6,026 matches
-
cu doi de n, nu puteam uita asta, deși nu înțelegeam: "Fii pe fază, pentru că altfel vei fi păcălită, înșelată. Un pic de viclenie feminină nu strică aici, pentru că, știut este, cui pe cui se scoate... Un fel de vuiet discret, abia șoptit: "Uuuuuuuuuu!"... "Cartea nr. XIII: Moartea!" Doamnă în negru, mască albă de speriat și vitejii, coasă de coasă, trandafir alb rătăcit în decor și ceva care aduce a iad... Sec: "Transformare, schimbare, sfârșituri..." Oftat discret, ușoară tuse teatrală, tăcere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
Un fel de vuiet discret, abia șoptit: "Uuuuuuuuuu!"... "Cartea nr. XIII: Moartea!" Doamnă în negru, mască albă de speriat și vitejii, coasă de coasă, trandafir alb rătăcit în decor și ceva care aduce a iad... Sec: "Transformare, schimbare, sfârșituri..." Oftat discret, ușoară tuse teatrală, tăcere... O ninetistă trage perdelele, semn că și eu pot să dau semne de viață, să mimez că abia m-am sculat din somn, să... Nineta, suspicioasă rău: " Cred că n-ai tras cu ochiul sau urechea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
în tingiri cu sfială, în dobe numai atât cât să tulbur puțin praful de pe ele. Marele Bronz, trudind alături de contrabas, e în culmea fericirii. Îmi face semn că e mulțumit de mine. Chiar și dirijorul îmi arată a satisfacție pentru discreta mea tăcere artistică dinții lui de culegător mexican de tutun. Sunt furat de atmosferă. Vine momentul în care ar trebui să-și facă loc magia dobelor și tingirilor. Uit de rolul meu și, din instinct, încep... E o nebunie! Dobele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
jignit, fără să mă ating de lovele. Devenisem un fel de magnet pentru parale. Trăiam pe picior mare și, colac peste pupăză, m-am trezit angajat detectiv. Mi se dusese departe de cartier vestea că eram mare specialist în furișarea discretă-n culisele amoroase. Suzana, amică de ninetistă, n-a pierdut ocazia de a apela la flerul meu de profesionist. Avea Suzana o copchiliță construită după toate regulile artei: de la picioruș până la ochișori. Purta câțiva anișori în fața mea, care eram tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
se spusese. Mare și hărtănită și foarte „de familie“ printre robineții și prizele argintate și aurite, ea oferea fiecărui bărbat ori femeie care cinau În acel apartament ocazia să ia cunoștință de creștinismul domnului Eckman. Nu era nevoie de aluzii discrete privind mersul la biserică sau la capelanul ambasadei, ci doar un „Vrei să te speli cumva pe mâini, drăguță?“ venit din partea soției ori Întrebarea lui prietenoasă, după cafea și coniac, adresată bărbaților. Dar despre Stein Myatt nu știa nimic. — Păcat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
deosebită, și stropită cu mult parfum. Nu ești curioasă să l deschizi? Ba da. Deschide-l. A rămas uluită. Pe o sută cincizeci de pagini, era grafiat cuvântul DISCREȚIA. De la cap la coadă. Tot. Numai DISCREȚIA! O, iubitule, genialul meu DISCRET, vino repede să te pup, de să te năucesc.Unde ai găsit titlul acesta genial? El duse un deget de la mâna dreaptă la tâmplă și apăsă de câteva ori într-un anume punct, rostind: aici.Aici l-am căutat și
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
să te năucesc.Unde ai găsit titlul acesta genial? El duse un deget de la mâna dreaptă la tâmplă și apăsă de câteva ori într-un anume punct, rostind: aici.Aici l-am căutat și tot aici l-am găsit. O, discretul meu drag, vino să te pup. Încă. Până să te amețesc. Norul, care îi cam ținuse în umbră, mișcându-se, ei rămaseră dezgoliți, sub soare, ca niște îndrăgostiți autentici! Din respect și stimă pentru dragostea Lolicăi... Neavând la îndemână un
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
în cazul acesta nu ne trimiteți la război, punctă cu șiretenie băiatul. După spusele Omului-Memorie, legea prevede că un război între insule începe doar după ce s-au încheiat trei luni de negocieri pentru pace. Își arată dinții, într-un zâmbet discret, ca de iepure. Și din câte știu eu, n-a avut loc nici o discuție cu sălbaticii aia, deci oficial nu s-a declarat nici un război. —Nerușinatule! Hiro Tavaeárii îi adresa o privire mustrătoare lui Roonuí-Roonuí, căruia îi scăpase această exclamație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
responsabilitatea navei trece asupra lui. Navigatorul-Căpitan al insulei Bora Bora așeza vâsla pe punte, îngenunche în dreptul ei, se aplecă până când o atinse cu fruntea și apoi o fixă la locul ei, ținând-o cu mâinile lui puternice. Făcu un semn discret și cei mai buni zece oameni ai lui se urcară la bord, purtând fiecare câte o vâsla. Începură să vâslească ritmic, îndreptându-se către gură golfului, unde o primă adiere de vânt le permise să ridice pânzele. Cei mai mulți oameni se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
întunecoase, polinezienii niciodată nu se pierdeau, fiindcă în aceste nopți prietenele lor, stelele, le puteau arată cel mai bine drumul. De aceea, Tapú Tetuanúi se simți cel mai fericit om din lume când marele Miti Matái îi făcu un semn discret să se apropie. Dacă chiar vrei să devii un adevărat navigator, începu el, va trebui să te obișnuiești să dormi ziua. Iar noaptea ai s-o petreci aici. Ce-și putea dori mai mult un ucenic de navigator decât să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
într-o zi, când va fi la rândul lui căpitan, va trebui să știe să dea și el, aproape fără să fie nevoie să pronunțe vreun cuvânt, comenzile care să facă vasul să înainteze fără dificultate în direcția dorită. Semnul discret al mâinii ștăngi, care îi arăta cârmaciului cum să corecteze traiectoria; gestul imperativ prin care le cerea marinărilor să ridice un pic pânzele; felul în care își înclină capul, ridicând o sprânceană, ca să vadă mai bine în ce parte se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
atâtea ori încât deveniseră insuportabile, mai ales că, după moartea uneia dintre ele, părea să le fi dispărut și lor cheful de cântat sau de râs. Le lipseau povestirile Omului-Memorie, iar inactivitatea forțată a făcut ca nostalgia să cuprindă iarăși, discretă și tăcută, inimile tuturor. Plictiseală. Plictiseală poate dărâma spiritele, afectându-le mai mult decât cele mai mari adversități, căci există mii de moduri de a înfrunta adversitatea, dar există foarte puține de a face față plictiselii, atunci când aceasta atinge limitele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
2-3 cuvinte. Interesant este faptul că abia acum vede soțul că Mirela are ceva frumos în ea, ceva care o face să fie de o frumusețe superioară. Distincție, demnitate, precizie, limbaj elevat, ținută sobră, trăsături delicate, siguranță, încredere, feminină, eleganță discretă, toate la un loc îl fac pe Marcel să se simtă un amărît peste care a dat un noroc pe care nu-l merita. Referatele sînt elogioase și oameni cu părul alb confirmă excepționala valoare a tezei și o felicită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
răspuns. Toate pastilele pe care le lua nu aveau efect și gîtul îl ustura îngrozitor. Băutură cu gheață, asta îmi trebuia, bodogănește nemulțumit. Își aduce aminte cum cabanierul căra tot ce era nevoie, așeza pe o masă într-un hol discret și de acolo chiar șeful prelua totul și punea pe masă. Dan s-a oferit de la început să preia sarcina șefului. Mă duc la cabană, să-l întreb pe cabanier ce prostii am făcut. Acum era sîmbătă și Hurmuzache n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
etapa cînd strîngea bani pentru a "unge" pe cine trebuia și pînă acum, cînd "nu picură", ci curge. Și Benone, cumnatul meu, n-a vrut să mă împrumute atunci... Dobitocul, i-aș fi înapoiat triplu. Acum era bine. Colegi buni, discreți, fiecare cu treaba lui. Aurel trebuia să înlesnească trecerea unui camion moldovean. A primit douăzeci de mii de euro și după, va mai primi încă patruzeci. Lui șefu' o să-i dau douăzeci. De la toți... adună bănet, nu glumă. Vameșul accelerează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
mea de parcă vînturi mari de scorțișoară mi-ar răvăși presimțirile amăgindu-mă, un desfrîu de confuzii și fiecare strecurîndu-se insidios În capsula unui cuvînt. Aș Înșira acum un pomelnic de nume Ramona, Adolfo, Giuliamo, Dorothy, Hroswitha, vorbe neutre, atît de discrete, de vide, asemenea unor sunete acvatice, eoliene, asemenea căderii unei picături de ceară În vis. Aș Înșira acum un pomelnic de nume pentru că ele nu m-ar obliga să ajung nicăieri, să deschid o ușă, să aprind o brichetă. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
dădeam seama că nu mă gândisem deloc de unde le putuse învăța doctorul însuși. Desigur, desigur, aici erau prea mult lucruri la mijloc, ca să fie vorba de opera unui singur bătrân. — Foarte mult timp, continuă Fidorous, a existat o societate foarte discretă, o școală de logologiști, lingviști și caligrafi. Când m-am alăturat lor, se numeau Grupul 27, dar înainte de asta se numiseră Biroul de Limbă și Tipografie. Numele s-a schimbat de multe ori de-a lungul anilor, dar la început
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
Mă numesc Sinclair și se spune că am un noroc fenomenal, adăugă el chicotind. O vezi pe doamna de colo? E doamna Fraser, da, acea doamnă Fraser. O mică licitație Între prieteni i-ar da prilejul să facă, În mod discret, o donație pentru cauză. — Față de mine, Însă, Îmi face impresia că sînteți cam indiscret. — O, sînt niște persoane foarte drăguțe. Aș vrea să le cunoști, domnule... — Nu cred că-i normal, la o tombolă, să Împiedicați oamenii să-și ia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
Sinclair se Întoarse spre ceilalți, cu un gest iritat de disperare pe care nu Îcercă să și-l mascheze. — Dacă vreți, vă dau exemplarul din Micul duce, urmă Rowe. I-ar da posibilitatea doamnei Fraser să facă o donație la fel de discret. — N-are rost să adoptați un asemenea ton. Farmecul după-amiezii era definitiv spulberat; pînă și muzica alămurilor se stinsese În timpul acestei scurte, dar penibile dispute. — Bună seara, zise Rowe. Dar nu i se Îngădui să plece; un soi de delegație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
oricum, era cumplit de dureros și, după cele zece minute, Annabelle nu avea să mai fie niciodată aceeași. Peste ani, Michel avea să propună o scurtă teorie a libertății umane pe baza unei analogii cu comportamentul heliului superfluid. Fenomene atomice discrete, schimburile de electroni Între neuronii și sinapsele din creier sunt În principiu supuse imprevizibilității cuantice; cu toate astea, din cauza marelui număr de neuroni, prin anularea statistică a diferențelor elementare, comportamentul uman este - În liniile lui generale ca și În detalii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
fete. Doi parametri, nimic mai mult. Sigur, s-ar fi putut scrie un roman proustian jet set În care celebritatea să se confrunte cu bogăția, În care să pui În scenă antagonisme Între o celebritate pentru gloată și una mai discretă, pentru happy few; ar fi fost Însă lipsit de orice interes. Celebritatea culturală e doar un erzaț derizoriu al adevăratei glorii, gloria mediatică; iar aceasta, legată de industria divertismentului, aducea mai mulți bani decât orice altă activitate umană. Ce este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
nu permitea să li se atribuie un sens precis și utilizabil: În această direcție, era clar, trebuiau orientate cercetările. Eliberat de dosarele și cărțile Înghesuite pe rafturi, biroul lui Desplechin părea imens. — Ei bine, da..., făcu el cu un surâs discret. Ies la pensie la sfârșitul lunii. Djerzinski rămase cu gura căscată. Sunt oameni pe care-i Întâlnim ani În șir, uneori zeci de ani, obișnuindu-ne puțin câte puțin să evităm chestiunile personale și subiectele cu adevărat importante; dar păstrăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
calcul foarte mare - iar ei, dacă-mi aduc bine aminte, au două Cray În paralel. — Te gândești la o nouă direcție de cercetare? Vocea lui Desplechin trăda o anume excitație; Își dădu seama de asta, schiță din nou un surâs discret, parcă autoironic. — Dorința de cunoaștere..., făcu el cu o voce slabă. După părerea mea, eroarea e că vrem să lucrăm numai cu ADN natural. ADN-ul este o moleculă complexă, care a evoluat cam la Întâmplare: există redundanțe nejustificate, lungi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
Dumnezeu; totuși, prezența lui părea să le lase indiferente. Un val de ceață coborî din vârful colinei, ascunzându-le puțin câte puțin privirii. Reveni la mașină. Așezat la volan, Walcott fuma un Craven; ploaia udase parbrizul. Cu o voce blândă, discretă (discreție ce nu părea deloc un semn de indiferență), Îl Întrebă: „Sunteți În doliu?...” Michel Îi povesti despre Annabelle, despre sfârșitul ei. Walcott asculta, din când În când clătina din cap sau ofta. Când Michel termină, rămase tăcut, aprinse iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
rămase tăcut, aprinse iar o țigară, apoi o stinse și spuse: — Eu nu sunt de origine irlandeză. M-am născut la Cambridge și se pare că am rămas foarte englez. Se spune adesea că englezii au sânge rece, că sunt discreți și că privesc Întâmplările vieții - inclusiv pe cele mai tragice - cu umor. E destul de adevărat; și este o tâmpenie din partea lor. Umorul nu te salvează; În fond, umorul nu servește aproape la nimic. Poți privi cu umor Întâmplările vieții ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]