6,411 matches
-
la operă, ștergându-i fața netedă Lady Zdreanță spune: — Și tatăl meu, la rândul lui. Pentru binele lui. — Se... dădea în spectacol, spune ea. Avea o amantă tinerică. Purta fustițe de balet. Nu împărțea profitul liniei sale de producție. Își neglija munca. Așa că - după cei trei doctori - e acolo: Cu toți ceilalți inventatori de geniu. În spatele ușilor închise. Fără telefon. Pentru tot restul vieții. Dinlăuntrul vălului ei de insule private... de curse de cai... de licitații de proprietăți, Lady Zdreanță spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
îmi plăcea să citesc, îmi plăceau mult poeziile. Am scris și eu multe poezii fanteziste, care s-au pierdut cu trecerea anilor. Scriam, mereu scriam. Orice stare sau senzație o exprimam în poezii, era ceva ce nu puteam controla și neglija, ideile și frazele veneau pur și simplu și eu doar le așezam pe hârtie. Simțeam o relaxare profundă, atunci când compuneam poezii. Am constatat, pe parcursul timpului, că aveam multe înclinații și imaginație și nimic nou nu mi se părea dificil sau
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
spirituale (non-fizice), vine peste oamenii care s-au lepădat de iubire, de motivația și bucuria de a trăi. A fi sănătos, fericit, spiritual, înseamnă a trăi clipa prezentă, atâta timp cât eram preocupată de treburile și evoluția altora, nu aveam timp și neglijam propria evoluție, mereu judecam pe alții și nu aveam timp să mă cunosc pe mine, dar am învățat că rostul meu pe pământ este acela de a iubi și de a fi fericită. Îl simt acum pe Dumnezeu, pretutindeni în jurul
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
despre viața din palatul Inneldei cu mult înainte de a veni aici căpitanul Hedrock. Asta arată existența unui sistem de spionaj mai primejdios decît orice lucru pe care l-am bănuit noi și adevărata acuzație împotriva căpitanului Hedrock este că a neglijat să ne informeze de existența unui asemenea sistem. Hedrock se gîndea: Încă nu, încă nu. Cam pe aici o să se declanșeze brusc criza și atunci acțiunea mea trebuie să fie rapidă, perfect determinată în timp și decisivă." Spuse glacial: ― De ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
fie spus: domnul Arghezi e un neinstruit meșteșugar al versului. Individualitatea, noțională, a cu-vîntului, nu e topită în aceea, fonetică, a versului. Lexicul special pus în circulație și care face așa de curioase pamfletele și schițele sale, dăunează poeziei. E neglijat, urât. S-a recunoscut în ultimul timp că versul vrea să fie cuvânt pentru el însuși. Părțile simple ale unei poezii nu sunt cuvintele, ci versurile. Dacă domnul Arghezi ar fi păzit acest adevăr, n-ar fi cultivat glezna, aliterația
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
simultan la tânărul intern. Gradele inițierii matematice le străbate repede, pentru a cantona curând în matematicile superioare. le lui Gauss și Lagrange le cunoaște încă din anii ultimelor clase de liceu. Această confruntare cu cercetarea matematică îl face să-și neglijeze temele școlare, chiar cele de matematici. Continuă totuși, în general, să fie bine notat. Dar marea transformare, din acești ani, se petrece în tipul său moral. Conștiința propriei sale superiorități și patima politică îi dezvoltă o dispozițiune posacă, neliniștitoare. Iată
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
el este o natură autarhică. Gîndindu-se la acest lucru, cititorul va vedea mai limpede viața și scrisul implicate direct, inseparabile, într-o operă de construcție. Vederea totală a lui Ion Barbu, iată un lucru pe care mulți critici l-au neglijat. Oricât de amănunțit s-ar aplica un eseu, pe probleme selectate, în cazul acesta trebuie făcută verificarea și prin întregul creației. De aceea Tudor Vianu rămâne autorul celui mai adevărat studiu barbian, întîi și întîi pentru că a demonstrat în climatul
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
În cartier, cu lustruirea firmei și a vitrinelor ori cu redarea strălucirii cotoarelor de cărți de pe rafturi, cu o cîrpă și cu alcool. Dată fiind conjunctura, am optat pentru a-mi investi timpul liber În două aspecte pe care le neglijasem În ultima vreme: să mă mai gîndesc la enigma lui Carax și, mai cu seamă, să Încerc să petrec mai multă vreme cu prietenul meu Tomás Aguilar, de care mi-era dor. Tomás era un băiat meditativ și retras, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
-mi merge să fac ceva, nu mă apuc, nu fac. Ce m-apuc să fac... - întotdeauna mi-o plăcut să fac ceva care să fie făcut. Adică, cât m-o dus pe mine capul. Îmi trece și timpul, dar nu neglijez nici partea ailaltă, mai și câștig... să-ți faci pușcăria cât mai ușoară. Da. Că, apăi, nu am timp să mă gândesc. Gândurile te-mbolnăvește de ficat, te-mbolnăvește de plămâni și-ți termină capul. Da, cine gândește se-mbolnăvește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
ei, le dau drumul prin cameră. Și, câteodată, stau atent la ei, le urmăresc toate... felul lor de a trăi. Au minte mai bine ca un om. Deci își cresc puii mai bine ca o femeie. O femeie își mai neglijează copiii, dar animăluțele astea, nu. Sunt foarte atente și, totodată, și-i apără. Sunt în acvariu, dar, dacă bagi mâna la ei, te mușcă. Mai ales când au pui. Și, ca să fac curat, îmi ia 10 minute ca să spăl după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
acuzarea, ce spunea apărarea. Odată, după ce s-a citit sentința, m-am ridicat să protestez împotriva verdictului. Am fost scos din sală. A doua zi, directorul liceului unde eram profesor mi-a pus în vedere că de multă vreme îmi neglijam orele de curs, că făceam școala de râs și că va fi nevoit să mă concedieze dacă nu-mi băgam mințile în cap. O vreme am ocolit tribunalul. Pe urmă, într-o amiază când am plecat de la liceu, n-am
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
sub papuc ani de zile și el nu avusese niciodată curajul să-i țină piept. Acum, însă, probabil că și-a găsit nașul cu Mma Ramotswe și va trebui să-și găsească în curând un altul pe care să-l neglijeze. Unde-i femeia asta? întrebă Mma Ramotswe. Aș vrea să stau de vorbă cu ea. Domnul J.L.B. Matekoni se uită la ceas. — O să ajungă în curând, răspunse el. Vine în fiecare după-amiază pe la ora asta. Stăteau în camera de zi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
sau din instinct au pornit spre râu?! Oricum, ceva nu este în regulă. Mai ales că Magistratul pregătește o Ordonanță prin care va interzice o asemenea activitate până la toamnă. Se apropie Carnavalul și pregătirile nu sunt pe măsura evenimentului; totodată, neglijați de către gazde, preocupate mai mult să vânture nisipul, tot mai mulți vilegiaturiști părăsesc Stațiunea înainte de încheierea sejurului. Continuând așa, se anunță un dezastru; Magistratul nu-și poate lăsa concetățenii neajutorați; și el simte că nu e lucru curat la mijloc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
cu buzele strânse, cu ochii ficși. Apoi, încet se înmuie și se puse la loc în fotoliu. Zâmbi ușor și spuse: - Haideți, spânzurați-l. Gosseyn spuse: - Îmi pare că sunteți concentrat prea mult asupra aspectului ofensiv al războiului și ați neglijat anumite aspecte tot atât de esențiale. Enro, sufocat, dădu din cap. - Și toate astea, zise el uluit, de la un băiat care și-a petrecut ultimii unsprezece ani într-o grădină de zarzavaturi. Gosseyn ignoră comentariul. I se părea că progresează. Teoria sa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
pocnesc peste bot pe puștanul dornic de violență. Dar ce rost avea să fac orice altceva decât să-l las în pace? Sunt doar atât de multe modalități de a scăpa de ceea ce se teme cineva, iar una deloc de neglijat dintre acestea este ura. 8 Luni, 12 septembrie O insignă, o legitimație, un birou la etajul al treilea și, cu excepția numărului de uniforme SS care umblau pe acolo, mă simțeam aproape ca pe vremuri. Era mare păcat că nu erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
am coborât din mașină. Am cumpărat două pachete și am aruncat unul în torpedou. Am scuturat pachetul ca să scot o țigară pentru ea, apoi pentru mine, și le-am aprins pentru amândoi. Nu vi s-a părut ciudat că a neglijat, de asemenea, să întrebe câți ani are Emmeline, la ce școală merge, cum îl cheamă pe profesorul ei de dans, unde lucrez eu, genu’ ăsta de lucruri? Ea suflă fumul prin ambele nări, ca un taur furios: — Nu în mod
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
mare dreptate, Heydrich, murmură el. Un șoc teribil. Da, într-adevăr. Trebuie să-mi cer scuze față de dumneata, Kommissare. Cum ai spus, nu ți-ai făcut decât datoria. Foarte bine. Și cu asta se întoarse pe călcâiul său deloc de neglijat și mărșălui cu eleganță afară din încăpere, însoțit de câțiva dintre ofițerii săi. Heydrich afișă un surâs ușor, care nu îi depăși colțul gurii. Apoi, ochii săi îi întâlniră pe ai mei și îmi făcură semn spre cealaltă ușă. Arthur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
această zi. Am rugat-o pe mama ta să nu piardă timpul organizând petreceri-surpriză, care nu mă surprind deloc. Ea s-a lăsat convinsă, iar eu, fără să i-o mărturisesc vreodată, am fost supărat pe ea pentru că m-a neglijat cu atâta ușurință. Ziua nu era dintre cele mai frumoase. Soarele rămânea sufocat în spatele unei grămezi de nori calcaroși de formă indefinită. Socrii mei, de curând întorși dintr-o croazieră pe Marea Roșie, veniseră în vizită. După-masă ne-am întors pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
loc din care am hotărât să nu mă mai mișc, această căsuță cu grădină la periferia Parisului, unde am instalat crescătoria de pești tropicali, un comerț liniștit, care mă obligă la o viață mai stabilă decât altele, căci nu pot neglija peștii nici măcar o zi, iar cu femeile, la vârsta mea, am chiar dreptul să nu vreau să mă mai încurc. Bernadette e o poveste cu totul diferită: cu ea puteam spune că acționasem fără nici cea mai mică eroare; de cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
până când și-a dat seama că fusese naivă să creadă că va găsit niște bărbați ca lumea în lumea artei. După slujba aceea, Adriana a înțeles că nu prea avea sens să lucrezi patruzeci de ore pe săptămână și să neglijezi atât de multe alte aspecte ale vieții pentru două mii de dolari acolo. Așadar, deși știa din propria experiență că n-ar da libertatea ei pe chinul unui program de la nouă la cinci, desigur, erau momente în care își dorea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
crezi ? ― Trebuie, spune Rieux. ― Ce-i cu povestea asta cu șobolanii ? ― Nu știu. E ciudat, dar o să treacă. Apoi îi spune foarte grăbit că îi cerea iertare, că ar fi trebuit să fie mai atent cu ea și că o neglijase cam mult. Ea dădea din cap, ca pentru a-i face semn să tacă. Dar el adăugă: ― Când te vei întoarce, totul o să fie mai bine. O vom lua iar de la capăt. ― Da, spune ea cu ochii strălucind, o vom
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
de limpede. Pentru întâia oară simțeau cât de dificil e să-ți imaginezi precis faptele și gesturile celui care lipsea. Deplângeau atunci faptul că n-aveau habar despre felul cum își petrecea celălalt timpul; se învinuiau de ușurința cu care neglijaseră să se informeze despre aceasta și se prefăcuseră a crede că, pentru o ființă care iubește, ocupația celui iubit nu este izvorul tuturor bucuriilor. Le era ușor, începând cu această clipă, să se reîntoarcă la dragostea lor și să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
celorlalți, ci în neglijența în voia căreia se lăsau. Căci aveau atunci tendința de a evita toate gesturile care nu era strict folositoare și care li se păreau întotdeauna mai presus de puterile lor. Și astfel acești oameni ajunseseră sa neglijeze din ce în ce mai des regulile de igienă pe care ei înșiși le instituiseră, să uite unele din numeroasele dezinfectări pe care trebuiau să le practice asupra lor înșiși, să alerge uneori, fără a fi apărați împotriva contagiunii, la bolnavii atinși de ciumă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
moartea.“ Prin urmare - reconfirmă el intuiția lui Victor Goti din Ceață - nu novela sau roman pe temeiuri obiective, ci nivola sau riman (cum am echivalat eu în românește) ca o sondă lansată în interioritate, către „omul dinăuntru“. Spre a nu neglija nici teoria propriu-zisă a romanului, subalternă totuși, din punctul meu de vedere, celei ontologice, voi enumera pe scurt câteva din vederile lui Unamuno în acest domeniu așa cum rezultă din sincopatul său eseu biografico-romanesc sau roman biografico-eseistic: romanul e un gen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
Jesus” și tot așa. Oastea Domnului 24 cu 24 însoțită de Cântarea Americii, ca feliile în sandvici. 31 octombrie (Halloween) Ce zi!! Am scris cam degeaba Halloween ca titlu, pentru că nu ziua strigoilor e subiectul de povestire. Ca să nu îl neglijez însă complet, am să povestesc că oamenii cam de la începutul lui octombrie au purces să marcheze Halloween. Căsuțele pe lângă care treceam zilnic aveau câteva ingrediente inevitabile în curte și pridvor: dovlecii galbeni, făcuți „om”, ca la noi la țară, sperietori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]