6,326 matches
-
cere neapărat să afli semnificația precisă a fiecărui simbol în parte, „cameră“, „masă“, „joben“ etc. Nu-ți cere nici să spui că un semn are neapărat valoare simbolică. De regulă, vorbim despre simbol atunci când acceptăm deja o interpretare. „Atunci - când suprapun visului interpretarea - pot să spun: «Ah, da, masa corespunde evident femeii, acest lucru aceluia» etc.“ Acceptăm deja un sens nevăzut al celor văzute. Însă nu e nevoie de așa ceva pentru a recunoaște un vis sau, în altă privință, un desen
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
oricâtă realitate au nevoie. Este vizibil acest lucru mai ales în cazul celor a căror relatare începe cu „se spune“. Nu ai cum recunoaște, acum, fapte fruste, la un nivel elementar de percepție sau de interpretare. Nici dacă ficțiunea se suprapune peste vechi reprezentări. Afli doar că „s-a spus“ ceva și vezi cum cele rostite configurează ele însele o realitate mai densă decât oricare alta. Distincția de mai sus - între ceva de primă instanță și altceva de secundă instanță - este
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
așa ceva, de exemplu un om care este și nu este om. Ce ar putea să semnifice „om și non-om“? Dar „non-om“? Pentru Aristotel, așa ceva reprezintă o imposibilitate chiar și în ceea ce privește puterea de închipuire. Firește, nu avem motive să suprapunem întocmai logica gândirii și cea a ființei (în cazul în care vorbim despre o logică a ființei). Doar că vechii greci, dacă îi privim prin cele spuse de Aristotel, socoteau cele două logici în profundă analogie. Înțeleg dorința lui Aristotel
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
laptele când nici nu te așteptai. Mulgând, gândurile Mașei zburdau, ca niște iezi pe câmp, În voia lor cea bună. Secvențe din copilărie se amestecau cu altele, aducând cu ele mereu alte locuri și alte amintiri. Chipul babulei Tatiana se suprapunea cu chipul bătrânei Bertha, pe care o Întâlnise În Țara Sfântă. Timp de opt luni de zile avusese grijă de ea și de casa ei. Cele două bătrâne, atât de diferite, care trăiseră la o distanță atât de mare una
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
hublou, Mașa Își făcea mereu În gând semnul crucii, rugându-se de Dumnezeu s-o aibă În pază. Broboane de sudoare mari cât niște mătănii șiroiau pe fața ei Încremenită de așteptare. Golurile de aer prin care trecea avionul se suprapuneau cu golul din viscerele sale și cu teama ce-i paralizase toate Încheieturile. Genunchii Îi tremurau, Îi tremurau și mâinile, iar buzele se albiseră de spaimă. Curiozitatea totuși o Îndemna să-și țină mereu ochii larg deschiși și să privească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
pielea ca de găină. Pe lună locuiau, după cum Îi povestise babulea, spiritele morților, ospătându-se cu lumina selenară ce izvora din ea. - Dar dumneavoastră cum o vedeți? - Tot ca pe-o colivă, râse oaspetele. Păi, cum altfel? Râsul musafirului se suprapuse cu scârțâitul unei uși, ce se deschidea și se Închidea În semiîntuneric, mișcată de curent. - Poate găsiți o comparație mai potrivită. - Găsesc, cum să nu găsesc, se Însufleți oaspetele, și gura Începu să-i turuie ca o morișcă: vacă, bou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
radical diferite. Decodarea semnificației ascunse în miezul aventurii nu poate veni decât mult mai târziu, atunci când apropierea, fascinată și emoționată, de imagine și de cuvânt lasă locul privirii modelate de vârstele vieții. Poveștile sale sunt formula prin care mitul se suprapune peste nivelul culturii populare și al ideologiei secolului XX. Veacul în care trăiește Hergé este cel în care Tintin este trimis să colinde lumea și să salveze suflete, asemenea unui cavaler rătăcitor. Deși aparențele trimit mai degrabă către o prezență
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
cititorului, plasându-le în contextul aventurii. „Angajarea” ideologică și imagologică a textelor lui Hergé își atinge punctul cel mai înalt în parcursul chinez și cel central-european al lui Tintin. Și aici, ca și cu alte ocazii, mitologia romanelor cavalerești este suprapusă peste fondul de imagini și de cuvinte al tradiției cu care autorul dialoghează, fecund. Le lotus bleu este cronica inițierii lui Tintin în arcanele unui paradis devastat. China pe care o străbate Tintin este China războiului sino-japonez, un peisaj marcat
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
sa grafică. Aventurile lui Jo, Zette și Jocko sunt marcate de încercarea inițiatică de a lua în stăpânire domeniul științei în expansiune. Odată cu această nouă creație, Hergé se apropie de meticulozitatea narativă vizionară a lui Edgar P. Jacobs. Suspansul se suprapune peste nivelul demiurgic vernian - Jo și Zette sunt proiectați într-un univers dominat de forțele imaginației tehnologice, un univers ce cuprinde nu doar lumina împlinirilor umane, ci și întunericul demonic al științei ce este mobilizată ca instrument al morții și
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
posedă profunzimea vizionară a tex telor din ciclul lui Blake et Mortimer, proza grafică rămâne atrasă de potențialul de expresie al anticipației. Științaficțiune este capabilă de a elibera visele pe care le ține sub control cenzura diurnă. Miturile moderne se suprapun peste scenografia elaborată în care se întâlnesc navele spațiale și tehnologiile grație cărora umanitatea este rede finită. Extratereștrii sunt parte din decorul ficțional, iar pluralitatea lumilor devine regula de la care nici un creator de aventuri nu se poate abate. Proza grafică
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
hipnotizat de acțiune. Moartea lui se petrece în acel teritoriu al viselor din care s-a ivit. Ciclul lui Corto Maltese este organizat de Pratt în jurul peisajelor, legendelor, erotismului și aromelor. Peregrinările acestui marinar fără flotă și pirat visător se suprapun peste harta ce recompune însăși identitatea tradiției cu care dialoghează scriitorul. De esența acestei postmoder nități latine a lui Pratt este apelul la intertextualitate ; de la versuri la fotografii și mituri, toate sunt prinse în acest athanor în care proza grafică
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
lui, pe care locotenentul de cavalerie nu o poate uita, este reunirea cu personajul ce planează peste paginile lui Pratt - enigmaticul general Wingate, cel care se pregătește să invadeze Africa Orientală italiană. Încărcată de detalii istorice, călătoria lui Koinski se suprapune peste uriașa tablă de șah ce trimite la marele joc care îl tulbura pe Kipling. Între toamna lui 1940 și primăvara lui 1941, teritoriul dintre Malta și Marea Roșie este pradă febrilității ce anunță anii de încercări de după 1948. Călătoria lui
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
Roman reconstituit ca himeră fascistă. Din Libia până în Abissinia și Somalia, edificiul maiestuos destinat să evoce grandoarea lui Augustus se clatină, sub asediul unor forțe pe care nu le poate contracara. Agonia colosului fragil și cariat de demagogia mussolininiană se suprapune peste drama tânărului Pratt însuși. Tatăl său este sacrificat pe altarul acestei obsesii hrănite de reveriile compensatoare ale lui D’Annunzio și ale lui Mussolini. Noul imperiu se surpă, îngropând sub dărâmăturile sale armata africană care l-a servit. Koinski
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
Italiancă, dar ostilă fascismului, prostituată al cărei curaj o face pandantul natural al amazoanei Ghula, ea este fereastra prin care povestea lui Koisnki se deschide către melodramă cinematografică. Sunetul și culorile sunt re cog noscibile fără dificultate. Schema mitică se suprapune peste realitatea istoriei. Ca și Bogart, cel din Casablanca, patroana lui „Brise de mer” trece din viață în vis, prin poarta ficțiunii. Cât despre Koinski, el merge mai departe, urmând țelul care dă energie și sens vieții sale. Din pragul
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
în seamnă contactul cu acest univers în care se combină un cult al tradiției europene cu atașamentul pentru această atât de specială viziune gauchescă. Căci El gaucho este parte a mitului argentinian, în aceeași măsură în care muzica tangoului se suprapune peste un nivel de sensi bilitate identitar. Și dacă în Tango, episodul din seria lui Corto Maltese, Pratt revizita Argentina anilor nebuni și a latifundiilor, Argentina care pulsează în jurul acelui oraș-miracol care este Buenos Aires, El gaucho este versantul imagologic legat
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
va pleca către Anglia fără acest om al vechii lumi pentru care America deschide pagina noului său destin. Deșertul Dacă pentru Hugo Pratt deșertul înseamnă marșul lui Koinski dinspre Libia spre Cornul Africii, la Dino Battaglia, în Legionarul, el se suprapune peste spațiul Saharei și întinderea punctată de oaze și forturi a Algeriei franceze. Se simte în acest teritoriu o vibrație particulară a aerului, vibrație pe care o captează imaginile lunare și contorsionate ale peisajelor din proza grafică. Inospitalier și teribil
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
se bazează tocmai pe munca tinerelor generații. Soluția? Perpetuarea Paradisului pe baza generațiilor tinere din est, promițându-le în schimb un colț din el. Scăpați din iadul comunismului, celor din estul Europei promisiunea le pare atractivă (mai ales că se suprapune în bună măsură cu ceea ce le promitea comunismul, diferența fiind una a vizibilități idealului, a perspectivei apropierii lui; într-un anume sens esticii au găsit comunismul promis ca fiind deja înfăptuit de societatea capitalistă). Întrebarea este dacă nu cumva ei
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
și pentru faptul că această descoperire riscă să ne dezvăluie propriile limite temporale. Orice carte este un mănunchi de trimiteri la totalitatea în care iau naștere sensurile autorului, al orizontului lui de sens. Doar în măsura în care orizontul lui de sens se suprapune peste cel comunitar (ca domeniu intersubiectiv care este constituit pe structura limbii și a culturii) putem accede la înțelesurile vehiculate. Ce bucurie ascunsă avem când găsim pe unul mai "mic" decât noi: datorită efectului de contrast, ne face să ne
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
bun atâta Îmbuibare? „În cupe de marmură - fum de rășină, oh globi oculari, globi de lumină... Și totuși...” „Și totuși, și totuși” ... gândurile lui Noimann se Învălmășeau. Scenele din havuz se amestecau cu cele din cavou. Satanovski de la masă se suprapunea cu Satanovski Întins lângă Lily Fundyfer din cimitir. Unși cu nămol și alte ingrediente. Oare nu sfidase el legile naturii și pe Însuși bunul Dumnezeu organizând o astfel de agapă? Versurile năvăleau În mintea lui bolnavă, odată cu aburii alcoolului ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
satelor din jur Îți vor aduce aminte de Tolstoi. Unii i-au moștenit urechile, alții nasul, ca să nu mai vorbim de celelalte părți mai mult sau mai puțin vizibile...” Noimann nu răspunse. Chipul Mathildei Îi răsări din nou În fața ochilor, suprapunându-se pe un alt chip, cel al Annei Karenina, pe care Noimann și-l Însușise de pe coperta unei cărți... Medicul oftă fără să vrea. În dreapta sa se auzi un chicotit subțire, urmat de un scârțâit de dinți. Lily Fundyfer Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
face cu o halucinație „pur-sânge” și totuși nu se putea debarasa de ea. Era ca și cum o forță necurată ar fi pus stăpânire pe simțurile sale, Încurcând mereu Între ele ițele, astfel Încât imaginile din realitate și cele aflate În interiorul său se suprapuneau și se scurtcircuitau Între ele, facând din acest bruiaj alte imagini, pe cât de clare, pe atât de lipsite de sens. Ele i se agățau de trup și de suflet, creând În jurul lui o crustă alunecoasă, transparentă, având ceva din consistența
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
și a ne regăsi echilibrul interior. O comutare totală a drumului vieții nu este posibilă decât printr-o completă schimbare a atitudinii în plan psihologic-comportamental. Legea fundamentală a Universului constituie corelarea armonioasă a planurilor existenței vizibile și invizibile care se suprapun. Orice distorsiune la nivel de acțiune sau numai de gând, implică boală și suferință. Soluția prevenirii lor constă în respectarea legii armoniei prin control conștient al întregii conduite, care trebuie să aibă o finalitate exclusiv pozitivă, negentropică ... Prin acest capitol
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
fulgere de foc și arunca în aer o jerbă de numere strălucitoare care se rostogoleau pe catifeaua neagră a unei mese mari de joc. Cu un aer meditativ, negatistul urmări pînă la capăt cîteva partide, încercînd de fiecare dată să suprapună structura generală a jocului pe zona ultra-instruită a creierului său. Într-un tîrziu jucă și el zece unități fiduciare pe fiecare din cele trei numere. Focul își încetini mersul giratoriu cu scîntei aruncate în toate direcțiile și se prefăcu într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
pitoresc Icar În vogă prăbușit tot mai mult În sinea lui. Transfigurat astfel, Marian Constandache investighează câmpul de tensiune emoțională a acestui timp individual, adică revitalizează și poate că și ierarhizează un Întreg complex de senzații difuze ce se identifică/suprapun cu intenția de a devoala un amplu evantai de experiențe ermetice intime, care sunt, de fapt, punctele de sprijin, dar și de suspensie, ale acestei ― hai, să-i zicem! ― paraistorii egoiste scrise În răspăr, prin care se urmărește refrigerarea memoriei
UN CARNAVAL ÎN INFERN (scene din viaţa și moartea poetului necunoscut) by Marian Constandache [Corola-publishinghouse/Imaginative/91597_a_107358]
-
viața ei ceva mai frumos și mai pur. Mâinile Mariei se unduiesc în văzduh lăsând urme prin aerul material, ochii ei scânteiază de o fericire nemărginită, trupul se încovoaie într-un desen dumnezeiesc de bucurie și libertate. Această imagine se suprapune, unei viziuni ce apare mereu în visele lui Sandei. Chipul mamei alergând cu brațele desfăcute spre acel tânăr cu ochii verzi ca smaraldul, cu pielea arămie, cu părul de culoarea nisipului. Dansul cosmic, împreunarea. Fericirea înecată într-o pată uriașă
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]