6,163 matches
-
locutorului de a-l influența pe celălalt" (E. Benveniste, apud Ducrot & Schaeffer, 1996, p. 441); * text (de exemplu, în comunicarea scrisă) sau "ansamblu de texte ([... de exemplu,] o conversație [...] se prezintă ca o interacțiune între două sau mai multe discursuri centrate în jurul unei singure teme și compuse fiecare din mai multe texte, deoarece fiecare replică a schimbului conversațional constituie o unitate comunicațională, și deci un text, în sine)" (Ducrot & Schaeffer, 1996, p. 384); * coroborare text (narativ, descriptiv, expozitiv, instructiv, argumentativ Rovența-Frumușani
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
2004, p. 234) etc.; aceasta în condițiile în care, în general, "orice schimbare bruscă a poziției exterioare reflectă întotdeauna o modificare bruscă a ținutei interioare" (Birkenbihl, 1999, p. 85); * accentuarea anumitor cuvinte/componente ale mesajului 22, către care se va centra, astfel, atenția interlocutorului, și folosirea intonației corespunzătoare construcțiilor interogative: Când ai fost la munte? vs. Când ai fost la munte? vs. Când ai fost la munte...; * valorificarea tonului 23 potrivit rolului asumat de locutor în respectivul context comunicativ și mesajului
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
posibilitatea să refuze propunerea/invitația). Nu avem acum timp pentru.../ Mai vorbim altă dată despre asta... Locutorul îl inhibă pe interlocutor, îi refuză "dreptul la replică". cuvinte precum fericit, optim, avantaj, a câștiga etc. valorificate în cadrul mesajului Locutorul dorește să centreze atenția interlocutorului pe valențele pozitive ale mesajului (tehnică folosită în cadrul strategiilor persuasive; a se vedea, în acest sens, și cuvintele-cheie din reclame). Ești prea mic, vorbim despre asta când vei fi mai mare.../ N-ai cum să înțelegi asta.../ Nu
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
bine, este prea cald aici? Interlocutorul se raportează la indicatorii nonverbali ai comportamentului comunicativ al locutorului. Care este cel mai important lucru pentru tine?/ Ce contează cel mai mult pentru tine, din toate astea? Interlocutorul dorește ca locutorul să-și centreze mesajul pe elementele pe care le consideră el ca fiind mai relevante/importante. Tu ai spus în general, în ceea ce te privește cum este? Interlocutorul încearcă să-l direcționeze pe locutor dinspre general spre particular. Ce crezi că s-ar
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
didactică/ educațională (în ansamblul ei sau, particularizând, în secvențele de dramatizare, în lectura/recitarea model 26/expresivă a unui text etc.) și în cea teatrală, tehnicile teatrale paraverbale 27 implică exersare din partea locutorilor de diferite vârste; de exemplu, prin: * exerciții centrate pe jocul intensității vocii 28 de exemplu, replică spusă normal, apoi strigată/țipată, spusă în șoaptă, spusă în crescendo, în descrescendo etc.; * exerciții centrate pe ritmul 29 vorbirii/tempo care, prin faptul că "scurtează ori lungește acțiunile, grăbește sau încetinește
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
teatrală, tehnicile teatrale paraverbale 27 implică exersare din partea locutorilor de diferite vârste; de exemplu, prin: * exerciții centrate pe jocul intensității vocii 28 de exemplu, replică spusă normal, apoi strigată/țipată, spusă în șoaptă, spusă în crescendo, în descrescendo etc.; * exerciții centrate pe ritmul 29 vorbirii/tempo care, prin faptul că "scurtează ori lungește acțiunile, grăbește sau încetinește vorbirea" (Stanislavski, 1951, p. 510), are un rol deosebit în dinamica actului comunicativ; * exerciții centrate pe utilizarea pauzelor 30 în comunicare vezi, de exemplu
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
în șoaptă, spusă în crescendo, în descrescendo etc.; * exerciții centrate pe ritmul 29 vorbirii/tempo care, prin faptul că "scurtează ori lungește acțiunile, grăbește sau încetinește vorbirea" (Stanislavski, 1951, p. 510), are un rol deosebit în dinamica actului comunicativ; * exerciții centrate pe utilizarea pauzelor 30 în comunicare vezi, de exemplu, pauzele necesare în cazul transmiterii, în comunicarea interpersonală, a unor informații complet noi pentru interlocutor, pauzele care invită interlocutorul să intervină, pauzele care-l fac atent pe interlocutor, pauzele expresive din
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
a accentua emoția transmisă, pentru a sublinia ideea comunicată etc.); * exerciții de respirație 31: respirație profundă, respirație având corpul încordat, respectiv relaxat, "Păpușa de cârpă"32, Suflăm în lumânare, fără a o stinge 33; Floarea, Mă umflu 34 etc.; * exerciții centrate pe adaptarea timbrului vocii la variabilele rolului se discută, de exemplu, despre timbrul corespunzător unui personaj în vârstă vs. unui personaj copil preșcolar în cadrul lecturii expresive a unui text, al unei secvențe de dramatizare, al unui joc de rol sau
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
echipă; îi oferă copilului situații de învățare bazate pe joc; creează ocazia de reglare a comportamentului vorbitor (în public), diminuează timiditatea, frânează comportamentele nedorite" (Ciobotaru & Mihailovici, 2002, pp. 8-9). De altfel, utilizarea tehnicilor teatrale s-a dovedit eficientă în activități centrate pe: "rezolvarea unor probleme de relaționare, însușirea unor noi noțiuni, din diverse domenii; optimizarea comunicării didactice; antrenarea în lucru a unor echipe nou formate; educația estetică, civică și religioasă; achiziția de cunoștințe în domeniul tradițiilor populare" (Ciobotaru, 2006b, p. 18
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
1975, pp. 203-204. 37 Vezi, în acest sens, și jocul Hârtia magică, implicând producerea de către copii, cu bucăți de hârtie, a unor zgomote corespunzătoare anumitor stări sufletești, fenomene ale naturii etc. (Ciobotaru & Mihailovici, 2003, p. 44). 38 Vezi și exercițiile centrate pe "dezvoltarea imaginației vocale" propuse de Grotowski, 1998, p. 81; Ciobotaru, 2006c, pp. 46-47 etc. 39 Vezi, pentru importanța ascultării celuilalt, Gottesman & Mauro, 1999, p. 78. 40 Adaptare după Gottesman & Mauro, 1999, p. 73. 41 Adaptare după Vatamanu-Matei, 2010, p.
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
însă de expertiza romă în administrația publică centrală, în timp ce angajarea experților romi în primării continuă să fie o problemă pentru administrațiile locale. Abordarea Deceniului, care presupune includerea tinerilor romi în structurile administrației publice, centrale și locale, ar trebui să fie centrată cel puțin pe includerea tinerilor romi în ministerele cu responsabilități în Strategia Guvernului, PNAinc, JIM și Deceniul, respectiv Ministerul Educației, Ministerul Muncii, Ministerul Administrației și Internelor, Ministerul Transporturilor Construcțiilor și Turismului, Ministerul Sănătății, Consiliul Național pentru Combaterea Discriminării, Agenția pentru Egalitatea de
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
de drepturile și îndatoririle cetățenilor romi, dezvoltarea capacității instituționale a Agenției Naționale pentru Romi și a structurilor locale implicate în implementarea și monitorizarea Strategiei Guvernului. Toate aceste domenii sunt comune politicilor publice pentru romi. Cu toate acestea, chiar dacă măsurile propuse, centrate pe romi și finanțate prin programele PHARE și parțial prin sumele de la bugetul de stat, necesită o abordare de lungă durată pe termen lung vor conduce spre o societate coezivă și incluzivă, complementar cu resorbția rapidă a problemelor grave de
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
sociali. Chestionarul utilizat conține atât întrebări deschise, cât și întrebări închise. Întrebările deschise au fost utilizate în special în secțiunile care vizează evidențierea nivelului de informare, cu scopul de a lăsa subiecților libertatea unei exprimări individualizate a răspunsurilor. Chestionarul se centrează pe următoarele puncte: - caracteristici sociodemografice ale subiecților; - nivel de informare (infecția cu HIV și alte infecții cu transmitere sexuală); - gradul de risc în ceea ce privește răspândirea infecțiilor cu transmitere sexuală (evidențierea comportamentelor sexuale); - incidența infecțiilor cu transmitere sexuală; - nivel de informare (droguri
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
de stereotipuri și prejudecăți. Asistenții sociali ocupă un loc aproape nesemnificativ între sursele de informare, ceea ce denotă faptul că aceștia nu au reprezentat o sursă de informare/educare (fie că interacțiunile cu aceștia au fost foarte reduse, fie au fost centrate pe alte aspecte), sugerând faptul că se poate face mai mult în această privință. ● Căi de transmitere Contactul sexual este menționat de 66,7% dintre copiii romi intervievați drept cale de răspândire a infecțiilor cu transmitere sexuală, în timp ce 11,8
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
situându-se la interfața dintre individ și sistemul social din care acesta face parte (Orford, 1998, p.109). Din punct de vedere sociologic, suportul social vizează integrarea socială a individului în cadrul comunității. Perspectiva psihologică de abordare a suportului social se centrează pe studiul rolurilor sociale și al comportamentelor de rol, pe modul în care nevoia de suport social și disponibilitatea acestuia se modifică de-a lungul existenței, precum și pe aspecte ce țin de conturarea unei identități personale. Atunci când studiază suportul social
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
alte persoane în scopul de a facilita unul sau mai multe obiective ale adaptării” (Dolbier, Steinhardt, 2000). Datorită complexității acestui concept se pot distinge câteva aspecte ale suportului social: Cantitatea/calitatea suportului social. O abordare cantitativă a suportului social se centrează pe natura structurală a suportului social (familie, vecini, rude, organizații comunitare etc.) și determină măsurarea numărului de legături sociale ale unui individ, precum și diversitatea rețelelor sociale, în timp ce o abordare calitativă a suportului social reflectă semnificația și înțelegerea relațiilor, reciprocitatea suportului
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
social și ipotezele de moderare a stresului Sursa: S. Cohen și T.A. Willis (1985), „198 stress, social support and the buffering hypothesis”, în Psychological Bulletin, nr. 98 pp. 310-357, 1985, apud Zani B., 2003, p. 77. Cercetările recente se centrează pe analiza unor combinații de factori, personali și sociali, care pot influența în mai mare măsură rezistența la efectele negative ale stresului. Există deja numeroase confirmări ale acestui model, cercetătorii explicând când și cum acționează suportul social în secvența ce
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
decât achizițiile pozitive. Astfel, în legătură cu Reforma, nu vom menționa ceea ce ar putea fi considerat ca negativ, anume războaiele religioase, ci doar aporturile pozitive, toleranța recunoscută pe termen lung ca valoare. Putem, evident, să ne imaginăm o lectură care s-ar centra doar pe non-va-lori, pe eșecuri, pe ororile istoriei. Ar fi instructiv, dar deprimant. Își are acest demers locul într-o carte de sociologie? Materia primă a sociologului nu se limitează la "terenul" care îl înconjoară. Faptele istorice sunt și ele
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
limbaj riguros, împrumutând de la Platon și Aristotel noțiuni și instrumentele reflecției. Euharistia devine "transsubstanțiere" și mai târziu, la Luther, "consubstanțiere". Deci, se vrea susținerea dogmei prin rațiune și se dorește o dialectică impecabilă pentru acest demers. Dar această rațiune este centrată pe Dumnezeu. Ea folosește la confirmarea credinței și nu la contestarea ei, ca mai târziu. Ea pregătește omul, afirmă contemporanii, pentru a primi Cuvântul și în acest scop pune la lucru gândirea, trezește inteligența, ascuțește spiritul. Celebra formulă a Sfântului
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
dacă se pot ratifica acțiunile ei în câmpul cunoașterii printr-un act de „înțelegere”. Din acest motiv, susține M. Scheler, oriunde poate fi concretizat sau obiectivat un om, ne va scăpa înțelesul interior al persoanei, semnificația acesteia, întrucât ne vom centra observația numai asupra învelișului exterior, aparent obiectiv, al ființei umane. Pe aceste considerente se poate conchide că orice contact psihiatric cu omul poate fi posibil numai ca o „înțelegere” însoțită de impresia pe care o avem asupra fenomenelor morbide, atât
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
Pe de o parte, cunoașterea persoanei bolnavului așa cum se poate desprinde din observarea comportamentului acestuia și din relatările trăirilor sale; iar pe de altă parte, din analiza conținutului „discursului narativ” al acestuia considerat ca „material-document” clinic. Orice „discurs clinic” este centrat tematic în jurul suferinței care este descrisă ca o modalitate personală, nouă, neobișnuită, de „a fi”, trăită de persoana bolnavului. Faptul este valabil atât în cazul „suferințelor somatice” cât și în cazul „suferințelor psihice”, numai că diferă „atitudinea” bolnavului narator față de
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
atribuie semnificație „câmpului epistemic” al psihopatologiei, dar, în egală măsură și pentru psihiatria clinică, psihanaliză, medicină psihosomatică etc. Pentru G. Lanteri-Laura, „discursul clinic” este constituit din „câmpul semiologiei psihiatrice” și el reprezintă „câmpul epistemic medical”. Din aceste considerente ne vom centra atenția asupra analizei asupra semiologiei psihiatrice. Semiologia psihiatrică reprezintă două aspecte specifice: - semiologia sincroniei, care privește simptomatologia bolnavului în momentul întâlnirii cu medicul/psihologul și examinarea acestuia de către specialiști; - semiologia diacroniei, care explorează starea bolnavului, de către medic/psiholog, prin întoarcerea
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
psihice: - simptomatologia în psihiatrie; - simptomatologia în psihofarmacologie; - simptomatologia în psihiatria copilului și adolescentului; - simptomatologia în gerontopsihiatrie; - simptomatologia în psihiatria socială; - simptomatologia în psihiatria transculturală; - simptomatologia în medicina psihosomatică; - simptomatologia în psihanaliză; - simptomatologia în psihoterapie. În cele ce urmează, ne vom centra atenția asupra simptomului în sfera clinicii psihiatrice, întrucât acesta interesează în mod direct sfera psihopatologiei. Facem această afirmație întrucât simptomul psihiatric este expresia tulburării psihopatologice a proceselor psihice, la care ne vom referi mai departe în studiul nostru. Simptomatologia clinicp
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
care avea ca obiect de observație medicală boala, psihologia medicală își va deplasa atenția asupra persoanei bolnavului (M. Balint, P. Le Gendre, P. Sivadon, E. Rist, H. Sigerist). Rezultă, în mod explicit, din cele de mai sus, că problema se centrează asupra aspectului epistemologic al temei necesitând o riguroasă precizare a obiectului și metodologiei. Importanța psihologiei medicale constă în faptul că ea vine să completeze punctul de vedere clinic referitor la boală. Indiferent de natura acesteia, somatică, psihică sau psihosomatică, boala
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
isterică. În psihobiografia acestor indivizi se notează existența unor carențe emoțional-afective familiale în copilărie (absența tatălui, mame care și-au neglijat rolul etc.). 4) Dezvoltările ipohondriace Acest tip de tulburări sunt puse în legătură cu patologia pulsională (Hansen). Frica, suspiciunea, organizate sau centrate în jurul propriului Eu având ca temă majoră impresia unui pericol la adresa stării de sănătate personală, constituie factori emoționali în geneza acestui tip de dezvoltări anormale ale personalității. Bolnavul se află într-o permanentă stare de tensiune psihică. Gândirea sa este
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]