5,752 matches
-
schița portretul în acele timpuri. O face însă, în însemnările lui berlineze, un om cultivat, Dumitru Cristian Amzăr, în mai 1941 atașat de presă: „Am ascultat sâmbătă seara, la Filarmonie, Simfonia a opta, de Bruckner, dirijată de Karajan... Spre deosebire de Furtwängler, dirijorul obiectiv, științific, aș spune, Karajan conduce emotiv și subiectiv, devenind el eroul propriu-zis și centrul întregului spectacol. Furtwängler este interpretul care nu vrea să scoată dintr-un text filosofic mai mult decât a dorit autorul să spună, relevând, firește, toată
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
toate obiectele fără număr pe care le adunaserăm de-a lungul anilor, fie că foloseau la ceva, fie că nu, peste toate guverna cu mâna ridicată jignirea lui Noga. Așa cum orchestra urmărește cu atenție și cea mai neînsemnată mișcare a dirijorului, la fel stăm noi toți cu ochii ațintiți spre camera întunecată, așteptând ca mirosul de fum să iasă de acolo, ca și când o ursoaică uriașă care își pierduse puiul ar sta culcată acolo, amenințând să se ridice în toată splendoarea ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
în Statele Unite, unde au făcut o carieră de succes, Goldberg în calitate de profesor și artist în rezidență al Școlii și Festivalului de la Aspen (unde a fost și membru al Quartetului Festivaluluiă. Din 1955, timp de 22 de ani, a devenit apoi dirijorul și primul solist al Orchestrei de cameră olandeze, pe care a transformat-o într-una din formațiunile de mare clasă internațională ale vremii. Profesor la Universitatea Yale, la Julliard School of Music, Curtis School of Music din Philadelphia, solist și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2191_a_3516]
-
și primul solist al Orchestrei de cameră olandeze, pe care a transformat-o într-una din formațiunile de mare clasă internațională ale vremii. Profesor la Universitatea Yale, la Julliard School of Music, Curtis School of Music din Philadelphia, solist și dirijor al unor mari orchestre (BBC, Cleveland, Chicago, Boston etc.Ă, Goldberg avea să-și trăiască ultimii ani din viață, până la moartea sa în 1993, în Japonia. Soția sa, pianista japoneză Mikoyo Yamane-Goldberg, dispărută în 2006, i-a menținut vie memoria
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2191_a_3516]
-
de față. Cei care vor să-l reasculte au la dispoziție opt discuri de înregistrări deosebit de frumoase, între care domină trei cu lucrări de Bach (concertele de vioară și cele brandenburgiceă și un al patrulea cu Anotimpurile lui Vivaldi. În calitate de dirijor, Syzmon Goldberg conduce altfel Orchestra de cameră olandeză, în programe exclusive Haydn și Mozart. Un posibil cadou minunat de Crăciun, vă spuneam. *Szymon Goldberg. Netherlands Chamber Orchestra. The Philips Recordings. Retrospective 93407 (2007Ă 8 CD Box P.S.: - Trebuie să aduc
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2191_a_3516]
-
-n alte părți ale corpului, pe care nu le mai numesc... SCRISOARE PENTRU MELOMANI Dina Avrech despre Sergiu Celibidache Victor ESKENASY Pianista israeliană Dina Avrech îmi scria recent, pe marginea interviului dat de Sergiu Celibidache Europei Libere în 1994, că dirijorul și omul pe care l-a cunoscut îi apar astăzi așa cum îi știa din anii 1950-’60: „un maestru ce s-a dedicat integral muzicii și o personalitate complexă, un om și un gânditor contradictoriu: capabil, cum s-a dovedit
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
În convorbiri ulterioare, Celibidache îmi lăuda însă marea cultură a lui Perahia, admirația lui față de un pianist de mare talent, cu care putea discuta întotdeauna chestiuni de filosofie și iudaistică... Dina Avrech a fost una din primele cunoștințe israeliene ale dirijorului, invitat în 1954 pentru un prim sezon de concerte. Pianista, născută și educată la Tel Aviv, a debutat la 13 ani în orașul natal, iar cu Orchestra Filarmonică Israeliană, la recomandarea lui Bernardino Molinari, într-un concert în 1946, dirijat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
Întrebare aproape retorică. În plus, este foarte probabil că odată cu montarea și cenzura de partid ce a urmat operei Oedip, Silvestri a presimțit ceea ce avea să vină. Apoi nu fusese pe atât de privilegiat, pe cât se dă de înțeles, ca dirijor de statură internațională. Ieșirilor sale, exclusiv în țările din Est, avea să li se deschidă, temporar, o ușă spre Vest abia cu un an înainte de a lua decizia să se stabilească în străinătate. Pentru un dirijor ce se apropia de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
dă de înțeles, ca dirijor de statură internațională. Ieșirilor sale, exclusiv în țările din Est, avea să li se deschidă, temporar, o ușă spre Vest abia cu un an înainte de a lua decizia să se stabilească în străinătate. Pentru un dirijor ce se apropia de 50 de ani era, la urma urmelor, șansa vieții sale de a se realiza. În paranteză fie spus, postcomunismul, epoca de tranziție, îl tratează pe Silvestri cam la fel ca și comunismul în ultimele sale decenii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
cum era BoUrnemouth-ul, după ce cântase la pupitrul unor orchestre ca Philharmonia, Filarmonica din Viena, Orchestra Societății de Concerte a Conservatorului din Paris? Un răspuns posibil, uitat de către autorul livretului, Mike Ashman, este acela că, în anii ‘60, postura de dirijor itinerant, între două avioane, nu era încă în vogă. În plus, și se vorbește puțin de ea, orice desprindere de un mediu cunoscut este o trau-mă, iar cea a desprinderii lui Silvestri de o țară și o orchestră izolate undeva
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
urmă, Într-o frumoasă ediție prefațată de Speranța Rădulescu. Ele au fost precedate de o la fel de exemplară serie de discuri LP, apărută În 1984, Colecția universală de muzică populară Înregistrată editată de C. Brăiloiu (1951-1958) (VDE 30-425/ 430). Prefațată de dirijorul Ernest Ansermet, cu un studiu de Jean-Jacques Nattiez, „Brăiloiu, colector, comparatist, structuralist“, colecția are un al treilea disc cu o față dedicată românilor, ucrainienilor românofoni și macedoromânilor. Desigur, specialiștii o cunosc, dar nu ar fi util să le devină familiară
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
artei, o înaltă conștiință a valorilor, o mare disciplină a muncii. Acestea sunt, mi se pare, cele trei lucruri care lipsesc cel mai dureros vieții noastre muzicale. Mare artist, Enescu este în aceiași măsură un mare educator. Vocația sa de dirijor răspunde, poate, nu numai unei necesități de expresie personală, dar și unei nevoi de a impune celorlalți o tehnică a muncii, de a le transmite o disciplină a artei. Dirijorul este un profesor. Rolul său este să predea. Când un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
este în aceiași măsură un mare educator. Vocația sa de dirijor răspunde, poate, nu numai unei necesități de expresie personală, dar și unei nevoi de a impune celorlalți o tehnică a muncii, de a le transmite o disciplină a artei. Dirijorul este un profesor. Rolul său este să predea. Când un George Enescu ia bagheta, există certitudinea că te găsești în fața unui maestru. Sensibilitatea artistică nu a fost servită niciodată de o măiestrie atât de calmă, atât de puternică. Enescu întruchipează
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
capabilă să dea un suflet la această mașină muzicală, ce este, de multă vreme, victima propriei inerții. Să ne amintim de forma excelentă pe care Filarmonica o câștigase, în urmă cu câțiva ani, după ce lucrase îndelung, o întreagă stagiune cu dirijorul Hermann Scherchen. Posibilitățile artistice ale unei orchestre sunt, înainte de toate, o chestiune de direcție, de orientare“. Ieri ca și azi, aș adăuga, probabil, superfluu... VOI N-AȚI ÎNTREBAT fără zahăr V| R|SPUNDE BOBO O seamă de observații inutile asupra
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
a orașului, ce depășește simpla realitate a numărului mare de concerte, orchestre simfonice și invitați de marcă de care se bucură melomanii. Există la cehi o manieră concretă, exemplară, firească și neostentativă de a-și onora marii muzicieni, între care dirijorii constituie o categorie aparte. Și este de notorietate publică faptul că, începând cu Václav Talich și continuând cu Rafael Kubelik, Karel Ančerl și Václav Neumann, Cehia a dat lumii câțiva dintre cei mai prodigioși dirijori ai secolului XX. Dacă toți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
onora marii muzicieni, între care dirijorii constituie o categorie aparte. Și este de notorietate publică faptul că, începând cu Václav Talich și continuând cu Rafael Kubelik, Karel Ančerl și Václav Neumann, Cehia a dat lumii câțiva dintre cei mai prodigioși dirijori ai secolului XX. Dacă toți au fost atinși de aripa istoriei și au suferit de pe urma regimului comunist, nici unul nu a trăit momente atât de dramatice precum Karel Ančerl. La 11 aprilie 2008, Karel Ančerl ar fi împlinit 100 de ani
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
la mormântul lui, în cimitirul praghez de pe colina Vyšehrad, urmată de o alta în satul în care s-a născut, la Tu¬apy, în sudul Boemiei. Evenimentul principal a avut loc însă în sala Suk a Filarmonicii cehe, unde viața dirijorului a fost evocată într-o conferință însoțită de proiecții de film, imagini de arhivă, de către muzicologul Petr Kadlec, curatorul expoziției omagiale deschise în Rudolfinum, sediul filarmonicii. Tot acolo, Jana Gonda, directoarea casei Supraphon, a prezentat presei și melomanilor discurile omagiale
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
absolvind clasa de percuție și cele de compoziție, muzică de cameră și dirijorat în iunie 1930. A avut șansa de a studia muzica de avangardă a epocii sale cu Alois Hába, elev la Berlin al lui Franz Schreker și cu dirijorul Václav Talich. În anii ’30 avea să fie remarcat și să se apropie de dirijorul Hermann Scherchen, devenind nu numai discipol dar, asemenea lui, promotor entuziast al muzicii contemporane. Un alt personaj celebru în epocă, Jaroslav Jezek, coleg de conservator
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
1930. A avut șansa de a studia muzica de avangardă a epocii sale cu Alois Hába, elev la Berlin al lui Franz Schreker și cu dirijorul Václav Talich. În anii ’30 avea să fie remarcat și să se apropie de dirijorul Hermann Scherchen, devenind nu numai discipol dar, asemenea lui, promotor entuziast al muzicii contemporane. Un alt personaj celebru în epocă, Jaroslav Jezek, coleg de conservator, l-a introdus pe Ančerl, ca violonist și dirijor în orchestra de estradă a așa-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
remarcat și să se apropie de dirijorul Hermann Scherchen, devenind nu numai discipol dar, asemenea lui, promotor entuziast al muzicii contemporane. Un alt personaj celebru în epocă, Jaroslav Jezek, coleg de conservator, l-a introdus pe Ančerl, ca violonist și dirijor în orchestra de estradă a așa-numitului Osvobozené divadlo (Teatru eliberat de convenții). După doi ani, Ančerl revenea la muzica clasică în calitate de director muzical și dirijor la radioul ceh, conducând din timp în timp și Filarmonica. Ocuparea Boemiei de către naziști
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
epocă, Jaroslav Jezek, coleg de conservator, l-a introdus pe Ančerl, ca violonist și dirijor în orchestra de estradă a așa-numitului Osvobozené divadlo (Teatru eliberat de convenții). După doi ani, Ančerl revenea la muzica clasică în calitate de director muzical și dirijor la radioul ceh, conducând din timp în timp și Filarmonica. Ocuparea Boemiei de către naziști a avut drept consecință demiterea sa de la radio, iar timp de trei ani, până în 1942, Ančerl s-a retras în sudul Boemiei, unde a lucrat ca
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
alți 1.500 de deportați din lagăr au fost transportați la Auschwitz și peste 1.100 dintre ei, între care ambii părinți, soția lui Ančerl și fiul lor în vârstă de un an și jumătate, au fost gazați de naziști. Dirijorul a supraviețuit, în lagărul de concentrare de la Friedland... Revenit la Praga în 1945, Ančerl a fost invitat de Hába să dirijeze orchestra fostei opere germane, iar din 1947 a preluat conducerea Orchestrei Simfonice a radioului ceh. Un turneu în acei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
prima oară, și la București, unde în octombrie 1947 dirija la Ateneu. Preluarea puterii de către comuniști în 1948, emigrarea lui Rafael Kubelik și manipulațiile unui personaj detestat al epocii, ministru al Culturii, au condus la înlăturarea de la conducerea filarmonicii a dirijorilor Karel Šejna și Václav Neumann și impunerea prin decret a lui Karel Ančerl ca dirijor principal, sub pretextul recomandării lui David Oistrach. Orchestra l-a tratat timp de câțiva ani cu mare ostilitate și doar tenacitatea și profesionalismul său impecabil
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
comuniști în 1948, emigrarea lui Rafael Kubelik și manipulațiile unui personaj detestat al epocii, ministru al Culturii, au condus la înlăturarea de la conducerea filarmonicii a dirijorilor Karel Šejna și Václav Neumann și impunerea prin decret a lui Karel Ančerl ca dirijor principal, sub pretextul recomandării lui David Oistrach. Orchestra l-a tratat timp de câțiva ani cu mare ostilitate și doar tenacitatea și profesionalismul său impecabil l-au făcut acceptat în cele din urmă. Ca și în perioada interbelică, Ančerl a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
la Festivalul de la Salzburg, în întreaga Europă, Japonia, Australia, Statele Unite și recunoscută drept una din marile orchestre ale lumii. Înregistrările lui Ančerl au fost distinse cu Premiul German al Criticii și, de trei ori, cel al Academiei Charles Cross, iar dirijorul invitat să conducă marile orchestre de la Amsterdam, Londra, New York și Cleveland. Cronicile îl descriau ca „energic, precis, dansant“, „mai apropiat de tipul lui Toscanini decât al lui Furtwängler“, „capabil să scoată totul din orice orchestră: strălucire, sonoritate, sclipire briliantă, agitație
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]