7,819 matches
-
Moisoiu (Google) Michael Hastings, jurnalistul care a scris un articol în urmă căreia un general american a fost demis de Obama, a murit într-un accident de mașină. Potrivit autorităților, accidentul în care jurnalistul și-a pierdut viața a fost singurul fatal din acea zi. Michael Hastings a scris un articol, în anul 2010, care a scos la lumină comportamentul neadecvat al generalului Stanley McChrystal. Mai exact, în materialul său publicat în The Rolling Stone, "The Runaway General", Hastings a scris
Jurnalistul care a dus la demiterea unui general american, mort într-un accident suspect by Andrei Moisoiu (Google) () [Corola-journal/Journalistic/78436_a_79761]
-
și-a înjghebat acel plan diabolic, speculînd împrejurarea: și-a trimis glonțul în vecinul din dreapta - în stînga n-avea pe nimeni -, putînd să-și justifice apoi focul prin mistrețul năruit, împușcat în goana precedentă: porcul în care trăsese moș Damian, singurul rănit și pierdut. Evident, asasinul risca, dar fantasticul alibi i-a reușit." Faptele s-au petrecut înaintea războiului din 1916, iar ancheta n-a putut lămuri nimic. Victima: un armean bogat, un fel de bancher sau cămătar, creditorul moșierului Alecu
Epistolă către Odobescu (XII) by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/7574_a_8899]
-
artificii. Spectacolul este total, echilibristica între sublimul estetic și kitsch te ține cu sufletul la gură. Un singur pas greșit și totul se poate prăbuși în derizoriu. Funanbulul are însă călcătura sigură și, în dezmățul general de cuvinte, el este singurul care își păstrează mintea limpede. Cu siguranță, dacă ar putea citi cărțile lui Șerban Foarță, Maiorescu ar rescrie astăzi, cu totul altfel, celebrul său studiu, .
Beţia de cuvinte by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9851_a_11176]
-
două în piept. Apoi a făcut semn soldaților din cel mai apropiat vagon să-și ia camaradul mort în tren, iar femeii să plece. După ce eșalonul a pornit spre Constanța, tînărul șef al poliției militare rusești a cerut un tălmaci. Singurul care s-a oferit a fost Ion chelnerul, care știa ceva rusește. "Armata sovietică nu avea nimic cu populația civilă, dar în glorioasa ei luptă eliberatoare nu putea ierta nici măcar greșelile propriilor ei soldaților." Cu de la el putere, chelnerul a
Captură de război by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7144_a_8469]
-
din interior sînt pline de texte mai mici sau mai mari trimise de diverși scriitori în sprijinul discursului lui Nicolae Ceaușescu. Nichita Stănescu vorbește, de pildă, despre „discursul plin de fermitate, de înțelepciune și de noblețe al tovarășului Nicolae Ceaușescu”. (...) Singurul care scrie neabătut, în aceste vremuri tulburi, în pagina întîi, despre chestiuni strict literare este Șerban Cioculescu în rubrica sa, „Breviar”. Dar alături de rubrica semnată de Cioculescu, fotografia cu Nicolae Ceaușescu începe să fie nelipsită în aceste săptămîni. Așa cum nelipsite
Să ne cunoaștem trecutul by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/4537_a_5862]
-
din 2002, când ajunge aici printr-o frumoasă colaborare cu regizoarea Ada Lupu, la spectacolul Minciună din mine, de Șam Shepard. Rolul de debut în acest teatru, Jake, i-a fost parcă predestinat: distribuția era aproape completă, iar acest personaj, singurul neocupat în numeroasele castinguri, parcă îl aștepta pe el. Din fericire, împlinește aproape 12 ani de activitate pe această scenă.
Actorul care a stârnit Panică la Teatrul Nottara este sărbătorit luni, 5 mai by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/33170_a_34495]
-
prima dată termenul, glosat: "știința despre viața și opera lui Mihai Eminescu" - și explicat în paranteză: "după dantologie". Nu toate numele proprii (de scriitori, oameni politici, artiști în general) creează științe eponime; în cultura română numele lui Eminescu este, poate, singurul - iar culturile mari ale Europei au, fiecare în parte, asemenea științe eponime pentru câteva nume ilustre din interiorul lor. Consemnarea termenului "eminescologie" într-un dicționar academic s-a făcut cu scopul și speranța că această știință (numele este format, după cum
Eminescologia, la ora exactă by Nicolae GEORGESCU () [Corola-journal/Journalistic/7008_a_8333]
-
Ion Buzași Recunoscut unanim ca izvor de inspirație al poemului Epigonii, nu înseamnă că Lepturariul... este singurul. Vrem să propunem ipoteza altui izvor, legat de momentul blăjean al biografiei eminesciene, de importanță secundară, nu lipsit de însemnătate totuși. Este vorba de cartea lui Timotei Cipariu, Elemente de poetică, metrică și versificațiune, Blaj, 1860. Lectura manualelor de poetică
Cipariu și Eminescu by Ion Buzași () [Corola-journal/Journalistic/12114_a_13439]
-
de resurse actoricești care să nuanțeze compasiunea, frivolitatea, tovărășia, lamentația. Ea joacă, de la început pînă la sfîrșit, tehnic, exterior, fără emoție, știe ce urmează și devoalează chiar. Vocea este importantă pentru un actor, poate fi un atu. În nici-un caz singurul. Exemplele pot continua susținute cam de aceleași argumente. Fără doar și poate Monica Davidescu se remarcă în Helen Jones și datorită calităților sale evidente, cultivate cu rigoare și puse în valoare de regizor, dar, deloc de neglijat, și datorită contextului
Iubirea mașinală a lui Don Perimplin by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/16193_a_17518]
-
Cît despre morala ce se desprinde din poveste, asta chiar mi-e indiferentă. Aș putea continua cu lucrurile de care nu mă sinchisesc cînd citesc. La ce bun? Dumneavoastră aveți destulă imaginație ca să mă completați. Revin la lucrul de care, singurul, mă sinchisesc: la povestea pe care vreau s-o aud. Trebuie să recunosc, acum, la sfîrșit, că nu sînt, ca cititor, doar un hedonist, cum ziceam la început. Sînt un cititor care nu s-a maturizat și iubește basmele. Unul
Observații naive despre cărți by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/16201_a_17526]
-
Crohmălniceanu despre literatura interbelică Grigore Cugler nu există, în studiul lui Ion Pop despre avangarda românească Grigore Cugler e pomenit o singură dată în treacăt, în antologia lui Marin Mincu consacrată avangardei, extrem de generoasă și cuprinzătoare, Grigore Cugler nu figurează. Singurul care îi acordă importanța cuvenită e Sașa Pană în Antologia literaturii române de avangardă (1969), apărută pe când scriitorul român din Peru mai trăia. Restrânsa operă a lui Grigore Cugler e un detaliu interesant în perimetrul avangardei. Nu aș vrea să
Al doilea Urmuz by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12778_a_14103]
-
relativă, se schimbă sub vers ca țesutul viu sub microscop. În Moarte luminată ca ziua viața și fotografia își fac concurență, într-o cinică și exemplară poveste despre câștiguri și pierderi. De sine, în primul rând. În fine, Ion Stratan, singurul care lipsește de la această strigare peste ani, scrie o poezie de frică, de chircire dintr-o lume care se strânge, simetric cu a lui Cărtărescu, care se dilată. Amândouă duc tot acolo: la eu, fie risipit în zările orașului, fie
Encore! by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/5916_a_7241]
-
din loc, că vom schimba lucrurile în România. Am fost extrem de dedicată, o luptătoare. Am ieșit în stradă împreună cu ceilalți bolnavi de cancer din România, m-am certat cu domnul Nicolescu și acum îi cer scuze, de fapt o fost singurul care a făcut ceva cu adevărat pentru noi. Ne-am luptat ca să punem porcăriile alea pe pachetele de țigări și vorbește o fumătoare până acum o lună. S-au făcut multe ca și Federație. Eu m-am retras că nu
Caz dramatic: bolnavă de cancer, cere Guvernului să fie eutanasiată () [Corola-journal/Journalistic/23536_a_24861]
-
fel de fel, cu expoziții minunate, cu seri de concerte, cu multe inițiative private, nu neapărat instituționale, cu festivaluri îndrăznețe de muzică care concurează serios, din toate punctele de vedere, festivaluri de teatru sau de film. Festivalul Național de Teatru - singurul de acest fel din peisajul supraîncărcat de manifestări de gen - are ca scop fundamental, zic eu, punerea în vitrină a mișcării teatrale într-un anumit interval de timp, o stagiune, un an. Selecționerul nu este producătorul spectacolelor, nu este nici
Festivaluri, festivaluri by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/7714_a_9039]
-
din acest motiv, de-o anumită lumină, de culoarea pomilor înfloriți, de bâzâitul albinelor, de căldura plăcut-moleșitoare a acelor zile care m-au marcat pe vecie. După cum, în "regim nocturn", n-am să uit cum citeam, prăpădindu-mă de râs, singurul treaz într-un oraș adormit, Serile în cătunul de lângă Dikanka, al lui Gogol, apoi, în notă dramatică, seria Dostoievski, vastele cearșafuri istorico-metafizice ale lui Tolstoi, povestirile și teatrul lui Cehov. Aveam douăzeci de ani, "eludasem" câteva luni din serviciul militar
Ce tabieturi de lectură aveți? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/7400_a_8725]
-
voce. E vocea lui Caragiale care tocmai îl lămurește pe Slavici că, înainte de pronumele care se pune virgulă, iar înainte de ce nu se pune decât fiind subordonata dreaptă” (pp. 154 - 155). E fragmentul cel mai frisonant din întregul roman. Nu singurul, și în orice caz nu singurul care, prin strălucire, ar merita citat. Remarcabilă mi se pare și secvența în care Veronica Micle visează, sub tensiune, un duel între Eminescu și Caragiale, încheiat cu focuri de armă sunând spart care, la
Visuri trecute, uscate flori (II) by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4070_a_5395]
-
tocmai îl lămurește pe Slavici că, înainte de pronumele care se pune virgulă, iar înainte de ce nu se pune decât fiind subordonata dreaptă” (pp. 154 - 155). E fragmentul cel mai frisonant din întregul roman. Nu singurul, și în orice caz nu singurul care, prin strălucire, ar merita citat. Remarcabilă mi se pare și secvența în care Veronica Micle visează, sub tensiune, un duel între Eminescu și Caragiale, încheiat cu focuri de armă sunând spart care, la trezire se dovedesc a fi cu
Visuri trecute, uscate flori (II) by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4070_a_5395]
-
A fost un meci cu o încărcătură emoțională foarte mare. Au fost alături de mine și părinții, care de obicei preferau să nu vină în sala pentru că trăiau intens, însă acum am fost și mai motivat. E o mândrie să fiu singurul român campion mondial în Superkombat, sper să păstrez centura cât mai mult timp", a declarat Stoica, deținător al centurii din decembrie 2013, când i-a administrat prima înfrângere cehului Ondrej Hutnik după 5 ani de invincibilitate, potrivit unui comunicat transmis
Andrei Stoica și-a apărat cu succes titlul mondial Superkombat la categoria super cruiser by Andrei Moisoiu (Google) () [Corola-journal/Journalistic/73868_a_75193]
-
ba chiar să-l strivească sau, în cel mai bun caz, să rămână fără efect. Oricum ar fi, Gide se îndoiește că cel slab și-ar folosi cunoștințele așa cum i-ar șade bine: banii sunt utili doar în mâinile bogătașilor - singurii capabili să se bucure de ei și să-i facă să se bucure și pe restul muritorilor de rând. Banii, averile nu riscă oare să corupă sufletul neprihănit al săracului? Sufletul bogatului e ferit de asemenea capcane: în privința «coruperii» pe
André Gide și portarul lui: un dialog social by Andrei Vieru () [Corola-journal/Journalistic/4137_a_5462]
-
doză de incertitudine continuă să persiste. Ambivalența amăgirii și a adevărului. "Horrible shadow", "unreal mock'ry", fantomă reală sau iluzie, iată o îndoială care nu se va risipi niciodată. În teatrul nÜ, pe scenă înaintează un personaj mascat. Este crape, singurul care poartă mască și singurul al cărui nume înseamnă "actor", în sensul de "cel ce acționează". Intrarea lui reprezintă un moment-cheie: ea constă în lenta traversare a unei punți ce face legătura dintre un aici al scenei și un altundeva
Monique Borie - Fantomă și teatru by Ileana Littera () [Corola-journal/Journalistic/9085_a_10410]
-
persiste. Ambivalența amăgirii și a adevărului. "Horrible shadow", "unreal mock'ry", fantomă reală sau iluzie, iată o îndoială care nu se va risipi niciodată. În teatrul nÜ, pe scenă înaintează un personaj mascat. Este crape, singurul care poartă mască și singurul al cărui nume înseamnă "actor", în sensul de "cel ce acționează". Intrarea lui reprezintă un moment-cheie: ea constă în lenta traversare a unei punți ce face legătura dintre un aici al scenei și un altundeva de unde sosește actorul mascat, un
Monique Borie - Fantomă și teatru by Ileana Littera () [Corola-journal/Journalistic/9085_a_10410]
-
personaj secundar aproape unul principal) în power point, și mai ales în teancuri mari de cărțulii galbene din cunoscuta serie de clasici a Editurii Reclam (cam pe nedrept devenite emblema tradiționalismului mărginit). Maeștrii le adună cu evlavie, David le xeroxează, singurul căruia nu-i pasă de ele fiind Sachs, care umblă cu niște simple foi de hârtie. Actul doi nu se petrece pe stradă, ci într-o cârciumă unde liliacul invocat de Sachs se află doar în vaze, iar straja de
La Bayreuth, cu "maeștrii cântăreți" în adidași by Ana-Stanca Tabarasi () [Corola-journal/Journalistic/8038_a_9363]
-
și nisipul. Cu fildeș depărtat, cu fum, cu nea, Pe rînd a fost asemuită luna, Dar versul să cunoască n-a fost bun a Tiparului cerneală cinste grea. Poetul - îmi spuneam - găsește-n lume, Precum roșcatu-Adam din paradis, Oricărui lucru singurul, precis, Adevărat, nepus de alții nume. Spune Ariosto că locaș e luna De vise. Acolo lin, ireversibil Se scurge timpul, tot ce e posibil Ori imposibil, ceea ce-i totuna. Apolodor să văd m-a ajutat A Dianei schimbătoare umbră magică
Poezii de J.L. Borges by Andrei Ionescu () [Corola-journal/Journalistic/11961_a_13286]
-
suficientă mobilitate și flexibilitate, aidoma membrilor oricărei societăți mici, mult timp izolate, consideră Gabriel Stănescu, ei învederează "o rezistență însemnată în contact cu alte culturi datorită influenței Orientului", așa cum a remarcat, între alții, și Dimitrie Drăghicescu, în Psihologia poporului român. Singurii care nu suportă criza schimbării culturale rămîn copiii și adolescenții care își pot forma personalitatea "din mers", în concordanță cu cerințele școlii și ale mediului social în care au ajuns. Oarecum deprimantă, să admitem, o atare imagine a integrării vlăstarelor
Românii din Lumea Nouă (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14059_a_15384]
-
Nae erau pe muchie de cuțit, exista mereu o alternativă, între brațele căreia nu știai pe care anume să-l alegi. Trăgînd spre unul dintre cele două, el avea o mică pauză, ce semăna cu o ezitare, și cuvîntul acela - singurul posibil! - care ne umplea așteptarea producea o lumină nemaipomenită. Era o artă a spunerii, a oralității, a spontaneității (dar hai să mergem pe ipoteza rea, a mimării spontaneității) desăvîrșită. Avea un efect trezitor (s.a.) incredibil" (p. 11). La mai bine
Bucuria de a trăi by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/11046_a_12371]