57,527 matches
-
aia s-a despărțit de mama lui Eyal. A spus ceva despre destinația lui? Nimic de care să-și aducă aminte Eyal. De reținut, plecase cu o noapte înainte. Eyal zâmbi. —Eyal, tatăl tău ți-a spus ceva despre o călătorie la Geneva? Atenție, se gândi Maggie. Adică în, cum ar veni, Elveția? Nu. De obicei îmi spune când pleacă în străinătate. Îmi cere să am grijă de apartamentul lui. Îi place să-l păstreze impecabil. Deci nu crezi că e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
s-a obosit să sune înainte: nu avea sens să-i dea sursei șansa de a spune nu. Mai bine să ajungă în persoană acolo, să se trezească cu el în prag. Iar deliciul acestor șosele era ușurința lină a călătoriei. Nu semăna cu aglomerația și nebunia care se lasă cu fluturări de pumni de pe autostrada Ierusalim Tel Aviv. Dar ce era asta? O mașină în spate, exact în coada lui, trimițându-i semnale luminoase repetate. Kishon îi făcu loc, mutându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
tu și fratele meu ați putea-o găsi. Știu că noi doi am avut câteva dispute tăioase, mai ales în ultimii ani. Dar acum vreau să le lași la o parte și să-ți amintești de vremurile bune, de acea călătorie pe care am făcut-o împreună la Bar Mițva. Ce am făcut în acea călătorie, Uri? Sper că îți amintești. Pot să-ți spun doar că această căutare începe în Geneva, dar nu în orașul pe care îl știe toată lumea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
dispute tăioase, mai ales în ultimii ani. Dar acum vreau să le lași la o parte și să-ți amintești de vremurile bune, de acea călătorie pe care am făcut-o împreună la Bar Mițva. Ce am făcut în acea călătorie, Uri? Sper că îți amintești. Pot să-ți spun doar că această căutare începe în Geneva, dar nu în orașul pe care îl știe toată lumea. Un loc mai bun, mai nou, unde poți fi oricine vrei să fii. Du-te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
a spus ceva legat de „vremurile bune“. De o excursie pe care ați făcut-o împreună de Bar Mițva. A spus că speră să-ți amintești asta. Îmi amintesc. — Ce s-a întâmplat? M-a luat cu el într-o călătorie de lucru în Creta. Voia să vadă săpăturile de la Cnosos. Imaginează-ți: aveam treisprezece ani și mă uitam la relicve vechi și prăfuite. —Și? — Asta a fost tot. Haide, trebuie să fie ceva anume. Era și un muzeu? Era vreo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
de pe bilețel. Am pus-o la păstrare într-un loc unde ai putea-o găsi doar tu și fratele meu. Dacă ar reuși măcar să înțeleagă ce naiba însemna asta. Citi în continuare. Vreau să-ți amintești de vremurile bune, de acea călătorie pe care am făcut-o împreună de Bar Mițva. Ce am făcut în acea călătorie, Uri? Sper că îți amintești. Pot să-ți spun doar că această căutare începe în Geneva... Ce ai făcut în călătoria aia, Uri? Gândește-te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
doar tu și fratele meu. Dacă ar reuși măcar să înțeleagă ce naiba însemna asta. Citi în continuare. Vreau să-ți amintești de vremurile bune, de acea călătorie pe care am făcut-o împreună de Bar Mițva. Ce am făcut în acea călătorie, Uri? Sper că îți amintești. Pot să-ți spun doar că această căutare începe în Geneva... Ce ai făcut în călătoria aia, Uri? Gândește-te. —Ți-am spus. Am fost în Creta. Am vorbit puțin. M-am plictisit. Îmi pare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
vremurile bune, de acea călătorie pe care am făcut-o împreună de Bar Mițva. Ce am făcut în acea călătorie, Uri? Sper că îți amintești. Pot să-ți spun doar că această căutare începe în Geneva... Ce ai făcut în călătoria aia, Uri? Gândește-te. —Ți-am spus. Am fost în Creta. Am vorbit puțin. M-am plictisit. Îmi pare rău, Maggie. Nu-mi trece nimic prin minte. —Bine. Va trebui atunci să vedem dacă în Geneva e vreun muzeu grecesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
departament minoic. Poate că Shimon Guttman lăsase acel indiciu vital despre locul unde se afla tăblița acolo. — Lucrul ciudat, zise Uri, mai mult pentru el decât pentru Maggie, e că singura amintire cu adevărat clară pe care o am despre călătoria aia e cea a zborului; a fost prima dată când m-am urcat în avion. Asta mi-a rămas cu adevărat în memorie. I-am spus tatei asta și probabil că s-a supărat. Dar era adevărat. Am stat împreună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
apă albastră, în timp ce el îmi arăta diferitele insule de dedesubt. Ăsta a fost de fapt punctul de atracție. Din acel moment... Maggie se întoarse brusc și se uită la el. Auzea vocea lui Shimon Guttman: Ce am făcut în acea călătorie, Uri? Sper că îți amintești. —Vrea să facem același lucru aici, spuse ea, lovind tastele de direcție cu forțe proaspete. Vrea să zburăm peste lacul Geneva, să ne uităm după insule. Avatarul plana peste orașul virtual, Maggie îndreptându-l mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
scaunul șoferului stătea un bărbat negricios, solid, în pantaloni scurți, cu antebrațe puternice, musculoase. Ridică întrebător din sprâncene. —Mă poți duce în Orașul Vechi, te rog? În câteva minute se aflau din nou pe drumul principal, repetând în sens invers călătoria din zori pe care o făcuse cu Uri, șerpuind cu hotărâre în sus, spre Ierusalim. Simți cum îi trosnesc urechile. Acum traficul era mai intens, dar încă departe de traficul urban obișnuit la o oră de vârf. —Shabbat, shabbat, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
o barbă țepoasă și ochi luminoși, strălucitori. Bătu de trei ori din palme și așteptă să se facă liniște. —Perfect. Mulțumesc. Mă numesc Josh și voi fi ghidul vostru în acest tur prin tunelurile Zidului de Vest - și în această călătorie printre moștenirile antice ale poporului evreu. Trebuie doar să mă urmați și putem începe. Îi conduse într-o pivniță, o încăpere în formă de arcadă boltită. Pietrele erau mai reci și mai cenușii decât cele cu care se obișnuise Maggie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
amândoi, la ea și la Mustafa, arborând un zâmbet larg. —Mulțumită celor doi tați ai noștri, cred că drumul nostru se apropie de sfârșit. Capitolul 62 Ierusalim, vineri, 1.11 p.m. Uri își păstră buna dispoziție aproape pe tot parcursul călătoriei. Stând în față, lângă șofer, pe ritmul susținut al muzicii tehno de la radio, le explică încântat indiciul tatălui său. — Vedeți, l-am citit prea repede. Am presupus că „Mergi spre vest, tinere“ trebuia să se refere la Zidul de Vest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
Pe toți! CASIERUL (Din ce în ce mai strivit.): Nu pot să dau... știți... biletele... nu pot fi date oricui... oricum... Degeaba... Înțelegeți? Sunt un om plictisit, sunt un om distrus, da... Nu pot să vă mint... Nu pot să-mi bat joc de călătorii prin ploaie... Înțelegeți? Și apoi, dacă vi-l dau, ultimul bilet... atunci, eu... nu mai am nici un rost... Nici un sens domnule! CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE (Ușor impresionat.): Da, eu... vă înțeleg... De fapt... nici nu știu dacă are rost să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
am mai întâlnit... un călător prin ploaie! HAMALUL: Oricum, ați căzut într-un moment... foarte bun... CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE (Urmându-și obsesia.): Plouă măcar o dată pe săptămână? CASIERUL: Știți, eu, de pildă, n-am reușit niciodată să-i înțeleg pe călătorii prin ploaie... Întotdeauna mi-au scăpat unele lucruri... unele mici detalii... Întotdeauna au fost pentru mine, așa... pline de mister... Ah, n-aș vrea să vă jenez... cu unele întrebări... ieșite însă dintr-o sinceră curiozitate, care... n-ar avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
puțin cinci ani. HAMALUL: Înțelegeți? CASIERUL: V-ați încurcat rău de tot... HAMALUL: V-a dus norul, domnule. O fi fost un nor blestemat. Un nor fantomă... care se formează dintr-o dată, din nimic... și-i duce... îi duce pe călătorii prin ploaie... îi învârte și-i rătăcește... Eu cunosc acest nor, domnule, e un nor blestemat, care ajunge deasupra stației noastre... și se topește brusc. Ați căzut într-o cursă, da... Trebuie să fugiți. CASIERUL: Noi... am considerat că e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
de altă parte, aceștia par destul de speriați de prezența șefului, dar nu-și pot refuza ultimele lor persuasiuni asupra CĂLĂTORULUI.): Bestiilor! Mai lăsați-l în pace! HAMALUL (Chicotind.): Hi-hi! (Confesiv, către CĂLĂTOR.) Șeful nostru are un fel de slăbiciune pentru călătorii prin ploaie... CASIERUL: Să nu vă lăsați înșelat. ȘEFUL GĂRII: Scârbe! CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: Cum? HAMALUL (Lămurindu-l, confesiv, pe CĂLĂTOR.): Vrea să rămână singur cu dumneavoastră... CASIERUL: E o bestie, să nu vă lăsați impresionat. HAMALUL: Întotdeauna face așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
aceea, domnule, Bruno vinde bilete! A învățat să vândă bilete! E cel mai frumos vânzător de bilete! Ehe! Să-i vedeți fața... și mâinile, da, cum îi tremură mâinile, cum îi asudă fața când ne jucăm... hm... uneori... de-a călătorii care cumpără... bilete... E un joc tare naiv... dar ne place. CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: Vă jucați de-a călătorii? ȘEFUL GĂRII (Chinuit.): Da... e un fel de-a spune... de a încerca să pătrundem... mai adânc... în miezul unor lucruri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
-i vedeți fața... și mâinile, da, cum îi tremură mâinile, cum îi asudă fața când ne jucăm... hm... uneori... de-a călătorii care cumpără... bilete... E un joc tare naiv... dar ne place. CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: Vă jucați de-a călătorii? ȘEFUL GĂRII (Chinuit.): Da... e un fel de-a spune... de a încerca să pătrundem... mai adânc... în miezul unor lucruri... Oricum, important e că Bruno a înțeles... a ales această cale... Că s-a făcut... ceea ce s-a făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
mi-am dorit... să fiu... (Repede, șoptit, conspirativ.) călător prin ploaie! CĂLĂTORUL PRIN. PLOAIE (Ușor uimit.): Adevărat? ȘEFUL GĂRII (Cu răsuflarea tăiată.): Adevărat, adevărat! Mi-am dorit acest lucru încă din copilărie, încă de pe când ascultam acele povești minunate... despre... călătorii prin ploaie... Mi-am dorit, o, mi-am dorit atât de mult... atât de mult... Am jinduit, m-am chinuit, am sperat... Ori de câte ori venea ploaia fugeam de acasă, da, alergam pe câmpuri, prin iarbă, mă târam printre șiroaiele de apă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
totul ciudat că vă gândiți... la așa ceva... ȘEFUL GĂRII (Începe să cadă într-un fel de transă.): Că mă gândesc? La ce mă gândesc? Eu? CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: Vă gândiți la fericire. E total ridicol să vă gândiți la fericire. Călătorii prin ploaie nu se simt niciodată fericiți. E total ridicol cu mă siliți pe mine să vă răspund la astfel de întrebări. ȘEFUL GĂRII: Ridicol? Ridicol? Sigur... De fapt... Ah, domnule, sunt un idiot! Sunt blestemat. Sunt cel din urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
pasă vouă? Călătoriți... călătoriți, vă lăsați trupurile putrede în praf, da, și trebuie să venim noi, să vă culegem, să ne gândim la voi și să ne minunăm, să râvnim la o cât de măruntă, la o cât de scurtă călătorie prin ploaie, pe jos prin ploaie, cu ce drept? Ce drepturi au călătorii prin ploaie, de ce să călătorească ei prin ploaie și noi să așteptăm aici, să stăm aici, cu nebuni de Grubi și de Bruno, care sunt niște diavoli
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
să venim noi, să vă culegem, să ne gândim la voi și să ne minunăm, să râvnim la o cât de măruntă, la o cât de scurtă călătorie prin ploaie, pe jos prin ploaie, cu ce drept? Ce drepturi au călătorii prin ploaie, de ce să călătorească ei prin ploaie și noi să așteptăm aici, să stăm aici, cu nebuni de Grubi și de Bruno, care sunt niște diavoli... Da. Știu tot. Vi s-au părut doi băieți buni, doi camarazi plini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
oprit! Ha! S-a oprit! N-o să mai reînceapă, vă jur, s-a zis! Ha-ha! Gata cu ploaia, domnule, ați rămas de căruță, vă vom privi cum muriți, încetul cu încetul... Ha! Vom fi lângă dumneavoastră, veți muri frumos, toți călătorii prin ploaie mor frumos, da. Vă știu... Ha, ha, ha... Ha, ha, ha... Brunooo... Domnul o să moară la noi... Ha, ha, ha, ha... Vom avea un mort. Brunooo... unde ești? Vino să vezi mortul! Veniți cu toții să-l vedeți pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
În genunchi! IOANA: Tata vrea să stăm în genunchi... CASIERUL: O să crape. O să-i dea sângele pe nas. HAMALUL (Către călător.): Întotdeauna face așa. V-am spus c-o să se termine prost? CASIERUL (Către călător.): Nu-i poate suferi pe călătorii prin ploaie... Îi urăște. IOANA: Tata îi iubește pe călătorii prin ploaie. Tatăl meu este un tată foarte bun. El în fiecare seară bea cafea cu lapte. Ha, ha, ha. HAMALUL (Către călător.): E nebună... E nebună și ea. CĂLĂTORUL
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]