57,527 matches
-
unei expediții armate. Apoi, adaugă, când le-am povestit, în amănunt, întâmplările prin care am trecut, s-au liniștit. Au devenit amabili? Ar fi cam mult spus amabili. S-au mulțumit să fie respectuoși, convinși fiind că eu îmi consider călătoria încheiată și că intenționez să rămân definitiv printre ei. Clatină de mai multe ori din cap, ca și cum s-ar fi mirat și el de această atitudine. Bănuiesc că starea lamentabila a ambarcațiunii mele, care se năruia văzând cu ochii, i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
mii de ani de istorie, nici un membru al rasei lor nu se mai întâlnise cu ființe omenești sosite din cealaltă extremitate a planetei. Nu puteau nici macar să-și imagineze, dar destinul dorise că Marara să-i întâlnească în lungă ei călătorie pe supraviețuitorii de pe Sân Juan Nepomuceno, un mare galion spaniol care pornise din Peru către Manila în primăvara lui 1663, dar care n-avea s-ajungă niciodată - la fel ca atâtea altele care urmaseră această rută - la destinația să din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
cănd viețile lor depindeau de un pumn de sălbatici, care mențineau distanță și nici măcar nu le permiteau să pună piciorul pe vasul lor? Din câte înțeleseseră de la aceștia, sălbaticii intenționau să le repare barcă, pentru că spaniolii să-și poată continua călătoria cu ea, însă nu puteau să nu se întrebe ce posibilități aveau de a ajunge în Filipine într-o barcă atât de fragilă și după ce hărțile pe care le avuseseră, destul de inexacte și ele, sfârșiseră pe fundul mării. Teamă lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
nu putea să-i asigure că, după atâta vreme, prințesa Anuanúa și majoritatea celorlalte fete mai erau încă în viață și, în caz că nu erau, chiar și dacă aveau să învingă în înfruntarea armata, riscau să se întoarcă din lungă lor călătorie cu mâinilegoale. Și totuși erau aici, bătuți de razele nemiloase ale soarelui, dar dispuși să continue cu orice preț. A doua zi vântul slab se opri de tot, iar zăpușeala ajunse la limite insuportabile, dându-le tuturor senzația că Marara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
care umpluseră cele două carene. Odată eliberată de greutate, ambarcațiunea se ridică singură la suprafața apei, suficient pentru că oamenii să poată aruncă apoi apă din ea, astfel că, la amiază, Peștele Zburător era gata să pornească în lungă și dificilă călătorie de întoarcere, iar Tapú Tetuanúi nu putu decât să recunoască, încă o dată, incredibilă înțelepciune a Navigatorului-Căpitan. Trebuia să aibă niște cunoștințe extraordinare cu privire la mare, pentru a ajunge la concluzia că locul cel mai sigur în care se putea afla o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
viețile tuturor. Bătu de câteva ori cu degetul în punte. O să stai să studiezi până când o să-mi poți spune, fără ezitare, ce reprezintă fiecare dintre semnele astea și în ce poziție o să se afle Bora Bora în fiecare moment al călătoriei... E clar? Zeilor milostivi! O să-i sece creierul! O să i se topească mintea! O sa orbeasca înainte să reușească să dezlege acel labirint complicat de semne și arsuri, care voiau să reprezinte stele și constelații în trecerea lor peste bolta cerului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
întoarcă navă și să se îndepărteze cât mai repede de insula. Abia atunci scoaseră ceea ce părea să fie un strigăt de victorie, căci prințesa Anuanúa, șapte dintre fete, centura regală, chiar și Marea Perla Sfântă erau la adăpost. Fusese o călătorie lungă și dificilă, dar meritase. Totuși, bucuria lor nu dură decât câteva secunde, atât cât îi trebui prințesei Anuanúa ca să se posteze în fața zâmbitorului Miti Matái și să-i ceară direct și fără ocolișuri: După moartea tatălui meu îți poruncesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
va ajunge în paradisul luminii și al căldurii. Cum zburau păsările iarna către Sud, va pleca și el, pe jos sau târâș, și în trei sau patru zile - poate o săptămână - va ajunge la Tatăl Fluviilor, la Selva-Mamă a selvelor... Călătoria lui a durat douăzeci și opt de ani! Dar era aici: scăldându-se într-un pârâiaș al Tatălui Fluviilor, odihnindu-se la umbra Mamei selvelor... Respiră adânc și își cufundă fața în apă. Se amuză lăsând să-i scape lin bulbucii, ascultând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
și continuă să vâslească fără să grăbească ritmul. Ajunse, în sfârșit, la picioarele colibei și își trase barca pe uscat, alături de caiac. — Bună ziua, părinte. Mă bucur să vă văd, îl întâmpină el. — Bună ziua, fiule. Și eu mă bucur. La fiecare călătorie mi-e teamă să nu-ți găsesc decât oasele... zâmbi el. Văd că yubani-i mai așteaptă încă să te îngrași. Așa cum ești acum, nu ești bun nici de o gustare. Îl ajută să sară pe pământ și îi strânse mâna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
Firește, părinte... Ați găsit cărți? — Câteva. Sunt greu de găsit în engleză. Dacă ai citi în spaniolă, ar fi mai ușor. Avem multe la Misiune. Am adus o gramatică spaniolă, dacă te hotărăști... — O s-o fac... zâmbi el. La următoarea călătorie o să pot citi Don Quijote. V-ați adus aminte de gramatica graiului jíbara? Eu îmi aduc aminte de tot, râse el. De aceea îmi notez... Dar n-o să-ți fie de folos ca să te înțelegi cu yubani-i. Limba lor are mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
Lenina! Exista oare într-adevăr o diferență între Lenina din Minunata lume nouă și Clarence din ultimii ani? Ce importanță avea pentru Clarence să se culce cu cineva, să se îmbete până cădea sub masă sau să pornească într-o „călătorie“ cu marijuana când i se ivea ocazia? — Viața e scurtă, spunea ea. Trebuie să profiți de ea... Să o trăiești repede. Atât de repede, încât se consuma cu lăcomie pe sine însăși, precum o țigară din care tragi cu atâta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
drum mare care va străbate teritoriul yubani. — Și Tratatul? Spun că nu mai există Tratat. Că au trecut mulți ani. Că vremurile se schimbă... Indianul se ridică în picioare. — Nu pentru yubani, afirmă el, convins. Nu rosti nici un cuvânt în timpul călătoriei de întoarcere, până când, în a treia zi, ajungând deja în lagună, îl opri cu un gest, când o lua pe cărarea spre colibă. Îi arătă o deviere spre Sud: — Yubani-i vor să vorbească, spuse el. Îl urmă în tăcere. La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
să-l străpungă în aer cu lăncile lor, cum i se povestise că indienii și garimpeiros vânau jaguarii. Se trezi mârâind și prost dispus. Făcu baie, mâncă pastă de guayaba, manioc și banane prăjite și începu să-și pregătească lunga călătorie la Santa Marta. De fapt, nu erau multe de pregătit. Un mănunchi de banane, nuci de cocos, guayabas și nuci de Brazilia, ceva iuca și manioc, hamacul și apărătoarea de țânțari, sarbacana, maceta, câteva piei și fluturi, și bani. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
plajă liniștită și acolo își ridicau tabăra și luau o cină frugală. Ceva mai mult de o sută de kilometri în linie dreaptă despărțeau Santa Marta de Misiune, dar nenumăratele meandre ale râului San Pedro, curenții, șuvoaiele și pragurile transformau călătoria într-un martiriu. În trei zile, se putea face înconjurul pământului într-un avion de linie sau se putea ajunge pe lună într-o rachetă. În trei zile învia Cristos sau pământul dispărea sub greutatea a zece mii de bombe atomice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
de netrecut prin care timide cărărui ale indigenilor se cățărau legând o vale de altă vale și un sat de alt sat, sărind peste râuri prin vechiul sistem al indienilor incas al podurilor atârnate, mărginind ore întregi abisuri, într-o călătorie în care fiecare pas putea fi și ultimul. Nici nu se visa încă la șosele care să lege restul țării de acel podiș izolat și mizerabil. Nu prea era nimic de găsit pe înălțimi, cu excepția vreunei văi izolate sau a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
echipat o flotă cu scopul de a întemeia colonii pe coasta de Vest a Africii. Cu șaizeci de ambarcațiuni, au plecat din Cartagina în jur de treizeci de mii de bărbați și de femei. Comandantul era Hannon, care a descris călătoria în Periplus Hannonis. Hannon ne-a lăsat în cronicile lui o informație importantă. „La capătul golfului numit Cornul Sudului (Guineea), era o insulă cu un lac, și în interior, o altă insuliță, unde se aflau oameni sălbatici. Cea mai mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
în viitor. Într-un cuvânt: să-l faceți să cumpănească mai bine această temă. — E în regulă. Voi încerca! Lăsați aici acel studiu - care pare într-adevăr făcut de experți - și îi voi cere președintelui Jaén să-l citească în timpul călătoriei. Făcu un gest vag: E tot ce vă pot promite... Când grilajul mare de fier se închise în spatele lor și se văzură din nou în stradă, preotul comentă: — Același zgomot trebuie să-l fi făcut și poarta lui Pilat din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
lipsa libertății. O lipsă atât de totală și de absolută, încât milioane de oameni se nășteau, creșteau și mureau fără să știe ce înseamnă să fie liberi nici măcar o oră din viață. Într-o anumită ocazie, citind o carte de călătorii prin Africa, i-a atras atenția un sat lacustru situat în mijlocul unei lagune puțin adânci, dar atât de mari, încât mulți dintre locuitorii lui mureau bătrâni, fără să fi pus vreodată piciorul pe pământ, fără să știe măcar cum era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
Mâine o să merg să întreb. Nu pot hotărî de capul meu. Sunt foarte neliniștiți și riscăm să.... făcu gestul semnificativ de a-și tăia gâtul. Apoi se întoarse către Inti Ávila. Vreți să mergeți și dumneavoastră? — Bineînțeles! N-am făcut călătoria asta ca să vă văd la față. — Îmi făcusem iluzii, râse el. Cum merge cartea dumneavoastră? — Bine... Paula strânge date pentru Universitatea din Liverpool. Unul dintre profesorii universitari, Edwin Brooks, realizează un studiu despre șoseaua transamazoniană și invazia negustorilor de cherestea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
prin faptul că trenul este un pas îndărăt în trecut, o întoarcere la echilibrul dintre om și peisaj...? — Doar ce am spus. În curând, Omenirea va trebui să caute noi drumuri, care nu vor fi nici în tehnologie, nici în călătoriile interplanetare. În fața crizei ecologice și de resurse care se apropie, rămân doar patru soluții... ridică mâna cu arătătorul în sus. Prima: Să ridici din umeri și să te împaci cu dispariția speciei, pentru că generațiile viitoare vor fi cele care vor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
Ce se întâmplă? Indianul își ridică privirea: — Huayahuasca i-a arătat viitorul nostru. — Ce a spus? José mișcă hamacul. Băiatul deschise niște ochi injectați cu sânge și îi plimbă, fără să vadă, pe tavanul de trestie. — Ce ai văzut în călătoria ta în viitor, Sum...? Repetă ce ai văzut... Sum îl privi; din gură îi scăpau niște bale albe și păstoase ce alunecau ușor până pe pământ. S-ar fi zis că îi venea foarte greu să respire; gâfâi, obosit, își dădu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
latino-americane. Eliberatorul, supranumele lui Simón Bolívar (1783-1830), general și om de Stat venezuelean, conducătorul războaielor de independență de sub dominația spaniolă din mai multe țări latino-americane (n. tr.). Alfred Edmund Brehm (1829-1884), explorator și naturalist german, autor al lucrărilor Note de călătorie prin Nord-Estul Africii, Viața păsărilor și Viața ilustrată a animalelor. Călătoria pe mare a lui Hannon (în lat., în orig.), lucrare scrisă de Hannon Navigatorul care a trăit în secolele VI-V î.H. Caius Plinius Secundus sau Pliniu cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
Stat venezuelean, conducătorul războaielor de independență de sub dominația spaniolă din mai multe țări latino-americane (n. tr.). Alfred Edmund Brehm (1829-1884), explorator și naturalist german, autor al lucrărilor Note de călătorie prin Nord-Estul Africii, Viața păsărilor și Viața ilustrată a animalelor. Călătoria pe mare a lui Hannon (în lat., în orig.), lucrare scrisă de Hannon Navigatorul care a trăit în secolele VI-V î.H. Caius Plinius Secundus sau Pliniu cel Bătrân (23-79 d.Hr.), istoric, filosof și om de știință roman
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
așa să continue să vrea și să se creadă... și să fie. * Oamenii caută un singur lucru în viață: fericirea. Unii înțeleg prin asta mîncare și iar mîncare, alții bani și iar bani, alții posesiuni, lucruri materiale sau case, alții călătorii și lux, alții descoperiri intelectuale, alții putere și politică, alții sentimente și poezie, alții sport, mulți alții dacă nu chiar majoritatea - sex, alții cine știe ce mai consideră că le-ar aduce fericire... dar dacă ai observat, nici unul nu ajunge la ceea ce
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
prezentat mai mult intuitiv, așa cum a fost și percepția... de fapt, nu ne-am “cunoscut”, a fost aproape ca și cum neam fi “recunoscut” și continuăm să ne recunoaștem mai bine... în mod neconvențional și neașteptat, căldura acestei recunoașteri e ca o călătorie dincolo de aparențele rigide ale realității. Am vorbit din nou despre ea pentru că am vrut s-o dau exemplu ca exponent al “tineretului din ziua de azi” care are telefon mobil. Eu sînt un exponent al “tineretului din ziua de azi
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]