6,555 matches
-
vărsare de sânge și încheiat cu pedepsirea fărădelegii. Titus Andronicus este, în acest sens, ilustrarea perfectă. Întregul act întâi se desfășoară în preajma locului unde își dorm somnul de veci cei din neamul Andronicus. Acțiunea pare organizată în jurul înmormântării eroilor morți. Înmormântare într-un mausoleu, „august sanctuar al virtuții și al nobleții” dedicat eroilor neînfricați, demni de o binemeritată glorie postumă. Numai că în inima acestei „frumoase morți”1 a viteazului destinat să rămână în amintirea tuturor, o amintire pașnică, senină, netulburată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
o sursă mult mai misterioasă. Iar la sfârșitul tragediei, imaginea celor doi etern îndrăgostiți, imortalizată prin cele două statui de aur ce le vor împodobi mormintele, va căpăta o aură, un nimb strălucitor, singurul care va lumina dimineața mohorâtă a înmormântării, când soarele, întristat, nu va voi să se arate printre nori. Frumusețea, dragostea și moartea își împletesc sclipirile în această stranie lumină, izvorâtă cu siguranță de altundeva decât din natură, până-ntr-atât de bine știe Gorgo să ia uneori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
briciul din casa de bani, ca să-mi tai cu el o bătătură care mă înțeapă până în creier, când încalț pantofii de lac, ca să merg pe jos, în urma unui mort necunoscut, până la cimitir. Cred că numai doi oameni vor rânji la înmormântarea prietenului meu, și că cel de-al doilea, după mine, va fi chiar el, întins în raclă și cu mâinile pe piept. Rânjetul meu permanent va deruta un imbecil în haine negre, care va bâlbâi confuz, câte ceva despre meritele literare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
cozorocul ei verde de celuloid de câte ori venea la birou, gest pe care domnul Gonzalez îl interpreta drept semn de loialitate față de Levy Pants. Îl purta uneori și duminica la biserică, luându-l drept pălărie. Ba și-l pusese și la înmormântarea fratelui ei, unde îi fusese smuls de pe cap de o cumnată ceva mai tânără și mai vioaie. Doamna Levy însă dăduse ordin ca domnișoara Trixie să rămână în serviciu, orice s-ar întâmpla. Gândindu-se la fericirea pe care i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
chemarea mormântului pe care aproape o auzisem, am început să mă gândesc la mama mea, deoarece m-am întrebat întotdeauna ce reacție ar avea dacă ar fi să mor drept răsplată pentru faptele ei rele. Mi-o și imaginam la înmormântare, o ceremonie ieftină și de prost-gust organizată la subsolul unui salon dubios de pompe funebre. Înnebunită de durere, cu lacrimile curgându-i șuvoi din ochii înroșiți, mi-ar smulge probabil cadavrul din coșciug, jelindu-se beată: „Nu-l luați de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
ieși șuierând printre buze. Și acum hai s-o sfârșim, spuse domnul Levy. Te-am lăsat să te joci făcând aici o mulțime de lucruri ridicole. Acesta din urmă nu are nici un rost. Dacă vrei să deschizi un salon de înmormântări, aranjez eu totul. Dar nu în camera unde fac eu exerciții. Șterge-i acum porcăria aia de pe față și dă-mi voie să o duc înapoi în oraș. Lasă-mă să mă bucur și eu de puțină pace cât timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
spui adevăru’, cred că de atunci a început și ea să bea. Ș-așa, Ignatius s-a dus la preot și l-a rugat să vină să spun-o rugăciune pentru câne. Ignatius voia să-i fac-un fel de-nmormântare, înțelegi? Preotu’ a zis nu, bine-nțeles, și cred c-atunci s-a lăsat Ignatius de biserică. Și s-a apucat ș-a făcut el singur înmormântarea. Un licean mare ca el n-ar fi trebuit să fac-așa ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
spun-o rugăciune pentru câne. Ignatius voia să-i fac-un fel de-nmormântare, înțelegi? Preotu’ a zis nu, bine-nțeles, și cred c-atunci s-a lăsat Ignatius de biserică. Și s-a apucat ș-a făcut el singur înmormântarea. Un licean mare ca el n-ar fi trebuit să fac-așa ceva. Vezi crucea aia? Domnul Levy se uită descurajat la crucea celtică putrezită din grădinița din față. Acolo s-a-ntâmplat. Veniseră mai mult de douăzeci de băieți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
Insch apăru În viteză. Între timp, se formase un cordon de reporteri de la ziare și televiziuni, formând un zid de microfoane și camere de luat vederi la baza treptelor, Înghesuindu-se cu toții sub umbrelele mari și negre. Ca la o Înmormântare. Insch nu se obosi să coboare din mașină. Lăsă doar geamul În jos și Îi făcu semn lui Logan. Toate camerele Îl urmăriră pe Logan cum traversează strada și se oprește În ploaie sub umbrela de Împrumut Încercând să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Dar aerul mirosea a zăpadă. Avea un iz metalic, care Însemna că o ninsoare masivă se apropie. Ediția de dimineață a Press and Journal lovise covorașul de la ușa lui Logan ca o piatră de mormânt. Numai că de data aceasta, Înmormântarea nu era a lui. Ci din vina lui. Chiar acolo, pe prima pagină, era o fotografie mare a inspectorului Insch În costumul lui de răufăcător din pantomimă. Era una dintre fotografiile de reclamă pentru spectacol, iar Insch avea pe față
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
din urmă, mama se enervează și cu asta basta. N-o mai vede niciodată pe fiică-sa. Și În nici un caz n-avea s-o mai vadă nici acum. Când cadavrul avea să fie În cele din urmă eliberat pentru Înmormântare, sicriul va fi Închis. Nu vor lăsa pe nimeni să vadă ce e Înăuntrul acelei cutii. — Știe? Că am găsit-o? Insch se Încruntă și băgă la loc În buzunar punga de dulciuri neatinsă. — Nu Încă. Acolo mă duc acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
ruină, părăsit de ai săi, aducînd cu o ditamai epava care eșuase la apă mică. „Fii fără grijă“, Îngăima Bandura, „nici o altă curvă din lume n-o să fie mai duios jelită ca tine... Și nici o alta n-o să aibă o Înmormîntare mai cu pompă ca tine...“ Pentru Înmormîntarea Marietei au fost pustiite nu știu cîte sere de flori și devastate grădinile mahalalelor, că toată noaptea lătraseră cîinii, tot chemîndu-se Între ei dobermani cu cîini-lupi, Îndîrjiți În zgardele lor aidoma unor coroane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
o ditamai epava care eșuase la apă mică. „Fii fără grijă“, Îngăima Bandura, „nici o altă curvă din lume n-o să fie mai duios jelită ca tine... Și nici o alta n-o să aibă o Înmormîntare mai cu pompă ca tine...“ Pentru Înmormîntarea Marietei au fost pustiite nu știu cîte sere de flori și devastate grădinile mahalalelor, că toată noaptea lătraseră cîinii, tot chemîndu-se Între ei dobermani cu cîini-lupi, Îndîrjiți În zgardele lor aidoma unor coroane de spini; lunecau verigile grele ale lanțului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
o clipă Îi apăru În minte zîmbetul ei, umbra chipului ei, ca apoi să i se șteargă brusc. „Fii fără grijă“, zicea Bandura, „nici o altă domnișoară de familie bună n-a fost mai duios jelită și n-a avut o Înmormîntare mai cu pompă decît tine“. ENCICLOPEDIA MORȚILOR (O viață de om) Lui M. Anul trecut, după cum știți, am făcut o călătorie În Suedia, la invitația Institutului de cercetări teatrale. O oarecare doamnă Johanson, Cristina Johanson, mi-a fost călăuză și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
pe la care trecea dimineața la o plăcintă caldă, și al unui oarecare Krtinić care l-a trișat la cărți. Urma o listă cu filmele și meciurile văzute de el, cu datele excursiilor de la Avala și Kosmaj 1, cu nunțile și Înmormîntările la care fusese prezent, cu numele străzilor pe care locuise: Cetinska, Împărăteasa Milica, Gavrilo Princip, Regele Petru I, Prințul Miloš, Požeška, Kamenička, Brankova; numele autorilor de manuale, de geografie, de geometrie și planimetrie, titlurile unor cărți Îndrăgite de el: Împăratul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
că el Își presimțea excrescența dubioasă În adîncul măruntaielor și că bănuia, poate chiar avea certitudinea, că În pîntece Îi Înflorea, ca dintr-un bulb, o necunoscută plantă otrăvitoare. Enciclopedia, Într-unul din paragrafele finale, relatează și despre desfășurarea ceremonialului Înmormîntării, numele preoților care i-au cîntat Prohodul, descrierea coroanelor, lista celor care l-au Însoțit de la capelă, numărul lumînărilor aprinse pentru sufletul lui, textul ferparului din Politika. Discursul ținut de Nikola Bešević, vechiul lui coleg de la Direcția de cadastre („Tovarășul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
lui a murit discret, neobservat, de Ziua Recunoștinței. Nepotrivirea dintre moarte și frumusețea orașului Lake Geneva, pe de o parte, și atitudinea demnă și reticentă a mamei, pe de altă parte, l-au binedispus pe Amory, care a asistat la Înmormântare cu un fel de toleranță amuzată. În sinea lui, a decis că Înhumarea era de preferat incinerării și a zâmbit, amintindu-și de vechea preferință din copilărie: oxidarea lentă Într-un vârf de pom. În ziua de după ceremonia funebră s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
de beție, Încât se simțea secătuit din punct de vedere afectiv. Oamenii și Împrejurările pe care și le amintea ca fiind calme sau delicat de artificiale păreau să-i promită un refugiu. A scris o povestire cinică, În care descria Înmormântarea tatălui său, și a expediat-o unei reviste, primind În schimb un cec de șaizeci de dolari și o invitație să mai trimită și altele, scrise În același ton. Asta i-a gâdilat orgoliul, fără să-l Îndemne la vreun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
din lumini și umbre, de a face din lumini și umbre reprezentări ale lui Dumnezeu. Lumea se simțea În siguranță În preajma sa. Din tentativa de sacrificiu a lui Amory nu se născuse decât Înțelegerea deplină a dezamăgirii sale, dar din Înmormântarea lui Monsignor se născuse elful romantic ce avea să-l Însoțească În labirint. Găsise un lucru pe care-l dorea, pe care Îl dorise tot timpul și-l va dori mereu: nu să fie admirat, cum se temuse, nici să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
și direcția tăieturii impuneau verdictul de „autoindus”. Caz clasat. Doctorul a calificat rana letală drept „uimitoare”. Nici o urmă de ezitare. Danny Upshaw își dorise foarte mult să scape urgent de lume. Cei de la LASD i-au săpat rapid groapa. La înmormântare au participat patru inși: Layman, Mal, un polițist de la comitat pe nume Jack Shortell și el însuși. Echipa de investigare a crimelor homo a fost imediat dizolvată, iar Shortell a plecat în concediu în munții sălbatici ai Montanei. LAPD a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Upshaw. Când a fost sigur că treaba se liniștise, s-a deplasat la San Bernardino ca să verifice trecutul puștiului. Vorbi cu mama lui, o văduvă, o zgripțuroaică uscată care trăia din ajutor social. Ea îi declară că nu participase la înmormântare pentru că Danny fusese foarte rece cu ea cu ocazia ultimelor lui vizite și pentru că bea prea mult. Buzz reuși s-o facă să vorbească, iar femeia îi făcu portretul lui Danny: un copil deștept și rece și un tânăr care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
52. Din păcate, nu am avut acces la studiul lui S.N. Kramer „Gilgamesh and the Huluppu-Tree”, în Assyriological Studies, nr. 10, Oriental Institute of Chicago, 1938. Huluppu este o salcie, cf. 121, pp. 68 și 284. 53. Sim. Fl. Marian, înmormântarea la români. Studiu etnografic, Editura Grai și suflet - Cultura Națională, București, 1892. 54. Chinezii foloseau, de asemenea, în scopuri magice, astfel de plăci de lemn sau de metal, care erau lovite cu un ciocănel de lemn. Vechii greci foloseau și
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
în toată lumea, nici va mai fi păn în svârșit»” (dintr-un Cronograf românesc datat 1679-1684 ; apud 81, p. 343). 88. Aurel Berinde, Simion Lugojan, Contribuții la cunoașterea limbii dacilor, prefață de Ariton Vraciu, Editura Facla, Timișoara, 1984. 89. Aurel Iana, „înmormântarea la români. Credințe și datini din părțile Oraviței”, în Familia, an XXV, 1889, pp. 434-436 ; vezi și Horea Anca, „Texte folclorice din Greoni (Banat)”, în Studii de limbă, literatură și folclor, vol. IV, Reșița, 1978, pp. 305-308. 90. J.G. Frazer
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
întregul ritual este „regizat” până în cele mai mici detalii de un Dumnezeu cu aparență creștină și îndeplinit întocmai de sfinți, ritul este departe de a fi de factură creștină. Dimpotrivă, colinda pare că descrie (destul de amănunțit) etapele unui ritual de înmormântare sui-generis : „înfășarea” trupului, stropirea cu „har”, expunerea „mai sus de pământ”, într-un „leagăn” în paltin (probabil pe o platformă de scânduri fixată sau atârnată în crengile copacului) (116). O imagine sumbră se regăsește într-o baladă populară (Constantin Brâncoveanul
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
93, p. 219). S-ar putea crede că, anume în acest caz, este vorba de o imagine strict poetică, dar e posibil ca episodul respectiv să aibă alte explicații. Fie că turcii îi aplică domnitorului creștin o ultimă pedeapsă (o înmormântare „păgână”, în răspăr cu „legea crești- nească” de care Brâncoveanu a refuzat să se dezică), fie că avem aici de-a face cu încă o supraviețuire a ritualului de omorâre 167Dendromitologie românească. Paltinul (jupuire) a domnitorului „la paltin”, așa cum am
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]