6,854 matches
-
Humanitas, București, 1999, p. 307. footnote>, Sfântul Maxim confirmând și întărind astfel cuvântul Sfântului Pavel, care spune că Dumnezeu era în Hristos, împăcând lumea cu Sine Însuși. (II Cor., 5, 19). Este interesant de remarcat că, Întruparea Fiului, rânduită din veșnicie, ar fi avut loc independent de căderea lui Adam. Astfel, Taina Întrupării e privită în scrierile patristice și mai ales la Sfântul Maxim Mărturisitorul ca una care dinainte de veacuri a fost cugetată și rânduită, anume a fost rânduită unirea hotarului
Editura Ortodoxia. Revistă a Patriarhiei Române by Liviu PETCU () [Corola-journal/Science/137_a_147]
-
în 1987 am avut senzația că plec foarte departe și că fug de niște realități care mă sufocau. De fapt simțeam că plec pentru totdeauna. Atunci nu exista nici o speranță la orizont, eram convins că regimul comunist va dura o veșnicie. De aceea, credeam că plec fără să mă mai întorc vreodată și nu aveam nici o părere de rău. Doar o mică strîngere de inimă pentru părinții mei. Eram dispus să mă instalez oriunde pe pămînt cu condiția să găsesc o
prezențe la Festivalul „Zile și nopți de literatură“, Neptun, 2011 Matei Vișniec: „La 55 de ani trebuie să furi cît mai mult timp pentru tine însuți“ by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5456_a_6781]
-
ce-l acompaniază uneori, ca și acest decor fragmentar al Ninei Brumușilă, care se face și se desface la vedere din elemente ce definesc o lume zbuciumată, neliniștită. Ca și Bunica Marianei Mihuț. Care stă la ușa fiicei sale o veșnicie ca să-l ia înapoi pe Sașa, Sașa pe care Mama lui a îndrăznit să- l ia, în sfîrșit. Ca monologul ei de un sfert de oră în care mori și învii împreună cu ea. fiicei sale traversează și infernul și purgatoriul
Afară, în fața ușii by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/5801_a_7126]
-
cu înjosire extremă, puțin bine cu mare rău, vădite însușiri ale fiecăruia și ale tuturora pentru fericire cu necontenite lipsuri și lacrimi. Pe de o parte, omul este o ființă asemănătoare cu Dumnezeu, Stăpânul și Poruncitorul firesc al pământului, Moștenitorul veșniciei. Iar pe de alta, acesta-i un fiu oarecum uitat de tatăl său și care nu-și aduce aminte de obârșia sa; asemenea unui rege lipsit de tron, urmărit și chinuit de supușii săi și, ceea ce de o sută de
Editura Altarul Banatului by Liviu Petcu () [Corola-journal/Science/123_a_149]
-
a creaturii, a stabilității și a mișcării, această taină arătându-se în Hristos care S-a arătat, aducând prin ea împlinirea hotărârii de mai înainte a lui Dumnezeu<footnote Ibidem, răsp. 60, pp. 304-305. footnote>. Deci întruparea Fiului, rânduită din veșnicie, ar fi avut loc independent de căderea lui Adam. În acest sens, Părintele Stăniloae, pornind de la cuvintele Sfântului Maxim, afirmă că nu abia păcatul lui Adam, ci însăși constituția lumii, așa cum a ieșit din gândul și actul creator al lui
Editura Altarul Banatului by Liviu Petcu () [Corola-journal/Science/123_a_149]
-
îngerii nu cutează să fâlfâie. D: Sunt Punctul Unic în infinit. Suspinul meu e cutremur. Mie de mine însumi mi-e teamă prin oglinzi se întrevăd fragmentele timpului fost. înainte de-a fi n-am fost niciodată. Sunt prieten cu veșnicia. Neființa voastră lumească îmi aparține - ea reaprinde tot întunericul. Oh cât de dureros este să nu ai umbră niciodată! N: Ce noapte lungă mi-acoperă tâmpla? Singur în mine însumi lucrez precum norul își fabrică ninsoarea. D: Voi înmulți apele
Omul Întrerupt by Gheorghe Istrate () [Corola-journal/Imaginative/9913_a_11238]
-
un fugar își face penitența. O repetiție-n zadar e totul! Începutul e neanul și neantul e sfîrșitul totul ne seamănă și împotrivă ni-i totul chiar și tu, Neînduplecato mireasă eternă a lumii Moarte rozalbă, rîs vinețiu. Prietenie Nici veșnicie nici fast. Granule de lumină concentrate în sexul alburiu al încrederii.
Poezie by Daniel Corbu () [Corola-journal/Imaginative/15587_a_16912]
-
cu ramuri de ani. Cobor pe trunchiul său, atingând pământul ce ascunde prima clipă, pe care în fiecare început o simt repetându-se și transformând curgerea zgomotoasă a minutelor în stropii tăcerii din care s-a născut. Suspendat între liniștea veșniciei și zumzetul vremii, obosit, prind rădăcini în pământul eternității, ca să pot zbura cu aripi prin timp. Imagini de toamnă Tristețea mai crește cu încă un sunet, când anul mai scade cu încă o octavă. Toamna revarsă peste înlăcrimata pădure, durerea
Poezii by Cristian Gava () [Corola-journal/Imaginative/10790_a_12115]
-
în înaltul nesfârșit al cerului albastru, lin, lin, și eu eram pasărea aceea desăvârșită, plutitoare, fără obstacole, tot universul mi se dăruia și universul nu avea decât o culoare, cea a seninătății, nu era timp, în față, în spate, decât veșnicie și seninătate și eu mă roteam lin, lin, dimineața mă trezeam refăcut, altul, puternic, de neînvins, și știam precis care e cauza, mă duceam fascinat s-o întâlnesc pe ea, sursa secretă a acestei uluitoare regenerări și o loveam, descopeream
Stalin tocmai încetase din viață... by Gabriel Chifu () [Corola-journal/Imaginative/15029_a_16354]
-
Că ți-l dai Despre spirit nu se spun atîtea Lucruri rele Cît despre împărăția cerurilor Tare săracă trebuie să fie Dacă lucrătorii ei n-au vrut Niciodată mai mult Decît să se facă voia Necunoscută a lui Dumnezeu Iar veșnicia nu știu La ce este bună acolo în ceruri Dacă nu are numele meu Inscripționat cumva Cît o înțepătură de ac În palma ei simbolică Pe coapsa ei dezvelită Sau numele prietenului meu Despre care nu știu nimic Nu știu unde este
Poezie by Traian Ștef () [Corola-journal/Imaginative/3576_a_4901]
-
le sărut iasca de sub umbră miezii-noapte și-o alint cu palma că pe-un scut ce le-ascunde murmurul de șoapte. Neclintirea lor, atât de goi, Le descântă-n aer măreția Și-mi alunga gândul Înapoi Unde-și arde steaua veșnicia” (Sărut copacii) Amintirea merge Înainte ca un nesfârșit asfințit, În urma căruia cerul se Înfioară de mister. Inima tremura de atingerea moale a degetelor, timpul privește Înapoi, căutând o stea sub aripile trecerii, pentru că În sufletul Poetul am gasit icoana Mamei
Editura Destine Literare by Elena Dordea () [Corola-journal/Science/76_a_297]
-
În pace. Iar pe meșterul Cronos l-aș aresta și nu l-aș mai lăsa să tic... ticăie, să nu-mi mai roada timpul, fuiorul anilor, precum viermele lui Dante. Fiindcă, vedeți dumneavoastră, boieri mari : nu moartea mă Înspăimânta ci veșnicia ei... George Filip din Pontul Euxin. Volumul de versuri pe care Poetul l-a promis pentru a șaptezecea să aniversare este În mâna mea. Abia am terminat de citit ultimul vers. Miroase Încă a tus proaspăt. Mă gândeam că poate
Editura Destine Literare by Elena Dordea () [Corola-journal/Science/76_a_297]
-
de gheață, indiferentă și rece. Elogiul frumuseții, ca fruct al exigențelor tehnice, asimilează inspirația poetului muncii dure a unui emailor. Ideile sale vor fi reluate de adepții Parnasului, iar mai târziu, în 1872, anul în care Gautier va trece în veșnicie, Théodore de Banville va publica Le petit traité de poésie française, revelator pentru elogiul dificultăților formale, ca element primar al calității. Totuși, după 1870, spiritul pozitivist își impune prezența. Noi teme, rezultat al unei realități mereu în mișcare, sunt puse
Théophile Gautier și cutia Pandorei by Sonia Cuciureanu () [Corola-journal/Journalistic/5310_a_6635]
-
fericită, care vrem ca veșnic să dureze - înseamnă moartea. Cei ce își doresc ca astfel să încremenească vremea, prin acea secundă fericită intră în Paradis - chiar dilatarea în eternitate a clipei. A acelei clipe fericite, căreia îi vor explora, în veșnicie, fațetele, latențele. Și îi vor actualiza virtualitățile. Iar acei care-i cunosc/ i-au cunoscut își amintesc mereu, chiar după ani și ani, de ei, așa cum arătau în clipa (dinaintea) morții. Ei rămîn tineri, mult mai tineri decît cei care
Editura Timpul basmelor culte by Mariana Neț () [Corola-journal/Journalistic/15615_a_16940]
-
nesângeros. Această jertfire reală a Lui În Sfânta Euharistie nu Înseamnă că El Se răstignește a doua oară, vărsându-Și iar sângele; prezența lui Hristos În Sfânta Liturghie ca jertfă reală se realizează prin faptul că El ÎȘi retrăiește, În veșnicia Sa, ca un prezent continuu, frângerea trupului Și vărsarea sângelui pe cruce pentru noi: „Înfățișarea prezentă a morții lui Hristos ÎȘi are temeiul Într-o retrăire continuă de către Hristos Cel viu Și transfigurat a dispoziției Sale din momentul jertfei pe
Teologie și viață by Liviu Petcu () [Corola-journal/Science/152_a_190]
-
cineva lângă patul ei. Cât despre moarte, ea era o veche cunoștință. O declară într-o pagină greu de uitat: "Mă uit la ceas. Ceasul mi l-a dat mama mea, atotputernică și nemuritoare, care zace în țărână de-o veșnicie, de ieri, de acum... Mă uit cu efort la cel de-al doilea ceas de pe lada patului, la ceasul tatălui meu atotputernic și nemuritor, un ceas bun și foarte durabil, pe care și l-a cumpărat bucuros cu vreo câteva
Dina Georgescu, finalul by B. Elvin () [Corola-journal/Imaginative/10922_a_12247]
-
scris, în ce mai credem sau nu, fiecare și câteodată, ne-am fi întâlnit în vis, sub îndoita somnului ninsoare. Dar n-ai vrut să mai aștepți. Crăciunurile ți-au fost anulate: Moartea ți-a dăruit un diamant de-o veșnicie de carate. Ce dulce pâine e tristețea Ce dulce pâine e tristețea. Ce moale, jilavă și niciodată coaptă. în miezul ei, adânc dospește, cât o nucă amară, drojdia Morții. Și lacrima de jale, ce băutură tare-i. Ce alambicuri complicate
lui Geo by Anca Pedvis () [Corola-journal/Imaginative/12372_a_13697]
-
pitici de turtă dulce și staniol cu licurici în explozie și crengi de brad CA S| UIT ar fi bine dacă și Dumnezeu ar trece cu sania pe aici și mi-ar injecta în venă o picătură mai mult de veșnicie peste urâtul din minte măcar acum măcar în noaptea asta de oțet și de fier când e prea târziu și sufletul nu știe încotro s-o ia printre atâtea ziduri și mi-e amar amar CA S| UIT ecou de
Poezie by Ion Tudor Iovian () [Corola-journal/Imaginative/12086_a_13411]
-
cu ramuri de ani. Cobor pe trunchiul său, atingând pământul ce ascunde prima clipă, pe care în fiecare început o simt repetându-se și transformând curgerea zgomotoasă a minutelor în stropii tăcerii din care s-a născut. Suspendat între liniștea veșniciei și zumzetul vremii, obosit, prind rădăcini în pământul eternității, ca să pot zbura cu aripi prin timp. Imagini de toamnă Tristețea mai crește cu încă un sunet, când anul mai scade cu încă o octavă. Toamna revarsă peste înlăcrimata pădure, durerea
Poezii by Cristian Gava () [Corola-journal/Imaginative/10809_a_12134]
-
meu s-au adunat în cor Și li se aud vocile până departe în cer și în moarte, în luntrea ce le duce pe fluviul negru Sau pe cel alb Către locul de odihnă de o clipă, Căci nu există veșnicie în repaus, Numai zbuciumul preaiubit de stăpânii azurului Cunoaște calmul fără sfârșit în câte un om vânat de către toți ceilalți Pentru că a uitat că trăiește în carne. Rară e această prezență printre oameni Și făcută pentru a fi repede uitată
Miron Kiropol by Miron Kiropol () [Corola-journal/Imaginative/10234_a_11559]
-
frig să rămîn nemișcata multă vreme, așa că am izbit cu piciorul pămîntul înghețat și am început să-mi frec corpul cu brațele, ca să-mi mențin sîngele în mișcare. Timpul deabia se tira. Mi se părea că stau acolo de o veșnicie. Apoi, într-un scurt răstimp în care vîntul s-a oprit, am auzit un tînguit încet, intermitent, de undeva din stînga mea. Împietrita, mi-am ținut răsuflarea, ascultînd încordata. Vîntul s-a pornit din nou cu putere, acoperind sunetul de
Pia Pillat - Zbor spre libertate by Mariana Neț () [Corola-journal/Imaginative/13746_a_15071]
-
o seamă din baladele sale. Le regăsim pe toate, însoțite de copioase note și comentarii, în volumul apărut recent. Pașii poetului francez s-au pierdut în întuneric pe la 32 de ani; tot pe atunci, probabil, va fi trecut și pragul veșniciei. Romulus Vulpescu ostenește însă în Villon (s-ar fi putut spune și întru Villon dacă prepoziția nu era sleită după un sălbatic viol colectiv), așadar se dedică tălmăcirii lui de peste o jumătate de veac. I-a dăruit, vasăzică, lui Villon
"Deocheatele" lui François Villon by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/10932_a_12257]
-
îmblânzește căderile pot să-nfășor apariția ta, însă ea este o imponderabilă printre blocurile-chilii în care se duc lupte multicolore cu marginile lumii, în orașul în care pășești cu îndrăzneală spre chipul ce sparge zid după zid și lovește cu veșnicia trupul sleit de strânsoarea absenței suflarea e un dar ce nu poate fi întors decât cu o dragoste pentru fiecare făptură care te caută ea când știe că inima e tăiată în patru mountain bike crește viteza melcilor pe străzile
Poezie by Florin Caragiu () [Corola-journal/Imaginative/7517_a_8842]
-
e Claudia îngerul meu cel mare și bun ce mă scoate în fiecare zi din surghiun alteori curg fără să-i vedem pentru că sunt prea mulți și poartă nume de-o clipă Martina, Nicole, Maria, Francesca Stephanie îngeri ce poartă veșnicia-n aripă îngeri de dimineață, de zi și de seară îngeri de noapte toți albaștri ca-n Chateau de Bossey aici protejați și ei de-un cuvânt schwester ce ciudat când sora de seară te dă în primire la sora
Așa cum îngerii curg by Theodor Damian () [Corola-journal/Imaginative/10306_a_11631]
-
sunt cu tine de-o viața ai știut sau n-ai știut vine o vreme și acum este a sosit ora să te faci trâmbiță adevărului rodește în tine răbdător Meteora Isihia, Isihia ce frumos stă la pândă după noi veșnicia
Așa cum îngerii curg by Theodor Damian () [Corola-journal/Imaginative/10306_a_11631]