5,330 matches
-
aranjamente?! Gh. P. doi: Alea pe care le facem toți cînd nu ne convine să trăim cu jegu pe suflet...,. și-atunci facem șmecherii, giumbușlucuri, tumbe..., din care să cădem în picioare..., curați și cu somnul liniștit...! Gh. P. unu: Habar n-am ce vrei să spui... Gh. P. doi: Ei, uite că am să-ți stric puțin somnul! Fii atent; ții minte că într-o vreme se vorbea destul de mult despre o eventuală numire a ta ca director al teatrului
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
Păi dacă tot te plictisești de albume... În reviste porno nu-ți place să te uiți... pentru că ești pudic... Gh. P. unu: Și-atunci ai venit să-mi faci mie show-ul ăsta cu dosarele... Că tot e la modă... Habar n-avem ce e cu prezentul, și noi ne ocupăm de trecut... Istericale, zgomote, poftă de pumnale înfipte..., sînge, sînge, asta vrem... Gh. P. doi: Adică tu chiar crezi că putem înțelege ce e cu noi azi, fără să înțelegem
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
și Gică... (din cort iese Octav; cu o ținută vestimentară ca a unuia care doarme în cort... se acomodează cu lumina... ) Pot să-ți spun atît; e cam pe la sfîrșitul lunii mai... orele... între dimineață și prînz... Octav: Ziua? Groparul: Habar n-am... Eu nu înțeleg de ce trebuie să știi ziua! Trei... cincisprezece... douăzeci și șapte... marți... vineri... Cu ce-ajută numărătoarea asta! Ia de-aici... un picior de găină... ți l-am păstrat... Hai ia-l și zi bogdaproste... Auzi
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
ar putea fi luni... Punem pariu? Octav: (după o clipă de concentrare) Nu mai pune, că-i marți... Groparul: De unde știi?! Octav: Nu pot să-ți spun... Groparul: Ei, fie și marți... Păi nu-s mai deștepte animalele ca noi! Habar n-au de marți..., de ce-i aia o săptămînă... o lună, un an... Trăiesc și atît. Fără să știe că-i tînără... că-i bătrînă... că o să moară... Bravo lor! Îți dai seama ce-ar însemna să țină minte zilele
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
fabricat în Turcia, livrat de o firmă olandeză și falsificat în România. Groparul: Să mă treci în cont. Octav: Lasă că pe asta o dau de sufletul lui... (groparul înțelege) Groparul: (după o pauză) Ce mai spune Ovidiu...? Octav: (paradă) Habar n-am...! Nu știu! Tace! E plecat... umblă prin rai, sau prin iad cu jumătatea mea după el... I-o fi greu, săracu'! Groparul: Și tu, al naibii, zburzi pe-aicea cu ce ți-a mai rămas... Octav: Și ce
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
a trăi"; (33) În acele vremi a avut loc întâmplarea (Reteganul) - a avea loc "a se întâmpla, a se petrece". a. (Figurat) Complementul e un abstract (a avea gând să, a avea grijă, a (nu) avea greșeală, a (nu) avea habar): (34) Voiu lăsa fericirea aceluia ce o are (Alexandrescu). b. A avea împreună cu complementul său abstract corespunde unui verb - a avea asemănare/deosebire "a se asemăna/a se deosebi"; a avea ființă "a fi, a exista": (35) Atunci lumea cea
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
tind să fie la fel de bune, și nu superioare alegerii întâmplătoare. Alegerea întâmplătoare acordă fiecărei alternative o șansă egală de a fi aleasă, fapt care corespunde situației reale: ele sunt egale pentru decident. Dacă sunt la o răscruce de drumuri și habar nu am care dintre drumuri este cel mai bun, e absolut indiferent (și la fel de justificat) ce criteriu de alegere va fi folosit: „datul cu banul”, „elaborarea unei teorii foarte complicate, ridicată pe baza unor argumente foarte incerte”, sau să-l
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
este. Vine Iancu de la munte Cu trei sute de răgute; Iancu merge fluierând Iar feciorii toți cântând. Merge Iancu la bătaie Cu răgutele pe vale; Iancule mpăratule, Iancule viteazule, Lasă-ți feciorii Încet Că le sar bumbii din piept. Iancu nici habar n-avea, Mâna lupta cum știa. Cântec popular din Transilvania Cuvinte: moț = denumire dată locuitorilor din Munții Apuseni; năzuință = dorință, țintă, țel; Feleac = deal din apropierea orașului Cluj-Napoca; crăiește = de la crai, Împărat, domnitor, care crăiește, domnește, conduce; răgute = soldați tineri, recruți
Istoria românilor prin legende şi povestiri istorice by Maria Buciumaş, Neculai Buciumaş () [Corola-publishinghouse/Science/1126_a_1952]
-
de plăcut pe trupurile tinere? Să fie așa de frumoase și să stea îngropate într-un cufăr vechi, într-un oraș somnoros și prăfuit, pierdut în inima unei câmpii nesfârșite! În Saranza asta de care, pe când trăiau, nici nu aveau habar... Tot ce rămâne din ele este așadar poza aceasta, scăpată dintr-un șir inimaginabil de întâmplări însemnate și neînsemnate, rămasă doar ca revers al paginii evocând raliul automobilistic Pekin-Paris. Nici măcar Charlotte nu-și mai amintește deloc de cele trei siluete
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
otrăvește tinerețea! În gara din Saranza am rămas un moment pe peron. Din obișnuință, căutam silueta Charlottei. Apoi, cu o mânie zeflemitoare, mi-am spus că sunt un prost. De data aceasta nu mă aștepta nimeni. Bunica nici nu avea habar de vizita mea! De altfel, trenul care mă aducea nu avea nimic de-a face cu cel pe care îl luam în fiecare vară ca să vin în orașul acela. Am ajuns la Saranza nu dimineața, ci seara. Iar convoiul, incredibil
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
greutate în ambele regimuri, anteși post-decembrist. Tactica defensivă aplicată consecvent presupune substituirea firescului sentiment de jenă printr-o agorafilie dezarmantă: Întrebat cum se împacă activitatea lui de acum cu ce făcea și spunea înainte, răspunde invariabil: "Vai de capul meu! Habar n-ai ce lupte a trebuit să duc. Stăteai la căldurică, în timp ce eu ...". Iar dacă vorbește în Parlament, pe lângă mișcările de fund, atât de caracteristice foștilor activiști, se remarcă totdeauna prin aerul hâtru, ușor dansant al spuselor sale. Socotește că
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
vremuri cu respect și generozitate, în Viața românească. Aici, poetul publică trei poezii: Secera, La cosit și Giuvaere, punând pecetea-i caracteristică pe „mărunțișurile vieții”: Zi de zi îmi faci cadou, Puică galbenă, un ou, Și nici n-ai avut habar Că-mi lași zilnic în cuibar Parcă lunecat din cer, Dintr-o stea, un giuvaer. În uimirea mea adâncă, Uit că oul se mănâncă Și mă uit, mărire ție! Ca la o minunăție. Ăsta-i oul de găină? Ăsta-i
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
Luke că e băiat și În felul ăsta se duce naibii toată surpriza. Trebuie neapărat să Împărtășesc această clipă prețioasă cu el. — Uite, ăsta e capul! Îi arăt. Bună, scumpetea lu’ mama! — Unde-i e fața? Luke pare ușor tulburat. — Habar n-am. Pe partea cealaltă, probabil. Îmi flutur mîna spre el. Uite-i pe mami și pe tati! Și te iubim foarte, foarte... — Doamnă Brandon, mi-o taie scurt ecografa. Vorbiți cu vezica dumneavoastră. Mă rog, de unde era să știu
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
-mi-o să vorbesc cu ea! Jess e sora mea. Sora mea. Încă Îmi mai place la nebunie s-o zic. Toată viața mea, am crezut că sînt copil unic - după care am descoperit că am o soră de care habar n-aveam! La Început, nu ne-am prea Înțeles, Însă, de cînd ne-a prins pe amîndouă furtuna și ne-am deschis sufletul cu adevărat una alteia, sîntem prietene la cataramă. N-am mai văzut-o de cîteva luni, fiindcă
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
face griji, Bex! sare imediat Suze, văzîndu-mi expresia. Nimic din toate astea nu contează. Atîta vreme cît ești În stare să schimbi un scutec și să-i cînți un cîntecel, o să te descurci! Dar nu știu să schimb scutece. Și habar n-am nici un cîntecel. Dumnezeule mare, am feștelit-o rău de tot. Douăzeci de minute mai tîrziu, Suze a terminat cu alăptarea lui Clementine și i-o Întinde lui Tarquin. — Așa! Închide ușa În urma lui și se Întoarce la mine
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
Înainte și Înapoi. O clipă, nici una dintre noi nu spune nimic. — Parc-ai zis că se mișcă În cerc, spune mama În cele din urmă, nedumerită. — Da, așa am zis! Suze, ce se Întîmplă? De ce se mișcă Înainte și Înapoi? Habar n-am! Se uită la verighetă, și pe frunte Îi apar cute de Îngrijorare. — Poate că, la urma urmei, e un băiat. Ne uităm cu toatele la burta mea, de parcă ne-am aștepta să Înceapă să vorbească. Ai burta țuguiată, zice
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
și tata dansează În apropierea noastră și ne fac semn cu mîna, iar eu le Întorc zîmbetul, Încercînd să nu las să mi se citească pe față jena. Știu că e petrecerea lor și toate astea, dar părinții mei realmente habar n-au să danseze. Mama Își unduiește șoldurile, cum era pe vremea ei, iar tata lovește ritmic aerul, părînd că se luptă cu trei dușmani invizibili simultan. Oare de ce nu știu părinții să danseze? E nu știu ce lege universală a fizicii
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
zic. Ăsta-i ritmul străzii! — Becky! Iubita mea! Mama și-a croit drum printre invitații ei care dansează, spre mine. — Ce-ai pățit? Ți s-a declanșat nașterea prematur? Pe bune acum. Familia mea n-are nici cel mai mic habar despre trendurile urbane contemporane din dansul stradal. — SÎnt bine! zic. Dansam și eu. Au. Adevărul e că e posibil să-mi fi sucit un mușchi sau vreo trei. Ia vino-ncoa’, J-Lo. Luke Își pune brațul În jurul meu. Mama se
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
M-am mai băgat eu o dată, fără să vreau, Între el și Arcodas. Ceea ce n-a fost vina mea. Ci a lui Jess. Acum cîteva luni, m-a convins să conduc un mare protest ecologic Împotriva lor, pe vremea cînd habar n-aveam că ei sînt noul client important al lui Luke. Luke a Întors situația În favoarea lor, transformînd totul Într-un mare exercițiu de PR pozitiv, iar cei de la Arcodas s-au făcut că Îi amuză Întreaga situație - dar nu
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
m-am Întîlnit cu o fostă de-a lui Tarkie... — Tarquin are o fostă? zic uluită, Înainte să-mi dau seama că tocmai am făcut o gafă. — Flissy Menkin. De la Somerset Menkins? Aha, zic, de parcă aș avea cel mai mic habar ce naiba e aia Somerset Menkins. Sună ca o firmă de porțelan. Sau ca nu știu ce boală galopantă. — Anul trecut, știam că o să fie și ea la nunta aia și mi-am petrecut practic toată săptămîna pregătindu-mă pentru asta. Și gîndește-te
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
e cum era pe vremea noastră, Janice, intervine și mama. Acum au antrenori pentru naștere! — Antrenori! Ca tenismenii! Janice pare cît se poate de impresionată de idee. Apoi Îi piere brusc zîmbetul și mă apucă de braț. — Biata de Becky. Habar n-are ce-o să pătimească, draga de ea. — Aha, zic, ușor băgată În sperieți de vorbele ei. Păi... ăă... ce facem, intrăm? Cursul se ține Într-o Încăpere cu aer de sufragerie. Mai multe perne cu fasole sînt așezate Într-
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
echipa respectivă. — Am Înțeles, zic după o scurtă tăcere. Păi atunci... ar trebui să te duci. Trebuie să o sprijin. E vorba de cariera ei. Dar nu pot să nu fiu ușor necăjită. Abia mi-am cunoscut sora de care habar nu aveam și acum dispare În celălalt capăt al lumii. Păi m-am cam hotărît să mă duc. Ridică ușor capul și mă trezesc uitîndu-mă drept În ochii ei căprui cu punctișoare mai deschise. Întotdeauna am fost de părere că
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
Suze a fost de acord, dar doar după ce am jurat că n-o să-i spun niciodată lui Lulu.) — Nici mie nu-mi vine să cred! zic, Întinzîndu-mi larg brațele. Dar se-Întîlnesc toată ziua bună ziua, ea Îi trimite Întruna sms-uri, și habar n-am despre ce-or fi vorbind... — Ți-ai afirmat supremația asupra teritoriului? zise Suze mușcînd dintr-un fursec cu ciocolată. Ultima dată cînd ai văzut-o? — Categoric! Dar n-a părut să mă ia deloc În seamă. — Hmm. Suze
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
fapt, dacă stau să mă gîndesc mai bine, ar trebui să ieși deja la atac. Dacă ea petrece atîta timp cu Luke, poți și tu să faci asta. CÎnd e ultima oară cînd ați făcut ceva romantic, doar voi doi? — Habar n-am. Acum o mie de ani. Foarte bine, atunci! lovește Suze În masă triumfătoare. Du-te la el la birou și invită-l la prînz, așa, din senin. O să-i placă foarte mult asta. E o idee foarte bună
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
un pic pe gînduri. — Aș sugera o carte de vizită albă și drăguță, laminată, cu un chenar. Cu adresa aici și sloganul companiei aici... aveți slogan? — Ferestre termopan... ce n-au nevoie de slogan, mă trezesc spunînd. Londra, Paris, Dubai. Habar n-am ce spun aici. Cuvintele Îmi ies pur și simplu singure din gură. — Dubai! Tipul pare extrem de impresionat. Pun pariu că sînt la ferestre acolo! — Așa e, Încuviințez. E capitala ferestrelor lumii. Extraordinar, habar n-am avut asta, spune
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]