57,527 matches
-
spuse Vinas. Ce vrei să faci? - Plec deîndată. E a doua oară când se pune ceva Între mine și cei ce mi-au luat urma. De parcă Tatăl mi-ar spune să stau liniștit, doar ca să mă Încerce: ești bun pentru călătoria asta, măi Krog, măi? De parcă ar vrea să vadă dacă nu mă las pe tânjală cumva. - Tatăl. Da, spuse ea și pufni În râs. Las’ că știe el că nu te lași pe tânjală. Am plecat prin sat după Enkim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
vedeam bine pe cei trei, dar din gândurile lor nu se auzea decât un murmur prea slab. Erau altfel decât oamenii pe care Îi mai văzusem vreodată, Însă Moru Îmi spusese că aveam să văd o grămadă de ciudățenii În călătorie. Erau mari, Înalți și spătoși, cu pășitorii precum trunchiurile groase de copac, cu piepții largi. Purtau niște blănuri uscate, care scârțâiau ori de câte ori se mișcau, iar capetele le erau acoperite cu țeste de cerbi cărora le păstraseră coarnele. De brațe aveau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
semne deosebite pentru același cuvânt. Pentru aceeași voință... Da și nu sunt cuvintele de putere. Cele mai puternice. Cu ele te cerți sau cazi la pace. Cu ele pornești la drum. Cu ele alegi. - Vezi de ce-am plecat În călătorie? - l-am Întrebat atunci. De ce să nu vorbim cu toții la fel, astfel Încât să știm oricând ce dorește unul sau altul? - Nu din cauza asta vrea Vindecătorul nostru să te dea Umbrei. - Atunci, de ce? - Pentru că tu spui că Tatăl poftește să vorbim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
o Înfuleci iarna. Noi eram hălcile de carne, iar vorbele erau cheagul care le ținea la un loc și care dădea gustul. Se va fi Întâmplat așa? În vremurile alea În care vei trăi tu și vei auzi de povestea călătoriei lui Krog, așa vor sta lucrurile? Of, of, știu că vrei să-mi răspunzi, dar cum să ajungă vorbele tale Înapoi la Krog, trimisul lui Moru și toiag al Tatălui? - Cine te-a Învățat să vorbești așa, de parcă ai fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
În tine, să vadă și ei ce pățesc cei ce se cred Tatăl. - Dar de unde știe Vindecătorul tău așa de bine ce dorește Tatăl? Poate că Tatăl se bucură de mine. Poate că-i place să tragă cu ochiul la călătoria mea. - Călătorie?! I-am spus ce e aia o călătorie. El m-a Întrebat ce rost aveau călătoriile și apoi mi-a spus că nu mai auzise pe nimeni care să facă drumuri atât de lungi, mai puțin neamul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
să vadă și ei ce pățesc cei ce se cred Tatăl. - Dar de unde știe Vindecătorul tău așa de bine ce dorește Tatăl? Poate că Tatăl se bucură de mine. Poate că-i place să tragă cu ochiul la călătoria mea. - Călătorie?! I-am spus ce e aia o călătorie. El m-a Întrebat ce rost aveau călătoriile și apoi mi-a spus că nu mai auzise pe nimeni care să facă drumuri atât de lungi, mai puțin neamul lui, venit pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
se cred Tatăl. - Dar de unde știe Vindecătorul tău așa de bine ce dorește Tatăl? Poate că Tatăl se bucură de mine. Poate că-i place să tragă cu ochiul la călătoria mea. - Călătorie?! I-am spus ce e aia o călătorie. El m-a Întrebat ce rost aveau călătoriile și apoi mi-a spus că nu mai auzise pe nimeni care să facă drumuri atât de lungi, mai puțin neamul lui, venit pe meleagurile astea tocmai de la Răsărit. - Aia a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
așa de bine ce dorește Tatăl? Poate că Tatăl se bucură de mine. Poate că-i place să tragă cu ochiul la călătoria mea. - Călătorie?! I-am spus ce e aia o călătorie. El m-a Întrebat ce rost aveau călătoriile și apoi mi-a spus că nu mai auzise pe nimeni care să facă drumuri atât de lungi, mai puțin neamul lui, venit pe meleagurile astea tocmai de la Răsărit. - Aia a fost o călătorie adevărată, și am umblat așa pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
m-a Întrebat ce rost aveau călătoriile și apoi mi-a spus că nu mai auzise pe nimeni care să facă drumuri atât de lungi, mai puțin neamul lui, venit pe meleagurile astea tocmai de la Răsărit. - Aia a fost o călătorie adevărată, și am umblat așa pentru că n-aveam de-ale gurii. Pe vremea aia eram puțini și căutam pământuri mănoase, cu multă apă și vânat. Era Ceața Adâncă și nu ne ajungea mâncarea, oricât de puțini am fi fost. - De unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
așa de tare se căznea să găsească răspunsul potrivit. Norocul lui a fost că i-a luat locul un alt vânător, astfel Încât a putut s-o șteargă din peșteră fără să mai răspundă. 11. Cine știe cum o să ajungă la tine povestea călătoriei mele? Spusă de tați fiilor Între două lupte de sânge, reamintită după mari inundații, amestecată cu pățaniile din timpul unor cutremure năprasnice, spusă din nou În vremuri de secetă și foamete - ce va rămâne din Întâmplările bietului Krog, cel din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
să nu intre În vorbă cu mine. Singurul lucru pe care mi-l mai spuneau era că așteptau luna plină ca să mă ucidă cu bolovani. Așadar, trimisul se pregătea să fie dat Umbrei, și asta fără ca măcar să-și fi Încheiat călătoria. Dacă avea să fie așa, nici vorbele n-aveau să mai iasă la iveală. Era mai bine - În lipsa cuvintelor, nici povestea despre Krog, neputinciosul, nu va ajunge vreodată la tine ca să afli de Înfrângerea lui. Se lăsase noaptea - ultima În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
ochii roșii de plâns. - Ce zici? Crezi că ucigașul ăla de Krog o să ne Învețe pruncul să vorbească asemenea Tatălui din Cer? - Krog vrea să ne Învețe pe toți să vorbim astfel. De-aia l-a trimis Moru ăla În călătorie. - Și cât trebuie să umble Krog așa? Trebuie să se Întoarcă la Moru iute-iute? - Nu mi-a spus, dar cred că nici el nu știe cât o să dureze călătoria asta a lui. - Adică, nu se grăbește. - Nu se grăbește. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
să vorbim astfel. De-aia l-a trimis Moru ăla În călătorie. - Și cât trebuie să umble Krog așa? Trebuie să se Întoarcă la Moru iute-iute? - Nu mi-a spus, dar cred că nici el nu știe cât o să dureze călătoria asta a lui. - Adică, nu se grăbește. - Nu se grăbește. Dar nici n-o să stea locului. Runa rămăsese iarăși pe gânduri. Apoi se vârâse În culcuș. - E bine că nu se grăbește. E foarte bine, șoptise ea și o podidiră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
Of, of, Tată! N-am să fiu țanțoș și n-o să spun tocmai acum că nu mă Încred În tine. Hai, Tată, ajută-l pe toiagul tău, dă-i putere lui Krog, bâta ta, fă-l să ducă la capăt călătoria, și dă-i și tovarăși buni de drum, până la sfârșit! - Ai să vezi, râse Enkim la Runa. Ai să vezi cât o să ne fie ușor, dacă-i zice Krog Tatălui cele de trebuință. Am Îndreptat lucrul acela fără de nume spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
celor dorite de Moru și mai știu că tocmai am spus ceva greu de Înțeles, dar asta nu e greu decât pentru tine, care nu ești obișnuit să vorbești În minte. Te-au Învățat (din cauza mea, oh, dacă lunga mea călătorie se va fi Încheiat cu bine) - te-au Învățat să gândești doar cu vorbe spuse, dar orice om din vremurile mele pricepea de ce gândurile mele din acea seară erau cumva pe dos față de cele dorite de Moru. Așa e În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
pfuuh. M-am Întins În culcuș și m-am gândit la Siloa. Apoi am adormit. Visul e față de trezie ceea ce e vorba din minte față de cuvintele rostite pe gură. Mai mult Îmi plăcea În vis, dar uite că plecasem În călătorie ca să rămân treaz. Așa că, tare rău mi-a părut În noaptea aceea că, măcar, n-am visat-o pe Siloa, dacă tot era să fac lucrurile pe dos față de cum doream. - O să-mi Învăț oamenii să vorbească, mi-a spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
cu Scept, mai ales dacă vin Încoace și urmăritorii tăi. Cine știe ce-o să-i mai bage și ei În cap. - Tare aș vrea să aflu ce-au pus la cale. Nu știu În ce fel vor să-mi zădărnicească călătoria. L-am rugat pe un alt Vindecător să-mi dea de știre ce doresc urmăritorii, dar el, nimic! Mai că-mi vine să-i las aici, la tine, pe Enkim și pe Runa și să mă Întâlnesc cu ei după ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
iar dincolo de el se Întindea un alt pământ, pe care abia dacă Îl zăream prin pâcla ce plutea peste apă. - Măcar de s-ar fi terminat tot pământul, zise Runa. Am fi luat-o Înapoi, Krog și-ar fi Încheiat călătoria, iar noi ne-am fi revăzut rubedeniile. - Eh, ce facem acum? Întrebă Enkim. Am privit În vale. Printre stâncile alb-gălbui se zăreau nenumărate peșteri mai mici sau mai mari, unele dintre ele săpate În bolovani Înalți chiar deasupra apei. Din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
cu fiu, și mumă cu fiică... Ce i-ai făcut lui Scept, ăsta? schimbă el vorba deodată. Ce-ai lăsat În urma ta, Krog? Dar eu: - Dacă bătrânii tăi știau atât de multe, nu ți-au spus și cum se termină călătoria mea? Ca să știu dacă trebuie să mai umblu, sau să mă opresc și să mă dau prins. Vindecătorul păru să Înghețe. Se holbă și Își drese glasul. Apoi: - Dar cu ea, cum rămâne dacă te dai prins? mi-o arătă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
mai umblu, sau să mă opresc și să mă dau prins. Vindecătorul păru să Înghețe. Se holbă și Își drese glasul. Apoi: - Dar cu ea, cum rămâne dacă te dai prins? mi-o arătă pe Runa. E tovarășa ta de călătorie, așa că urmăritorii o urăsc la fel de mult ca pe tine... Cât despre oamenii lui Scept, i-ai uitat cumva? Se bat și acum Între ei, pentru că ai trecut tu prin satul lor. Dar cu cei care au auzit de tine și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
vânt. Vindecătorul tocmai Își luase bun rămas de la noi dar, când să urce În luntre, Îmi făcu semn să mă apropii de el. - M-am legat cu jurământ de sânge În fața bătrânilor să nu-ți spun cum ți se termină călătoria. Ceva-ceva Însă, tot pot să-ți zic. În afara vânătorilor ăștia mulți-mulți ce vin pe urmele tale, mai târziu o să trebuiască să trec Încoace și un om care te caută de unul singur. Ăsta aleargă după tine mâncând pământul, să știi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
ce fel de om eram eu să duc vorba lui Moru tuturor neamurilor, dacă nici măcar nu văzusem toate patimile semenilor mei? Mi-am amintit, Însă, de cele spuse de căpetenia Hârciogilor: Krog făcuse troc cu el Însuși ca să plece În călătorie pentru că așa poftise. Iar de poftit, poftise pentru că - și pentru că - și cu asta vreau să-ți spun că fusesem ales tocmai pentru că mă pricepeam să nu mă las atins de cele sortite celorlalți. Mda. Așa să-ți amintești de mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
mâini. Ne-am aplecat s-o săltăm pe Runa. Am luat-o cu prunc cu tot și am dus-o În casa pe care o făcusem numai pentru că Îi cunoscusem pe Selat și pe Dilc. Așa a apărut Unu În călătoria mea. 21. Oamenii la care poposisem ca să se Întremeze Unu nu aveau nici peșteri și nici case tari care să semene cu cele pe care le mai văzusem În călătorie. Pământul lor era nisipos și uscat, bătut de soarele arzător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
pe Selat și pe Dilc. Așa a apărut Unu În călătoria mea. 21. Oamenii la care poposisem ca să se Întremeze Unu nu aveau nici peșteri și nici case tari care să semene cu cele pe care le mai văzusem În călătorie. Pământul lor era nisipos și uscat, bătut de soarele arzător din zori până la asfințit. Stăteau cât era ziua de lungă Într-un fel de case din piei argăsite, Întinse pe niște prăjini arcuite În fel și chip - aceste adăposturi se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
ridicat. Runa Îl Înfășa deja pe micuț. Îi dăduse țâță, iar Unu căsca și gungurea - dar nici cei mari nu prea scoteau altfel de sunete pe atunci. - Oare cum de o fi ajuns la voi vestea că am plecat În călătorie? l-am Întrebat pe Aban deodată. Tu când ai primit-o? - Când am fost la Marea cea mare, În căutare de pășuni. Era pe la Începutul verii. Atunci mi-au spus niște pescari că a pornit la drum unul Krog, toiagul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]