57,527 matches
-
acesta a ținut morțiș să-l debarce în apropierea Gării de Nord. Acum când a ajuns în gară și a luat trenul, nu mai avea chef de conversații. Să nu se angreneze în discuțiile celorlalți din compartiment, a preferat mai tot timpul călătoriei, să stea pe culoar și retrăia intens emoțiile despărțirii de colegii cu care se împrietenise în acel an. Acceleratul mergea în viteză, cu geamurile deschise la maxim, era curent, vântul șuiera pe culoar și el, în picioare, admira nesfârșirea Bărăganului
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
parte a lumii, însă nu au ce face, așa că în loc de lacrimi de necaz, se merge pe varianta bucuriei și tinerii sunt îmbiați cu pocale de vin și mâncare aleasă ca nu cumva să uite țara în care s-au născut. Călătoria va dura mai bine de o lună, drumul este lung, capcane multe dar ei sunt tineri și speranța într-un viitor fericit, face ca grupul să se bucure cu orice prilej. Poate dintre ei, se va alege viitorul domn al
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
însă dacă am afirma că el și soția lui au fost gazde bune. Lawrence era ca de obicei ocupat cu afacerile lui, care-i cereau să petreacă multe ore la telefon în intimitatea biroului și chiar să facă o dată o călătorie la Londra în timpul nopții (plecând fără să-și ceară scuze sau să dea vreo explicație oaspeților lui). Între timp, Beatrice nu s-a ostenit să se întreină cu rudele soțului ei și îi lăsa singuri în cea mai mare parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
lui la expoziția din Earl’s Court și am murit de invidie când am aflat că dăduse mâna cu sute de copii norocoși. Dar nu-mi trecuse prin cap să-i rog pe părinții mei să mă ducă acolo. O călătorie la Londra ar fi fost pentru familia mea o propunere la fel de excentrică și de îndrăzneață ca o călătorie spre lună. Totuși, de ziua mea de naștere, când am împlinit nouă ani, tata mi-a propus nu chiar o călătorie spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
cu sute de copii norocoși. Dar nu-mi trecuse prin cap să-i rog pe părinții mei să mă ducă acolo. O călătorie la Londra ar fi fost pentru familia mea o propunere la fel de excentrică și de îndrăzneață ca o călătorie spre lună. Totuși, de ziua mea de naștere, când am împlinit nouă ani, tata mi-a propus nu chiar o călătorie spre lună, dar măcar o modestă propulsare în stratosferă sub forma unei zile petrecute în aer liber la Weston-super-Mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
O călătorie la Londra ar fi fost pentru familia mea o propunere la fel de excentrică și de îndrăzneață ca o călătorie spre lună. Totuși, de ziua mea de naștere, când am împlinit nouă ani, tata mi-a propus nu chiar o călătorie spre lună, dar măcar o modestă propulsare în stratosferă sub forma unei zile petrecute în aer liber la Weston-super-Mare. Mi s-a promis că o să vedem trenulețul electric și la acvariul recent inaugurate și, dacă vremea va fi bună, o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
început să scriu o carte despre familia Winshaw. Cum anume s-a întâmplat este o poveste foarte complicată și cred că mai poate aștepta. E suficient să spun că dacă nu avea loc o întâlnire cu totul accidentală într-o călătorie cu trenul de la Londra la Sheffield în luna iunie 1982, n-aș fi devenit istoricul ei oficial și viața mea ar fi luat cu totul altă întorsătură. O confirmare amuzantă, dacă stai să te gândești, a teoriilor prezentate în primul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
supraviețuise schimbării: printre el, redactorul de beletristică, un absolvent de la Oxford în vârstă de patruzeci de ani pe nume Patrick Mills. Am stabilit să mă întâlnesc cu el puțin înainte de prânz, la unsprezece jumătate. Ar fi trebuit să fie o călătorie destul de simplă. Mai întâi trebuia să merg pe jos până la stația de metrou, ceea însemna să trec prin parc, să traversez podul Albert, pe lângă casele ca niște fortărețe de pe superbogata Cheyne Walk, apoi s-o iau pe Royal Hospital Road
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
la punctul de prim-ajutor din stația Victoria, unde mi-am revenit treptat stând lungit și bând o cană de ceai tare. Se făcuse aproape ora prânzului când am ajuns la biroul lui Patrick. — Îmi închipui că a fost o călătorie cam neplăcută într-o zi ca asta. Dădu din cap înțelegător. Cred că ți-ar prinde bine o băutură. — Cred că da, dacă tot ai adus vorba. — Și mie mi-ar prinde bine. Din păcate, bugetul nu-mi mai permite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
Caracterizările personajelor erau slăbuțe, în comparație cu ale mele, și ortografia nu era prea grozavă. Cu toate acestea, ne făcea plăcere să ne arătăm unul altuia povestirile. Joan și cu mine ne duceam deseori împreună cu bicicletele la ferma domnului Nuttall. Era o călătorie scurtă, nu dura mai mult de zece minute și includea o bucată de drum fabuloasă - un coborâș nu foarte aprubt, dar suficient ca să prindem puțină viteză, să ne luăm picioarele de pe pedale și să ne avântăm înainte cu vântul biciuindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
a fost decapitată, domnule. Roddy se uită pieziș la el, ca și cum ar fi încercat să decidă dacă era o glumă. — E-n regulă, Pyles, rosti el în cele din urmă. Sunt sigur că domnișoara Barton dorește să se schimbe după călătorie. Poți să-i spui bucătăresei că vom fi patru persoane la masă. — Prea bine, domnule, spuse el, pornind agale spre ușă. — Ce vom avea la masă? — Găină, spuse Pyles, fără să se întoarcă. Phoebe și Roddy erau din nou singuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
Cu toate acestea, șuvoiul de glume și povești intime despre ei n-a dat semne de epuizare decât când Roddy a mutat conversația spre o zonă mult mai personală, interesându-se de sănătatea cumnatului lui. — A, Peter a prins o călătorie gratis în Barbados. Se întoarce abia marți. — N-ai vrut să te duci și tu cu el? N-am fost invitată, dragă. A plecat cu târfa aia din redacție. Roddy zâmbi. — Ce să-ți fac? Întotdeauna ai spus că vrei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
creat legături, s-au făcut promisiuni și jurăminte între acei nefericiți asociați la crimă. El era într-o dispoziție sumbră, îți închipui și nu prea avea chef de vorbă - ceea ce eu, ca prostul, am pus-o pe seama oboselii provocate de călătorie. Fusese câteva zile la Birkenhead, înțelegi, și se întorsese abia în după-amiaza aceea. Nu prea am înțeles atunci scopul acelei călătorii, dar spre sfârșitul serii a avut amabilitatea să mi-l explice. În momentul când eram pe punctul de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
închipui și nu prea avea chef de vorbă - ceea ce eu, ca prostul, am pus-o pe seama oboselii provocate de călătorie. Fusese câteva zile la Birkenhead, înțelegi, și se întorsese abia în după-amiaza aceea. Nu prea am înțeles atunci scopul acelei călătorii, dar spre sfârșitul serii a avut amabilitatea să mi-l explice. În momentul când eram pe punctul de a ieși din restaurant, mi-a atras atenția asupra unui plic mare din hârtie pe care-l adusese cu el. Făcuse drumul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
dar el uitase complet de asta. Probabil că Dorothy se va înfuria. Lipsise trei zile: trei zile irosite, pentru că nu reușise să ia nici o hotărâre descisivă în privința căsniciei lui, deși - acum că se gândea mai bine - acesta fusese inițial scopul călătoriei. Știa cel puțin că nu va putea niciodată s-o părăsească pe Dorothy, convins fiind că ea va conduce în continuare ferma; și, în acest caz, părea că nu exista altă soluție decât să suporte mai departe situația. Dar mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
ei fără sfârșit te copleșea uneori, dar în după-amiaza asta mă remonta. Am început brusc să simt, pentru prima dată, că porneam poate într-o mare aventură. Ca să ajung de la Earl’s Court la St Pancras trebuia să fac o călătorie plicticoasă de douăzeci de minute pe linia Picadilly. Aveam ca de obicei o carte deschisă în mâini, dar nu mă puteam concentra. Mă treceau fiori de neliniște și anticipare. Va fi ciudat s-o revăd pe Joan: adică, nu doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
rătăcisem cumva în timpul acelei căsnicii absurde, al cărei unic martor în viață rămăsese de fapt Joan. Acestea erau gândurile mele în timp ce călătoream spre King’s Cross; sau oricum, unele din ele. Ca să fiu sincer, am petrecut o mare parte a călătoriei uitându-mă la femeile din vagon. Pe lângă că eram divorțat de opt ani, nu mai făcusem dragoste cu o femeie de peste nouă ani și între timp, căpătasem obiceiul de a mă holba, de a estima și de a cântări perspectivele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
mi-a întors-o preț de o fragilă secundă, ochii ei reacționând nu încurajator, dar nici mustrător. M-am lansat imediat într-o fantezie, fantezia mea preferată: aceea în care, printr-o minune, ea cobora la aceeași stație, își continua călătoria cu același tren, spre același oraș - o serie de coincidențe care ne va apropia, scutindu-mă în același timp de sarcina de a lua inițiativa. Și astfel, cu cât ne apropiam mai mult de King’s Cross, cu atât mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
încet în golul celor opt ani lungi care vor trece până ce o voi vedea din nou, pentru ultima oară, pe Alice Hastings. 2 ...exact acea sclipire...exact acea îndrăzneală... Eram pe aproape. Foarte aproape. Prindeam tot mai mult curaj pe măsură ce călătoria continua. Cărțile pe care le luasem cu mine rămăseseră nedeschise pe masă și în loc să le deschid, m-am lăsat în voia visurilor, admirând peisajul. După ce am ieșit din Derby, fabricile și depozitele din cărămidă roșie care dădeau cu spatele spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
arăt puțin orașul. Prin naștere aparțin Midlandului și prin adopție, sudului Angliei. Pentru că nu locuisem niciodată în nordul țării, îl privisem întotdeauna din depărtare, cu un amestec de teamă și fascinație. Mi se părea, de pildă, extraordinar că după o călătorie de numai două ore și jumătate cu trenul, coborând, mă pomenisem într-un oraș total proaspăt, atât de evident deosebit de Londra. Nu-mi dădeam seama dacă deosebirea era dată de arhitectură sau de chipurile oamenilor din jurul meu, de hainele pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
membrele, de mișcarea sânilor ei ridicați și coborâți de respirație, de subțirimea bluzei albastru cu roz pe care și-o scosese din blugi, suflecându-i mânecile. Cât despre mine, eram leoarcă de sudoare și gâfâiam zgomotos. În prima parte a călătoriei, nu crezusem că o să pot să merg până la capăt. Joan mă ținuse numai într-un urcuș, alegând drumul cel mai abrupt ori de câte ori ajungeam la o răspântie: uneori panta era atât de mare, că mai aveam un pic și leșinam, atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
revină ea, dacă se poate, după o săptămână când se vor lămuri lucrurile. Nu-mi mai puteam stăpâni enervarea când mi-a povestit și fără îndoială că țipetele și bătăile mele din picioare au zguduit-o mult mai mult decât călătoria agitată cu taxiul și cele trei sferturi de oră irosite în lipicioasa harababură din sala de așteptare a clinicii. Presupun că îmi pierdusem exercițiul crizelor. Oricum, acum își revenise - ne reveniserăm amândoi - și iată-ne împreună, privind extaziați gardurile vii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
nu mă întreba de ce. — N-aș fi crezut că intră în sfera ta de interes. — Avem o sferă foarte largă de interese. Nu e doar pentru presa de specialitate: acoperim o mulțime de subiecte. Ciclism, cibernetică, boli cu transmitere sexuală, călătorii în spațiu... — Călătorii în spațiu? Observă că devenisem brusc interesat. — E încă o mică obsesie despre care nu mi-ai spus? — A fost. Când eram mic voiam să mă fac astronaut. Aproape fiecare băiat de vârsta mea gândea la fel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
de ce. — N-aș fi crezut că intră în sfera ta de interes. — Avem o sferă foarte largă de interese. Nu e doar pentru presa de specialitate: acoperim o mulțime de subiecte. Ciclism, cibernetică, boli cu transmitere sexuală, călătorii în spațiu... — Călătorii în spațiu? Observă că devenisem brusc interesat. — E încă o mică obsesie despre care nu mi-ai spus? — A fost. Când eram mic voiam să mă fac astronaut. Aproape fiecare băiat de vârsta mea gândea la fel, dar acel entuziasm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
dar acum, fiind frig și începând să se lase întunericul, părea sterp și amenințător. Fiona părea foarte obosită. De fapt, eram uimit că reușise să reziste atât și nu m-a surprins s-o văd moțăind când ne-am reluat călătoria. M-am uiat la fața ei liniștită și ea mi-a amintit de intimitatea pe care o simțisem, sentimenul că eram privilegiat, în noaptea când mă strecurasem în camera lui Joan și o privisem câteva minute în timp ce dormea. Dar era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]