53,927 matches
-
a putut naște politica (politeia) interesată de sine și de sufletele celor guvernați. Politica s-a născut în perioada antică ca o formă de gestionare a vieții sociale, a vieții dintr-un oraș, iar ea se află în punctul de întâlnire dintre sine, suflete și deciziile care le privesc pe acestea! Epoca modernă a dus la exact opusul ideii de politică: dispreț față de sine; dispreț față de sinele celorlalți; ignorarea preocupărilor spirituale și culturale; clivaj social-politic; sărăcire a generațiilor și îndoctrinare intelectualist-politică
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
M. Arcade și reține opiniile participanților (de pildă, la tema „să scrii în franceză sau în română”, Virgil Ierunca „a condamnat fără apel pe poetul român care ar încerca să scrie în franceză”), e prezentă la conferințele de la Sorbona, la întâlnirile prilejuite de venirea lui Mircea Eliade la Paris, face vizite lui Emil Cioran și plimbări cu Monica Lovinescu etc. Distanța aristocratică și comentariul acid caracterizează multe comentarii ale memorialistei. La dineul pentru Eliade, doctor honoris causa la Sorbona, diarista remarcă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289963_a_291292]
-
teologie și, în același timp, angajați activ în misiunea de vestire a evangheliei în Biserica creștină. Mă bucur că N.T. Wright (2003) și Craig A. Evans (2004) au acceptat invitația de fi primii doi conferențiari în această nouă serie de întâlniri. Ei au fost urmați în anii următori de alții precum Gordon Fee, Maxie Dunnam și Dennis Hollinger. Această carte conține două dintre conferințele lui Craig (una despre moartea și îngroparea lui Isus) și una dintre prelegerile lui Tom (despre învierea
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
25). Versiunea lui Luca prezintă câteva trăsături distinctive în plus. Isus este acuzat că a interzis plătirea tributului sau taxele către Cezar (23,2) și că a provocat poporul la revoltă (23,5). De asemenea, Luca povestește episodul interesant al întâlnirii dintre Irod Antipa și Isus și reluarea prieteniei dintre Pilat și Irod (23,6-12). Totodată, Luca scoate în evidență contrastul dintre nevinovăția lui Isus și cererea mulțimii ca ucigașul Baraba să fie eliberat. Cea de-a patra Evanghelie zugrăvește destul de
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
Isus este lovit (18,22-23). După aceea, Isus este trimis la Caiafa (18,24) și de acolo în pretoriul roman (18,28). În acest loc, a patra Evanghelie diferă considerabil de evangheliile sinoptice care nu amintesc nimic de interogarea sau întâlnirea dintre Caiafa și Isus. Trăsătura cea mai deosebită prezentată de Evanghelia după Ioan cu privire la procesul lui Isus este însă dialogul cu Pilat (18,29-38), în care el declară că împărăția sa „nu este din lumea aceasta” (18,36), iar Pilat
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
prin mâna sa. Isus nu avea în plan să distrugă și să reconstruiască templul din Ierusalim, dar el avertiza că Dumnezeu l-ar putea distruge dacă poporul său, în special clasa preoțească conducătoare, nu se convertește. Tocmai datorită mărturisirii sale, întâlnirea lui Isus cu adunarea evreilor a avut un sfârșit dramatic. Marele preot l-a întrebat: „Ești tu Mesia, Fiul Celui Binecuvântat?”. După cum am văzut, avea toate motivele să-i pună această întrebare. Intrarea lui Isus în Ierusalim în strigătele mulțimii
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
tot interesul să povestească evenimentul ca pe o victorie asupra lui Wittgenstein, ceea ce, probabil, nu se întâmplase în realitate. Părerile erau diferite, dar trebuie să observăm că toți sunt de acord că s-a întâmplat ceva, că a existat o întâlnire, un vătrai, doi filosofi dintre care unul a părăsit sala. Ceva s-a întâmplat, dar a fost atât de dramatic, de rapid și de neașteptat, că toți martorii oculari care erau, profesional vorbind, oameni interesați de aflarea adevărului, n-au
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
cineva pe care l-au luat drept Isus. Acest lucru, de unul singur, n-ar fi putut să dea naștere la relatările evanghelice actuale. În lumea antică, nimeni nu punea la îndoială faptul că oamenii pot avea experiențe stranii, precum întâlnirea cu cineva mort. Cunoșteau la fel de multe ca și noi despre viziuni, spirite, visuri; știau că, dacă cineva plânge o persoană care abia a murit, pentru scurt timp poate avea impresia că i-a apărut cel dispărut. Nu e o invenție
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
lua rămas bun. Nu întâmplător ei își propun să meargă la închisoare în ziua următoare pentru a-i lua trupul lui Petru ca să-l înmormânteze cum se cuvine. Cu alte cuvinte, oricât de intense ar fi fost acele experiențe ale întâlnirii cuiva precum Isus, fără mormântul gol, lumea ar fi zis că trebuie să fi fost un „înger”. Dar nu se întâmplă așa. Ei spun că el a înviat din morți, că nu mai e mort, ci viu. În egală măsură
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
fără apariția lui Isus, n-ar fi constituit o dovadă. Furtul din morminte era ceva obișnuit. Cu tot cu soldați, gărzi și dușmani politici, se puteau aduce tot felul de explicații. Dacă mormântul gol n-ar fi fost însoțit de aparițiile și întâlnirile cu Isus însuși, mulți s-ar fi luat după aceste explicații. Acum ceva timp în urmă, pe când scriam cartea despre înviere, a venit la mine în vizită, pe neașteptate, un prieten; când m-a întrebat care este subiectul cărții, i-
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
dobândim competență în ambele direcții, nu numai într-una singură: să învățăm să interpretăm parabolele ca parabole, și narațiunile istorice ca narațiuni istorice. Ca urmare a acestor raționamente mai avem de înfruntat o ultimă chestiune. Cred că mormântul gol și întâlnirea cu Isus sunt realități întemeiate solid pe date istorice. Sunt unica explicație posibilă a relatărilor pascale și a mutațiilor efectuate în credința iudeilor ce s-au dezvoltat atât de repede. Cum se pot explica aceste date? Deseori, istoricii le justifică
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
întărim pe fiecare la locul care i se cuvine după munca și destoinicia lui. Aici este deosebirea între noi și celelalte partide. Noi recunoaștem dreptul câștigat de fiecare în partid și dăm putința celor vrednici să înainteze"173. Scopul acestor întâlniri anuale era, astfel, reconfirmarea sau adaptarea conducerii la situația reală de pe teren. Informații interesante referitoare la extensia rețelei organizatorice a partidului, în preajma alegerilor generale din 1932, a furnizat și Constantin C. Giurescu, membru marcant al grupării georgiste. El releva că
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
apărut broșura intitulată Să vină salvatorul, al cărei autor s-a dovedit a fi fost ministrul de Interne, Al. Vaida-Voevod367. Pe de altă parte, revenirea lui Carol era acceptată și de alți lideri politici. În aprilie 1930, Carol avusese o întâlnire cu generalul Al. Averescu, pe care îl lăsase să înțeleagă că Partidul Poporului, al cărui lider era, ar putea să joace un rol politic esențial în momentul Restaurației. Ca urmare, Al. Averescu a trimis o circulară tuturor organizațiilor acestui partid
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
unii dintre fruntașii georgiști, determinând proteste în interiorul acestei formațiuni politice. În schimb, discursul lui Gheorghe Brătianu a fost apreciat de Dinu Brătianu, care s-a întâlnit cu liderul georgist, în ziua de 11 decembrie 1934, în casa generalului Arthur Văitoianu. Întâlnirea dintre cei doi Brătieni, comentată de informatorul regelui, Ion Sân-Georgiu, a fost apreciată drept "o prefață a reîntregirii liberale". Scopurile urmărite de Gheorghe Brătianu în aceste împrejurări, erau, potrivit aceluiași comentator, "imediata cădere a guvernului și reîntregirea liberală cu asigurarea
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
de extremismul mișcării legionare. Relațiile între șeful georgiștilor și Corneliu Zelea-Codreanu s-au răcit în urma aderării la "Frontul Constituțional" a grupării "Cruciada Românismului", condusă de Mihai Stelescu, în cursul anului 1935. În schimb, în octombrie 1935, a avut loc o întâlnire între Gheorghe Brătianu, Iuliu Maniu și Nae Ionescu, apropiat al legionarilor, pentru a edita o publicație anticarlistă, intitulată "Tribuna". Aceasta urma să apară sub conducerea lui Nae Ionescu și își propunea să desfășoare o "abilă campanie contra Duduiei"730. Apropierea
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
și Cehoslovacia, în iunie. Deși fusese lăsată la o parte, potrivit unei înțelegeri tacite între aceste state, România, prin intermediul lui Nicolae Titulescu, a susținut punerea în aplicare a acestui plan. În acest sens, la 9 iunie 1934, a avut loc întâlnirea dintre N. Titulescu și M. Litvinov, soldată cu semnarea unor documente, care prevedeau reluarea relațiilor diplomatice între România și U.R.S.S, în condițiile garantării mutuale a suveranității celor două state 786. Poziția prudentă a PNL-Gheorghe Brătianu față de aceste aspecte
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
poziție și în cursul anului 1936. În ianuarie 1936, însoțit de Atta Constantinescu, Gheorghe Brătianu a făcut o călătorie la Berlin, fiind invitat să susțină o conferință la universitate, despre Bismarck și I.C. Brătianu. Cu acest prilej, el a avut întâlniri cu ideologul N.S.D.A.P., A. Rosenberg, cu șeful Luftwaffe, H. Göring și cu C. von Neurath, ministrul de Externe al Germaniei. În timpul întrevederilor cu personalitățile germane, a fost abordată și problema relațiilor dintre România și U.R.S.S. Gheorghe Brătianu aprecia
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
s-a stabilit că broșura ar fi fost distribuită între deputați de corespondentul de presă polonez, Miczislawsky 825. Îngrijorarea manifestată de unii dintre politicienii români în legătură cu această problemă s-a dovedit a fi justificată, în aprilie 1937, când, cu ocazia întâlnirii Consiliului permanent al Micii Înțelegeri s-a abordat problema încheierii unui pact de asistență mutuală între Franța și Mica Înțelegere. Pactul viza și problema trecerii armatelor sovietice prin România, pentru a apăra Cehoslovacia în eventualitatea unui atac german. În aceste
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
puterea, înainte să-l unifice și să pună deplină stăpânire pe partid. De altfel, ceea ce este mai mult decât senzațional e întrevederea avută de Dinu Brătianu, în seara de marți, 11 decembrie, [...] cu Gh. Brătianu, în casă la generalul Văitoianu, întâlnire la care a participat și Const. Toma, secretarul general al partidului georgist și la care trebuia să participe și Const. Banu. Această întrevedere, în cursul căreia Dinu Brătianu a felicitat pe nepot pentru manifestația sa politică și pentru vigoarea discursului
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
Radu Paraschivescu, MS, 1974, 3 (semnează Geo Bogza, George Macovescu, Dorina Rădulescu, Ștefan Roll și Ștefan Voicu); Felea, Secțiuni, 393-397; Paleologu, Simțul practic, 44-45; Petroveanu, Traiectorii, 78-88; Crohmălniceanu, Literatura, II, 539-546; Ungheanu, Arhipelag, 68-71; Piru, Poezia, I, 244-257; Aurel Rău, Întâlniri cu scriitori, București, 1976, 121-131; Caraion, Pălărierul, 204-209; Raicu, Critica, 35-48; Pop, Transcrieri, 189-194; Martin, Identificări, 197-200; Stănescu, Jurnal, I, 167-171; Simion, Scriitori, I, 14-33; Poantă, Radiografii, I, 87-92; Baltag, Polemos, 151-156; Grigurcu, Poeți, 92-96; Cubleșan, Teatrul, 150-154; Lit. rom
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288691_a_290020]
-
privirea semeață și cu încălțările bine lustruite - războiul își relua aerul de paradă. Se afla oare printre ei și ostașul care avea să strecoare în mâna Charlottei o pietricică maro, schija de obuz acoperită de rugină? Erau oare îndrăgostiți? Logodiți? Întâlnirea aceea nu a schimbat cu nimic hotărârea Charlottei, luată cu mulți ani înainte. La prima ocazie ivită, ocazie miraculoasă, a plecat în Rusia. Nu exista încă nici o legătură cu țara aceasta devastată de războiul civil. Era în 1921. O misiune
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
opt ani în urmă, toată mulțimea aceea de gesturi, de chipuri, de cuvinte, de suferințe, de lipsuri, de speranțe, de neliniști, de strigăte, de lacrimi - toată rumoarea aceea a vieții răsuna în străfundul unui singur ecou care refuza să moară. Întâlnirea aceea, atât de dorită, atât de temută. - Voiam să cer cuiva să-ți scrie, spunându-ți că am murit. Dar era război, apoi revoluție. Și din nou război. Iar apoi... - N-aș fi crezut scrisoarea aceea... - Da, și apoi îmi
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
Charlottei, curtea pe care i-o făcea bunicul, perechea aceea atât de ieșită din comun în ținutul siberian - din toate acestea eu nu am păstrat decât un crâmpei: Fiodor, cu rubașca bine călcată, cu cizmele lustruite, se îndrepta spre locul întâlnirii lor decisive. La câțiva pași în urma lui, grefierul său, un tânăr fiu de popă, conștient de gravitatea momentului, mergea încet ducând un enorm buchet de trandafiri. Un judecător al poporului, chiar și îndrăgostit, nu trebuia să semene cu un banal
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
alungă umbrele serii - cețoasă. Femeia așezată în fața oglinzii tocmai și-a părăsit tânărul amant și acum se pregătește să se întoarcă acasă. Da, am ghicit ce putea să simtă o femeie adulteră, seara, la coafor, între ultima sărutare de la o întâlnire la hotel și primele cuvinte, foarte banale, pe care va trebui să i le adreseze soțului ei... Fără ca eu însumi să pot să-mi explic, auzeam parcă vibrând o coardă în sufletul acelei femei. Inima mea răsuna la unison. „Emma
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
de ziar, alunecând pe covor, se întorsese. Am luat-o de jos și atunci, pe dos, le-am zărit pe cele trei femei de la începutul secolului. Nu le mai văzusem niciodată, considerând reversul acelei tăieturi din ziar ca și inexistent. Întâlnirea aceea neprevăzută m-a intrigat. Am apropiat fotografia de lumina care venea din balcon... Și, imediat, m-am îndrăgostit de ele. De trupurile lor și de ochii lor tandri și atenți, care lăsau prea clar să se ghicească prezența unui
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]