57,527 matches
-
Peste două ore plecăm - arătă cu cravașa spre baraca de la ale cărei ferestre cu gratii familia lui Gacel Sayah urmărise scena. Vin și ei cu noi, adăugă. O să-i lăsăm la adăpost, de cealaltă parte a graniței. A fost o călătorie lungă, fără să știe sigur încotro mergea pe drumul de întoarcere acasă, fără să știe unde-i era acum casa; în căutarea familiei sale, fără să știe dacă mai avea familie. A fost o călătorie lungă. La început spre apus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
a graniței. A fost o călătorie lungă, fără să știe sigur încotro mergea pe drumul de întoarcere acasă, fără să știe unde-i era acum casa; în căutarea familiei sale, fără să știe dacă mai avea familie. A fost o călătorie lungă. La început spre apus, la o zi de drum de capătul „pământului pustiu“, și apoi, când își dădu seama că acesta se sfârșise, o luă spre miazănoapte, conștient că trecea din nou granița și că în orice moment puteau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
și apoi, când își dădu seama că acesta se sfârșise, o luă spre miazănoapte, conștient că trecea din nou granița și că în orice moment puteau să apară soldații care părea că deveniseră un coșmar pentru el. A fost o călătorie lungă. Și tristă. Niciodată, nici măcar în cele mai grele momente, când la capătul Tikdabrei își dăduse seama că doar moartea îi rămăsese singurul tovarăș de drum, nu-și imaginase că întâmplările ar putea lua o asemenea întorsătură, căci pentru el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
luă apărarea, spunând: Dacă îl ucid, gri-gri-ul lăcustei, care îl iubește și dincolo de moarte, va veni în fiecare an la mormântul lui. Așa că poruncesc ca, atât acum, în viață, cât și ca spirit, mai târziu, după moarte, să facă o călătorie o dată la șapte ani până pe coasta de apus a Africii și să rămână acolo tot atâta timp. în felul acesta, cum și lăcusta e lucrarea lui Alah și nu ne putem împotrivi lui Alah, căci i-am aduce o jignire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
părea o imensă peșteră goală. Scoase capul pe fereastră și se minună de înălțimea cupolei de fier și sticlă, ce părea și mai mare pentru că de-abia o luminau becurile livide și prăfuitele reclame luminoase. Pasagerii ce rămăseseră fideli lungii călătorii coborau acum cu geamantanele lor ponosite de carton și se îndepărtau cu pași obosiți, blestemând orarul absurd al acelui tren matusalemic, care ajungea întotdeauna la destinație cu mai bine de șase ore de întârziere. Coborî ultimul, cu covoarele, sacul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
primească o ființă care, la intrarea în mănăstire, le-ar zice ceva în genul "Bine v-am găsit! Am venit cu reforma!"... Va voi cineva să primească un șef?... Asta îmi amintește de povestea cu Diogene. Pe când era într-o călătorie pe mare, înțeleptul a fost prins de pirați și dus în Creta, unde fu scos la vânzare. Când l-a întrebat crainicul licitației ce se pricepe să facă, el a răspuns: "Știu să poruncesc!" Ființă cu simțul umorului, crainicul ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
pe durata următoarelor săptămâni prin geamul ghișeului, dorind o cabină, dorind să schimbe bani, dorind o cușetă, ca el să-și mai amintească una anume. Și fata nu avea nimic special. Când urcă la bord, deja se spălau punțile pentru călătoria de Întoarcere și-i făcu mai multă plăcere să găsească nava golită de străini. Așa i-ar fi plăcut să fie Întotdeauna: câțiva latino-americani pe care să-i dăscălească În propria lor limbă și o stewardesă cu care să bea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
rece ori semnalele luminoase ce se tot schimbau. Apoi bărbatul i se adresă și ea se văzu obligată să revină din lumea ei ascunsă și să afișeze o mină de voioșie și curaj. — Ei, domnișoară, o să avem parte de o călătorie lungă Împreună! Să ne facem cunoscute numele. Al meu este Peters, iar ea e soția mea, Amy. — Pe mine mă cheamă Coral Musker. — Cere-mi un sandviș, imploră femeia cea subțire. Simt un gol de-mi aud stomacul. — Ești amabilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
vagonul-restaurant. Nu voia să treacă prin primejdia de-a Împărți cu cineva o masă, de a fi obligat la introduceri politicoase, de a fi - tot ce se poate - pus la punct. Constantinopol, pentru mulți dintre pasageri capătul unei aproape interminabile călătorii, se apropia de el cu viteza stâlpilor de telegraf ce zburau pe lângă ei. Când călătoria va fi Încheiată, nu va avea timp să se gândească; o mașină care-l va aștepta, goana minaretelor, o scară mizerabilă și domnul Eckman ridicându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
a fi obligat la introduceri politicoase, de a fi - tot ce se poate - pus la punct. Constantinopol, pentru mulți dintre pasageri capătul unei aproape interminabile călătorii, se apropia de el cu viteza stâlpilor de telegraf ce zburau pe lângă ei. Când călătoria va fi Încheiată, nu va avea timp să se gândească; o mașină care-l va aștepta, goana minaretelor, o scară mizerabilă și domnul Eckman ridicându-se dindărătul biroului său. Subtilități, cifre, contracte, toate Îl vor ține legat. Aici, Înainte de astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
domnul Savory, parcă Încântat de interesul dovedit de domnișoara Warren, care deja se Întorsese la ghidul Baedeker și la figurile geometrice mâzgălite În acesta. Și apoi aș putea ajunge la Ankara. În Orientul Îndepărtat. Bagdad. China. — Scrieți o carte de călătorii? — Oh, nu, nu, nu! Cititorii mei vor un roman. Se va numi Călătorind În străinătate. O aventură a spiritului cockney. Aceste țări, civilizații - făcu un cerc cu mâna prin aer -, Germania, Turcia, Arabia, toate vor constitui doar fondul pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
tare, și un vânzător de ziare Începu să ridice monedele pe care le lăsase pe pavaj. Evident, se gândi Josef, nu pot aștepta trenul de Passau. Dar, Începu el să se gândească, nici nu pot risca să fiu arestat pentru călătorie fără bilet. Și nu am bani să-mi cumpăr altul; chiar și mărunțișul pe care-l aveam s-a dus. Josef, Josef, se critică el, nu-ți face greutăți! Trebuie să faci rost de bani. N-o să te lași chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
ascultă cu atenție. Dacă nu primești restul de informații Într-o jumătate de oră, anulează tot ce vine după „a ajuns În Würzburg“ și continuă după cum urmează: Și, după o lungă și chinuitoare ezitare, s-a hotărât să-și continue călătoria spre Belgrad. Avea inima zdrobită și nu putea face altceva decât să murmure: „Băieții ăia minunați! Cum aș putea să-i părăsesc?“ Când și-a revenit puțin, i-a explicat corespondentului nostru că s-a decis să Înfrunte completul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
pe spate părul negru, dat cu ulei. N-aș arăta rău dacă pielea nu mi-ar fi atât de smeadă. Dar când Își scoase haina de blană, nu putu să nu conștientizeze faptul că deja se Îngrășa și că scopul călătoriei lui era stafidele și nu transmiterea unor hrisoave sigilate. Și nici ea nu e frumoasa contesă rusoaică, dar Îi place de mine și are un trup frumos. Se așeză, apoi se uită la ceas și se ridică iarăși. Era agitat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
Într-un tren era literalmente Încarcerat. Poliția putea pune la cale arestarea lui În orice punct de pe traseu, deci cu cât era liber mai repede, cu atât mai bine. Fiind austriac, urma să treacă neobservat la Budapesta. Dacă Își continua călătoria spre Constantinopol, trebuia să Înfrunte riscurile altor trei controale vamale. Mașinăria automată verifică Încă o dată cifrele, adăugă, verifică și trecu mai departe la coloana debitelor. Poliția din Budapesta era una eficientă. În țările balcanice exista corupție și nu avea de ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
o șină și blestemă furios În surdină. — Și eu? Întrebă Coral. Ce se va Întâmpla cu mine? — Vei fi trimisă acasă mâine. Dar nu se poate! Am un contract. O să-l pierd! Și pe prietenul meu. Se temuse de această călătorie din cauză că nu Înțelegea ce-i spuneau conductorii, din cauza mâncării ciudate și a necunoscutului de la capătul acesteia. Existase un moment, atunci când casierul strigase după ea, când traversa cheiul umed de la Ostende, când s-ar fi Întors bucuroasă Înapoi. Dar din acel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
ghiduri turistice inițiată de Karl Baedeker În 1828. Scopul lor era să-i ofere călătorului informațiile practice necesare pentru ca acesta să se poată dispensa de un ghid plătit. Karl Baedeker verifica cât sunt de demne de Încredere ghidurile lui făcând călătorii incognito, consultând cele mai bune surse și cei mai valoroși experți. Obiectivele de interes erau prezentate cu steluțe. Fiii lui duc afacerea mai departe, dezvoltând-o. În 1846 apar edițiile franțuzești și În 1861 cele englezești. Locuitori din Est End
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
întreba, fără să poată găsi răspuns, întrebării care o chinuia. Lanurile de porumb erau înalte. Plantele bine dezvoltate acopereau priveliștea, până peste înălțimea trupului omului, pe o lungă porțiune din traseul străbătut. Pe băiețel începu al prinde somnul. Din cauza monotoniei călătoriei. Mama trase pe dreapta, îl mută pe bancheta din spate, el readormi, urgent, apoi, reveni pe locul său, și-și reluă rularea. Din minte, însă, tot nu-i ieșea, ideea,care o sâcâia, ca o muscă ce nu te lasă
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
la tren, își zise, apoi, în gând. și continuă să calce pe accelerație, moderat, întrebându-se, în continuare: de ce, oare, atâta liniște; de ce? Din care cauză? Pentru care motiv? Oare de ce? De ce să mă preocupe, un asemenea fleac, în timpul unei călătorii atât de importante, pe care o fac, pentru a fi de față la pregătirea miresei, pentru nunta de mâine? De...Voi să-și mai zică o dată: de ce?, dar, nu mai apucă. Izbucnit dintre lanurile de porumb, trenul de mare viteză
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
dușmănos, îl întâmpină cu întrebarea: ai văzut-o? Pe cine? Pe mamă-ta. Era lângă pubelă. Răgea după ajutor, ca un animal înjunghiat. Dar, lumea și a văzut de drumul ei, eu de fuga mea, liniștitoare, iar mă-ta, de călătoria către Dumnezeu! Corneliu tresări înfricoșat, nefiind în stare să scoată o vorbă. În gând, în sufletul său, formula un regret: era bine, dacă aș fi fost atent. Dacă nu eu, măcar unul, dintre atâția câți treceam pe acolo, măcar unul
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
muriseră în acea aventură, insă Miti Matái reușise să învingă frigul, foamea și vânturile puternice, să revină către nord și să găsească, în mijlocul oceanului, o insulă minusculă, situată la peste șase mii de mile depărtare. Înainte de a pleca în această călătorie, Miti Matái obținuse deja, în ciuda relativei lui tinereți, titlul de Mare Navigator, iar isprava lui n-a făcut decât să dovedească tuturor că aceia care i l-au acordat nu se pripiseră. Noaptea se lașase complet, iar stelele puteau fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
trebuit aproape un an că să se întoarcă din marea în care se solidifica apă și că în drumul său a descoperit o insulă apărată de războinici de piatră, de peste zece metri înălțime. —Aș da orice ca să aud povestirea acelei călătorii, suspina Tapú Tetuanúi. —Miti Matái nu vorbește niciodată despre ea, îi aminti Chimé din Farepíti. Tatăl meu, care-a navigat împreună cu el, mi-a spus ca povestește totuși câteodată, dar numai după ce petrece multe zile pe mare, îl corectă Tapú
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
sau constelație pe care s-o recunosc, concluziona în cele din urmă Miti Matái, sigur de spusele sale. Nu e nici un Om-Întoarcere, căci majoritatea tatuajelor lui sunt foarte vechi, si bănuiesc că se referă mai degrabă la lupte decât la călătorii. De exemplu, cel de aici vorbește, fără-ndoială, de un asalt victorios asupra unei insule, care a fost și incendiată. —Mă întreb dacă nu cumva se referă la o insulă care avea deja foc, semnala Hiro Tavaeárii. O insulă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
care acum îi conduce înapoi spre casă, iar în drumul lor jefuiesc toate insulele pe care le-ntâlnesc. Părea că se convinge, puțin câte puțin, de propria lui teorie. Nu atacă la duș, încheie. Atacă la întoarcere. Dar o asemenea călătorie trebuie să dureze luni întregi... observa Hiro Tavaeárii. Poate chiar ani. Fără îndoială este vorba despre un popor de pirați, care nu se grăbesc niciodată. Asta ar încurcă foarte mult lucrurile, remarcă Roonuí-Roonuí, pe al carui chip se putea citi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
că o piroga, îi atrase atenția celălalt, însă faptul că l-ai capturat pe acel sălbatic îți conferă un anumit grad de încredere. Îi zâmbi din nou, cu afecțiune. O sa ma gandesc la răspuns și, daca mă-ntorc din Marea Călătorie, o să mai discutăm. Dacă te-ntorci din Marea Călătorie? se îngrozi băiatul. Ar putea trece ani întregi până atunci și la vârsta aia nu voi mai putea învăța lucruri noi! Întinse mâinile într-un gest rugător. Ceea ce-mi doresc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]