6,555 matches
-
rece, pantaloni din șiac iarna, suman sau cojoc, pe cap pălărie și căciulă (cușmă). Cu timpul s-au făcut modificări în port prin apariția stofelor, a modei care a prins și la Hlipiceni. La fel se respectă obiceiul și pentru înmormântare ducându-se mortul în cimitirul satului cu îndeplinirea celor impuse de credință. De Ispas, ca și de hramul satului, de Sfântul Nicolae, se fac pomeniri la fiecare mormânt la care participă familia și cunoscuți. De sărbătorile de iarnă se primește
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
nemții. Deși satul Victoria avea delimitat locul bisericii, din lipsă de fonduri, s-a ridicat o biserică din scânduri, în cimitirul din dealul situat în cotul Jijiei la ieșirea din satul Hlipiceni și intrarea în sat, unde pe lângă slujba de înmormântare se țineau și slujbele curente. În ultima vreme, (Cam între anii 1935-1941) multe familii au venit din Basarabia, Ucraina, dintre care amintim familiile: Nepivoda, Maneliuc, Druc și mulți alții. Frații Șaidel, de etnie germană, s-au aciuat, unul la Todireni
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
rece, pantaloni din șiac iarna, suman sau cojoc, pe cap pălărie și căciulă (cușmă). Cu timpul s-au făcut modificări în port prin apariția stofelor, a modei care a prins și la Hlipiceni. La fel se respectă obiceiul și pentru înmormântare ducându-se mortul în cimitirul satului cu îndeplinirea celor impuse de credință. De Ispas, ca și de hramul satului, de Sfântul Nicolae, se fac pomeniri la fiecare mormânt la care participă familia și cunoscuți. De sărbătorile de iarnă se primește
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
nemții. Deși satul Victoria avea delimitat locul bisericii, din lipsă de fonduri, s-a ridicat o biserică din scânduri, în cimitirul din dealul situat în cotul Jijiei la ieșirea din satul Hlipiceni și intrarea în sat, unde pe lângă slujba de înmormântare se țineau și slujbele curente. În ultima vreme, (Cam între anii 1935-1941) multe familii au venit din Basarabia, Ucraina, dintre care amintim familiile: Nepivoda, Maneliuc, Druc și mulți alții. Frații Șaidel, de etnie germană, s-au aciuat, unul la Todireni
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
un tub de tinichea conținând spirt. Lemnarii: Căruțele cu lemne de la pădure treceau bariera încărcate ca de obicei. Dar printre aceste lemne ereau câteva trunchiuri mai groase, scobite în tot lungul lor, iar înăuntru iarăși tuburi de tinichea cu spirt. înmormântările: Un convoi mortuar trecea bariera către un cimitir din oraș. În cap era popa care citea, în dosul coșciugului femei care se jeleau etc. În realitate, era o bandă de contrabandiști. Popa era un contrabandist, femeile ereau din bandă, iar
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
ori să găsesc o formă sau un prilej de-a ne aduna cu toții și a face ceva împreună, oricât de diferiți am fi unii de alții. Dar ce am putea face toți aceștia împreună, într-o lume în care și înmormântările se transformă în spectacole, ca emisiunile tv. de divertisment ieftin, cu ropotele de aplauze înregistrate pe bandă, poate un alt fel de spectacol mai grav, mai apropiat de ideea de Maramureș. Trăiesc de peste 25 de ani în București, dar nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
fost mai potrivit ca America să fie înfățișată ca o societate capabilă. Undeva, între momentul respectiv și situația actuală, a avut loc schimbarea. Ronald Reagan a fost, cu siguranță, un președinte hedonist, fiind ridicat, de atunci, la rang de sfânt. înmormântarea lui a fost practic o canonizare. Ce s-a petrecut între 1950 și 1980? Nu prea mă pricep să fac o astfel de analiză, dar aș atribui transformarea în special creșterii consumerismului și a practicării sale în politică. începând cu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1960_a_3285]
-
nu se trag la sorți și nici nu se joacă la loterie. * Norocul nu-i chior, dar nu-i vede pe toți. * Speranța moare odată cu omul. * Cele mai înduioșătoare cântece de jale sunt bocetele. Militarii cântă cântece de... cătrănie. * Scena înmormântării este ultima din trilogia: Nașterea, Viața, Moartea. * În dragoste nu există reciprocitate absolută. * Unele fabule sunt... imorale. * Dacă te culci odată cu găinile, scoală-te odată cu cocoșii. * Ca să nu mai ruginească, pune sapa să prășească. * Decât să tragi mâța de coadă
Comprimate pentru sănătatea minţii recuperate, recondiţionate, refolosite by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/714_a_1242]
-
plural; vapoarele nu au masculin. * Nu toate caprele dau lapte. Nu poți bea bere din toți țapii. Fuga de la școală nu e o probă sportivă. * Nu toate săriturile peste garduri sunt probe atletice. * Cine moare primul nu mai participă la înmormântarea celorlalți. * Premiantul nu este neapărat primul la învățătură. * Văzută pe dos, lumea în care trăim ni se pare normală. * Numai cine merge pe jos rupe încălțările. * Mersul desculț pune în valoare spinii. * Mersul cu mașina e o ședere mecanică. * Numai
Comprimate pentru sănătatea minţii recuperate, recondiţionate, refolosite by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/714_a_1242]
-
acel moment, necrologurile publicate nu pomeneau decât faptul că urma să aibă loc o ceremonie religioasă la Crematoriu, fără a pomeni numele celui ce o săvârșea. În numerele ulterioare celui din februarie 1936 se preciza limpede că arhimandritul oficia slujba înmormântării pentru cei ortodocși. Totuși, faptul că discursul ținut de către Șerboianu este unicul pe care l-am identificat până acum, rostit de către un cleric ortodox cu ocazia vreunei incinerări (deși Calinic la acea oră fusese caterisit), nu-i știrbește cu nimic
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
a cremațiunii, Mihălcescu opina că aceste măsuri erau încă insuficiente. Acest fapt se datora acțiunii cremaționiștilor care dibuiseră alte mijloace de a căuta să dezvolte practica (de pildă utilizarea gramofonului, pe care-l considera o parodie a serviciului religios al înmormântării). El îndemna autoritățile bisericești să sesizeze organele abilitate împotriva acestui abuz, dar manifesta rezerve față de un succes în asemenea direcție, menționând atitudinea destul de pasivă a Bisericii, într-o împrejurare similară (transmiterea la radio a liturghiei). Mihălcescu denunța însă categoric zvonurile
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
canoane și tradiții, a interzis oficiile (însă nemotivat) religioase la incinerați. Ei bine! De ce atunci prigonește numai pe preoții cari oficiază la crematoriu și este indulgent cu preoții din parohii, cari oficiază la bisericile lor parastase și adesea și oficiul înmormântării, când știu bine că decedații au fost incinerați sau se incinerează? Avem cazuri concrete și le ținem la dispoziția oficialității bisericești care va binevoi să se încredințeze, că printre prevaricatorii hotărârii sinodale, vor găsi și pe unii din prea sfinții
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
de astăzi omul nu s-a putut dezbăra încă de balastul unui trecut, care-i amintește diverse feluri de nimicire ale trupului său, după moarte. Ca să-ncredințăm de veracitatea acestei afirmații nu avem decât să studiem, cu atenție, obiceiurile de la înmormântare, la deosebite popoare și vom rămâne uimiți aflând rezumate-n practicile pro domo nu numai succesiunea metodelor de nimicire ale trupului omenesc, ci și o mulțime de alte superstiții și toate înveșmântate în haină creștină. Bunul simt și logica unor
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
o dată să omoare trupul și sufletul" (Matei Cap X 28). Pentru ca instituția crematoriului din București să apară cât mai odioasă în ochii mulțimii, s-a scris că ea este opera francmasonilor; că a instituit un cult și un ritual de înmormântare aparte și că aici vin numai liber cugetătorii și ateii cari nu au niciun fel de Dumnezeu. Spre cinstea lor însă, aceste gogorițe, nu au fost scrise de mireni (civili), ci de unii preoți, cari după interes și necesitate fac
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
noștri, cari invocă tradiția, ca toți creștinii să fie îmbălsămați mai întâi, iar trupurile lor depuse în morminte de piatră. Cum însă aceasta ar fi fost și ar fi o imposibilitate, atunci ei au denaturat tradiția, invocând "simbolul" în ritualul înmormântării. Așa, de pildă, ce altceva este "orariul" ce-l pun credincioșii ortodocși la capul mortului, dacă nu un "simbol" al coroanei de spini de pe capul Mântuitorului. Ce-nsemnează "pânza" cu care se acoperă mortul, dacă nu "giulgiurile" cu care a fost
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
un altar pe care se pune un portret al mortului, lângă care stau copiii lui. I se pune în gură orez, grâu sau aur. Convoiul se compune din rude, din prieteni și din preoți cu icoane. Ajungând la locul de înmormântare, sicriul se depune în groapă și se acoperă cu pământ roșu, pe când tobele și cimbalele răsună cu zgomot mare. Se mai fac morților și rugăciuni și-i onorează ca pe cei vii. ZOROASTRU (Sub Dariu fiul lui Histaspe). Persanii cred
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
considerabile sume de bani pe simpla promisiune, că li vor fi înapoiate în cealaltă lume. Sufletul își conserva acolo pasiunile, obiceiurile și identitatea sa, pe care nu i le putea șterge preschimbările metempsihozei căreia el era supus. Ceremonii la moarte. Înmormântările se făceau simplu și fără nici un lux. Mormintele lor erau numai niște brazde, căci de ar fi fost săpate adânc ori ar fi fost adăpostiți sub monumente, se credea că morții vor fi înăbușiți. Plângeau puțin și purtau mult timp
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
dar pretind că reînvierea șa ziua cea de apoi va fi numai pentru preoți și pentru cei mari. Ceremonii la moarte. Aceștia înmormântează pe morții lor în gropi adânci, după ce îi învelesc mai întâi la piept. După terminarea ceremoniei de înmormântare femeile își vopsesc obrazul cu negru și se bocesc timp de douăzeci și patru de ore. Vitzipitzii. Religia Mexicanilor, prescriind penitența, mărturisirea (spovedania) în public a greșalelor și expiațiunile, adică spălarea păcatelor, recunoaște implicit existența unei alte vieți și nemurirea sufletului. Ceremonii
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
îmbracă cu haine curate și-l așează în sicriu, cu mâinile la piept. A doua zi vine preotul și după o mică slujbă, mortul, însoțit de rude și de prieteni este dus la biserică, unde după ce i se oficiază serviciul înmormântării este transportat la cimitir spre a fi îngropat. Groapa este săpată până la doi metri adâncime. Acolo, preotul binecuvântându-l, toarnă peste el vin și untdelemn și apoi aruncă cea dintâi mână de țărână peste dânsul. Mormântul este ridicat pe dinafară
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
lesne în genunchi, la ziua judecății de apoi. Convoiul este compus din imami (preoți), care merg pe drum, rugându-se. După ei vin rudele și prietenii mortului, iar pe urmă femeile, bocindu-se. Când ajung cu coșciugul la locul de înmormântare, îl coboară în groapă, iar asistenții se-ntorc la casele lor. (Flacăra Sacră, V, 11, 1938, pp. 3-4) Credința în viața viitoare și incinerarea (IV) Făcând expunerea comparativă a câtorva religiuni vechi, al căror fond dogmatic este credința într-o
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
adâncă dintre primejdii. Labiș n-a fost un inocent, noi cei din preajma lui n-am fost prunci. Inocenții trezesc o ură ceva mai blândă, pruncii adună suspiciuni ceva mai nuanțate. „N-a fost cazul” - cum scrie în autobiografiile noastre. La înmormântarea lui am văzut mulți nepoeți și multe acte nepoetice săvârșite printre morminte. Inocenții și pruncii au alt regim. Labiș a fost un subversiv - el avea cea mai evoluată subversivitate intelectuală: subversivitatea lirică. El putea fi oricând condamnat pe drept pentru că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
al acesteia, mai târziu episcop al Cetății Albe și Ismailului, iar la scurtă vreme arhiepiscop al Cernăuților și mitropolit al Bucovinei) și sfârșind cu boala (o boală gravă la stomac, dar și probleme cardiace) și moartea sa (4 iulie 1935), înmormântarea (slujba fiind condusă de însuși patriarhul Bisericii Ortodoxe Române Miron Cristea, când au vorbit, pe lângă alții, prof. Ion I. Nistor, patriarhul Miron, prof. Vasile Loichiță) și aprecierile critice, post- mortem, la adresa sa (profesorii Vasile Loichiță, Valerian Șesan, Romulus Cândea, ostenitorii
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
întărit și de către alți autori, care au afirmat: „ca bucovinean cunoștea prea bine durerile, necazurile, neajunsurile, trebuințele și cerințele credincioșilor ortodocși și ale slujbașilor bisericii noastre bucovinene și a condus Arhidioceza bucovineană cu râvnă, bunăvoință și pricepere”. Boala, decesul și înmormântarea Viața Mitropolitului Nectarie a fost marcată de multe bucurii, dat totodată și de multe necazuri, supărări și suferințe. Mai întâi, pierderea celor doi copii și apoi a soției Aurora. Apoi supărările provocate de atacurile nedrepte din partea presei vremii, căci activitatea
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
și în vârstă de numai 60 de ani. A pornit de la brazdă, ridicându-se din acea plămadă a poporului bucovinean din care răsar și vor răsări întotdeauna adevărații luminători ai inimii și ai minții. Necrologuri și cuvinte de tristețe la înmormântarea mitropolitului Nectarie Cotlarciuc Dintre necrologurile susținute la înmormântarea mitropolitului reținem „Cuvântul comemorativ” al lui Ion I. Nistor și cel al Înaltpreasfințitului patriarh Miron, ținute în Catedrala de la Cernăuți. Iată câteva cuvinte memorabile ale profesorului Ion Nistor: „îngerul morții s-a
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
A pornit de la brazdă, ridicându-se din acea plămadă a poporului bucovinean din care răsar și vor răsări întotdeauna adevărații luminători ai inimii și ai minții. Necrologuri și cuvinte de tristețe la înmormântarea mitropolitului Nectarie Cotlarciuc Dintre necrologurile susținute la înmormântarea mitropolitului reținem „Cuvântul comemorativ” al lui Ion I. Nistor și cel al Înaltpreasfințitului patriarh Miron, ținute în Catedrala de la Cernăuți. Iată câteva cuvinte memorabile ale profesorului Ion Nistor: „îngerul morții s-a pogorât să curme subit firul unei vieți greu
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]