6,208 matches
-
și de alte categorii de terapeuți decât psihologii, prezintă o descriere concretă a abilităților și facilitează stabilirea obiectivelor și a metodelor de intervenție interdisciplilnară, un rol important îl are și identificarea punctelor forte sau slabe ale subiectului (tabelul Nr. 1). Socializare - se întoarce dacă este strigat, - cu anturajul obișnuit poate să-și desfășoare activitățile, - uneori, dacă este pregătit înainte, face față cu mai multă ușurință vizitelor - sunt momente în care acceptă jocul în grup sau asociat cu alt copil - nu suporta
Modalităţi educaţional - terapeutice de abordare a copiilor cu autism by Raţă Marinela () [Corola-publishinghouse/Science/91883_a_93198]
-
copiilor cu dizabilități o reprezintă imitația deoarece „...creând și multiplicând asociațiile senzorio-motorii și ideomotorii, este un agent important de dezvoltare a motricității” (Stănescu, M., 2002, p 79), și mai mult activitățile motrice „...își aduc o contribuție specifică la procesul de socializare și la integrarea socială a individului...” (Stănescu, M., 2002, p 77). Toate ședințele trebuie planificate, ținându-se cont de dorințele și plăcerile copilului. O concluzie a acestui tip de terapie poate fi că: „stimularea comportamentului motor are o dublă finalitate
Modalităţi educaţional - terapeutice de abordare a copiilor cu autism by Raţă Marinela () [Corola-publishinghouse/Science/91883_a_93198]
-
are o dublă finalitate: de perfecționare a bagajului motor în sine (ca obiectiv) și, implicit, ca mijloc de achiziționare a componentelor motrice incluse în pattern-ul instrumental necesar construcțiilor operaționale la nivelul celorlalte tipuri de comportament: cognitiv, verbal, autoservire și socializare” (Horghidan, V., 2000, p. 17). 4.10.1. Locul și rolul kinetoterapeutului în contextul interdisciplinar Prof. Dr. Mariana Cordun, autoarea lucrării Kinetologie medicală, 1999, evidențiază caracterul interdisciplinar și antropologic al kinetologiei medicale, incluzând acest domeniu în cadrele de referință medico-biologice
Modalităţi educaţional - terapeutice de abordare a copiilor cu autism by Raţă Marinela () [Corola-publishinghouse/Science/91883_a_93198]
-
să descopere cheia care dezleagă misterul acestora, facilitând contactul vizual, dezvoltarea socială și includerea lor in joacă; - formarea motivației copilului va dezvolta procesul de învățare și va pune bazele educației și abilităților; - învățarea prin joacă interactiv va fi importantă pentru socializarea și creșterea nivelului de comunicare; - folosirea activităților energice, încântătoare, astfel încât copilul să devină mai motivat, mai activ și să-i sporească dragostea pentru învățat și interacțiune;angajarea atitudinii optimiste și necriticate va maximaliza bucuria, atenția și dorința copilului. 4.18
Modalităţi educaţional - terapeutice de abordare a copiilor cu autism by Raţă Marinela () [Corola-publishinghouse/Science/91883_a_93198]
-
să rămână la nivelul statisticilor, al constatărilor cifrice, ci încearcă și explicații și predicții ale comportamentului demografic - cum se și întâmplă, de altfel -, ea ajunge inevitabil la concepte și teorii fundamentale din psihologia socială: valori, atitudini și intenții comportamentale, teoriile socializării și învățării sociale, teoria disonanței cognitive, teoria procesului atribuțional, factorii motivaționali și luarea de decizii etc. Prognoza demografică este strâns legată de cea a planificării familiale, care, la rândul ei, este și o problemă de sisteme de valori și atitudini
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
de interes și pentru cercetările istorice. Și dacă studiile istorice nu vor să rămână la nivelul narativ-evenimențial, ele trebuie să facă aici apel la achiziții din domeniul sociologiei (și psihologiei sociale), cum sunt cele legate de dinamica rolurilor în familie, socializare, teoria schimbului social. Pe de altă parte, sociologia familiei nu poate ajunge la elaborarea unor tipologii, a unor teorii privind structura, funcțiile și tendințele dezvoltării familiei fără comparații în timp, deci fără aportul istoriei. Este superfluă evidențierea intersecțiilor dintre sociologia
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
istoriei. Este superfluă evidențierea intersecțiilor dintre sociologia familiei și psihologia socială deoarece în calitatea ei de microsociologie aceasta se suprapune aproape în totalitate cu psihologia socială. Statusurile și rolurile din familie, afectivitatea și cooperarea, tensiunile și strategiile lor de rezolvare, socializarea și educația, realitatea de ansamblu a grupului familial constituie obiect de explorare deopotrivă pentru psihologia socială, cât și pentru sociologia familiei. La fel, problemele legate de alegerea partenerului. Ideal ar fi și în cazul familiei ca cercetările întreprinse să fie
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
în procesul didactic, acestea sunt: tipologia familială; apariția și evoluția grupului familial; factori determinanți în procesul schimbării structurilor și funcțiilor familiei; familia ca element al structurii sociale, interrelațiile dintre ea și alte instituții; rolurile și activitățile din familie; raportul părinți-copii, socializarea și educația; factorii sociali în alegerea partenerului de cuplu conjugal; ciclurile de viață familială; cauze și consecințe ale disoluției (de drept sau de fapt, formale sau informale) familiale. Alături de acestea, cei mai mulți autori includ și problemele menajului și gospodăririi, nu numai
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
prin îmbinarea unui număr mare de date cantitative din istorie, psihologie socială și demografie, asupra dinamicii diacronice a familiei, a „ciclului (cursului) de viață familial”. Se au în vedere aici perioada proximă premaritală („curtea”, sau date în engleză), nașterea copiilor, socializarea, desocializarea-resocializarea, bătrânețea, stadiul de văduvie etc. Acestea sunt analizate la scară macrosocială (cu date istorice și demografice) și ca procese concrete (microsociologie și psihologie socială). Dovada pertinenței teoriei ciclului familial este și recenta lucrare The Expended Family Life Cycle: Individual
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
de copii înaintea și în afara căsătoriei: în 1980, peste 40% din totalul copiilor născuți în Suedia aveau mame necăsătorite; în Franța, în perioada 1982-1986, numărul acestora a crescut cu 50%, reprezentând 22% din totalul nașterilor. Studierea consecințelor acestei situații asupra socializării copiilor, a șanselor lor școlare, profesionale și sociale în general, este un teren fertil de perspectivă pentru sociologie. În mod tradițional, disciplinele socioumane s-au ocupat de relația părinți-copii într-un sens unilateral, de determinările pe care le exercită părinții
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
În mod tradițional, disciplinele socioumane s-au ocupat de relația părinți-copii într-un sens unilateral, de determinările pe care le exercită părinții, voluntar sau nu, asupra copiilor. Și problema era privită mai ales în termeni de principii de educație, autoritate, socializare a copiilor de către părinți. Din ce în ce mai mult astăzi se vorbește și despre „socializarea” părinților de către copii. Și nu numai atât. În prezent, literatura sociologică de specialitate alocă un spațiu larg efectelor reciproce în relația părinți-copii. După J. Huber și G. Spitze
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
un sens unilateral, de determinările pe care le exercită părinții, voluntar sau nu, asupra copiilor. Și problema era privită mai ales în termeni de principii de educație, autoritate, socializare a copiilor de către părinți. Din ce în ce mai mult astăzi se vorbește și despre „socializarea” părinților de către copii. Și nu numai atât. În prezent, literatura sociologică de specialitate alocă un spațiu larg efectelor reciproce în relația părinți-copii. După J. Huber și G. Spitze (1988), zonele principale ale acestor intercondiționări ar fi: modul cum afectează existența
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
el trebuie să fie foarte puternic” (p. 441). Să încheiem spunând că orientarea sociobiologică nu doar că nu se îndoiește de prezența acestui factor, dar încearcă să dovedească faptul că și alte comportamente pe care noi le considerăm efecte ale socializării, determinații socioculturale, sunt de natură biologică (altruismul, de exemplu). Unele teorii redate succint mai sus sunt de factură generală, urmând ca pe parcursul tratării diferitelor subiecte legate de familie și problemele sale să prezentăm teorii mai specifice (vezi, de exemplu, capitolul
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
familiei nucleare”. Sintetic, ideea lui Parsons este că procesul industrializării a fragmentat familia lărgită, a scos cuplul conjugal din rețeaua de parentalitate, a redus până aproape la inexistență funcțiile productive, politice, religioase. Funcțiile care mai au semnificație sunt cele de socializare, de asigurare a echilibrului psihologic al soților și de consum. Fondată pe unirea liberă a celor doi, familia nucleară este izolată de „clanul” familial și legată direct de sistemul social. Prin rolurile specifice jucate de bărbat și femeie în familie
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
generații (generation gap), resimțit atât de acut și în familie, este cu precădere un dezacord valorico-atitudinal; concepția generală despre lume și viață a părinților (cea despre educație în mod special) este un factor cu o pondere importantă în procesul de socializare și în traiectoria de viață a copiilor. Paradigma clasică și dominantă în științele socioumane este că umanizarea și socializarea copilului, cristalizarea și maturizarea etajelor superioare ale personalității tânărului înseamnă, în primul rând, interiorizarea valorilor și a atitudinilor promovate de contextul
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
lume și viață a părinților (cea despre educație în mod special) este un factor cu o pondere importantă în procesul de socializare și în traiectoria de viață a copiilor. Paradigma clasică și dominantă în științele socioumane este că umanizarea și socializarea copilului, cristalizarea și maturizarea etajelor superioare ale personalității tânărului înseamnă, în primul rând, interiorizarea valorilor și a atitudinilor promovate de contextul sociocultural în care trăiește. Cu toate că ea trebuie serios reanalizată în lumina unor noi date și orientări (Iluț, 1985; 2004
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
nu numai biologic, ci și social, în sensul asigurării unor condiții ca viitorii ei membri să-și însușească valorile pe care ea le promovează și să fie capabili să îndeplinească muncile ce se cer. Familia este un context propice pentru socializarea copiilor - aproape universal -, fiind înzestrată cu mijloace eficiente de control și cunoscând bine personalitatea copiilor. e) Ființa umană are nevoie de hrană și îmbrăcăminte, dar și de afectivitate și protecție. Simțim nevoia de a fi printre acei semeni ai noștri
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
dintre familia consangvină și cea conjugală. Prima înseamnă familia din care provin indivizii (tată, mamă, frați, surori, bunici), „legăturile de sânge”, iar cea de-a doua, familia constituită prin căsătorie (soția, copiii, socrii, cumnații). Familia consangvină este principala sursă de socializare primară, ea oferă și induce copiilor și tinerilor anumite valori, norme, atitudini și comportamente. De aceea, se mai numește și familia de orientare, iar cea conjugală, de procreare. Bărbații și femeile adulte aparțin concomitent atât familiei consangvine, cât și celei
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
indicată. 3.3.3.2. Criteriul rezidențialtc "3.3.3.2. Criteriul rezidențial" Locul în care se va fixa configurația maritală nou constituită, pentru un timp mai îndelungat sau definitiv, are multiple semnificații pe planul vieții economice, psihosociale și al socializării copiilor. Rezidența patrilocală înseamnă stabilirea grupului familial la părinții mirelui (soțului), iar cea matrilocală, la părinții soției. La aceste forme se mai poate adăuga cea ambilocală (la părinții ambilor soți), în două variante: fie că este indiferent la părinții cărui
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
locul de control (locus of control): femeile atribuie o mult mai mare însemnătate controlului factorilor externi, față de cei interni asupra vieții lor decât bărbații. b) Așteptările de rol creează diferențe reale între comportamentele bărbaților și ale femeilor, în special prin socializare. Altfel spus, cele mai multe caracteristici de personalitate și acționale atribuite prin stereotipii nu sunt naturale, biopsihologice, ci induse prin diverse mecanisme psihosociale. Este vorba de efectele etichetării, legea previziunilor (profețiilor) care se autoîndeplinesc. Cercetările lui J. Money și A. Erhard (1972
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
2003). Datele unor cercetări proprii, ca și cele sugerate de Barometrul de gen (2000) efectuate în România ne conduc spre concluzia că în țara noastră segregarea tradițională a rolurilor domestice e și mai accentuată, atât în ceea ce privește adulții, cât și ca socializare a copiilor. Aș adăuga însă observația importantă - reieșită clar și din investigația relațiilor familiei extinse modificate cu nucleele rurale și urbane (vezi capitolul 3) - că în cazul României și al altor țări din zonă, configurația sarcinilor gospodărești bărbat-femeie este mult
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
constrângerile multiple se răsfrâng cu deosebire asupra soției. Iluzia unei iubiri ce depășește toate obstacolele se destramă cu o viteză apreciabilă după nașterea copiilor, iar distanțele culturale și educative ies acum pregnant la iveală în activitățile domestice cotidiene (igienă, alimentație, socializare). Diferențele și tensiunile sporesc și mai mult în stadiul adolescentin al copiilor, când problemele erotice și sentimentale ale acestora, valorile „tinerești” pot conduce nu numai la o criză intergenerațională, ci și la una interconjugală (Segalen, 1987). Chestiunea satisfacției și a
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
ceea ce înseamnă, în cazul din urmă, reducerea veniturilor familiei. Viața ei se concentrează în jurul copilului. Rolul de mamă implică o serie de sarcini, la care tânăra soție face față cu mai mult sau mai puțin succes, în funcție și de socializarea din familia de proveniență. Rolul de tată nu este nici el simplu. Aducerea pe lume a copilului satisface orgoliul parental și patronimic, dar în același timp acum are în copil un concurent la timpul și afecțiunea soției. Copilul în cuplul
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
saturată de beneficii emoțional-spirituale) la cea de îngrijire și creștere a copiilor (plină de costuri prozaice) sunt slabe. Întemeierea tinerei familii, intensificată și confirmată prin apariția primului copil, reclamă definirea de roluri conjugale la cei doi parteneri. Fără îndoială că socializarea și perioada curții dă o imagine despre cerințele de rol matrimonial, dar ele trebuie precizate când situația devine foarte concretă și acută. În contrast cu societatea tradițională, unde rolurile erau bine marcate, astăzi, identitatea de rol familial se negociază din ce în ce mai pronunțat între
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
și nu neapărat al celei reactive) tulburările psihice și emoționale, personalitatea dizarmonică, consumul de alcool și droguri. Nu e vorba atât de boli mentale (schizofrenie, retardare), cât de un potențial psihoemoțional favorabil agresivității, ce ține de combinația dintre datele biogenetice, socializarea emoțională defectuoasă și experiențele traumatice de viață. La abuzul sexual față de copii se invocă neputința de expresivitate normală a masculinității, constatându-se că mulți dintre bărbații înclinați spre pedofilie și incest sunt timizi și stângaci în relațiile cu adulții. • Modelul
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]