6,066 matches
-
îi servește prea bine interesele! La urma urmei, dintre toți subalternii, Diavolul își face cel mai bine treaba! Desigur, cu tot riscul pe care-l presupune job-ul lui! La vremea aceea, însè, în rai, atunci când Adam și Eva au gustat din pomul oprit, Tatèl Ceresc a fost obligat sè ia o decizie cumplitè! Nu i-a fost ușor! Descoperind binele și rèul, Adam și Eva ar fi devenit asemeni lui Dumnezeu, egalul lui, în plus, sexul i-ar fi atras
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
de dragoste, formè de gheațè care se alungește senzual pe țeavă ce se înalțè din podea pe lângè perete, despre aceastè stalactitè în formè de femeie n-am sè-i spun nimic lui Virgil, el e prea indispus acum că sè guste rafinamentul artistic al naturii, De jos, de la fete, se aude sporovèialè veselè și muzicè, Oricâtè bunèvoințè aș avea, îmi dau seama cè nu-i sunt aici de prea de mare folos lui Virgil, de aceea îi propun sè cobor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
-i vâlvoare, Dulce Românie, asta ți-o doresc. Îngerul iubirii, îngerul de pace, Pe altarul Vestei tainic surâzând, Ce pe Marte-n glorii să orbească-l face, Când cu lampa-i sboară lumea luminând, El pe sînu-ți vergin încă să coboare, Guste fericirea raiului ceresc, Tu îl strînge-n brațe, tu îl fă altare, Dulce Românie, asta ți-o doresc. {EminescuOpI 16} Ce-ți doresc eu ție, dulce Românie, Tânără mireasă, mamă cu amor! Fiii tăi trăiască numai în frăție Ca a nopții
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
un aspect dezgustător, de felul acelora cu frișcă pe deasupra, pentru cei care vor să înlocuiască dependența de alcool cu o problemă de nutriție. Două tipe triste, cărora li se văd straturile de grăsime sub rochii, se duc acum să le guste. Foarte mulți fumează, în ciuda semnelor de interdicție care se află pretutindeni, printre afișele evanghelice. Bănuiesc că membrii AA au primit o dispensă de la vicar. Fumatul dăunează la fel de mult ca și alcoolul, dar măcar nu duce la comportamentul antisocial menționat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
am început să frecventez AA. Reușisem să nu mai beau de vreo șase ani și aveam nevoie de ceva care să mă ajute să n-o iau de la capăt. Începusem o viață nouă, aveam o altă viziune asupra ei. Mai gustă niște somon. —Mm, foarte bun, continuă el, ca și cum ar fi simțit nevoia unei pauze. Apoi m-am îndrăgostit de o tipă pe care am întâlnit-o la AA. Louise. Pentru ceva timp, relația a fost foarte serioasă, însă am avut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
Am vrut tare mult să încerci înghețata asta, pentru că e cea mai bună pe care am mâncat-o vreodată. Mereu veneam aici când eram copil“. Apoi mă îndeamnă: „Încearcă și de la mine!“. Fără să aștepte un răspuns, îmi dă să gust din lingurița lui. Nu, exclamă Daisy întorcându-se în sufragerie cu două pahare pline ochi. Nu se poate să fi făcut asta! Confirm cu o mișcare a capului și întind mâna după margarita. Ți-a dat să mănânci din înghețata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
Mioara Alimentară aplica pe dos scriptura familiei. Un șuvoi subțire de timp se strecura pe sub ușă, atât cât Mama să nu simtă trecerea. Un fals sentiment de veșnicie înnobilat de universul cărților și al muzicii. Cu Mama bine ferecată, Mioara gusta din plin libertatea. Primul vizitator care a stârnit râsul materiei a fost o fetiță de 14 ani. Copila râdea calin, pe când în Universul paralel țâșnea în andante maestuoso marșul victoriei din sufletul ființei gemene sechestrată într-o cameră geamănă, dublura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
abis, care duce la inevitabilul de ce?, la obsedantul cum?, la tulburătorul unde? Și toată străduința lor de zei se năruiește ca un castel spălat de apele abisale, dar infinitezimalul din ea o făcea puternică, îi oferea căldură, hrană spirituală; chiar dacă gusta o felie, era fericită. Chiar dacă era udată cu lacrimi, era fericită. Satisfăcea răspunsurile colosului-zeu, care era Ea. Mama o simțise și de aceea o ferea de lume? Mama îi cunoștea nebuloasa în care era o supernovă și de aceea o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
cunoașterii, timpii din solzii timpurilor golite de refulări, pline de dezamăgiri, de... poate mâine, această flamură a speranței care, după cum se știe, nu va fi înfiptă pe crenelurile cetății cucerite, pentru că orice cucerire înseamnă o dezamăgire la pătrat, vrei să guști din licoarea absolutului, deși el e atât de aproape, dar suntem orbi, el cântă, dar suntem surzi, el se retrage hotărât, dar se ascunde, așa cum te ascunzi Tu, Cel părăsit, Doamne, cât Ești de singur! Nu sunt singur, Mioara, sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
cu ideea izvorului folcloric, cristalizat în Sonata pentru pian în Fa diez Major, Opus 24, nr 1 de peste 13.500 de ani, când avu un simțământ ciudat: îl durea tăcerea. Scrise încet, infinit de încet, de parcă ar fi vrut să guste acea clipă, electrocutat de extaz, ritmul primei fraze. Allegro molto moderato e Grave. Revigoră exclamația de durere și nuanța de bocet, adăugând în partea a III-a hexacordul ascendent fa diez re și învolbură Rondo-ul cu forme cromatizate în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
cu femei îmbrăcate în valută. La patru stații de autobuz în afara cartierului, urlă sfinx-ul brăilean, așteptându-și veșnicia pe care orășenii o clădesc de pe acum cu fervoare. Mă simt goală, privită insistent și vreau să plec. Până nu le guști mâncarea, până nu le lauzi gospodăria, pe cele două fete, eleve la gimnaziu, nu te lasă să pleci. Copacii, tot de pe vremea străbunicilor, influențați de gândirea împietrită în trecut a stăpânilor, au rămas pitici cu rădăcinile în 1848, deși la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
simplă de la țară? Nu, vrem să fim fete de oraș, damele tale de companie, ne cosmetizăm cu alifii care ne mătăsează pielea, încât atunci când suntem citite, emanăm amintiri îmbătătoare care îl tulbură pe cititor și din clipa în care ne gustă, ne dorește și a doua zi, ca pe un drog și nu poate trăi fără noi, viața noastră să fie a lui și el, robul nostru! Vă vreau, perfidelor! Suntem toate ale tale, fă ce vrei cu noi! Dar voi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
germenii de nemurire, ca să văd ce poate ieși din strădania mea. Rezultatul era ca ozonul de munte. Simțeam în nări libertatea. Nu știu care, de a fi om închis, de a fi liber închis, de a fi viu liber sau mort liber. Gustam propria-mi creație a mini-infinitului. Am compus chiar libretul unor fapte înduioșătoare din copilăria mea, care aveau dorința de a fi partitură. De a-mi oferi plăcerea intuind procesul presărării condimentelor în fluidul existenței. Ajunsesem până acolo încât să fac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
nu fie nespus de fericiți GUNOIERII dacă se știau patronii deziluziilor aruncate la container, scuipate pe caldarâm, ai senzațiilor acute, rapid pieritoare ca și cum n-ar fi fost! Ai stăpânirii unei situații de bine, încât nici n-ai timp s-o guști. Simți că ți-a trecut vremea pentru așa ceva și o cedezi, înciudat că viața e atât de scurtă și moartea atât de lungă. Cum să nu fie nebuni de fericire gunoierii? Notele proaste din carnetele școlare sau transmise prin e-mail-uri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
să-l știi pe Sergiu mort la câteva zeci de metri de ochii tăi? Poți salva ce-ți e în puteri și e lucru mare! E deja ceva ce depășește puterea oamenilor. Mi-am luat inima în dinți și am gustat din acel piure maro. Oh! Ce dezgustător! Văzuse scârba de pe fața mea și zâmbi înțelegător. Te obișnuiești cu vremea... mie, zise arătând un piure alb, îmi plăcea acela. E mai dulce. Văd că nu mănânci. Tot postești de ceva vreme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
întoarse spre stânga, roti sabia, îi trase cu mânerul una în gură, dezorientându-l, apoi o ridică pe Eterna deasupra capului său și se lăsă cu toată greutatea în clavicula osânditului, spintecând-o și lăsând-o pe jumătatea sa să guste până în inima inamicului, omorându-l. Țînând sabia cu stânga, ca să nu se prăbușească cadavrul, cu dreapta prinse pistolul de la șoldul acestuia, îl smulse și privi spre cel pe care îl lovise cu piciorul și care acum se culegea de pe jos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
gătit grăsimea și a mâncat-o. A spus că scopul lui a fost să atragă atenția asupra risipei din societatea occidentală. De asemenea, a pus deoparte alte părți ale grăsimii sale pentru vânzare, declarând că asta va permite oamenilor să guste carne umană și să experimenteze canibalismul. Vega nu a stabilit un preț pentru grăsimea lui, dar un comerciant de artă a estimat că valorează mult mai puțin decât a lui Berlusconi. „Berlusconi este prim ministru“, a subliniat el. „Vega este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
de porumb și de alte cereale. Mai simțea și un miros urât. Dar foamea era copleșitoare. — Vreau de mâncare. Ce mâncare vrei? întrebă copilul. Băgă mâna în găleată și scoase o mână de mâncare. Vrei asta? Gerard se aplecă și gustă. O scuipă imediat. — Ihhh! — E mâncare pentru pui. Nu e nimic rău. Ei o mănâncă. — Ai legume proaspete? Puștiul râse. — Ești amuzant. Parcă ai fi englez. Cum te cheamă? — Gerard. O portocală? Ai o portocală? Țopăia într-o parte și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
încăpeau cîte două sau trei vedre. 7. Isus le-a zis: "Umpleți vasele acestea cu apă." Și le-au umplut pînă sus. 8. "Scoateți acum", le-a zis El, și "aduceți nunului." Și i-au adus. 9. Nunul, după ce a gustat apa făcută vin, el nu știa de unde vine vinul acesta (slugile însă, care scoseseră apa, știau), a chemat pe mire, 10. și i-a zis: "Orice om pune la masă întîi vinul cel bun; și, după ce oamenii au băut bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]
-
cineva cuvîntul Meu, în veac nu va vedea moartea." 52. "Acum", I-au zis Iudeii, "vedem bine că ai drac; Avraam a murit, proorocii de asemenea au murit, și Tu zici: Dacă păzește cineva cuvîntul Meu, în veac nu va gusta moartea." 53. Doar n-ai fi Tu mai mare decît părintele nostru Avraam, care a murit? Și decît proorocii, care de asemenea au murit? Cine te crezi Tu că ești?" 54. Isus a răspuns: Dacă Mă slăvesc Eu însumi, slava
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]
-
teatrul tău din margine de București, în cabină, la o bârfă, băga-mi-aș picioarele, că nu pot să vă împac pe toți. Neli surâde la suprafață, face frumos, dar iese ca opărită, nimeni nu râde în urmă. Toți patru gustă ciorba și ardeiul iute. Vorbește tot Căpșuna. — Ce face maică-ta?, îl întreabă ea pe Maestru, schimbă discuția, Loredana îi e recunoscătoare, o dăduse în bară cu Neli și ea avea nevoie de femeia aia, nu se descurca altfel. Parcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
celui care povestește, ca să îi înțelegi vorbele. Loredana face o pauză, se uită lung la Frumoasa Neli, parcă s-ar întreba ceva, parcă ar cântări din ochi - ochii ei de aur - legumele și verdeața pentru o ciorbă, parcă ar fi gustat ea din mâncarea asta și i-ar fi plăcut: da, e bună! Mulțumită, continuă să vorbească, să ofteze din când în când, privind mereu spre drumul pe care nu venea nimeni. Mâine era deja azi. La masă, doar căldura și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
că era bronzată, fusese la mare, în vară, probabil, și se duce pe hol, ia o cană cu apă, vine înapoi, se bagă în pat, așa, de formă, că o țâțișoară îi rămâne afară, ea n-o vede, e degajată, gustă din când în când din apă, a băut multă apă în ziua aia, eu recit mai departe, automat. Mă uitam ca boul, ia să-i fi băgat eu pula în gură atunci, să vezi cum se liniștea și nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
salivă care nu mai e, i s-a uscat gâtul. El aude iarăși strigoiul. Ar putea să-ți spună că înțelege situația, că te acceptă așa cum ești, bătrân și bețiv, gândindu-te numai la barul din living, ce băutură ai gusta tu acuma? N-aș bea deloc. — N-ai bea pe dracu’, n-ai curaj să-i spui! — Nici n-aș putea intra acuma în casă, că aș strânge-o de gât pe Cruella, e nebună femeia asta, atâta zice că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
presară leuștean și așază alături un ardei iute, terminași spălatul?, tot ce-i prea mult strică!, glumește el cu ton adânc-hâtru, ai ciușcă, știu că-ți place!, el nu îndrăznește să-i zică femeii că nu-i e foame, tot gustă din fiertura acră, e așa de buuun!, e bun, așa-i?, e grozav de bun... — Băgai la cuptor pieptul și copanele. Octavăăă!, uitai în cuptor copanele!, vai de mine și de mine, ce făcui??? Femeia deschide cuptorul și mirosurile se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]