57,527 matches
-
schimbul continuu între realitate și aparență, înstrăinarea în care personajele/ generațiile își (re)trăiesc viața, aspirația obsesivă către ceva ce rămâne mereu invizibil, relația eros thanatos, efemer etern, misterul omului conectat la fluxul cosmic, rolul decisiv al mentorului, mitul Apocalipsei, călătoria în timp și spațiu, compromisul tragic cu ideile, amintirea, arivismul, copilăria, despărțirea, omniprezența spiritului primar agresiv, frica, dorința, vidul interior, singurătatea etc. A uita fără a uita, aceasta pare să fie principiul după care Anton Petrovschi Bacopiatra se conduce în
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
șifonați, vor ajunge totuși la destinație. Unii, mai precauți, se îndreptau spre cele mai îndepărtate vagoane, adică spre cele dinspre locomotivă. Pe parcurs, susțineau ei, cea mai mare vânzoleală se va produce în vagoanele din centrul garniturii, spre care toți călătorii, în fiecare stație de pe traseu, se vor îndrepta buluc. Din acest motiv, unii considerau că în primul vagon de după locomotivă, care în realitate putea fi socotit al doilea, după containerul cu cărbune, s-ar bucura de unele mici avantaje: mai
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
când în când greutatea corpului de pe un picior pe altul. Cu toate aceste mici neajunsuri, erau bine dispuși și discutau între ei. Probabil, erau colegi de școală sau de clasă. Alături, se afla și un tânăr care, chiar de la începutul călătoriei, cedase locul unei femei, iar acum, călătorea tot în picioare, lângă valiza lui din lemn de brad de care atârna un lacăt imens și pe care, la nevoie, ar fi putut-o întrebuința drept scaun de campanie. Mignonă, trasă prin
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
i se vor așeza gândurile într-o anumită ordine. Deocamdată, evident era faptul că împlinise douăzeci și șapte de ani, că avea o hârtie în buzunar care-i garanta un viitor mai mult sau mai puțin decent, iar biletul de călătorie îi asigura drumul până acasă. Mai avea ceva: o valiză din lemn de brad cu lacăt uriaș. Ar fi vrut să arunce lacătul pe fereastră; dar dacă s-ar fi deschis, din greșeală, minunata lui valiză și ar fi ieșit
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
o așezare izolată, îngropată în oceanul cerealier prin care trecea trenul fără a se opri, încânta ochii tânărului Bidaru prin pitorescul ei și-i oferea prilejul de a se bucura și de a petrece în mod plăcut orele lungi ale călătoriei. În timp ce trenul părăsea treptat zona de câmpie pătrunzând în ținuturile prahovene pe neobservate, rana încă necicatrizată din sufletul fostului student s-a redeschis. Încă era dependent de suficiente amintiri cu o bogată și o intensă încărcătură afectivă. Acestea își trăgeau
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
afle ce s-a întâmplat în realitate. A încercat întâi la Secretariatul Universității. Aceștia ori nu știau nimic, ori nu voiau să-l informeze. Nemaiputând aștepta, a luat trenul București Pașcani. A fost cea mai grea și cea mai chinuitoare călătorie din viața sa. Drumul, infinit de lung, devenise insuportabil și nu se mai sfârșea. Pe măsură ce se apropia de destinație, distanța între el și ea se mărea, nerăbdarea și starea de nesiguranță creștea exponențial, iar despre mâncare nici nu putea fi
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
nesiguranță creștea exponențial, iar despre mâncare nici nu putea fi vorba. S-a scurs multă apă pe Siret de atunci. De multe ori s-a străduit să-și amintească un crâmpei, fie el cât de mic, din timpul acelei chinuitoare călătorii. În zădar. Singurele evenimente, pe care nu le putea uita, erau starea lui jalnică și deruta. Odată ajuns la capătul călătoriei, teama de eșec devenise și mai apăsătoare. Acuși va afla că e căsătorită și că în curând va fi
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
multe ori s-a străduit să-și amintească un crâmpei, fie el cât de mic, din timpul acelei chinuitoare călătorii. În zădar. Singurele evenimente, pe care nu le putea uita, erau starea lui jalnică și deruta. Odată ajuns la capătul călătoriei, teama de eșec devenise și mai apăsătoare. Acuși va afla că e căsătorită și că în curând va fi mamă. Nu mama copiilor lui pe care și-o imagina el de atâtea ori și ziua și noaptea și dimineața și
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
geam rabatabil al compartimentului, pentru a se opri pe chipurile călătorilor. Se prevestea încă o zi caniculară. Pasagerii deveniseră mai volubili și chiar mai politicoși. Poftiți, luați loc! îl invită persoana, căreia tânărul nostru Bidaru îi cedase locul la începutul călătoriei. V-am rămas datori. Nu trebuie să vă faceți probleme și, la drept vorbind, nici nu sunt chiar atât de obosit, răspunse acesta și mimând un efort minim, puțin sfidător, luă valiza de pe hol și o aruncă aproape ca pe
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
cu care să poată cuceri o fată. Chiar și acum, după atâția ani, pentru a nu cădea în ridicol, trebuie să suporte consecințele. Pentru a le evita era mai bine să se gândească în altă parte, la viitorul de la capătul călătoriei. Cu repartiția în buzunar se va prezenta la post; va fi profesor într-o comună suburbană, dar nu unul oarecare, de duzină; pe urmă fie ce-o fi, va vedea el ce-i de făcut. Perspectiva de viitor era pentru
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
nebulos și neclar. Pe coridor era ceva mai răcoare. Ferestrele deschise la maximum îi ofereau posibilitatea să trimită fumul direct în atmosferă. Tot în același timp, putea să privească și să se bucure de spectacolul gratuit oferit de natură, transformând călătoria într-un veritabil cinematograf panoramic. Sătul de atâtea seminarii, colocvii, examene; precum și de același peisaj citadin în care se mișca permanent, cu funcționari nervoși, puși pe harță și mereu în întârziere din cauza mijloacelor de transport în comun, acum, în timpul călătoriei
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
călătoria într-un veritabil cinematograf panoramic. Sătul de atâtea seminarii, colocvii, examene; precum și de același peisaj citadin în care se mișca permanent, cu funcționari nervoși, puși pe harță și mereu în întârziere din cauza mijloacelor de transport în comun, acum, în timpul călătoriei, trebuia să uite de ei și de ele, să se deconecteze de sub tensiunea lor, să se bucure până și de cirezile de vite de caii izolați legați de picioare, sau de cârdurile de gâște pe lângă care trecea odată cu întreaga garnitură
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
un miorlăit sinistru ca la o nuntă de feline nedomesticite: "chiooorrr"; de data aceasta și mai intens și mai prelung. Era tot el, luase atitudine împotriva neglijenței stăpânului. Ca la o comandă militară, toți cititorii din sală, treziți brusc din călătoriile lor virtuale, și-au întrerupt activitatea, au întors capul în aceeași fracțiune de secundă spre cel căzut în păcat și, privindu-l cu compătimire și reproș, se întrebau revoltați: Până când o să ne mai deranjeze amărâtul ăsta?" Pus într-o situație
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
exemplul presupusei economiste și celelalte două persoane, profesoara și mama ei, și-au înjghebat câte un evantai, dintr-un singur ziar pe care l-au împărțit. Tânăra, care tocmai terminase de mâncat plăcinta cu poale-n brâu, împreună cu partenerul de călătorie s-au ridicat cu precauție să nu deranjeze pe cineva, au urat drum bun celor rămași și s-au îndreptat spre ieșire, în timp ce trenul se străduia din răsputeri să-și micșoreze viteza. Prima era stația Zoița. Deci, nu se înșelase
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
să fumeze. Se apropie Râmnicu-Sărat. * * * După ce au trecut câteva trenuri din sens opus și după ce și-a făcut alimentarea cu apă, totul însumând cincisprezece douăzeci de minute cel mult, timp în care s-a stabilit și un echilibru relativ între călătorii care au urcat recent și cei cu vechime mai mare, după toate acestea, locomotiva a început să se miște pufăind și șuierând, bucuroasă că a lăsat în urmă mahalalele nu prea arătoase ale Râmnicului. Pe măsură ce aceasta înainta, optimismul călătorilor creștea
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
undeva, spre sud, cerul se degaja răspândind mai multă lumină. Doar luciul caldarâmului, proaspăt spălat, precum și apa, care se scurgea șiroaie în unele locuri, erau ultimele dovezi ale furtunii ce acum se dezlănțuia în altă parte. Spaima, prin care trecuseră călătorii, încă se mai menținea. Aceasta se observa în comportamentul și în felul de a fi al fiecăruia. Pericolul comun i-a făcut pe toți să fie mai apropiați. S-a creat un fel de coeziune și încredere reciprocă. Călătorii povesteau
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
mai repede acasă. Acum, după ce îi cunoscu mai bine pe acești doi soți cu o statură care îi dezavantajau, aflându-se în preajma lor și privindu-i mai cu atenție, își dădu seama că nu greșise în aprecierea sa de la începutul călătoriei. Pe parcursul celor câteva ore petrecute împreună, aceștia au crescut în ochii lui precum cozonacul în tava unei adevărate gospodine. Voia să-i roage ceva. În consecință, după ce trenul începu să se miște și după ce-și fumase țigara până să
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
Îndrăgostiților, degajând în jurul lor o impresie plăcută, binevoitoare. Acești Carpi aparțineau, ca și fosta lui prietenă Bela, aceluiași nu prea semnificativ număr de persoane care, cu cât sunt mai cunoscute, cu atât devin mai agreabile, mai simpatice. Acum, spre finalul călătoriei, apăreau în cu totul altă ipostază. Ce-i drept, cam mărunței amândoi, puțin peste un metru și jumătate însă îmbrăcați cu gust și, după felul cum se comportau, chiar și un evadat de la ospiciu ar privi la ei cu respect
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
Se apropia Gara Valea Seacă, situată la patru kilometri de periferiile orașului și la zece kilometri de centrul acestuia. În acest timp, Florin și mama lui, preocupați să ajungă mai repede la ieșire, își luau rămas bun din mers de la călătorii din compartiment, urându-le: Drum bun, sănătate și călătorie plăcută în continuare!". Deoarece Bidaru călătorea pe hol în picioare aceștia, trecând pe lângă el, i se adresă separat. Drum bun și multă sănătate să vă dea Dumnezeu! Florin răspunse Bidaru, noi
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
de periferiile orașului și la zece kilometri de centrul acestuia. În acest timp, Florin și mama lui, preocupați să ajungă mai repede la ieșire, își luau rămas bun din mers de la călătorii din compartiment, urându-le: Drum bun, sănătate și călătorie plăcută în continuare!". Deoarece Bidaru călătorea pe hol în picioare aceștia, trecând pe lângă el, i se adresă separat. Drum bun și multă sănătate să vă dea Dumnezeu! Florin răspunse Bidaru, noi ne vom mai întâlni! Sunt sigur! După ce Florin și
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
cei cinci rămași în compartiment, din curiozitate și aproape simultan, și-au îndreptat privirile spre geamul deschis, prin care se putea vedea gara, ca să observe măcar o clipă locul unde îl vor putea găsi în viitor pe tovarășul lor de călătorie. Gara părea îngrijită, curată, cu ronduri de flori împrejmuite cu garduri vii și destul de populată. Din întregul tren au coborât nu mai mult de șapte-opt persoane, printre care și Florin cu mama lui, și de urcat au urcat parcă ceva
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
cu multă precauție, își luă și ea cele două genți: una micuță pe umăr și una ceva mai mare în mână după care continuă: E timpul să ne luăm la revedere. Cred că nu a fost chiar atât de obositoare călătoria, ba chiar mi s-a părut plăcută, dând în felul acesta un semnal și celorlalți de pregătire pentru coborâre. Acum, la despărțire, Bidaru observă că profesoara nu mai era aceeași persoană pe care o știa el cândva, nici tatăl ei
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
un semnal și celorlalți de pregătire pentru coborâre. Acum, la despărțire, Bidaru observă că profesoara nu mai era aceeași persoană pe care o știa el cândva, nici tatăl ei nu mai era acel bărbat de care se temea la începutul călătoriei: neprietenos, taciturn și aspru. Doar mama profesoarei părea la fel ca la început: la locul ei, modestă, tăcută, încă tânără și încă frumoasă ca și fiica ei, încât ușor putea fi confundată cu o soră ceva mai mare. Pe fețele
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
înmulțit ca ciupercile după ploaie, în timp ce rețeaua rutieră a rămas aproape aceeași ca și cu jumătate de secol în urmă, dacă are puțină glagore, își cumpără bilet, se urcă în tren și... "La revedere probleme și stres!" Deținătorul legitimației de călătorie pe calea ferată, în aproximativ două sute șaptezeci de minute, ajunge în Gara de Nord fără nici o durere de cap. Odată ajuns la destinație, respectivul nu mai trebuie să caute permanent un loc de parcare prin tot orașul, pe care categoric nu-l
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
va găsi așa ușor; nu mai trebuie să-și facă griji în fiecare moment că cineva îi va ridica mașina și că va fi amendat sau, ca pe vremuri, la întoarcere, să-și procure cu trei-patru zile înainte legitimația de călătorie. Sistemul electronic de distribuire a biletelor, generalizat în toate stațiile, a rezolvat și această problemă Cozile permanente și aglomerațiile de la agențiile de voiaj sunt de domeniul trecutului. Până și mica piață, în care așa-zișii agricultori din satele învecinate puneau
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]