. — Tre’ să umplem termosu’, spuse Roger. — MĂ duc eu cu el. N-am făcut nimic toată ziua. — Las’ că-l duc eu. Nu, tu stai și citește ziarul. Avem destul whisky? — PĂi mai e sticla aia nedeschisă. — Splendid. Roger citi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
dorit asta. Ăsta chiar că-i subiect generos pentru o poveste. Da’ mai Întîi mi-ar plăcea să te salvez pe tine. — Mi se face deja frică, spuse Roger. După ce mai bău niște absint se simți mai bine, Însă era Îngrijorat. — Ai inventat mereu povești? De cînd mă știu. De vreo doișpe ani le fac cu tine. Nu ți le-am zis pe toate. SÎnt cu sutele. — De ce nu scrii, mai bine? PĂi scriu. Da’ nu-i așa de distractiv ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
asta. Ce am vrut mereu a fost să fiu cu tine, și acum sînt cu tine. Și acum vreau să ajungi un mare scriitor. — Poate-ar fi mai bine să nu ne mai Încurcăm cu cina, spuse el. Era Încă Îngrijorat și căldura absintului i se urcase acum la cap și nu-i plăcea s-o știe acolo. „Doar nu credeai că se Întîmplă ceva fărĂ consecințe“, Își spuse. „Credeai că există vreo femeie pe lume care să se compare cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Jeanne a fost nevoită să rămână pentru o vreme la Curte. Acolo s-a văzut din nou umilită de bârfele și intrigile celor ce nu o vedeau cu ochi buni, cărora le-a și căzut victimă. Cel mai mult o îngrijorau lingușirile fariseice ale celor care, de fapt, urmăreau distrugerea ei. Din umbră, lucra omul diavolului Toate intrigile și calomniile țesute în jurul Fecioarei din Orléans îl aveau ca inițiator și coordonator pe monseniorul de Beauvais, Pierre Cauchon. Acesta era un mare
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92336]
-
grădini, pe un drum mărginit de garduri. Nu era fricos, însă în acea seară umbrele parcă erau mai lungi, crengile copacilor parcă se mișcau ciudat spre el. Luna se ascunsese după nori, era liniște și orice foșnet de frunze îl îngrijora. Ezitând, voi să se întoarcă să rămână cu tata, numai că întunericul din spate părea și mai intens. Speriat de-a binelea, o luase la fugă, urmărit parcă de o prezență străină, dușmănoasă. Se împiedică și căzu cu fața- n
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
cu două rânduri de schimburi, mâncare și 150 de lei de cheltuială. Cu noaptea-n cap, într-o zi a lui septembrie 1928, însoțit de mama merse la gară, cumpără biletul de tren de la Mateuți la Iași cu 350 lei. Îngrijorată în ultimul moment, gata să cedeze impulsurilor greu de controlat ale inimii, mama l-ar fi oprit acasă, însă dorința pentru binele lui se dovedi mai puternică. Îl dădu în grija unei femei care mergea tot acolo, îl strânse-n
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
confuzie. Maxilarele, mobile din cauza știfturilor și arcurilor, clănțăneau sumbru. Spaima provocată de cutremur, cumulată cu agitația inexplicabilă a scheletului de lângă singura cale de ieșire, ușa, îl făcură să nimerească cu greu cheia în broască. Povestea după aceea, râzând: Eram îngrijorat, deși niciodată nu mi-a fost frică de oase. Acasă se făceau dezgropări la șapte ani. Dacă se nimerea ca după slujbă să ajung la cimitir, fără să vreau vedeam schelete, și în afară de compasiune, nu simțeam nimic. Atunci, în
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
Imposibil să nu mai simt asta vreodată! Nu!“. Asocia moartea cu boala, ori el nu fusese niciodată bolnav și la 14 ani, viața-i părea infinită. Dar, oare bunicii n-or fi gândit la fel când erau copii?!“ Asta-l îngrijora uneori. Un consătean murise în somn. Se culcase seara, după ce dăduse mâncare și apă animalelor casei, după ce închisese poiata păsărilor și se- nchinase, într-un târziu. Dimineața următoare, cineva, alarmat de vitele care mugeau în grajd, bătuse-n poartă, bătuse
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
spectaculoase până la sfârșitul lui august, când primi prin curier un ordin din partea Diviziei a XIV-a, care-i cerea să se prezinte la 7 septembrie la Curtea Marțială din Roman, din cauza implicării în evenimentul din iulie. Firesc, ordinul îl îngrijoră. Avea de ce, fiindcă în condițiile în care la 30 august 1940, prin Dictatul de la Viena fusese cedată Ungariei o mare parte din Transilvania, tulburările din viața politică ar fi putut implica un proces rapid, cu o soluționare impusă de respectarea
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
Însă, a venit gândul că peste o jumătate de ceas se va afla În fața securistului. Maria și-a dat seama de deruta În care se afla Gruia. ― Ce se Întâmplă, iubitule? Te văd preocupat de ceva. Nu trebuie să fii Îngrijorat pentru ce mi s-a Întâmplat aseară, fiindcă nu e nimic grav. ― Cine-i vinovat, dacă ți-ai luat bărbat doctor? Ignoranța-i sfântă. ― Ce să fac și eu, dacă n-am avut de ales? - a plusat Maria, Îmbrățișându-l
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
datele furnizate de ei - devin mai puțin clare pe lună ce trece. Bănuiesc că am căzut victimă unei propagande pregătite cu atenție. Dacă așa stau lucrurile, faptul că cineva a fost destul de perspicace să-mi intercepteze canalele de informație, mă îngrijorează. Desigur, acestea sunt numai bănuieli, dar pare indicat să-i punem pe oamenii tăi să facă cercetări, ținând cont permanent că este posibil ca sursele informațiilor actuale să fie îndoielnice. Al dumitale servitor și nepot credincios, Clane Referirile la agenții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]