57,527 matches
-
Alexandra. Îți mulțumesc pentru tot ce ai făcut și faci pentru mine. Ultima data când am văzut-o pe tanti Alexandra, îmi povesti toate acestea și o altă întâmplare mai recentă, care este destul de interesantă. Părintele din sat organizase o călătorie la mănăstirea Orheiul Vechi din satul Butuceni. Duminică dis-de-dimineață, se adunară toți doritorii la biserică, venise autobuzul și plecară. Ajunși la mănăstire, fiecare își găsi un loc și, liniștiți, ascultau Sfânta Liturghie. După ce se termină tot, lumea ieși afară și
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
în fața casei, ea nu se folosea de acesta decât în situații extreme: ploaie sau vânt puternic. În acea zi, nu era niciuna din aceste două, dar Ioana hotărî să aștepte autobuzul. Se asigură mai întâi că are cu ce plăti călătoria, puse cei doi euro în buzunarul din dreapta și se așeză pe bancă să aștepte. Autobuzul, care circula o data la 30 de minute, urma să vină peste un sfert de oră. Stația se afla în fața spitalului și, pentru a intra în
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
raft ca să mai citesc ceva. Am deschis-o la întâmplare. Privirea mea se oprise la cuvintele: „Rugăciunea făcută din inimă este auzită de Dumnezeu.” Lăsând cartea pe genunchi, gândul meu fu imediat furat de niște amintiri frumoase. Se organizase o călătorie la mănăstirea Hâncu. Era în ajunul sărbătoririi hramului. Ajunsesem înainte de a se începe Vecernia. Oameni veneau și veneau necontenit. După Vecernie, o măicuță ne arătase locurile unde puteam rămâne peste noapte. Era pregătit totul jos, la podea. Fiecare își găsi
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
eveniment; a doua zi, sâmbătă, se căsătorea un verișor, unicul care mai era necăsătorit. Vorbeau despre toate: părinți, copilărie, prieteni, școală, profesori ...Amintiri, amintiri, amintiri frumoase. Câte mai ține minte omul acesta! Aceste momente sunt foarte plăcute, sunt ca o călătorie pe care o fac toți împreună, o călătorie în trecutul plăcut și neuitat al copilăriei. De la o poveste la alta, ajunse vorba și despre casa buneilor. Era ceva despre care Ioana nu știa, auzea pentru prima dată. Simți acele cuvinte
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
verișor, unicul care mai era necăsătorit. Vorbeau despre toate: părinți, copilărie, prieteni, școală, profesori ...Amintiri, amintiri, amintiri frumoase. Câte mai ține minte omul acesta! Aceste momente sunt foarte plăcute, sunt ca o călătorie pe care o fac toți împreună, o călătorie în trecutul plăcut și neuitat al copilăriei. De la o poveste la alta, ajunse vorba și despre casa buneilor. Era ceva despre care Ioana nu știa, auzea pentru prima dată. Simți acele cuvinte ca o lovitură de cuțit în inimă. Întrebă
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
într-o zi un accident grav. Se salvase de la moarte ca prin minune. În aceeași noapte, i se arătă diavolul în vis și îi spuse că demult îl urmărea ca să-i poată face rău, dar nu putea din cauza rugăciunilor pentru călătorie pe care le citea de fiecare dată înainte de a porni la drum. Se lăudă că, în sfârșit, îl prinse când ieși și se porni fără a se ruga înainte. Așa putu să încerce să-i facă rău și, chiar de
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
putu să încerce să-i facă rău și, chiar de nu reușise, îl lipsise măcar de mașină, din care nu se mai putea face nimic. Părintele se trezi și își aminti că, în acea dimineață, nu citise rugăciunea cea dinainte de călătorie din cauză că se grăbea. Al doilea caz s-a petrecut la mănăstirea Diveevo din Rusia. Un frate era în ascultare. Într-o zi, starețul îi poruncise să prindă câinele care se dezlegase și umbla prin mănăstire, necăjindu-i pe mulți. Mult
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
a ajutat să găsească, mai târziu, persoane care i-au oferit ajutor, contract de muncă. Acum, având aceste hârtii, mai trebuia să se prezinte la București, la ambasadă, să depună cerere pentru primirea actelor. Nu avea bani deajuns pentru această călătorie, dar persoana care a hotărât să-l ajute i-a dat și bani. Nu s-a temut că nu se va mai întoarce, a avut toată încrederea în el. Așa a ajuns Ion și acasă, la ai săi, reușind să
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
de emoții, cu voce tremurândă, s-a închinat și a mulțumit Cuvioasei Parascheva pentru minunea pe care o făcuse cu el. NOTE ASUPRA LECTURII Alexandru Mihăilă Surprinzătoare în ansamblu, povestirile Lidiei Vrabie din volumul „La lumina candelei” deschid calea unei călătorii în timp, în care, atât universul copilăriei, cât și viața de zi cu zi a muritorului de rând, capătă consistență și identitate doar prin asumarea valorilor satului românesc încărcat de sacru și de mister. Sub cerul creștin al Basarabiei, lumea
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
atenția elevilor că nu e frumos să mintă. Oferiți un exemplu dezastruos tânărului cu fluturașii... ― Ați căpătat informații eronate... ― Urcați la volan! Domnule Miga, poftiți lângă dumnealui. Melania Lupu, între Scarlat și Florence, declară senină: ― Sper că va fi o călătorie comodă. În general, automobilul nu-mi face bine. Nici eu nici Mirciulică nu suportăm benzina. Prima oară când m-am urcat într-o mașină am avut o senzație de vertij. Raul Ionescu începu să râdă și trânti portiera. Prinse în
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
de pe birou, te vei mulțumi cu ce ai. Nu te-ai înjosit niciodată în felul acesta... Mai băgă în poșetă o cutie de rahat și o pungă de fondante. ― Acum va trebui să te schimbi, draga mea. Pleci într-o călătorie care nu știi cât va dura. Bluza gri de mătase este tot ce poate fi mai indicat... Elegantă și practică. Împreună cu deux-pieces-ul de lâna negru, reprezintă o toaletă ideală la vârsta ta. Perlele vor desăvârși nota de distincție... Perfect! Ai
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
vr-un bine Mult mai mult îl întărît; Lacrimele de-ntristare Ce din ochi-mi nu se șterg, Trecere, credință n-are, Nicăiri unde alerg; Nesimțirea este fire... ............................ No 72 Luniță luminătoare Și stele strălucitoare, Luminați mai cu tărie Scumpa mea călătorie, Dați lumină înfocată Pân cărarea-ntunecată Să văz drumul ce mă duce La iubita mea cea dulce, Care tristă și deșteaptă Cu dor mare mă așteaptă Ca să ajung cât mai tare Să-i dau dulce sărutare. 464 {EminescuOpVI 465} No
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
oraș, se afla în afara ariei de control a armatei și, prin urmare, avea să continue să funcționeze fără alte restricții decât cele prevăzute în cazuri de alertă galbenă, ceea ce însemna că turiștii puteau continua să aterizeze și să decoleze, dar călătoriile cetățenilor țării, deși nu total interzise, erau în mod ferm nerecomandate, cu excepția unor situații speciale, analizate caz cu caz. Imaginile operațiunilor militare, cu forța inegalabilă a transmisiunii în direct, cum spunea reporterul, invadară casele locuitorilor dezorientați ai capitalei. Ele însemnau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
nevoie să mi-o spuneți, întotdeauna va exista o lance pentru fiecare cuirasă, întotdeauna va exista o bombă pentru fiecare blindaj, Sunteți rănit, Nici o zgârietură. Figura unui ofițer de poliție apăru la fereastra mașinii, făcu semn că se putea continua călătoria, Am pornit din nou la drum, informă prim-ministrul, Aici aproape n-am ajuns să ne oprim, răspunse șeful statului, Domnule președinte, o vorbă, Spuneți, Nu vă pot ascunde faptul că mă simt îngrijorat, acum mult mai mult decât în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
faptul că nu fusese obiectul unei referiri, nici măcar minime, în discursul prim-ministrului. Trebuia să știe cu cine avea de-a face. Când zgomotoasele plesnituri ale palmelor începeau să slăbească, prim-ministrul ridică mâna dreaptă cerând liniște și spuse, Orice călătorie pe mare are nevoie de un comandant, iar acesta, în traversarea periculoasă la care țara a fost provocată, este și va trebui să fie primul său ministru, dar vai de vasul care nu are o busolă capabilă să-l ghideze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
să fie culese de cei care treceau pe străzi sau ieșiseră după ele mânați de curiozitatea de a ști ce vești sau ordine le soseau din înalturi. În timpul acestor trei zile, textul purtat din mână-n mână se istovi în călătorii dus-întors între palatul prezidențial și ministerul de interne, uneori mai bogat în argumente, alteori mai conciso, având cuvinte tăiate și înlocuite cu altele care, imediat, aveau să sufere o soartă identică, cu fraze nesusținute de cele precedente și care nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
dat fiind că ei, la rândul lor, din demersurile pe care le întreprinseseră, nu aduceau rezultate care să fie de vreun folos, ședința pentru schimbul de informații și analiza acestora la providențial, s.a., asigurări&reasigurări, nu se prezenta ca o călătorie pe o mare liniștită. La această tensiune profesională venise să se adauge insolita și îngrijorătoarea întrebare pe care le-o pusese responsabilul garajului când intraseră cu mașina, Domnii, de unde sunt. Comisarul, cinste lui și experienței sale în ale meseriei, bineînțeles
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
decât de obicei, le avertizează: „Nu ieșiți afară. Este frig.“ Bineînțeles, ele sunt convinse că fără el ar muri de degerături sau de rahitism. Nu era o simplă coincidență că, a doua zi după ce Hunter a plecat În lunga lui călătorie la Paris, a apărut dis-de-dimineață la ușa apartamentului nostru un colet extraordinar de elegant. Era Împachetat În hârtie lucioasă neagră și era legat, cu precizie geometrică, cu fundă din panglică albă. Am deschis plicul care se afla deasupra. Înăuntru era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Încăperile principale până la Întoarcerea soțului tău. Unde e Hunter, de fapt? —E la Paris. Lucrează În locații pentru noul lui show, am răspuns. — Ce frumos! Trebuie musai să mă Întâlnesc cu el când merg acolo săptămâna viitoare. Merg Într-o călătorie de achiziții și apoi mă duc În vizită la Sophia. Are o fabuloasă reședință de familie pe Ile St. Louis. — Sunt convinsă. —O să-mi arate Palatul Bourbon de la țară. Nu a mai fost nimeni În el de patruzeci de ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
am decis eu, era un suflet mult mai sensibil decât ar fi sugerat felul În care arăta, schimbă repede subiectul. Când trebuie să naști? o Întrebă, printre păhărele de votcă. —Peste vreo lună. Tocmai ne-am Întors din ultima noastră călătorie În Europa. Doctorul Sasson ar pune să fiu arestată dacă ar ști că am mers cu avionul. Sylvie, l-am zărit pe soțul tău la Londra. Acum două săptămâni. Este Încă Înnebunitor de atrăgător. — La Paris, am corectat-o eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Hunter. „Ani? Ce-ai zice de două săptămâni“, m-am gândit. Oțelindu-mi psihicul, i-am replicat: —E foarte Însărcinată. Zicea că te-a văzut cu două weekend-uri În urmă, Hunter. Am făcut o pauză, apoi am adăugat: — În călătoria ta secretă la Londra. La celălalt capăt al firului se făcu liniște. Furioasă, am deschis frigiderul și mi-am turnat un pahar de șampanie dintr-o sticlă Începută. Am luat o Înghițitură. Nu s-a Întâmplat nimic. Nu mă simțeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Frankfurt, i-am spus. Aș putea să fac niște afaceri mărunte pentru Thack, plus că e și nu știu ce meci de polo pe zăpadă la care Lauren ține să meargă. — Ce naiba caută Lauren la Moscova? Întrebă Hunter, intrigat. —Ea Îi zice călătorie de afaceri și de plăcere. Încearcă să cumpere pentru Sanford nu știu ce pereche de butoni Fabergé și Întâmplarea face că aceștia sunt În proprietatea tipului ăstuia de care ea a hotărât că este nebunește Îndrăgostită. Unul pe care Încă nu-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
ieșea În oraș. Eu nici nu-l cunoșteam măcar, nu-l Întâlnisem niciodată. Tot ceea ce auzisem despre Christopher era că avea părul roșu aprins. În afară de asta, nimic. —Să nu ai niciodată Încredere Într-un bărbat care este mereu plecat În călătorii de afaceri. Bărbații nu muncesc totuși chiar atât de mult, susține Marci. Pariez că Hunter nu este Întotdeauna În călătorie de afaceri. În weekend-uri și În fiecare noapte. — Nu, am replicat, cu o tresărire de compasiune. Dar, Marci, ia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
avea părul roșu aprins. În afară de asta, nimic. —Să nu ai niciodată Încredere Într-un bărbat care este mereu plecat În călătorii de afaceri. Bărbații nu muncesc totuși chiar atât de mult, susține Marci. Pariez că Hunter nu este Întotdeauna În călătorie de afaceri. În weekend-uri și În fiecare noapte. — Nu, am replicat, cu o tresărire de compasiune. Dar, Marci, ia ascultă la mine, tu ești Încă măritată cu el și, indiferent de ceea ce se Întâmplă, trebuie să te gândești și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
produse de patiserie. O așeză pe masă și dispăru. —Iubitule, ia puțin de la mine, am spus, oferindu-i lui Hunter o bucată din biscuitele meu cu zmeură. —Mmm, făcu Hunter, mușcând direct dintre degetele mele. Cred că la următoarea noastră călătorie aici ar trebui să mergem la operă. Sau poate la circ. Știi, circul de aici este nemaipomenit... poate ar trebui să ne luăm un apartament pe Quai Voltaire... —...cu vedere spre Sena. —Imaginează-ți toate plimbările pe care le putem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]