8,226 matches
-
în Dristor, în mintea lui, acolo, o fi introdus divorț (ca părinții mei), adio tată, o să-ți găsești și tu altă mamă, asta e, așa e dat să fie, fiecare cu ale lui. Două precizări: 1. „E întuneric beznă și miroase a brânză“ îmi spunea Filip în nopțile de vară cu tunete și trăsnete în care ne prefăceam înspăimântați ca să ne înghesuim sub plapumă. 2. Nu știu de ce, dar mâncărimea aia a încetat să mă mai zgândăre așa de tare. 8
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
sângeros, a unui neamț crud, a unui cardinal avid de putere, a unei femei elegante și prefăcute, a unei avalanșe, a unei căpetenii sioux sau a unor explozii devastatoare), ei bine, chiar în clipele alea, simțeam că after-shave-ul lui tata miroase ca scorțișoara și că mâna lui e tare caldă. La sfârșit, era duminică la prânz și lumina zilei (chiar și în zilele înnorate) ne orbea pe amândoi și ne obliga să ne ștergem ochelarii. Înainte să luăm troleul către casă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
amândoi și ne obliga să ne ștergem ochelarii. În lungile perioade în care tata era plecat pe șantiere (susținând că fără oameni ca el s-ar alege praful de țara asta), deschideam ușa camerei obscure și o cercetam pe îndelete. Mirosea urât, a aer stătut și rânced, fără tata mirajul camerei obscure se topea și se arăta cealaltă față a spațiului aceluia liliputan, un veceu de serviciu dezafectat. Într-o zi în care Matei se apropia în ritmul lui de maratonist
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
ce se petrecea în baie, bănuiala e bănuială, iar adevărul e adevăr, tot ce pot să descriu cu mâna pe inimă este că atunci când intram după el (și eram obligat s-o fac, dimineața, fiindcă altfel întârziam la școală) înăuntru mirosea tare amestecat. În aer pluteau vapori groși de deodorant, pentru că așa își imagina el că pot fi tăinuite sau reparate anumite fapte. Altfel, era drăguț. Cândva, evadând din bucătăria apartamentului 40 împreună cu mama și mergând ei doi să se bronzeze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
n-o prea mai băga nimeni în seamă. Din cauza școlii cred. În fine. Se făcea că rătăceam într-un labirint cu alei Băiuț, întortocheate, identice, obositoare, căutam să mă liniștesc, să găsesc blocul D 13, se lăsase un întuneric beznă, mirosea a brânză, străzile începeau să se șteargă încet în jurul meu, îmi șopteam întruna „rezistență, pace și cadență, cine nu mai poate, o mână la spate“, pe undeva trebuia să existe o scară de bloc și un etaj patru, ursuleț de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
împleticit, greoi, totul intrase în părăsire, oamenii dispăruseră sau poate că nici nu existaseră vreodată, Constantinescu, Florea, Naghy, Hâncu, în cutia de scrisori zăceau mii de plicuri, încercam să ajung la ele, dar ușița metalică se încăpățâna să rămână închisă, mirosea a stătut și a pânze de păianjeni, la geamurile blocurilor din jur fâlfâiau perdelele (și doar era imposibil ca în tăcerea aia bezmetică să mai poată adia vântul), urcam treptele cu grijă, una câte una, etajele arătau la fel de mohorâte și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
ce era, Carla scoase dela prăjit prima serie pe care le așeză ornamental pe un special platou, oferindu-l marelui Înfometat. În același timp, evident contrariată, privirea ei se fixă asupra lui Tony Pavone. „De unde la-i cumpărat? Acest pește miroase a nămol... ori mai degrabă a petrol...!!” Mirosi una din bucățile prăjite, oferindu-i și lui una, repetând Întrebarea. „De unde l-ai cumpărat...??” Tony Pavone o privi ironic. Mirosi la rândul lui bucata de pește și chiar se aplică deasupra
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
pe care le așeză ornamental pe un special platou, oferindu-l marelui Înfometat. În același timp, evident contrariată, privirea ei se fixă asupra lui Tony Pavone. „De unde la-i cumpărat? Acest pește miroase a nămol... ori mai degrabă a petrol...!!” Mirosi una din bucățile prăjite, oferindu-i și lui una, repetând Întrebarea. „De unde l-ai cumpărat...??” Tony Pavone o privi ironic. Mirosi la rândul lui bucata de pește și chiar se aplică deasupra Întregului platou, replicând. „Evident, miroase a pește...! A
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
fixă asupra lui Tony Pavone. „De unde la-i cumpărat? Acest pește miroase a nămol... ori mai degrabă a petrol...!!” Mirosi una din bucățile prăjite, oferindu-i și lui una, repetând Întrebarea. „De unde l-ai cumpărat...??” Tony Pavone o privi ironic. Mirosi la rândul lui bucata de pește și chiar se aplică deasupra Întregului platou, replicând. „Evident, miroase a pește...! A ce vrei să miroasă...a votcă?” Carla Însă, nu era ușor de convins. „Vorbesc serios, băiete. Tu desigur glumești, Însă eu
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
degrabă a petrol...!!” Mirosi una din bucățile prăjite, oferindu-i și lui una, repetând Întrebarea. „De unde l-ai cumpărat...??” Tony Pavone o privi ironic. Mirosi la rândul lui bucata de pește și chiar se aplică deasupra Întregului platou, replicând. „Evident, miroase a pește...! A ce vrei să miroasă...a votcă?” Carla Însă, nu era ușor de convins. „Vorbesc serios, băiete. Tu desigur glumești, Însă eu Îmi mențin afirmația. Peștele are un miros straniu, greu de acceptat...!” „Prostii... Oare peștele de apă
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
prăjite, oferindu-i și lui una, repetând Întrebarea. „De unde l-ai cumpărat...??” Tony Pavone o privi ironic. Mirosi la rândul lui bucata de pește și chiar se aplică deasupra Întregului platou, replicând. „Evident, miroase a pește...! A ce vrei să miroasă...a votcă?” Carla Însă, nu era ușor de convins. „Vorbesc serios, băiete. Tu desigur glumești, Însă eu Îmi mențin afirmația. Peștele are un miros straniu, greu de acceptat...!” „Prostii... Oare peștele de apă dulce, nu În mocirlă se simpte În
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
două bucăți de pește, arătându-le celor două femei. Priviți cu atenție. De aici a generat tot necazul domnului inginer...!” Cele două femei studie prelung peștele, iar sora medicală rupse cu penseta o fărâmă pe care o duse la nas, mirosind-o. „Nimic deosebit, constată ea privind la doctoriță”. „Acest aliment e perfect comestibil...!?” - decretă doctora privind chiorâș la cei doi. Nu Înțeleg, ce doriți dela mine...?” Turbând de furie, Nando ridică vocea. „Nu v’a explicat bolnavul anterior cu lux
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
nu-i ofere subiect de a fi ridiculizat cu privire la impotență, se dezbrăcă păstrând totuși lengeria de corp. Se lungi alături de țigancă. Poate altul ar fi fost deznodământul acestei clipe imposibile dacă așa zisul pat, În afară de o zdreanță de pătură ce mirosea Îngrozitor a spermă, a urină chiar și a materii fecale, ar fi fost dotat cu un cearceaf care să-i protejeze de lumina zilei, acoperindu-i.Dar așa...?! Privind’o totuși mai cu atenție, țiganca era Întradevăr tânără, destul de frumoasă
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
să le montăm cu mijloace manuale...! Muncitorii au rămas fără lucru. Mai departe, ce se poate Întâmpla...?” Șeful șantierului opinie. „Nu de lucru ne plângem noi. Primăria orașului ne oferă ori câte clădiri dorim să renovăm...Totuși, mie nu-mi miroase a bine...!” Făcu o pauză timp În care desfăcu din ambalaj unele pilule pe care le dizolvă Într’o cană cu ceai ce fierbea permanent pe un samovar alături, turnând’o pe gât cu precizarea. „Aseară am făcut’o lată
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
acesta din jurul gâtului cu Isus Hristos răstignit pe cruce...?” Tony Pavone, dădu din cap afirmativ neânțelegând sensul tendențios al Întrebării. “Frumoase bijuterii...! - oftă așa zisul colonel. O dovadă În plus, mata ai parale, nu glumă. În mod sigur, ofițerul acela a mirosit el ceva...!!” “Idiotul...” - Îl gratifică Tony Pavone. Ce banală afirmație...! În mod sigur, acest presupus colonel n’a terminat școala elementară, În caz contrar n’ar pune asemenea stupidă Întrebare. “Îmi pare rău tovarășe colonel. Aceste obiecte au fost cumpărate
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
țigări - totuși, unii mai flămânzi mușcau cu lăcomie, riscând o rapidă diarie ori cine știe ce alte urmări...! De regulă se serveau două feluri de mâncare. Un fel de ciorbă de arpacaș În care pluteau morcovi găuriți de viermi și ceapă alterată mirosind Îngrozitor În castroanele metalice ce li se oferea prin vizeta ușii de către un deținut Liber și care erau unsuroase cu un fel de murdărie metalizată, provocând o stare de vomă. Mulți o aruncară În W.C.-ul camerei cu gândul la
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
se amuza distribuind castroanele pline cu varză de o așa manieră Încât nefericitul trebuia să-l prindă zburând jumătate pe haine iar uneori cel care nu dovedea suficientă echilibristică era nevoit s’o adune de pe jos. Varza desigur, era stricată mirosind urât iar bucățile de slănină râncede, În putrefacție, se putea observa unii viermi morți de apa fierbinte În care era pregătită varza În timp ce unii care rezistase fierbințelii se roteau pe fundul castronului, cerând Îndurare...! Tony Pavone, vedea și nu-și
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
era comestibilă iar Comandantul Lagărului Rudolf Lang oferea proscrișilor, cu trei-patru zile Înainte de a fi gazați - pâine cu salam...! Numai la penetenciarul Rahova, se serveau deținuților În măncare viermi, pietricele, cotoare de morovi stricați și chiar În putrefacție, slănină stricată mirosind Îngrozitor, găurită de viermii ce uneori Încă mai mișcau și te miri ce alte stupide ingrediente. Cum de fapt, criminali dela criminali Învațâ, comuniștii români au studiat felul ingenios În care „STALIN”, a omorât prin Înfometare peste șapte milione de
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
țigări să fie aprinse dela prima, arestații fumând cu așa o pasiune Încât În curând anemicul electric bec ce lumina destul de neconvingător Încăperea deveni inutil...! Puțin mai târziu, În momentul când fură Încolonați pentru a merge În sala de judecată miroseau a fum, de parcă cineva Îi așezase de vii la afumat...! Flancați doi câte doi legați În cătușe,Întreg convoiul se Îndreptă către sala de judecată fiind rânduiți câte doi În boxa acuzaților, unde oropsiții soartei spera să li se facă
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
bine, pur si simplu suficient de repede am intrat În grația nemților, ce râdeau de mine de felul scâlcit cum pronunțam propozițiile iar de multe ori mă corectau, amuzându-se. Chiar În uniforma militară, soldații erau incredibil de curați și mirosind a parfum plăcut Încât, te Îndemna fantezia să-i Îmbrățișezi și să-i săruți. Probabil erau bine retribuiți ca să-mi facă mie atâtea substanțiale cadouri iar uneori Își mai permiteu să contacteze și să Întrețină o amantă.Extrem de abordabili și
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
de butoi cam de 250 de litri plin ras cu materii fecale În care patru arestați cu un fel de cobiliță Îl ridicau pe umeri și-l răsturnau Într-o canalizare În mijlocul curții, aducându-l Înapoi În cameră murdar și mirosind Îngrozitor, dovedind starea insalubră a improvizatei Închisori Văcărești...! În această imposibilă Închisoare, fără instalații sanitare, deci fără posibilitatea celor peste 8-10 mii de victime a face baie, Își făcuse apariția păduchii...! Pericolul unei epidemii de “Tifos exantematic” era eminent. Teribila
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Aceasta se insinua de-a curmezișul podelei și se strecura În peretele opus, acolo unde scria TOALETĂ. Pe acel perete nu existau rafturi, ci doar o ușă, care era mereu Închisă. Am băgat nasul În gaură și am amușinat-o. Mirosea a șobolan. Țeava intra În perete, după care o cotea și pornea drept În sus. Deși era o țeavă foarte groasă, nu umplea perfect gaura care fusese făcută pentru ea, iar zidăria din jurul ei era tencuită grosolan și peticită de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
mai limitată, ar fi trebuit să fie mai surprinsă decît mine. Mă așteptam să se chircească sau măcar să caște ochii de uimire ori să fie uluită În vreun fel, și am fost șocat s-o văd că pur și simplu miroase un pic aerul și o ia la trap după mama, de parcă era absolut normal să pășești pe Jupiter. CÎt despre mine, eu Încă mă aflam la adăpostul relativei mele ignoranțe, și doar o vagă neliniște Începuse să roadă ușor la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
speranță, stătusem băgat la cutie Între grinzi, Norman Îmi făcuse o vizită clandestină acasă. Fotolașul fusese dat Într-o parte și aproape distrus, iar lîngă el se afla o moviliță de mîncare ciudată. O grămăjoară de grăunțe cilindrice, verde neon. Miroseau bine, așa că am Început să ronțăi la ele. Erau ciudat de delicioase, iar gustul lor era o combinație de brînză Velveeta, asfalt fierbinte și Proust. Mi-am amintit privirea din ochii lui Norman În clipa cînd a Întîlnit-o pe a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
la una, zăboveam Îndelung - Încă nu-l uitasem pe bietul Peewee - și aproape se crăpa de ziuă cînd am traversat În fine părculețul din apropiere și m-am avîntat, În fine, În Grădina Publică. Iarba de aici era moale și mirosea dulce și plăcut. Era prima mea iarbă, și am mîncat cîteva fire, să văd cum e. Ploaia stătuse, și cerul se lumina Încet spre răsărit. După ce mă tîrÎsem pe sub mașini parcate, de la o mașină la alta, pînă tocmai pe strada
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]