6,854 matches
-
se vindecă și ele sub soarele blând. Unul dintre acele momente ale primăverii când ai impresia că lucrurile ezită înainte de-a o lua și anul acesta de la început, parcă de teamă să nu-ți inoculeze cumva indecenta iluzie a veșniciei. Era un bătrân extrem de curat, îmbrăcat cu grijă de sine - acea eleganță puțin vetustă care se datorează întotdeauna ideii celuia în cauză că un bărbat nu poate ieși în lume fără o serioasă revizuire a ținutei înainte de-a deschide
Două instantanee by Alexandru Vlad () [Corola-journal/Imaginative/10950_a_12275]
-
lui Mahomed nu putea pătrunde pe-acolo și sultanului nu-i rămânea decât să escaladeze stâncile cu toate cele 300 de vase ale sale trecându-le pe uscat din Bosfor în Cornul de Aur. vai nouă, timpul ca lașitate a veșniciei, o scriptoria în care istoria e rescrisă de la dreapta la stânga. invizibilă și înfricoșătoare splendoare, fregata evoluând ca o peniță ușoară printre tendoanele destinului, printre legatarii apocalipsei, neatinsă-n vreun fel de legământul flăcărilor, printre fructele și legumele deversate în mare
Poezii by Ion Mircea () [Corola-journal/Imaginative/7829_a_9154]
-
cîmpuri, niște dealuri. - Îmi dai mie muntele acela? - De ce nu? Cît dai...! - Cinsprezece milioane de oameni ...! - Puțin, foarte puțin...! Că e un munte din granit, poți să îl compartimentezi în peșteri, în camere secrete, în sihăstrii, l-am lucrat două veșnicii și ceva ... - Cît ceri? - Păi, îmi dai cincizeci de milioane de oameni și o sută de mii de capre, trei sute de cașaloți albaștri, un milion de licurici cu care să delimitez totul în nopțile cu lună și douăzeci de cireși
Poezie by Adrian Alui Gheorghe () [Corola-journal/Imaginative/3292_a_4617]
-
în oasele de piatră și-un murmur lung de rugăciune se strecoară prin flori de măceș precum albinele roind în clopotnița neagră a bisericii țintind în călcîiele norilor - din vale urcă praful și claxoanele mașinilor odată cu turiștii veniți să filmeze veșnicia despuiată pe vîrful unui munte amurgul întețește încă o dată rugul și-n zgomot de sticle sparte de cruci și țigări aruncate-n fîntînă se stinge viața vrăjitoarei - adierile rășinii de brad împrospătează pînă-n zori aerul satului învăluit în neguri deasupra
Poezie by Dumitru Chioaru () [Corola-journal/Imaginative/12927_a_14252]
-
elevi și învățături. Din inima deșertului - Steaua ta va străluci, din nou - Bagdad, Bagdad Zbor, zbor, zbor! 2. Cît nisip și deșertăciune vor trebui curățate din ochii soldaților americani. Lacrimi de stea cad pe creștete de copii, bandajate, strigîndu-și Durerea, veșnicia, istoria. Tancurile timpului și ale morții, ale războaielor, ale Armaghedonului Pot fi oprite doar cu sufletul. Cu trandafirul alb al sufletului. Adus, în zbor, de Prometeu! O imagine contrast: Prin fum, foc și explozii un om, un irakian Sădește și
Scrisori americane by Alexandru-Cristian Miloș () [Corola-journal/Imaginative/14036_a_15361]
-
proastă, iar o să-l doară capul câteva ore, uitându-se pe fereastra din dreptul fișierului de fier la forfota din fața UM-ului sau poate a GUM-ului. Mai bine rabdă: o oră și jumătate până la urmă nu e totuși o veșnicie! Tăie ceaiul de pe lista preocupărilor zilnice și adăugă explorarea biroului. Nu era prea entuziasmat nici de această nouă perspectivă. Sigur, biroul lui era cât o stație de metrou. Adică la fel de mare, dar nu și la fel de interesant. Avea, în linie dreaptă
Gde Buharest by Constantin Stan () [Corola-journal/Imaginative/9125_a_10450]
-
mulți ani de când cenaclul lui încetase să existe, undeva pe holurile de la Filologie, aproape neschimbat fizic și, cu aceeași eleganță academică, a acceptat să vină și să vorbească la lansarea mea de carte, deși nu mă mai văzuse de o veșnicie, doar pentru că și eu fusesem pe vremuri... la Martin. Când am început eu să vorbesc? Foarte târziu. I-am cunoscut pe marea lor majoritate în perioada '86-'87-'88 și am început să îi caut 20 de ani mai târziu
Tăcerile mele și tăcerile lui Mircea Martin by Anca Mizumschi () [Corola-journal/Imaginative/8008_a_9333]
-
care-l îmbrac într-o continuă veghere urcând piramide de spaime și fiere mâinile mele lehuze retrase-n pierzanii vor cădea pe hârtie ca pe ugere stranii. Suirea scrum în felinar cu pernuțele degetelor ating sticla afumată parcă de-o veșnicie încă se mai văd pe ea amprentele tatălui ca o goliciune transfigurată și vie aceleași pâlpâiri ca niște respirări de pe urmă ca viața dintr-o oală spartă și legată cu sârmă insomniile și-au pus sigiliul în jurul ochilor din care
Poezie by Nicolae Panaite () [Corola-journal/Imaginative/9467_a_10792]
-
Facere Orb, pământul îți spune: da în iarna aceasta toți pașii mei sunt da Fruntea mea o plec la picioarele iernii O veșnicie voi sta așa să învăț cum se curățesc lupii pe dinlăuntru, când mor în zăpadă și urletul lor se înmormântează în tăcere și descuie ușile inimilor animalelor mâncate Vai, lupii se prăbușesc în zăpadă o mai recunosc ei oare cad
Monica Patriche by Monica Patriche () [Corola-journal/Imaginative/10481_a_11806]
-
-mi duce mai departe neliniștea plăsmuită din fum și zăpezi cu eul proptit de cealaltă parte a nopții Ritual Pe zăpada paginii mele o sărbătoare a florii de gheață în iarna ce ne unește îți nasc un poem mica lui veșnicie să-mi umble prin suflet sub ninsori se încheagă bulbul speranței percepută cu ochiul din suflet (un fel de prizonier al singurătății) se naște o margine spre care și marea tânjește cu pulsul ce biruie țărmul sângelui meu Amprente Acest
Poezie by Mariana Filimon () [Corola-journal/Imaginative/11625_a_12950]
-
recunoscători, căci un Dumnezeu atent și onest ne va fi promis eternitatea și fără pic de ipocrizie ori condescendență chiar ne-a dat-o, lăsîndu-ne să lucrăm la ea încă din timpul vremelniciei de țărînă. Trupul e singurul pașaport către veșnicie. Trupul - unul singur și nesupus alegerii - este singurul care ne dă o infinitate de alegeri. - Și tu, tu cui te lași moștenire?, făcu Orlov. - Nimănui. - Adică mie... Drept răspuns, Moștenitorul se scurse agale către birou, așezîndu-se în jețul lui dîn
Capitis Deminutio by Angela Marinescu () [Corola-journal/Imaginative/13799_a_15124]
-
marea TRISTEȚI Tristețea zilelor noroase din viața mea câteva umbre pe geam la telefon necunoscuți greșind numărul același pe care prietenii mei l-au uitat demult cărți răsfoite într-o doară când plouă citind ici și colo câte-o pagină veșnicia mâinii întinse înspre umbrelă de parcă ai vrea să ieși afară în ploaie dar mișcarea oprită la jumătate nici eu nici umbrela nu vom afla niciodată de ce un colț de soare pe mobile undeva ce adeverește? ATÂTEA ZILE... Noroasă zi de
Poezie by Constantin Abăluță () [Corola-journal/Imaginative/6304_a_7629]
-
după apa sa nencepută.// străinule, tu plâns fântânar * până la un punct e poate ca pe drumul damascului crezi și înveți într-o clipă de grație să bați darabana cu viața în care intraseși ca-ntr-o mănușă orb văzând cum veșnicia în care crezuseși începe târziu și se termină repede * ca o cămilă în urechile acului mă simt în această lume înaltă și largă lume, zidire-n zidire unde clipa cea repede se face timp deodată pururea/ puțin prea devreme pururea
Mircea Cau by Mircea Bârsilă () [Corola-journal/Imaginative/10214_a_11539]
-
nu osândi!; Greu e numai sufletul, nu țărâna). Pe Alexandru Philppide - autorul acelor versuri pe care le evocăm adesea cu toții, M-atârn de tine, Poezie/ ca un copil de poala mumii/ să trec cu tine puntea lumii / spre insula de veșnicie - îl admiră pentru tonul destins, fără cutremurare; pe Maria Banuș pentru felul în care alungă răspunsurile la întrebări fundamentale; pe Nina Cassian pentru pasiunea sanguină care ne face să descoperim ceva neobișnuit în peisajul literar al unei țări unde egalitatea
Istoria poeziei ca jurnal by Grete Tartler () [Corola-journal/Imaginative/10437_a_11762]
-
Pillat care trece frumos de la simbolism la tradiționalism, iar apoi la un clasicism senin și nobil. După cum P. P. Negulescu extrem de solid gînditor, aproape complet trecut cu vederea în ziua de azi, dar care reprezintă și el o excepție printre veșnicii dilematici interbelici. Dar, pînă la urmă, cine caută răspunsuri convingătoare la dilemele românești ale secolului nu le va găsi între cele două războaie, nici simbolic, nici teoretic. închid paranteza. Pe locul doi, și strîns legat de prima observație: debarasarea de
O propunere - Modificări canonice și generații de aur by Virgil Nemoianu () [Corola-journal/Imaginative/11749_a_13074]
-
și senin. Pe ramura copacilor din cale Vor atîrna a roadelor cununi Și fiecare om din ale sale O să culeagă strugurii străbuni. Pe zariștea cu stele și luceferi Se vor deschide pîrtii călătoare Și oamenii or să purceadă teferi Spre veșnicia noilor soboare. * * * Studiul despre Hubert Hedriphin, început în 1959 și abandonat peste puțină vreme, a rămas să doarmă în- tr-un dosar îngălbenit. Autorul însuși traversa postum o lungă și nedreaptă eclipsă. De un timp încoace, interesul, pentru ciudatul și nefericitul
Pagini regăsite - Hubert Hedriphin by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/10204_a_11529]
-
care alerga după îngeri în brațele mele frînte ca niște lujeri de crini, bucuros că se întîmplă totul într-o clipă așa cum înfloresc pe cer fulgerele iar printre ele aleargă îngerii să o salveze încă o dată, trist că apoi vine veșnicia din care numai frumusețea ei mai revine ca o suferință pe care n-o mai pot obloji cu nimic, om ca toți oamenii aruncînd ultima carte în joc, fără să fi știut cum se trișează cînd rămîi singur cu toți
Dama de pică by Gellu Dorian () [Corola-journal/Imaginative/12658_a_13983]
-
pizmuiesc ,deși-s deșarte ; Mă doare că nu-s viu cum ești, Mi-e groază să te știu departe. Răcita inima pustie Mi-o rencălzi o rază vie, Si,ca un șarpe-nveninat, Tristeția-n rană-mi s-a mișcat. Ce-I veșnicia-mi fără tine? Și nefirșita -mi forță, ce-i? Cuvinte goale și străine, Un templu vast,dar fără zei ! Tamara Viclene duh ,o taci și du-te ! Nu cred în dușman ,nu-l ascult.. O ,Doamne! Buzele mi-s mute
Astrolog rus: Conflictului din Ucraina va declanșa Al Treilea Război Mondial by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/21839_a_23164]
-
fost nu-i nici o urmă ; A șters al veacurilor val Tot ce a fost odinioară : Și amintirea lui Gudal , Și-a ficei sale dragi , Tamara ! Dar sus pe muntele abrupt , Vezi o biserică pustie; Acolo doarme , neântrerupt , Cenușă lor ,pe veșnicie . La poarta stau de straja drept , Nalți , steii de granit , alături , Cu mantii lucii de omături Și-n loc de platoși ,pe piept , Strălucitor jucindu-și față , Sclipește de când lumea gheață . Iar norii leneși trec grămadă , Se-opresc pe culmi ,pe-
Astrolog rus: Conflictului din Ucraina va declanșa Al Treilea Război Mondial by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/21839_a_23164]
-
au fost distribuiți Ilie Moromete și Ion al Glanetașului invită desigur mai ales la un hohot de rîs și la o porție sănătoasă de autoironie, de meditație despre România profundă (în pragul intrării în Europa, tot țăranul, săracul..., talpa țării, veșnicia născută la sat etc.) sau despre standardele minimale de performanță intelectuală (istețime, capacitate de citire a ziarului, calcule privind mijloacele de procurare rapidă a averii). Dincolo de comicul argumentațiilor, de posibilitatea de a culege numeroase perle, mi se par importante două
Despre intelectualitate by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/10455_a_11780]
-
vârf al osiei nopții. (ce ziceți de metafora asta? n.mea)/ Atunci am dovada faptului că exiști,/ deși eu nu am nevoie de dovezi./ Totul începe din tine. Acoperirea lunii e o dovadă a existenței, n-am ce zice. În veșnicie Ființa/ ți s-a întomnat. Și tu, la nesfârșit,/ oferi tuturora segmente din spectacolul/ nemuririi tale, și pace zbuciumul gânditor,/ și tărie parfumului unei roze descinse în asfințit. Aș oferi și eu o tărie, dar nu "rozei descinse", ci mie
Veleitarii by Horia Gârbea () [Corola-journal/Journalistic/11691_a_13016]
-
mai fi de citat din zecile de volume ce-mi ocupă abuziv spațiul locativ. Dar mă opresc și zic și eu ca juna autoare: Trecut-au lungi regrete călătoare. Diferența este că regretele mele nu sînt călătoare, ci fixate pentru veșnicie.
Veleitarii by Horia Gârbea () [Corola-journal/Journalistic/11691_a_13016]
-
unei regăsiri absolute: pictorul de care se simte cel mai apropiată este Rembrandt, și cînd un alt personaj îi cere să justifice opțiunea, răspunsul ei se transformă într-o mini-filozofie impresionantă a timpului ca topos al vremelniciei, dar și al veșniciei: "...pictorul adună timp. El știe că timpul e trecător. Mai știe că distruge obiecte, dezagregă materie, ucide chipuri. Astfel, pictorul adună o bucată de eternitate. (...) Danezul Kierkegaard a exprimat într-un chip inspirat acest lucru: în timp, ai cărui prizonieri
Într-un oraș acoperit de ninsoare by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17046_a_18371]
-
Antoaneta Ralian Când la numărătoarea anilor tăi depășești prefixul 8 - cel care când îl culci reprezintă infinitul, adică veșnicia care îți face cu ochiul - altfel spus când te pomeneș ti octogenar, sau optzecist cum îmi place mie să-mi spun prin analogie cu ierarhia cronologică a poeților contemporani, se presupune că ești doldora de amintiri. O avalanșă de amintiri
Dresda by Antoaneta Ralian () [Corola-journal/Journalistic/3929_a_5254]
-
fii sufletești, Cu ajutorul lui Dumnezeu am ajuns la Sărbătoarea Crăciunului din Anul Domnului 2004! Este Sărbătoarea Luminii, căci astăzi ne apare „Lumina cunoștinței, Soarele dreptății, Răsăritul cel de sus“, după cum se cântă și în troparul zilei. Cel ce vine din veșnicie, Isus Cristos, a pășit în timpul nostru, în prezentul nostru. Strălucirea Lui ne orbește atât de mult încât credem că este noapte încă. Dar această noapte este o noapte fericită, este noaptea care încălzește și luminează, este noaptea frumoasă și tainică
Agenda2004-52-04-supliment () [Corola-journal/Journalistic/283213_a_284542]