57,527 matches
-
implicate În VirtualEve. Se aflau aici mulți navigatori plecați să vâneze sirene În realitatea care nu exista, fiecare după dotare, dorință și conexiune. Unii fuseseră aduși aici de o furtună care distrusese servere, altora li se blocase calculatorul În plină călătorie, rămânând suspendați undeva Într-un spațiu intermediar. Câțiva, asemenea mie, căzuseră victime unui virus al programului Windows Armageddon, care devalizase toate conturile userilor, lăsându-i ostatici În Recycle Bin. Era o lume pestriță, incluzând un fost președinte american, câțiva turiști
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
va putea fi posedat niciodată. O singură carte e extrasă din pachet, filată, răsucită pe toate părțile și așezată pe masă, În timp ce gemetele, mișcările și acțiunile ei sunt redate cu lux de amănunte auditoriului masculin. Fișa de parcurs a fiecărei călătorii e completată cu o minuțiozitate incredibilă, având În vedere că e plină de minciunele și neobrăzate exagerări, iar În tot acest timp celelalte rămân, cel puțin până la următoarea poveste, În teanc. Uneori, e drept, sunt extrase două cărți deodată, sau
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
de la bun Început, «Schwarzy-Sarkozy» a părăsit spațiul nostru aerian. Doritorii de suvenire sunt așteptați pe eBay, pentru Începerea licitațiilor la cele 27.353 de fragmente de meteorit găsite.“ 24 martie. Un dentist slovac pretinde că a descoperit În mod accidental călătoria În timp. În autobiografia sa, intitulată I-am lăsat pe toți cu gura căscată, el povestește cum televizorul lui este de fapt un portal spre cea de-a patra dimensiune. „Aseară, mă uitam Împreună cu familia la Casablanca. Semnalul era prost
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
extrem de inteligenți, care Însă aveau organele de reproducere așezate În interiorul craniului. Aceștia n-au pierdut timpul: au construit rapid câteva piramide, săli de bowling și un centru de descompunere În factori primi a luminii, Însă când erau gata-gata să descopere călătoria În timp, au ajuns la extincție. Unii, Întrucât din dorința procreării s-au dat cu capetele de pereți până și le-au sfărâmat, alții, din depresia cauzată de Întrebările existențiale. Cert e că Ăl Bătrân se săturase de forme de
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
știi mai multe despre viteza unei particule, cu atât știi mai puține despre poziția ei. Și invers. Eu nu știam nimic despre Qwa, deci am regăsit-o, total Întâmplător, exact când mă oprisem din căutat. S-a Întâmplat În timpul unei călătorii de afaceri (Între timp, devenisem vânzător ambulant de biblii evoluționiste), undeva În galaxia lenticulară Spinoza 3. Sunasem la o ușă și mi-a deschis o particulă În capot, care mi-a făcut semn s-o urmez, apoi a luat-o
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
către minotaur, Întrebându-l: — Vezi ce-ai făcut? Nu știi ce-a spus Heraclit? Namila m-a privit fix, clătinându-și agale domul de pe umeri. — Totul curge. Chiar și tu. Ca un făcut, genunchiul meu drept tocmai pleca Într-o călătorie de afaceri spre acea zonă a malacului care, folosită corect, putea să-i asigure un set nou-nouț de moștenitori. Cum icnetul care s-a auzit era un semnal al suspendării operațiunilor de foraj pentru o lungă perioadă de timp, figura
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
fără cea mai mare parte a averii, se dedicase ocupației de scriitor. Până În acel moment, compusese douăzeci și patru de romane polițiste. Măi, să fie! Am auzit de oameni care au renunțat la barbă, la fumat, la o idee fixă, la o călătorie, ba unii chiar la viață, dar nu am auzit Încă de unul care să fi renunțat de bunăvoie la atâția bani. Demiurgul stătea Într-un cartier aflat la marginea orașului, una dintre acele foste suburbii ale Moscovei spre care centrul
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
râs, iar apoi s-a potolit și s-a aplecat spre mine, vorbind În șoaptă: — Hai să terminăm măcar volumul ăsta și apoi mai vedem. Poate că lucrurile o să se schimbe. Cine știe? Poate se-apucă să scrie romane de călătorie sau tratate de filozofie. Îți dai seama? Noi doi fumând pipă și scărpinându-ne În bărbi, pălăvrăgind pe sute de pagini despre non-ființare și Anschauung, undeva prin Bahamas... — Douăzeci și patru de volume mi-au fost de-ajuns. — Uită-te-n jurul
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
fără să vrea gâtul În aceeași direcție. Pistolul s-a rotit și el câteva grade, iar 0,1732 secunde mai târziu, bila albă de pe masa de biliard Își lua la revedere de la palma mea dreaptă, Începând o scurtă, dar fructuoasă, călătorie prin aer. Când aceasta s-a Încheiat, după alte 0,8426 secunde , Stepa zăcea inutil ca o instalație sanitară defectă, cu boilerul crăpat . Glonțul lui trecuse prin câteva sticle și, amețit de calitatea proastă a băuturii, dormea turtit Într-un
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
ideea că, după cum spunea Popescu, aveam acum prilejul să cunosc îndeaproape realitatea socialistă. * Pentru repartiție ne-au cărat în capitală. Toți cei din vagonul trenului hodorogit alcătuiam corpul eroic a cărui menire era să colonizeze școlile rurale. Nostalgică și neliniștitoare, călătoria părea să fie încheierea iresponsabilității chefurilor din crame și a suferinței marilor iubiri. Între colegi domnea o veselie uscată. Ne distram cu „Aș mînca o portocală” care, în excursiile studențești, cutremurau de rîs toate compartimentele. Masca de acum părea să
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
el. Și anume, gândirea are limitele ei, pe care eu le‑am atins de mult, doar gândesc fără întrerupere de ani de zile, iar acum am terminat, limitele trebuie desființate. Tatăl meu îmi plătește, la a optsprezecea aniversare, și o călătorie în America. Diferența dintre de marchizul de Sade și Bataille este următoarea: închis laolaltă cu nebunii, Sade risipește petalele celor mai frumoși trandafiri deasupra latrinei. Două zeci și șapte de ani a stat la închisoare pentru ideile sale. Bataille, dimpotrivă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
o săpuneală. În mod eronat, aspiră către armonie, înțelegere, chiar frumusețe, despre care le povestește adesea colegilor de școală, fără să aibă nici un drept s‑o facă; pentru ca ei să‑l înțeleagă, Rainer descrie armonia sub forma mașinilor scumpe, a călătoriilor cu avionul, a părinților care se sărută și a cristalului strălucitor, lucruri care există la ei acasă, unde pot fi admirate. De fapt, armonia nu se poate cumpăra - fie că există în om, fie că nu există. Însă colegii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
tihniți unul lângă altul, Anna încearcă să‑și descrie în amănunt planurile privitoare la America și la șederea în diverse metropole americane, pe care ar vrea să și‑o finanțeze singură, muncind. Și‑a alcătuit deja un plan exact de călătorie și așteaptă doar ca acest plan să primească undă verde. Rainer simte astăzi un fel de afecțiune fraternă văzându‑și sora cum etalează un zel rar întâlnit în fața figurii luminoase a Sophiei, ca un animal care‑și etalează prada. Pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
Le plăcuse ideea. Mici poeme tipărite pe autocolante și lipite pe ferestrele metroului. Și tot felul de zenisme. Câte o vorbă de duh, un mot, o glumiță. Prin grija municipalității. Cum că: ești la Paris, luminează-te și-n metrou. Călătorie plăcută! Cașiș zice c-a văzut așa ceva și-n Austria. Viena are metrou? Parcă. Nu-și aduce aminte. Oricum, acolo stă prostituata care-l Întreține pe teribilul poet din Lipova. A vizitat-o, s-a Întors de acolo și mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
cu autocolantele din tramvai. Cum trebuia s-o facem? Am propus toți o grămadă de texte, prea multe, prea personale, nu ne ieșea nimic Închegat. Florin a venit cu ideea salvatoare: dacă tot lipim În tramvaie, să avem texte de călătorie. Să fim niște jeanbarți, niște kaplani ai Aradului. Precis am atrage atenția: dacă ceva are succes pe piața de carte, a spus Cătă, apoi alea-s ghidurile, impresiile de călătorie. Așa l-am ales și pe Spătarul Milea: un nume
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
salvatoare: dacă tot lipim În tramvaie, să avem texte de călătorie. Să fim niște jeanbarți, niște kaplani ai Aradului. Precis am atrage atenția: dacă ceva are succes pe piața de carte, a spus Cătă, apoi alea-s ghidurile, impresiile de călătorie. Așa l-am ales și pe Spătarul Milea: un nume care poate multora le evoca aventura, explorarea. Măcar vag - ca toată bibliografia școlară. L-am fi putut alege, desigur, pe Marco Polo, dar nouă ne trebuia un nume românesc, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
putut alege, desigur, pe Marco Polo, dar nouă ne trebuia un nume românesc, un nume mai obscur. Așa că l-am trecut În schemă. Mare șef, ne-a și pus la muncă. Iată câteva din frugalele, dar pătrunzătoarele sale impresii de călătorie - toate introduse de fraza: spătarul milea zice că: rușii n-au descoperit nimic niciodată deși sunt mari exploratori de pildă, ei au explorat primii sufletul rus și Încă ceva: SIBERIA olandezii preferă bicicletele dictaturii: Într-o țară plată bicicletele n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
aflat că au mai multe păduri decât alții românii respiră mai des decât ar avea nevoie În spania, mai răi decât românii sunt doar columbienii dar asta nu-i deranjează * O vreme, Spătarul Milea s-a plimbat foarte mult, În călătoriile sale ample producând mai cu seamă observații generale. Până la urmă, Întors acasă, În Arad adică, a Început să le povestească dragilor săi concetățeni despre propriul oraș. Zicându-le că: undeva În arad un cal alb paște-n boul roșu În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
rușine, ceva asemănător cu manifestul Puritanilor. Dar noi eram, câți eram, poeți și, chiar dacă simpatizam cu ideologia Puritanilor, nu cred că eram capabili de simplitatea lor. Poate doar Spătarul Milea să fi dat dovadă de austeritate În Însemnările lui de călătorie, Însă claritatea e greu de atins atunci când vrei să semeni confuzie. Dar, să revin la Tibi și la yuppies. La drept vorbind, Tibi nu intra În categorie, fiindcă atunci la fel de bine intram și eu, cu gusturile mele cinematografice, cu interesul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
se făloșească cu prietenele lui excentrice. În consecință, schimb vorba: - Altfel, cum Îți mai merge? Vești de la Andreea? Eu nu aveam nici o veste. De la cealaltă călătoare, vreau să zic. Sperasem să primesc un telefon, măcar un mail cu impresii de călătorie. Nimic. - Nici o veste. Dar așa face ea, se ia cu munca, uită de toți. Zâmbește din nou. Nu știa că, poate chiar În acel moment, era deja cazul să plângem unul pe umărul celuilalt. Cum ar fi putut măcar bănui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
la Campionatul European de Fotbal, dacă reușeai să descoperi toate literele. Nici unul dintre noi nu era microbist și nici dornic să plece prin străinătate, așa că am decis - neizbutind nici să vindem biletul - s-o lăsăm pe Cristina, mare amatoare de călătorii, să plece singură În Iberia, presupunând că vizionarea meciurilor nu e obligatorie. După cum ai Înțeles deja, cititorule, ea avea cea mai mare nevoie de o călătorie. Noi, ceilalți, nu de experiențe turistice aveam nevoie, ci de bani. Și de o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
decis - neizbutind nici să vindem biletul - s-o lăsăm pe Cristina, mare amatoare de călătorii, să plece singură În Iberia, presupunând că vizionarea meciurilor nu e obligatorie. După cum ai Înțeles deja, cititorule, ea avea cea mai mare nevoie de o călătorie. Noi, ceilalți, nu de experiențe turistice aveam nevoie, ci de bani. Și de o cură de slăbire. Fiindcă, nu știu cum se făcea, dar majoritatea produselor cu care ne făceam jocul Îngrășau teribil. Bine, cu berea e de Înțeles, ne-am ales
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
a ajuns ca, În doar un an de când Începuse afacerea, să-și dubleze capitalul, a ajuns să exporte, a trebuit să se extindă, să călătorească În străinătate, visul lui de a avea un avion era În parte Îndeplinit prin aceste călătorii spre potențiali clienți. Așa se face că era mai mult absent din grupul nostru, și-a demontat atelierul din fundul curții ca să-și ridice o fabrică la marginea satului, dormea În continuare la vilă, el a mansardat-o, și-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
las să se înfrupte din melancolie și lene, ca să primesc, în schimb, peisajul trezit al vecinătăților. Prohibite prilejuri feerice ? Revăd vârstele florilor, cerul, marea și arborii, redescopăr scenetele de gen puse la cale de geniul pietonilor ce-mi intersectează calea. Călătorie apăsătoare și fără spor, pedeapsă prelungită în monotonie și presimțiri negre. Mă poartă, cumva, spre funeralii sau cununie ? Încerc să-mi reamintesc reacțiile ei abrupte, gata s-o năruie. Restrânsă la orice atac al urâțeniei și iar elansată, mereu pe
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
Altceva adăugase colegul Lucian Vornicu, după o bine socotită tăcere. O imagine pregnantă, pe care cel care o primea să n-o poată uita ușor. Și o uitase, totuși, ca să vezi !... Cuvinte, cuvinte, gemete mici, platitudini secătuite, mâlul lor cald. ...Călătoria nenăscutului în cavitatea umedă, urmele lipicioase din care cresc degete, muchia unui os încă lichid, nodul unei încheieturi. Vecinătăți fluide, urme gelatinoase, spută și sânge în marea mucoasei până ce membrana se sparge, îngăduind lumina. În frigul luminos al zilei, învelișul
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]