55,096 matches
-
distanțe, În condiții dificile, asemănătoare cu o asceză sau cu o probă inițiatică. Spre deosebire de alte rituri, pelerinajele acoperă o mare durată de timp. Sacrificiile, ședințele șamanice, actele magice, comemorările, celebrările sau paradele politice, ceremoniile funerare și riturile calendaristice nu depășesc limita câtorva zile (chiar dacă ele pot fi dezvoltate Într-o succesiune de secvențe rituale, de durată mai mare, precum inițierile eroice sau vindecările magice). Pelerinajul, ca ansamblu ritualic unitar, poate să solicite luni și chiar ani ( În condițiile mersului pe jos
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
2006, pp. 128-149; J. Griffith, 1996, p. 260; F. Manning, 1983, p. 4; E. Turner, 1996, vol. II, p. 487): a) sărbătorile instaurează o ruptură de timp și spațiu: intervalul de sărbătoare este fixat de un calendar tradițional și este limitat la anumite zile care instituie „un sezon al sărbătorilor” (În formula lui R. Caillois). Locurile sărbătorii sunt prestabilite. Ele sunt spații deschise, care instaurează o comunicare egalitară, fără constrângeri. Aceste spații sunt „deturnate” de la utilizările cotidiene, sunt luate În stăpânire
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
și a normelor de interacțiune socială specifice capitalismului, carnavalul a trecut printr-un proces lent, dar ireversibil, de „domesticire”. Reglementările impuse de-a lungul timpului vor interzice licențiozitatea gestuală și verbală, vor exclude măștile grotești și confruntările violente și vor limita zonele de desfășurare ale carnavalului. Ieșirile haotice vor fi Înlocuite de parade ale măștilor și carelor alegorice - care au trasee fixate cu rigurozitate - și de balurile mascate ori concursurile de măști și dansuri, toate controlate de „specialiști” ai esteticii carnavalești
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
este stabilizat sub forma ospețelor comune. Participarea generalizată la excesele carnavalești dispare - acum, cea mai mare parte a orășenilor se comportă ca „public”, consumator pasiv al unui spectacol, preocupat de identificarea elementelor de divertisment sau excepționalitate estetică. Doar un număr limitat de „eroi” ai carnavalului, care s-au pregătit minuțios, performează scenariul ritual. Prin acest proces istoric, carnavalul „originar” a fost supus unor operații de represiune, marginalizare, sublimare estetică și fragmentare („Totul ne invită să privim carnavalul modern ca pe un
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
și funcțiile carnavalului derivă din trei mari modele teoretice (D. Gilmore, 1998, pp. 27-36; vezi și C. Humphrey, 2001, p. 20): a) modelul funcționalist: carnavalul este o formă de punere Între paranteze, simbolică și controlată, a ordinii sociale, o eliberare, limitată În timp și spațiu, de povara obligațiilor derivate din statuturile și rolurile sociale (așa-numitul model al „supapei de siguranță” - the safety valve). Prin acest mecanism se obține o anulare (temporară) a nemulțumirilor grupurilor dominate și o reafirmare simbolică a
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
prin anularea lor dramatică. Ele aduc un tip de iluminare comică, oferind cunoștințe despre lumea reală, facilitând accesul la nivelul luminosului, al visului și al tabuului. Ele conferă societății o imagine negativă despre sine: colapsul structurii sociale, pentru o perioadă limitată de timp, Întărește conștiința (despre rostul - n. M.C.) structurii violate. La polul celălalt se află cercetătorii care văd În carnaval un sistem construit prin proceduri de ritualizare, prin care acțiuni și obiecte ale vieții de zi cu zi sunt recombinate
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
atât În plan simbolic, cât și În plan real. Toate acestea servesc la aruncarea unui aer derizoriu asupra persoanelor vizate; d) scopul Întregului ritual este sancționarea unui comportament deviant printr-o sumă de comportamente deviante, dar simbolic marcate ca atare, limitate În timp și social acceptate pentru funcția lor „homeopatică”; e) ritualul Încetează atunci când cel contestat acceptă să-și asume public vinovăția și să se „răscumpere”, plătind bani, băutură, alimente sau alte forme de compensare oprirea ceremonialui. Pornind de la atestări din
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
cei mai reputați specialiști În antropologia politică. Pe de altă parte, este greu de crezut că sistemul comemorativ se poate reduce la un simplu ecou al riturilor de expiere, cu atât mai mult cu cât comemorarea nu este decât rareori limitată la recunoașterea unei greșeli și purificarea simbolică de o vinovăție individuală sau colectivă (Gettysburg, Katin, Auschwitz). În economia simbolică a comemorării, tot atât de importante sunt și riturile funerare și cele de cult al strămoșilor, ofrandele (lumânările aprinse sau coroanele de flori
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
de violență și nici chemare la violență. Este, dimpotrivă, semnul că violența s-a terminat (M. Ozouf, 1976, p. 284-285). Cu alte cuvinte, chiar În contextul sângeros al revoluției, unele ceremonii aveau funcția de a tempera elanurile distructive, de a limita vărsarea de sânge și de a orienta violența către substitute simbolice ale deținătorilor Puterii: girueta În locul nobilului, băncile În locul preoților, copacul libertății ca dovadă a victoriei revoluției, a faptului că vechea ordine s-a schimbat și că nu este nevoie
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
și care se transformau, din Înfruntări Între indivizi, controlate de reguli stricte, Într-o bătaie generală, În care regulile se schimbau imediat sau erau total abandonate. Riturile violenței au deschis calea dezordinii - iar rezultatul acestei escaladări nu mai poate fi limitat de rituri sau controlat de liderii orașului (vezi și interpretarea, masacrului din noaptea Sfântului Bartolomeu ca rit al violenței În B. Lincoln, 1989; a evenimentelor sângeroase din timpul Revoluției franceze În D. Kertzer, 2002; a mișcării de protest a studenților
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
mitică) pentru a se referi la o singură ocurență: mitul broaștei (cosmogonice), mitul vidrei (psihopompe), mitul țurcăi, mitul uriașilor (novacilor), mitul blajinilor, mitul Solomonarului, mitul Maicii Domnului etc. Mitul trimite acum la un singur personaj și la un număr relativ limitat de acțiuni (scheme epice), atribuite prin excelență acestui personaj. Mai multe asemenea ocurențe pot conduce, eventual, la configurarea unui mit generic: diversele fapte mitice ale animalelor psihopompe precum vidra, șarpele sau cerbul, ale personajelor precum Maica Domnului sau Solomonarul, corelate
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
interacțiunile lor cu moleculele de apă din mediul înconjurător, așa cum se va arăta în capitolele următoare. 1.3.6. Sistemele tampon:semnificația fizico-chimică și biologică Sistemele tampon se opun variațiilor mari de pH în soluțiile în care se adaugă cantități limitate de acid sau de bază. În sistemele viii, reacțiile biochimice au loc în limite bine stabilite, optime de pH, la care activitatea catalitică a enzimelor este maximă. Pentru a menține echilibrul acido-bazic în condiții compatibile cu viața, organismele posedă mecanisme
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
în timpul reacției, încât o cantitate extrem de mică de enzimă poate cataliza transformarea unor cantități enorme de substrat. De exemplu, o moleculă de catalază poate descompune 5 milioane molecule de apă oxigenată numai într-un minut. În schimb activitatea enzimatică este limitată, viteza de reacție se micșorează cu timpul și după un anumit interval, încetează. 6.5. Factorii care influențează activitatea enzimatică Viteza reacțiilor enzimatice este influențată de o serie de factori și anume: concentrația substratului, concentrația enzimei, pH-ul, temperatura, efectorii
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
termic nu produce hidroliza amidonului cu formare de maltoză care să reducă reactivul Fehling. In consecință, nu se constată apariția precipitatului roșu-cărămiziu de Cu2O. 6.8.2.2. Influența pH-ului Enzimele își manifestă activitatea lor catalitică într-un domeniu limitat de pH. Fiecare enzimă prezintă o valoare de pH - denumită pH optim - pentru care activitatea sa enzimatică este maximă. Activitatea enzimelor scade de o parte și de alta a valorii pH-ului optim. Variațiile moderate de pH influențează activitatea enzimatică
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
exprimate În unități de măsură specifice operțiunilor sau activităților executate Într-un anumit post. b) Calitatea (10 puncte) - se măsoară nivelul completitudinii și corectitudinii soluțiilor prezentate În lucrările specifice postului. c) Costurile (5 puncte) - se măsoară intereseul angajatului pentru a limita costurile de funcționare a unității de Învățământ. Prezintă interes raportul dintre volumul de activitate și costurile implicate. d) Timpul (5 puncte) - se măsoară timpii de execuție a lucrărilor, mai ales pentru acele lucrări pentru care nu se pot stabili norme
Modernizarea carierei de manager în instituţia de învăţământ preprimar by Dorina Buhuş () [Corola-publishinghouse/Science/1725_a_92277]
-
dintre idealul moral al criticului și transigurarea artistică a realității lipsite de fard a fost conexată de Alexandru George "cu idealul său clasic, cu ideea despre purismul stilului și cu cerința ca arta să ajungă la esențe, nu să se limiteze la observarea și specularea formelor tranzitoriii, istorice". Iar valurile istoriei, în perioada de tranziție pe care o străbăteau, au readus în actualitate lumea lui Caragiale. Conștient de contrastul existent între propria-i creație și direcția majoritar-literară a contemporaneității, Caragiale și-
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
și Freud (Der Witz und seine Beziehung zum Umbewußten, 1905, Humor, 1927). Se poate spune că în eseurile lui Bergson se concretizează unul dintre cele mai influente și mai cuprinzătoare studii despre râsul comic și tocmai de aceea greu de limitat la o singură teorie cu mare grad de aplicabilitate. Așa cum am notat deja, Bergson aduce în discuție și completează perspectiva generală asupra comicului ca manifestare a sentimentului de superioritate. În același fel se poate constata esența contrastivă a teoriei sale
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
eforturi, intenția de clasificare riguroasă și distribuire exactă, cu evitarea imixtiunilor între variante, rămâne mereu în stadiul aproximărilor. Nici o listă arborescentă cu pretenții de savantă elaborare nu poate accede la calitatea de a fi completă întrucât comicul tinde să se limiteze, prin însăși vocația sa, la o singură situație, personaj sau chiar cuvânt ridicol sau se particularizează, adoptând stilul unui singur scriitor. Compartimentele sale se numesc, în acest caz: comic de tip Aristofan, comic molieresc, comic beaumarchaisian, comic ubuesc etc. Așa cum
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
cont de mutațiile de structură și semnificație cauzate de schimbările radicale în profilul social-politic postbelic. Printre modificări, nu lipsite de importanță sunt cele care vizează literatura de factură comică. În esență, numărul și obiectivele modurilor comice au fost amalgamate și limitate la cel redat prin sintagma "satiră și umor", cu sensul de "text combativ provocând un râs combativ"1. Comicul a fost astfel disociat de gratuitate, pretinzându-i-se eficiență în noua pragmatică politică. S-a impus oficial abandonarea ironiei sau
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
în funcție de care se poate determina și statutul acestui gen literar în diferite etape culturale. Din aceste motive s-a putut constata că atât definițiile formale, de tipul "formă de dialogism textual" (Bahtin), "formă de intertextualitate" (G. Genette) etc. care se limitează la raporturile strict textuale implicate, cât și definițiile pragmatice în care accentul este pus pe receptor ("parodia este o convenție creată de cititori și critici și nu de textele literare înseși"75), sunt completabile, întrucât nu sunt inserate toate componentele
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
dimensiuni apreciabile. Spre exemplu, bibliografia de dată mai recentă întocmită de Don L. F. Nilsen (Humor Scholarschip. A Research Bibliography) pentru diversele problematici ale umorului, cuprinde sute de titluri, multe de neocolit în orice demers teoretic pe această temă. Ne limităm, din motive evidente de utilitate și spațiu posibil de alocat acestui subcapitol, la a trasa câteva coordonate din imensul și densul păienjeniș teoretic, pentru a marca reperele necesare analizelor ce vor încerca să circumscrie în această panoramă a comicului literar
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
numeroase supoziții infirmate mereu de replicile următoare este încălcarea constantă a maximei cantității, în varianta " Nu spune mai puțin decât este necesar pentru a face folositoare participarea ta la conversație". În acest sens poate fi citată aproape întreaga schiță. Ne limităm la o secvență elocventă pentru pulsul agonic al conversației: Domnul: Atunci e acasă. Feciorul: Ba nu, da' n-a plecat la țară, a ieșit așa. Domnul: Unde ? Feciorul: În oraș. Domnul: Unde ? Feciorul: În București. Domnul: Atunci spune-i c-
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
Mazilu și Marin Sorescu unde poartă încă, într-o măsură mai mare sau mai mică, amprenta viziunii caragialiene. Nu putem concepe o panoramă a literaturii române cu implicații absurde fără cel mai solid reper al său: Eugen Ionescu. Chiar dacă ne limităm la scrierile de tinerețe redactate în limba română, catalogate, pe nedrept 55 de Gelu Ionescu drept un "eșec"56, ele constituie totuși, fără îndoială, o neîntrecută reprezentare artistică în ceea ce s-ar putea numi literatura absurdului la noi. E suficient
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
cu un textualism avant la lettre."6 Veritabile mostre de "regii textuale" caragialiene sunt piese precum Telegrame, Urgent!, Antologie, În stilul și cu sintaxa "Monitorului oficial", C.F.R. Raport către șeful mișcării din partea șefului unei gări etc., în care scriitorul își limitează contribuția la simpla selectare, colectare și ordonare a eșantioanelor de discursuri extraliterare. Deși mult mai complicat, prin aplicarea simultană a procedeului "păpușilor rusești" și a colajului, acest joc textual de factură caragialescă se recunoaște la Mircea Horia Simionescu, de exemplu
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
-lea, originea britanică fiind precumpănitoare În Australia. Imigrarea masivă a chinezilor, la mijlocul secolului al XIX-lea, determină autoritățile coloniale conservatoare să recurgă la numeroase restricții, inaugurând „Politica Australiei Albe”, ce se va păstra până În 1966165. Prin Immigration Restriction (1902) se limita imigrația asiatică. Imaginea tradițională a australienilor ca fiind niște coloniști neînfricați ai tufișurilor este Încă puternică, o versiune locală a marelui mit de frontieră, care a apărut pe neașteptate În Statele Unite, America de Sud, Africa de Sud. În anii 1890, scriitorii, poeții și pictorii
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]