7,345 matches
-
ORBITOR Locotenentul știu că avea-n mâini un document de importanță istorică. Literele nu figurau altceva decât traseele caravalelor ambulante, care tăiau prin păduri, treceau cursuri de apă, o luau pieptiș peste munți și se-afundau în mlaștini sulfuroase ca să deseneze (pentru care ochi?) cu invizibile urme un cuvânt pe curbura planetei. El singur, securistul Stănilă Ion, prin excepționalele lui calități, demascase o conspirație (fascistă? americană? a extraterestrilor despre care citea în revista "Știință și tehnică"?) împotriva puterii de stat din
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ușii de la dormitor, necuviințe pătimașe la adresa călăuzitorilor omenirii... Ajuns în acest punct dezolant al rememorării, locotenentul-major, așezat la biroul său din anonima clădire bucureșteană, își propti capu-n palme, presîndu-și globii ochilor cu vârful degetelor înghețate. Apăsă până ce fosfenele verzi-albăstrii desenară în câmpul lui vizual un covor echivoc, care-i amintea petele de cerneală din planșele Rorschach în care, atunci, văzuse numai și numai... dar ofițerul refuză să-și aducă aminte ceea ce urmase, și alungă, cu gesturi disperate, imaginile fulgurante, încărcate
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
izvorau din locul unde țevile subțiri ale mitrei îi spărgeau țeasta în spatele urechilor, ca să-i pătrundă cu o precizie stereotactică în creier. Sîngele-i năclăise deja gulerul odăjdiilor și, ca un fir de broderie, se-mpletea acolo cu firele de aur, desenând îngeri și crizanteme. Drumul cobora, și nu ar fi putut fi altfel, pentru că înseși fibrele spațiului fugeau în jos, ca deformate de o hâdă, grea suferință. Insectele transparente, cu mii de detalii anatomice sticlind sub coaja tegumentului lor, deveneau tot
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
în ovarele florilor e vid și e bucurie. Toți creatorii sânt creaturile creaturilor lor și se nasc ca să le creeze, formând o dualitate nefisurabilă. Noi sîntem creație. Într-o lume superioară cineva ne va scrie, literă cu literă, sau va desena, trăsătură cu trăsătură, sublimul și grotescul siluetelor noastre. Și orice gest putem face, îl putem face. pentru că va fi descris cândva într-o operă, și nimic din ce nu va fi scris nu putem gândi sau trăi. Și vorbim ce
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
alături de care lipsa oricărui zgomot ar fi fost o monstruoasă cacofonie. Era liniștea din afara auzului, din afara urechii, din afara conștiinței, din Afară. Monsieur Monsu își îndreptă, cu un gest reflex, uniforma colonială și se-ntoarse către curgerea sidefie. Cu coada biciului desenă în aer o împletitură complicată, indescifrabilă, care persistă o secundă, ca un macrame iluzoriu, în văzduh. Curgerea coloanei vâscoase se opri dintr-o dată, și tăcerea, de data aceasta una terestră și unsuroasă, ne năclăi ca o sudoare. Marginile coloanei se
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
lumii adâncind perspectivele unui fir de sprinceană, și puteai explora ceruri cu alte stele, alte raiuri și alți zei explorând un pixel din imensitatea obrazului. Era Totul, și totul curgea în inima totului, și mâna reală și cea virtuală se desenau una pe alta, schimbîndu-și densitatea și destinul de un miliard de ori pe secundă. Era Mandylionul, era Vera Icon, era imaginea feței umane, achiro-poete, pe care-o căutăm întotdeauna, pe care-o vedem în toate alcătuirile lumii, pentru că lumea însăși
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Îi organiză viitorul-trecut, îi ascultă cuvintele-lucruri. Din vânturile karmei, din înspăimîn-tătorul bardo al tărâmului de amurg avea să se-nfiripe un copilaș. Avea să fie pentru că deja era, deja-și vedea părinții copulând ca niște lăcuste, deja vârtejul de spațiu-timp-creier-sex desena cu degetul muiat în sânge o poartă caudină, un arc de triumf. Două seturi cromozomiale aveau să fuzioneze, da și nu aveau să se cunune în poate, și apoi oul, deja trecut de bariera ființei, avea să-și înceapă giganticul
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
analizator, o singură celulă senzuală, lucidă, primind mereu vântul solar al vieții mele, cu franjele ei capricioase de auroră polară, cu amurgurile ei întortocheate și zorii ei orbitori, ce pătrund printre pielițe străvezii, îmi iluminează rinichii și glandele salivare, îmi desenează cu fluor și arsen scheletul și-mi vopsesc în mercur intestinele. Mă modifică, produc devieri chimice, amintiri și reflexe, imagini și sunete, eliberează hormoni și vise și lifturi și nopți și fețe monstruoase, nemaivăzute vreodată, și tot fluxul ăsta organic
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
putuse fi transportată, îmi priveam fața în pictura decolorată dm adânc, în care mă vedeam sculptat într-un singur bloc de purpură, având în spate camera uriașă, neagră ca zmoala. Mă priveam în ochi în azotatul de argint care-mi desena fața cu dexteritatea celui mai enigmatic pictor din lume. Fața subțire, ca de sidef, cu trăsături ușor asimetrice, cu ochiul stâng întunecat de o veche pareză, dar cu dreptul sticlind ca o boabă de rouă, afît de omenesc și de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cuprinzând Bucureștiul în ochiul de pește al sticlei reci. De fapt, așteptam norn, oncît de adâncă ar fi fost ataraxia punctului de lumină. Acolo, între lada de la studio și caloriferul de sub fereastră, vedeam atunci cum orașul se adună-n len-tua, desenat cu un vârf de peniță infinit de subțire și colorat delicat, dar scânteietor, cu creioane Hardmuth, cu propriile mele creioane colorate din cutia de tablă unde stăteau în degrade-uri, mai consumate sau mai întregi, douăzeci și patru de creioane mirosind a
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
un fum albastru prin care abia dacă ne mai zăream. Mama era marea mea poartă de trecere. Realitatea mi-era pe atunci impenetrabilă ca un perete multicolor: obiectele, oamenii, casele, curțile, salcâmii, străzile cunoscute, văzute aievea sau în vis erau desenate, în două dimensiuni, pe zidul care mă-ncon-jura, sferic, de peste tot. Singură mama, încastrată și ea-n zid, în altorelief, cu zâmbetul ei chinuit și ochii căprui de țărancă, era moale, era penetrabilă, de parcă zidul ar fi avut acolo o decalcifiere
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
nu pentru că mama ar fi invocat stafii de mult dispărute, chiar dacă unele mai trăiau și le puteai întîlni pe ulițe, ci fiindcă el trăia numai în vocea ei, construcție arbitrară și încîlcită ca și vorbirea ei de femeie simplă ce desena, povestind, icoane naive și copilăroase, tot mai sclipitoare pe măsură ce se-apropiau de realitatea ei tare, pentru ca ultima zonă, marginea satului ei temporal, să fie altceva și decât amintirile mele, și decât amintirile ei, și decât timpul, și decât spațiul, și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
molii, bolți neomenesc de înalte din apexul cărora coboară păianjeni grei, cu labele rășchirate, pe fire scânteietoare - tramvaiele cu care ai mers, orașele prin care-ai trecut, decât stele grupate de mintea ta în constelații iluzorii, așa cum adevăratele stele, ce desenează! în noapte Ursele, Săgetătorul sau Leul se află în planuri străine, unul de altul în grosimea bolții cerești și doar ochii noștri de pământeni, din punctul nostru unic, privilegiat între toate, e-n stare să vadă, să construiască, să scrie
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
în flăcări, fluturii zvâcnesc înainte. Lopătează prin cangrenă și agonie. Se agață unii de alții, se cațără unii peste alții pentru încă o gură de dragoste. Sfera crește în țața lor, lumina ei depășește miliarde de son. Lava din foto-sieră desenează pe pielea ei tatuaje mirifice, încheagă și deschea-gă universuri. O duzină de fluturi o vânează ca niște avioane vechi de război, se-apropie așa de mult că deodată orizontul e doar lumină groasă ca mierea. Unul din ei, nu cel
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
furca-n brâu, își tot muta de colo-colo coșul cu lână de tors. Urma Comerțul, ce închipuise o corabie de scânduri mergând pe valuri de satin albastru, după care venea carul Belelor Arte, pe care un pictor de șevalet își desena modelul, o muză în rochie cu mii de încrețituri ce întindea o cunună de lauri către un bărbat ilustru. Lângă ei, Faima suna dintr-o trompetă de mucava poleită, sprijinindu-și o mână pe umărul unui sculptor care cioplea la
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
a lui Nenea Cățelu, chioșcul de pâine, pe Paul și Vova furând corcodele dintr-o curte de vizavi, un tramvai huruind din toate tablele și ridicând rotocoale de praf - această realitate atât de fermă, de rece și dură, de limpede desenată în văz și auz, se dezlânează cu vremea până ajunge aproape de nerecuperat și, încetul cu încetul, visele, amintirile nefotografice, neeidetice și infidele, în care culoarea se postenzează în urma atacului dulce-al emoțiilor, și mai cu seamă restaurările și reconstrucțiile, clădindu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
le dezlipește sfâșiat, fragmentar, de pe pereții ei interiori, unde stau ca afișele lipite, cu zecile, unele peste altele, așa încît din chitara unui rocker se ițește sânul unei diseuze, iar spre gura unei clarvoyante indiene se-ndreaptă un sex ihtiform desenat cu marker negru, și litere se suprapun, și texte se-ntrețes, și cleiul putred umflă și scorojește panoul? Cu neputință să mai știu, pentru că, pe de-o parte, ce-au văzut cu adevărat ochii mei când ei înșiși au plăsmuit
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
scoase, s-a condensat și el într-un singur braț multiramificat, asemănător plantelor din aerul verde al camerei mele. Cât de ușor clasificam amintirile altădată, ce sistem taxinomic fără greș inventasem! Le deosebeam după genuri și specii, încrengături și rudenii, desenam trunchiuri comune ce porneau din vreo himeră ancestrală și se desfăceau în ramuri flexibile, încărcate de lenotipuri ciudate, de halucinații și vedenii, iluzii și viziuni, amintiri ale mușchilor mei și ale limbii mele, glasuri ale nervilor mei auditivi și flăcări
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
doamnei Soare. Când ieșeam, coboram scări largi ca de catedrală. Spațiul își schimba brusc proprietățile când eram fără mama, devenea vast și huitor, iar frica-l umplea cu vibrația ei leșinătoare. Prin geamurile casei scării lumina cobora în coloane oblice, desenând pătrate de aur topit pe mozaicul rece al palierelor. Iar holul de la intrare avea austeritatea albă a mausoleelor. Ieșeam în fața blocului, peste care-și aruncau umbra câțiva copăcei subțiri ca ațele, dar cu muguri neobișnuit de umflați pe crengi. Ne
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
la dește, dar copiii erau, căci la orele de lucru manual tot cu foarfecă aveau de-a face. Trebuiau să cumpere hârtie lucioasă, care se vindea în seturi de cinci culori: roșie, albastră, verde, galbenă și neagră. Pe spatele colilor desenau în clasă legume: castraveți, roșii, vinete, dar și fructe ca struguri, mere și pere, și apoi decupau pe contur. Legumele și fructele le lipeau cu pelicanol pe o planșă de desen. Ce ciudat arătau! Castravetele era complet verde, fără zgrunțuri
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
nu știa să le facă - și nici linie dreaptă, ci înclinată în diverse unghiuri, cum se-ntîmpla să pună rigla de lemn, impregnată de desene și pete de cerneală. La desen aveau niște blocuri mici, în care-i plăcea mult să deseneze peisaje de iarnă, bradul de Anul Nou împodobit cu beteală, copiii mergând cu Plugușorul. Dar nu se pricepea. Casele le făcea cu rigla, lucru, de fapt, nu se știe de ce, interzis. Copacii erau niște dreptunghiuri din care ieșeau crengi cu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cu zvastică și soldați cu căști așa cum aveau nemții în filme. Câștigau sovieticii cu ușurință, din țevile lor ieșeau jeturi portocalii, vesele, pe când tancurile germane explodau și din ele ieșeau nori de fum. Mircea se mândrea cu felul în care desena tancurile, arătîndu-le în același timp din față și din profil, cu șenilele lor pline de roți metalice. Mai știa să deseneze și pistoale, și caietele lui, la sfârșit, erau pline de pistoale de cow-boy, cu butoiaș și cu cătare pe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
vesele, pe când tancurile germane explodau și din ele ieșeau nori de fum. Mircea se mândrea cu felul în care desena tancurile, arătîndu-le în același timp din față și din profil, cu șenilele lor pline de roți metalice. Mai știa să deseneze și pistoale, și caietele lui, la sfârșit, erau pline de pistoale de cow-boy, cu butoiaș și cu cătare pe țeava lungă. Dacă nu amintim și portretele din cartea de citire, conștiincios ornate cu bărbi, mustăți, ochelari și țigări în colțul
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
într-un bold și crezând că avea să-și facă, astfel, o colecție ca la muzeul Antipa. Dar nu stătuse niciodată să se uite atent la cum erau, de fapt, alcătuite ființele astea zburătoare. Trebui să-i arate mama, care desenă un cap rotund cu doi ochi și două antenuțe răsucite, un corp ca un vierme inelat și apoi, lucrul cel mai important, două aripi mari și frumoase, colorate în cele mai sclipitoare culori. Nici un fluture din friză nu trebuia să
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
un corp ca un vierme inelat și apoi, lucrul cel mai important, două aripi mari și frumoase, colorate în cele mai sclipitoare culori. Nici un fluture din friză nu trebuia să fie la fel cu ceilalți. Până la urmă, după ore de desenat fluturi și alte ore de colorat cu creioanele colorate, ieșise ceva exaltant, aproape miraculos pentru băiețel: în căsuțele lor, fluturii păreau vii. Fericit, se dusese la catedră cu ei, a doua zi, dar învățătoarea strâmbase din nas și dăduse apoi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]