5,715 matches
-
neatenție. Autorii afirmă că aceste rezultate ar putea semnala posibilitatea ca individul să ajungă de la neatenție la abuz de substanțe psihoactive datorită eșecurilor școlare și că, la baza acestei tranziții, ar putea sta deficitele funcțiilor executive. Atenție Foarte mulți sunt îngrijorați că tratarea copiilor cu ADHD cu stimulente va duce, pe termen lung, la o creștere a ratei de consum de substanțe psihoactive. Totuși, cercetările efectuate nu indică un astfel de risc, ba chiar arată că reușita tratamentului aplicat acestor copii
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
pun pe lucru, acționează eficient și, până în 1218, ei prefac prin luptă o simplă concesie regală într-o "frumoasă stăpânire" (Iorga) pe teritoriul Țării Bârsei. Astfel, secuii și ungurii din sate aleargă la dânșii, găsind ordinea lor mai sigură, ceea ce îngrijorează pe episcopul Transilvaniei, Wilhelm, care-și rezerva supușii, dijmele lor, judecata, mai ales în ceea ce privește crimele, și chiar un număr de feude de cavaleri. În noul act din 1222, încheiat între rege și cavaleri, se amintește lângă "țara" de curând cucerită
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
să accepte o oarecare supraveghere habsburgică. Guvernul monarhiei era intens preocupat de faptul că orice concesie acordată Muntenegrului ca teritoriu de coastă ar fi însemnat pur și simplu dobîndirea de către Rusia a unui port la Marea Adriatică. Practic, toate puterile erau îngrijorate de pătrunderea Rusiei ca forță navală în Marea Mediterană. Posibilitatea această era exclusă în tratat prin clauza potrivit căreia apele Muntenegrului erau închise pentru navele de război ale tuturor națiunilor. Muntenegru nu urma să aibă o flotă, iar Austro-Ungariei îi era
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
la Atena. Venizelos a acceptat în 1910 invitația Ligii și a revenit la Atena în calitate de consilier politic al acesteia. Dîndu-și seama de necesitatea reformelor, el a susținut ideea convocării unei adunări naționale speciale care să modifice Constituția, dar era totuși îngrijorat de influența militară asupra politicii. Atunci cînd regele a aprobat întrunirea adunării, Venizelos a convins Liga să accepte condiția dizolvării și a retragerii ei din politică. Primele alegeri ținute pentru adunare au avut drept rezultat victoria vechilor partide, care nu
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
feudale era transferată acum înspre birocrația statului și reprezentanții noii ordini socio-economice de la oraș... Erau puține motive pentru ca țăranii să privească la nou întemeiatul stat al secolului al XIX-lea cu încredere sau bunăvoință.10 Situația grea de la sate îi îngrijora cel puțin pe o parte a liderilor balcanici. Ea a devenit și subiect de dezbatere în unele cercuri intelectuale. Mulți scriitori, profesori și ziariști, mai ales cei care nu aveau putere politică, erau preocupați de efectele instituirii sistemului statului centralizat
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
Bineînțeles că Partidul Național, care sprijinea regimul dominat de unguri, nu i s-a alăturat. Fapt și mai semnificativ, ambele facțiuni ale Partidului Drepturilor au adoptat o poziție independentă. Forța și popularitatea Coaliției, ca și unele puncte din programul ei, îngrijorau foarte mult autoritățile habsburgice. O criză a apărut în momentul anexării Bosniei-Herțegovina, Coaliția fiind total împotriva acestei acțiuni. În 1909 au fost intentate două acțiuni judecătorești împotriva membrilor Coaliției, procesele Agram (Zagreb) și Friedjung, într-o încercare de dovedire a
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
naționale. Era astfel pregătit terenul pentru izbucnirea unei revolte majore împotriva Constantinopolului. În primăvara anului 1909 au apărut semne că la nivelul comunităților locale se făceau pregătiri în vederea unei răscoale armate. Liderii albanezi erau dezamăgiți de noul regim și foarte îngrijorați de intențiile vecinilor lor. Să nu uităm că Bulgaria se declarase de puțin timp independentă, iar Austro-Ungaria anexase Bosnia-Herțegovina. Conducerea otomană s-a dovedit încă o dată incapabil să facă față unui atac care îi amenința integritatea teritorială și poziția pe
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
nu era inclusă nici o prevedere teritorială. În octombrie, Muntenegru a semnat acorduri cu Serbia și Bulgaria. Statele balcanice nu erau pregătite de război. Negocierile acestea, chiar dacă nu și detaliile lor exacte, erau cunoscute de marile puteri, toate fiind tot mai îngrijorate în privința lor. Ele nu doreau o altă criză răsăriteană. La 8 octombrie, Rusia și monarhia habsburgică au trimis un avertisment statelor balcanice în numele tuturor puterilor, dar intervenția lor era tardivă. În aceeași zi, Muntenegru lansează un atac împotriva Imperiului Otoman
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
politic. Cea mai importantă chestiune economică de după război era însă cea a împărțirii teritoriului. În timpul bătăliilor și imediat după încheierea păcii, era limpede că cererea soldaților țărani referitoare la necesitatea reformelor agrare trebuia să fie îndeplinită. Guvernele erau de asemenea îngrijorate de influența revoluției bolșevice asupra popoarelor lor, fiind nevoite, fără excepție, să ia măsuri de contracarare a efectelor propagandei comuniste. Reforme agrare au fost introduse în toate statele, cu excepția Albaniei. Anii de după război au marcat și o tot mai intensă
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
o armată în Ungaria. Ca urmare a acestei intervenții, guvernul radical a fost răsturnat, iar Kun a fugit peste hotare. În ciuda eșecului partidelor comuniste de a repurta o victorie și în alt stat, guvernele balcanice au continuat să fie profund îngrijorate de mișcarea ca atare și de Rusia Sovietică. Atitudinea lor, ca și aceea a marilor puteri, semăna în multe privințe cu aceea a Europei monarhice față de Revoluția Franceză. În ambele cazuri, mișcarea revoluționară era văzută ca o amenințare la adresa ordinii
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
era exprimată dorința de unire cu Serbia și Muntenegru. Era necesar în acest moment să se facă o opțiune referitoare la direcția care trebuia urmată. Perioada era caracterizată printr-un mare zbucium și o mare confuzie. Toți liderii slavilor de sud erau îngrijorați de intențiile italienilor; ei doreau să blocheze ocuparea de către Italia a oricărei părți a teritoriului lor. Era deci necesară stabilirea cît mai curînd posibil a statutului politic al acestor ținuturi. La Zagreb, exista totuși o divergență de opinii. Trumbić considera
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
pas deoarece se temea de reacția Marilor Puteri. Noli a fost mai curajos, guvernul lui începînd negocierile în iunie 1924. În decembrie a sosit o delegație de la Moscova, dar au urmat proteste energice din partea Marii Britanii și a Iugoslaviei, care erau îngrijorate ca nu cumva Albania să devină o bază sovietică și comunistă. Din cauza acestor presiuni, după numai două zile, Noli i-a cerut delegației să plece. Nu au existat relații oficiale în timpul perioadei Zog. Cu toate acestea, Uniunea Sovietică și Kominternul
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
Comunist asociat cu alte cîteva facțiuni organizație care va fi discutată în capitolul de față. În timpul războiului, Antonescu și conducerile partidelor tradiționale au fost în continuare în centrul scenei politice. În ciuda legăturilor sale cu Berlinul, se pare că generalul era îngrijorat în primul rînd de o posibilă recrudescență a activității Gărzii de Fier. Liderul acesteia, Horia Sima, era în acel moment în închisoare, dar în Germania. Exista oricînd posibilitatea, în caz că s-ar fi ivit un moment propice, ca guvernul german să
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
nu au putut totuși opri transportarea evreilor din Tracia și Macedonia în lagărele de concentrare din Europa, unde au pierit aproape toți. În general, Boris se înțelegea bine cu reprezentanții germani; Hitler îl considera inteligent. Se pare că regele era îngrijorat ca nu cumva autoritatea lui să fie contestată de cei și mai pro-germani, care erau în favoarea unei colaborări mai strînse cu Berlinul. Dintre aceștia, cel mai proeminent era Alexandru Țankov, fost prim-ministru între 1923 și 1926. Fusese de asemenea
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
apropiați au reușit să evite încercuirea și să-și mențină organizația activă. În septembrie 1943, după capitularea Italiei, poziția germanilor a devenit și mai dificilă. Cantități enorme de arme italiene au căzut în mîinile partizanilor. Comandamentul german era tot timpul îngrijorat de eventualitatea debarcării în peninsulă a unei forțe aliate și de faptul că detașamentele de gherilă vor face imediat front comun cu aceasta. Convingerea tot mai fondată că războiul va fi cîștigat de Aliați contribuia și ea ca autorităților germane
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
menținerea granițelor din 1941, care includeau regiunea Kosovo. În general, LNC se concentra asupra orașelor, iar Balli Kombëtar asupra mediului sătesc. Ele se deosebeau și în privința metodelor utilizate. Aici, ca și în Iugoslavia, trupele de gherilă ale comuniștilor nu erau îngrijorate de represalii, fiind de fapt convinse că atrocitățile comise de ocupanți contribuiau la creșterea numărului membrilor lor. Liderii mișcării Balli Kombëtar preferau acțiunile mai conservatoare și erau preocupați de represaliile organizate împotriva adepților ei din rîndul țărănimii. Ca și în
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
decise să asigure menținerea unui guvern reprezentativ, în ciuda faptului că Washingtonul nu avea practic nici un plan în privința modului în care putea atinge acest obiectiv în fața obstrucției sovietice. O critică recentă referitoare la această politică afirmă că oficialii americani nu erau îngrijorați de prăpastia dintre declarațiile ideale ale Statelor Unite și acțiunile limitate în vederea atingerii scopurilor lor și erau de fapt nepregătiți pentru acuzațiile ulterioare asupra iresponsabilității și a trădării americanilor... Oficialii Departamentului de Stat au fost surprinși cînd liderii opoziției și reprezentanții
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
studenților din Macedonia pirineană și a înființat cursuri pentru profesori la care s-au înscris un număr de 135 de profesori din Macedonia pirineană.19 În ciuda acordului de la Bled și a relațiilor ostentativ prietenești cu Belgradul, guvernul bulgar era extrem de îngrijorat de aceste activități. Situația din timpul războiului era complet răsturnată. În timp ce în 1941 fusese organizată o imensă campanie de propagandă bulgară în Macedonia Vardarului, acum era în curs de desfășurare o mișcare pro-Skopje în Macedonia pirineană. În noiembrie 1947 Tito
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
ai dumneavoastră, iugoslavii, ei sunt tot partizani, nepregătiți pentru luptele serioase de pe linia frontului."22 Și mai gravă era convingerea din ce în ce mai fermă a liderilor Iugoslaviei că guvernul sovietic nu intenționa să le susțină interesele pe plan internațional. Ei erau deosebit de îngrijorați de comunicatele privind înțelegerile dintre cei trei mari Aliați asupra împărțirii Balcanilor în sfere de influență și de lipsa de sprijin a sovieticilor în problema Triestului și în cea a Carintiei. Persista sentimentul de nesiguranță că țara avea să fie
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
stalinistă. Prin 1968 a apărut însă în Cehoslovacia o situație asemănătoare în unele privințe cu aceea din Ungaria anului 1956. Regimul a inițiat o serie de reforme, mai ales cu caracter cultural, care au stîrnit neliniște în rîndul vecinelor ei, îngrijorate de faptul că acest stat ar fi putut ieși din blocul socialist. Au fost adresate proteste Moscovei, în special din partea guvernelor est-german și polonez, care se temeau de efectele asupra propriilor lor țări. În august 1968, împreună cu trupele Pactului de la
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
Varșovia au apărut multe din problemele pe care le-am întîlnit și în legătură cu Comecon (CAER). Toate statele semnatare doreau să participe la planurile militare comune, dar erau în același timp deosebit de preocupate de apărarea suveranității lor. Conducătorii acestora erau deci îngrijorați de existența autorităților supranaționale și de prezența trupelor străine pe pămîntul lor. Dominația sovietică a fost evidentă încă de la început. Comandantul șef al forțelor comune și șeful Statului Major General erau întotdeauna ruși; erau atașați ofițeri de legătură sovietici pe
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
statelor membre la Moscova. Pactul prevedea instituirea unui Comitet Politic Consultativ alcătuit din reprezentanți ai țărilor semnatare. Acesta s-a întrunit însă doar de cincisprezece ori între 1956 și 1976, cu toate că fuseseră stabilite sesiuni bianuale. Participantele Pactului de la Varșovia erau îngrijorate mai ales de faptul ca nu cumva Uniunea Sovietică să profite de poziția ei în organizație ca să impună mai curînd luarea anumitor decizii politice în cadrul blocului, în loc să se concentreze asupra apărării Europei de est împotriva unui atac din afară. Aceste temeri erau
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
el atrăsese în termeni duri atenția conducerii de partid croate asupra pericolelor situației, avertizînd-o că naționalismul "luase forme extrem de violente ș...ț în unele sate, datorită nervozității, sîrbii se instruiesc și se înarmează [...] Vreți un nou 1941?" El era totodată îngrijorat și de o intervenție străină, astfel că, făcînd aluzie la sovietici, declara: "Alții stau cu ochii pe noi. Vă dați seama că aceștia vor fi prezenți de îndată ce se vor produce dezordini? Dar prefer mai curînd să restabilesc ordinea cu armata
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
la Dunăre și intrarea Principatelor în sfera de influență țaristă). Așadar, pentru guvernul de la Petersburg anexarea Principatelor nu era un țel la care n-ar fi râvnit, ci unul foarte dificil de realizat, dacă nu imposibil din pricina opoziției puterilor <europene> îngrijorate de o eventuală modificare primejdioasă a echilibrului internațional de forțe. Aceasta nu putea însă împiedica autoritățile politice și militare țariste, nu numai să sprijine, ci chiar să dirijeze tendințele de „alipire”. Aceste tendințe, cereri exprese chiar, înfățișate ca venind din partea
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
pe judecători; asigurată dinspre Prusia și Austria, Rusia n-a admis nici o rezervă; apoi, sub presiunea muftiului și a ulemalelor, Divanul a retras concesia privitoare la independența tătarilor, iar Franța și Austria au acționat în același sens la Poartă, fiind îngrijorate de avantajele obținute de ruși pentru comerțul lor pe Marea Neagră; restaurarea puterii monarhice în Suedia (care va intra în război) prin lovitura de stat a lui Gustav al III-lea a încurajat intransigența Porții. Cronicile otomane au consemnat că, la
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]