6,066 matches
-
șeful. Și chiar nu aveți nimic altceva decât bere neagră? întrebă Toma ușor descumpănit. Acum, în miezul verii nu aveți o bere rece? Ba da, cum să nu. V-am spus că avem o bere neagră cum n-ați mai gustat niciodată. V-o recomand cu toată căldura. Nu mai vorbi de căldură! Simt că mă topesc numai când pomenești de ea. Eh, așa vine vorba. Să știți că nu numai că e foarte gustoasă dar e și rece, taman așa cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
care se recomandase a fi șeful, îi expedie înapoi. Ce înseamnă asta? întrebă Toma, arătând spre cele trei halbe. N-am comandat decât una. Știu foarte bine comanda dumneavoastră, domnule inspec tor! Și atunci? Prima halbă este ca s-o gustați și să vă convingeți cât e de bună, a doua e de sete iar cea de a treia am adus-o ca s-o savurați cu plăcere și să uitați de căldură. Pardon, cred că nu trebuia să pomenesc de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
doua e de sete iar cea de a treia am adus-o ca s-o savurați cu plăcere și să uitați de căldură. Pardon, cred că nu trebuia să pomenesc de... așa mi-ați spus mai devreme. Cristi, care deja gustase din berea adusă, începu să zâmbeas că. Începea să-i placă chelnerul ăsta. Chiar dacă întâlnirea lor nu debutase sub cele mai bune auspicii, acum îi devenise simpatic. Felul în care clasificase cele trei halbe de bere era de-a dreptul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
odată? spuse Calistrat de data asta foarte clar. Ăsta-i cusurul tuturor femeilor, cum se simte bărbatul bine împreună cu prietenii, apar și îl iau acasă. Lasă-l, dragă, să cinstească un pahar cu mine, dacă tu nu vrei nici măcar să guști! Ce, aici nu are ce înfuleca? No, uite, masa e plină de mâncare! Iar dacă vrea să doarmă, fii sigură că voi găsi și un pat pentru el. Nu-l băga în seamă, spuse Ileana, e beat. Ba nu sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
că nici Maricel, de fiecare dată când își amintea numele șefului de sală nu-și putea ascunde un zâmbet, nu părea să se sinchisească prea mult de asta. Fiindcă nu-și putea permite să bea vârtos, își omora timpul numai gustând pălinca. Se gândea la ale lui și trăgea cu urechea la discuțiile celor de la mesele învecinate. Îl amuza graiul ardelenesc în care minerii se plângeau de greutățile lor. Așa aflase că exploatarea lemnului era o îndeletnicire apărută abia de curând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
se dezbrăcară și așteptau să sărute icoana, crucea sfântă și mâna părintelui, apoi cei mari să cinstească un cană de vin fiert, iar copiii să primească mere și nuci. Fetea, să nu uiți să veniți să mă colindați, spuse părintele, gustând din cana aburindă. Știi că și cucoana se supără! Dă, părinte, om veni și anul acesta, dacă Dumnezeu ne va ține până-n seară! se bucură gospodarul casei, cu gândul la plăcinta cu dovleac și la rachiul îndulcit cu miere ale
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
parte din familia ei, care, poate, o aștepta să revină pe meleagurile natale. Chemarea străbunilor a îndemnat-o să-și deschidă portița ferecată a inimii, îndemnând-o la călătoria îndelung visată. Așteptarea n-a fost de prisos, se simțea acasă, gustând, cu ochii amintirilor, vuietul pădurii, liniștea cimitirului ori dulceața merelor domnești din fața casei părintești. Și-a întâlnit rudele, i s-au dezvăluit taine, mistere ascunse ale sufletelor oamenilor. S-a simțit împlinită, descătușându-și noianul chinuitoarelor temeri și întrebări fără
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
poporul a plîns și mai mult după Abner. 35. Tot poporul s-a apropiat de David ca să-l facă să mănînce ceva cît era încă ziua; dar David a jurat, zicînd: "Să mă pedepsească Dumnezeu cu toată asprimea, dacă voi gusta pîine sau altceva înainte de apusul soarelui!" 36. Lucrul acesta a fost cunoscut și plăcut la tot poporul; toți au găsit că era bine ce făcuse împăratul. 37. Tot poporul și tot Israelul au înțeles în ziua aceea că Abner, fiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85050_a_85837]
-
reflecta în toată splendoarea, tâmpenia ce te copleșește. * Este de-ajuns să văd o cutie cu detergenți în plasa unei femei, ca să-mi amintească de rufe murdare. Timpul - un asasin! * Visează dar nu-ți fă vise! Din viață trebuie să guști, nu să mănânci pe săturate. * Femeia - forță motrică în societate. Un adevăr umilitor pentru bărbați. * Nu era sigur că Dumnezeu îi auzise rugăciunea dar omul se ușurase și în plus mai spera și la o recompensă. * Sărutul - conectarea orificiilor superioare
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93037]
-
fața în lumina albă a lunii, parcă nu m-ar cunoaște, își freacă de trupul meu, dinspre burtă și bazin spre picioare, coapsele fierbinți. Mă prăvălesc peste ea țintuind-o în perete, cu sexul uriaș în ea încep să-i gust pielea dintre bărbie și gât, carotida ei pulsează lângă gura mea umplând-o de mirosul sângelui, ea își eliberează, cabrându-se, mâinile de sub mine și începe să mă hârșie cu unghii de pisică pe spate, pe când undeva sub noi cântă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
pe colțar, ședea Zina îmbrăcată sumar doar în maieul lăbărțat, agitându-și succesiv pe stinghia taburetului picioarele goale. Nu că m-ar fi făcut ea să elimin pâinea prăjită de pe lista alimentelor respingătoare (alături de căcat, pe care nu l-am gustat încă), vreau doar să spun că în dimineața aceea, mâncând fără să simt gusturi vulgare, a mers. Brusc mi se pare că am descoperit explicația lipsei mele de substanță, privind cu o concentrare dureroasă albul mesei de bucătărie la care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
Înțelegere. De la ei am Învățat cum să așez masa când am musafiri și cum să fiu o gazdă perfectă. La masa lor te săturai numai privind fața de masă, cum erau așezate bucatele și felul În care te Îmbiau să guști din fiecare; bucate gustoase, pregătite de amândoi... era cea mai mare bucurie și plăcere a mea! Înainte de Paști, am plecat cu mașina la țară, cu soțul și fiul nostru, să luăm lumina divină În noaptea Învierii Domnului. În drum, am
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
cireșe coapte . PÎnă să ajungă În piață să cumpere fructe, să Își stăpânească pofta, se apropie de poarta livezii cu gândul să roage paznicul să-i culeagă vreo câteva, că simțea că nu mai poate merge mai departe dacă nu gustă o cireașă. Paznicul nu era la post și, profitând de acest fapt, pătrunse În livadă să culeagă ea câteva, de poftă. Dar nu apucă să culeagă decât o singură cireașă pe care o băgă În gură, și se văzu Încolțită
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
ști ce e iubirea? Oare fericirea ajunge să se împartă la toți? Toamna de anul ăsta părea mai specială. Avea atâta timp să o trăiască, să-i poarte mantia uscată din frunzele multicolore, să-i admire întreaga paletă, să-i guste tristețea, să și ascundă lacrimile după stropii de ploaie, să-i cânte singurătățile.... Cineva se apropie de ea și-i puse o mână pe umăr. Te deranjez? Ia loc lângă mine și mai spune-mi ce-ți face Creața? Face
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
și fără chimicale, la fel și cu fructe. Mai mult, părinții creșteau porci, dintre care unul era pentru noi. Din mere mama făcea oțet (rețetă pe care am preluat-o și eu), iar din prune se făcea o țuică mult gustată de musafiri. Din momentul în care ne-am mutat în casa proprie, am avut găini, care ne dădeau ouă și carne. Problema a fost mai gravă din momentul în care nu am mai avut la dispoziție grădina părinților și situația
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
în timp ce cârâia amenințător „Eroi au fost, eroi sunt încă“... Gabriel a asigurat, la cererea Rodicăi, un fundal instrumental, împreună cu grupul lui muzical. Tovarășa Găinușă, o femeie mică și cu un coc foarte înalt, a trecut repede prin întreprindere și a gustat un vârf de aripă de curcan și o gură de Cico, plăcut impresionată mai ales de jocul de culori de pe scaune și ciorapii muncitoarelor de la Holdingul de curci. În urma lor, a ei și a tovarășei directoare Maria, care o urma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
orice doream (e drept, spun și eu precum baba comunistă a lui Dan Lungu, că nici nu știam să ne dorim foarte multe; de pildă, când am mâncat prima dată banane le-am găsit grețoase și nu le-am mai gustat ani de-a rândul). Numai de patru lucruri mă temeam în copilărie: de câini (de toate rasele și mărimile), de inundații (visam recurent casa noastră luată de ape), de posibila moarte a părinților mei și de gândul că, la maturitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
povestea Cântărețul. În prezent este doctorand la University of Washington, unde lucrează la o teză despre poetica și politica imaginarului lingvistic la Cioran. A-ha Telejurnal. Ceaușescu și nevasta-sa în vizită, nu mai contează unde. Se taie panglica, se gustă pâinea cu sare, se iau copiii mici în brațe și ni se face semn nouă, publicului din toată țara. Mama din pat întoarce salutul și adaugă de la ea o bezea trimisă cu singura mână pe care o mai putea mișca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
Oprea pentru a fi înmănuncheată într-o carte după trecerea sa spre cele veșnice (a 34-a la număr). Meritul cărților de memorialistică (corespondență, jurnale) constă în autenticitatea faptelor descrise, în caracterul lor intim, adesea necenzurat de prudența personală, cititorul gustând din gândirea sinceră a autorilor exprimată în condițiile sociale și politice ale vremurilor respective - așa cum consemnează în postfața cărții și profesoara Ana Dumitrescu, catalogând „Corespondența” primită de Alexandru Mânăstireanu în rândul celor care „urmăresc faptele deosebite, eroismul celor plecați pe
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93065]
-
asupra ei. Înflorise și ea. Îi privi albul petalelor lunguiețe și cu nervuri verzui pe margini. Observă că din tulpina-i firavă se prelingea, picătură cu picătură, un lichid aproape vâscos și ușor lipicios. „Hm! Astai planta din care nu gusta Bătrâna niciodată... O evita sistematic. Parcă tușea în apropierea ei. Fornăia...”. Năucit parcă de acest gând, porni pe aleea principală care-i purtă pașii spre grădină. ,,Uff! Buruiana aceasta îmi amintește de ceva..., dar...nu știu ce anume...”, șopti Tudor, îngândurat, deschizând
Captiv pe tărâmul copilăriei by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/630_a_1234]
-
mâncărurile bune. De dimineața până seara o vedeai șezând pe un scăunel din bucătărie având în jurul ei un bucătar chinez și vreo două-trei tinere băștinașe pe care le trimitea de colo până colo, între timp conversând amabil cu toată lumea și gustând din mâncărurile savuroase pe care le născocea. Când dorea să-și onoreze un prieten îi gătea cu mâinile ei. Ospitalitatea era pentru ea o pasiune și nimeni de pe insulă nu trebuia să se lipsească de o masă dacă era ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
lucrurile nu erau încă fixate într-o formă irevocabilă. Erau luxuriante într-un mod amețitor. Erau încărcate de aromele grele ale tropicelor. Păreau să posede o patimă sumbră numai și numai a lor. Erau fructe vrăjite pe care dacă le gustai îți puteau deschide poarta către cine știe ce taine ale sufletului, precum și către palatele misterioase ale imaginației. Erau întunecate de niște primejdii neașteptate, iar dacă le mâncai te puteai preface din om în fiară ori în zeu. Tot ce era sănătos și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
vreo împiedicare fortuită sau un accident să fi zădărnicit restituirea. Toată ziua am dat târcoale cutiei de scrisori ca să văd dacă Mihaela n-a respins-o. Nu se întîm-plase nimic. Frica însă nu ceda. Din cauza acestei neliniști nici n-am gustat bucuria victoriei care căpătă certitudine abia a doua zi, când și scrisoarea următoare fu reținută. Nu cred să se fi bucurat nici Columb când, după îngrozitoarea călătorie în necunoscut, a zărit pământul visului său, așa cum m-am bucurat eu de
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
cinteză. ― Ce drăguț din partea ei că ne-a făcut o vizită. Asta e de bine, ne-aduce noroc. ― Oricând avem nevoie de așa ceva. I-o fi foame? S-o poftim la masă, ce zici. Hai, micuță cinteză, nu vrei să guști ceva? ― N-o speria, Dor, să nu-și ia tălpășița. ― Nu-ți fie frică, neamul ei e curajos, lucru mare. Mihaela stropși între degete o bucățică de pâine și împrăștie firimiturile pe jos, pe covor. Dar păsărică nepricepând gestul zvîcsni
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
de vreo primejdie. ― Să-i dăm un pic de șnițel, ce zici? ― Fii serioasă, nu poate mânui furculița și cuțitul. Mihaela râse. Pasărea refuză să se înfrupte din friptură, dar înfipse de câteva ori ciocul într-o perișoară moale și gustă o firimitură de tort. În acest timp noi continuam să mâncăm cu cea mai mare grijă, evitând cel mai neînsemnat zgomot. Cinteza, cât un pumnișor roz de copil, fremăta fără astâmpăr, sărea din loc în loc, zbura, venea îndărăt, ciripea și
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]