6,271 matches
-
fie înțeleși de contemporanii lor. Între ei, poeții își vorbesc din vârful dealului. Arta trebuie să șocheze, dar în perimetrul emoției. Ne - am cocacolizat în spirit și - n simțiri. Nu se mai scrie literatură încheiată la toți nasturii. În artă, canonul este modificat de elite și contestat de mulțime. S - au sofisticat poeții. Nu mai sunt banali cioplitori de metafore. Capodoperele au ieșire spre sublim. Fără cultură, bunăstarea se acrește. Fără cultură, talentul e ca sămânța căzută pe asfalt. Pot fi
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
spiritului primar agresiv, frica, dorința, vidul interior, singurătatea etc. A uita fără a uita, aceasta pare să fie principiul după care Anton Petrovschi Bacopiatra se conduce în elaborarea acestui roman existențialist, de percepție abisală, bacoviană, a lumii înconjurătoare, ce ascunde canonul de umanitate în codul semanticii kafkiene menită să reînnoiască neliniștea, angoasa, să domine mereu condiția umană. În mod paradoxal, pentru a nu se îneca în Fluviul Uitării, un critic nu trebuie să spună tot, încât lăsăm intactă plăcerea cititorului de
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
obliga să rămână cu totul în lumea lui, în singurătate, ca un sihastru-n izolare, supunându-se necontenit și fără împotrivire noianului de gânduri, ce-l asalta și-l chinuia și sub apăsarea căruia se îndoia, ca sub un teribil canon. Refuza total să mai iasă în lume. Și, dacă lucrul acesta nu s-ar fi întâmplat, ar fi desfășurat el înaintea cuiva toată mulțimea de frământări, ce nu-i dădea pace? Ei bine, răspunsul este nu, stimate cititorule, căci, într-
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
Cu aceeași prețuire, A... Așa ar arăta noua epistolă? Și dacă până când voi primi noul răspuns voi părăsi această lume? Intrăm într-un domeniu doctrinar foarte delicat. Cum, unde voi fi înmormântată? Sinucigașii ortodocși sunt înmormântați în mahalaua cimitirului, iar canoanele spun că slujba trebuie să fie făcută numai de către un singur preot, care nu poartă epitrahilul, dar nu în interiorul bisericii, ci pe marginea gropii, trasul clopotelor fiind interzis. Dar eu nu voi avea calitatea de sinucigașă, ci doar de ființă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
să joc rolul autodidactului. Am vizitat în ultimul timp multe mănăstiri și biserici creștine, peșteri cu picturi murale, am discutat îndelung cu pictori din multe așezăminte religioase. Am însă o problemă: sfinții din capela mea nu respectă niciun fel de canon. Dacă ar mai exista Inchiziția, aș fi hrană sigură pentru pofta rugului. Pictez după schițe aproximative. Pe măsură ce înaintez în proiect, mă îndepărtez foarte mult de schițe. Chiar uit de ele uneori. Ucenicii mei privesc aproape uluiți, dacă nu înspăimântați, către
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
și chinuit de vrăjmașii necredincioși... Timpul trece implacabil și Maria se împacă încet-încet cu o realitate crudă, dureroasă. Cînd s-a anunțat că șase ani vor sta închiși, Maria a mulțumit Sfintei Fecioare. Îl vedea pe Daniel supus probelor și canoanelor sortite martirilor aleși de Dumnezeu. Băiatul meu a fost ales de Dumnezeu. Prin chinurile sale spală păcatele noastre, ale tuturor. Îndurerată, Maria stătea mai mult prin biserici și se ruga Celui de Sus. Îl vor lăsa să continuie facultatea, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
Niște inși de căcat. — Peisajul e superb, aici..., răspunse distrat Michel. Casa era mare și joasă, cu pereții din pietre grosolane, cu acoperiș de ardezie; alături curgea un izvor. Înainte de a intra, Michel scoase din buzunar un aparat de fotografiat Canon Prima Mini (zoom rectractibil de 38-105 mm, 1.290 de franci la FNAC). Făcu o piruetă de 360 de grade, privi Îndelung prin vizor Înainte de a declanșa; apoi reveni lângă ceilalți. În afară de Hipiotul-Negru, În camera principală se mai aflau o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
măsoare, să-i privească mișcarea gâtului și a mâinilor. S-au obișnuit, simțea, destul de repede cu faptul că nu părea frumoasă. Tipul de frumusețe a altui veac ? Stranietatea disimulată, dar și potențată prin puritatea liniei, prin armonia rafinată a simplității. Canon tot mai devalorizat prin acceptările unor secole succesive, ideal de-acum popular, banalizat. Obrazul puțin prea mare, ca și mâinile. Picioarele cam groase, obosite. Un glas adânc, de o caldă sonoritate. Fruntea, într-adevăr, puternică. La fel, privirea. Talia neașteptat
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
Urâțenie ? Doar chipul Verei merita, într-ade văr, elogiul : marca schimbările, succesiunile, surpările, frenezia. Răul asumat schimbase chipul într-un contur colțuros și palid. Răvășirea arătată tuturor și amară, urâ țenia provocatoare, apropiată de un soi de frumusețe întoarsă, care sfida canoanele. Se rotește cu scaunul, apleacă ghiuleaua planșetei, o trage mai aproape. Schema de pe desen e complicată : o abandonase, ieri, după numai o oră. Caropol îi pusese în vedere că trebuie s-o completeze singură, s-o readapteze, inginerii sunt ocupați
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
puțin timp în exod. îi scriam că m-am făcut cititor. Îmbinând lirica eului cu aceea a măștilor, poetul dezvăluie fețele tentativelor de dezmărginire a ființei pentru care actul, gestul, sentimentul religios nu înseamnă o limitare, determinată de acceptarea unor canoane, prin tradiție, prin educație etc., ci, în primul rând, o formă de manifestare a libertății reale (locuiesc o casă abia ivită. viața mea / sub o lumină care vorbește/ întind peste pajiște însemnările. / până vine trăsura incendiată. pe care / o aștept
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
parte din activitatea sa literară - alcătuind cea mai amplă și valoroasă selecție din literatura română -, poetul demonstrează, prin volumul de față, în care încununează preocupările sale din acest domeniu, începând din 1969, cum precizează în Mărturisirea de la sfârșit, că, în ciuda canoanelor care l-au impus și i-au asigurat longevitatea, sonetul este un tip de creația a cărei prospețime perpetuă nu e dată atât de planul formal, cât de fiorul pe care îl înglobează și pe care harul artistului e capabil
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
alcătuiesc sunt mult superioare curentului, evadarea din plutonul optzecist - care se proclamă drept purtătorul de stindard al acestei orientări - fiind sugerată chiar prin cuvintele autorului din însemnările În loc de prefață, în care afirmă că Nici un poet nu iubește și nu aplaudă canoanele, fie ele și postmoderniste. În spațiul cultural românesc actual, postmodernismul este o provocare, impactul său neputând fi eludat, în special când e vorba de poezie, nici de creatori, nici de public, fiindcă, în timp ce unii scriitori se proclamă, cu entuziasm, reprezentanți
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
mulți dintre cei care au analizat poezia lui Gheorghe Grigurcu, fiindcă problema raportului dintre critica literară și literatură este îndelung dezbătută, de foarte multă vreme, la noi și pretutindeni, fără a viza însă - ceea ce ar fi o absurditate - fixarea unor canoane, din moment ce e de la sine înțeles că aceste domenii sunt interdependente. Între critic și scriitor nu există însă, în ciuda tuturor teoriilor formulate, o incongruență: fiecare poate să încalce teritoriul celuilalt, care pare a-i fi interzis, fără a se întâlni acolo
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
De aceea, într-o operă vastă cum e cea de față, se pot regăsi, fără îndoială, aspecte definitorii ale celor două etape din vecinătatea celei amintite, așadar metafore subtile, un limbaj nu de puține ori ambiguu, o prozodie care eludează canoanele clasice, tendința spre reflexivitate, un imaginar frecvent insolit care îmbină, în unele cazuri, cotidianul cu oniricul etc. Apelând la termenii lui Wilhelm Scherrer, în poezia lui Gh. Grigurcu se poate identifica prezența tuturor celor trei tipuri de lirică pe care
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
care și le asumă, mai ales dacă nu vrea ca rezultatul a ceea ce întreprinde să fie doar înșirare de cuvinte goale ce din coadă au să sune, fiindcă această specie a poeziei cu formă fixă, pretinzând respectarea obligatorie a unor canoane, presupune atingerea unei culmi a rafinamentului, a măiestriei și a maturității artistice, provocare pe care un poet autentic nu o poate, de obicei, eluda. Un temerar, în acest sens, este poetul Emilian Marcu, unul dintre cei mai talentați sonetiști contemporani
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
clasic, solar al lui Adrian Munteanu, care (se) surprinde în plină maturitate: Nădejdi târzii se pierd într-o amiază... Fidel sonetului de tip italian, în forma sa originală, cu două catrene și două terține, Adrian Munteanu se abate totuși, de la canoanele speciei, potrivit cărora, într un sonet nu trebuie să se repete niciun cuvânt, cu excepția conectorilor, însă procedează așa din rațiunea de a fi persuasiv, cu atât mai mult cu cât temele pe care le dezvoltă sunt cele eterne ale artei
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
pridvorul / tăcerii / semnul domnesc), infuzată adesea de ecouri livrești, în care, în consonanță cu poetica postmodernistă, structura textului îmbină fragmente construite în vers liber cu pasaje în proză, pentru ca la nivelul ortografiei și al punctuației să fie abolite aproape toate canoanele, în încercarea de a induce sentimentul că, în cazul scriiturii literare, toate vocabulele ar trebui percepute la fel, că au toate același drept în cetate. De aceea, substantive proprii (de pildă, Amon, Buda, Allah, Dumnezeu, Europa etc.) sunt scrise cu
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
etc. Este vorba de o iubire plămădită în sufletul său sensibil ori generată de undeva, din subconștientul care o impulsionează. Și aici, în „Aproape de cer”, autoarea se manifestă plenar și se ridică, ambițioasă, puternică, senină și sensibilă, ieșind din labirintul canoanelor și șabloanelor în care este ferecată poezia românească și neluând în seamă avalanșa versurilor anapoda din ultimii ani, lipsite de valoare artistică, dar bogate adeseori într-un libertinaj de limbaj greu de înțeles, de acceptat și de asimilat, așa cum abundă
Aproape de cer by Vera Crăciun () [Corola-publishinghouse/Imaginative/318_a_544]
-
fizic și a feluritelor acțiuni desfășurate între tiparele acestuia de către ființe, plante, corpuri cerești, anotimpuri , cât și pentru ilustrarea unor imagini deosebite, adeseori unice, proprii naturii înconjurătoare ori specifice sufletului uman. Poeziile sale nu sunt prelucrate, nu sunt trecute prin canoanele șlefuirii și introducerii lor în anumite tipare stilistice. Sunt scrise și prezentate cititorului așa cum au fost aduse ele de gânduri ori vise, de inspirația de moment, de emoțiile ori dorurile ce o stăpânesc, de bucuria împlinirilor ori de tristețea provocată
Aproape de cer by Vera Crăciun () [Corola-publishinghouse/Imaginative/318_a_544]
-
cu artistul Boancă. Din această împrejurare, care este excepțională (puțini fiind ca dânsul), a fost firesc să se creeze, aproape spontan, o uriașă poveste care îl impresionează pe artist, care se înscrie firesc în această lume mirifică. Neținând seamă de canoane rigide, nici de „învățături” tehnice, care l-ar fi fixat în dimensiuni forțate, din această lume - spațiul lui de care dispune doar el - Boancă ne dezvăluie cu o libertate caracteristică doar unui artist, fragmente din visurile, iluziile, din amintirile și
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
Ieșii, îmi pusei cu greutate pantofii, căci era întunerec, și coborâi tiptil scările, cu o ciudată mâhnire și furie în suflet. Am fost foarte emoționat văzând pretutindeni lămpile aprinse. *** Din jurnalul acelei luni: " Nu are o frumusețe regulată, ci dincolo de canoane, expresivă până la răzvrătire, fermecătoare în sensul magic al cuvântului. Recunosc că nu mi-am putut lua gândul de la ea toată noaptea. Și acum, în loc să lucrez, mă gândesc la ea, imagine pală în sort albastră de mătase întunecată cu înflorituri de
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
a-și declara vinovate victimele se varsă peste tot și toate. Autori morali (ce-o căuta aici vocabula asta, moral?) ai crimelor pozează în inocenți. Da, nerușinarea e principala trăsătură a democrației cu față brucană. Profetologul ne-a pregătit alt "canon". Ni-l expune, ipocrit și poticnit, duminică de duminică, sub ochii extaziați ai interlocutorului. Mereu își găsește Silviu Brucan o mîndră (Ana Pauker) sau o "mîndruță". Mi-a fost dat să-l aud perorînd: "Democrația trebuie consolidată la sînge. La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
îmi aduce aminte de fostul "injust" al proletculților. De discursul lor apodictic. "Asta-i just, asta-i injust, tovule!" Just-injust, ieri; politically correct politically incorrect, azi. Am plătit cu interdicția de a tipări ca să nu-i suport pe făcătorii de "canon". Cei vechi, plus cei "recenți". Mă scoți la adevăr (pe Șichy o face să zîmbească argoul meu de împrumut), vrei să ieșim la adevăr împreună, continuăm dialogul. Dacă nu, nu. Am fost prea mult timp pusă "la opreală"... Vorba Anonimului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
martori să vorbească; după ce au vorbit toți și recitesc urmele lăsate, nu mă recunosc În nici una dintre mărturiile lor. Probabil că limbajul este insuficient, spre a exprima ceea ce eu am mai autentic În mine; el, limbajul, se adaptează repede la canoanele unei retorici sau alteia și se vorbește pe sine, iar nu pe tine. De aceea, mă plictisește ambiția romancierului mimetic de a-și Închipui că el creează lumea din nou. (luni) Așa cum am mai spus, din când În când, Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
simte Încă o anume ezitare Între implicare și discurs, pe când Holban este mult mai sigur, mai actual, mai ales În Ioana. Dar ei literaturizează Încă, se uită În rama romanului și fac retușuri inutile, falsifică acolo unde nu iese după canon; mi se pare mai important să nu te lași răpit de retorica ficțiunii; deodată, vei observa că totul se estompează, devine o laxă pânză În care Încap toate experiențele posibile; nu trebuie să faci ficțiune decât atunci când nu mai este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]