6,948 matches
-
poți asculta, minți că ai lecții de făcut pentru mâine și te duci pe strada Episcopul Melchisedec, unde stă nenea Sebe, legionarul, care Îți citește epigrame de el sub alt nume și care apar În ziarul Informația Bucureștiului. Dar și nenea Sebe, după ce-ți citește epigrame și poezii cu natura, Îți povestește. Cum a fost el pește la Crucea de Piatră și-ți explică ce e ăla un pește și cum a vrut sora lui să-l otrăvească cu stricnină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
merge la pădure ca să ia aer, nici măcar sora lui care este o scorpie și iar spune cum a vrut să-l otrăvească cu stricnină, că de aia a damblagit și nu mai poate umbla și numai după ce te umflă și nenea Sebe cu poveștile lui, cu rebeliunea, cu Crucea de Piatră, cu stricnina, În fine, catadicsești să mergi acasă. Nu mai ai chef de lecții și te gândești, oare ce formulă chimică are stricnina despre care știi că este o otravă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
cu Beckett, și să se sfîrșească cu Eschil și Euripide” (Silviu Purcărete, iunie 2009, În publicația on-line Bit press). De ce?... Într un puseu ludic, combinînd două proze excep ționale, despărțite de un secol, Întreb și eu, ca intertex tualistul : „ De ce, nene Anghelache, fierbe copilul În mămăligă?”... S-a vorbit mult despre strigătul celebrelor trei surori cehoviene, „La Moscova!”. De la Începutul piesei, pînă-n 24 finalul ei, Olga, Mașa și Irina nu visează altceva decît să se reîntoarcă În Capitală. Nimeni Însă nu
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
o scrisoare soției prietenului, cu care ori cum se vede cel puțin de două ori pe zi, și o mai și sem nează, ridicol, ...” cocoșelul tău”!) ; iarăși nu cred că mai e important citatul din Nottara, despre modul În care nenea Iancu urmărea și conducea repetițiile textelor sale : după cum bine se știe, nu Întotdeauna dramaturgul este și regi zorul ideal al piesei ... Sigur că unele afirmații din altă teză, despre eroine cu ereditate Încărcată, pot sta, ca-n teatru, unde nimic
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
mai avea o rezervă legată de imaginea nopții caragialiene :”una luminată vesel, zgomotoasă”(p.88) ;cred că mai există și o noapte terifiantă, născătoare de spaime și deliruri, În proză și teatru ; Miticii nu-s chiar atît de veseli, din moment ce nenea (Mitică) Anghelache face ce face, În Inspecțiune, iar la hanul lui MÎnjoală se petrec lucruri necurate... Dar cînd se vor pune criticii de acord, În Caragialia? Nevermore! - cum ar zice un anxietat al nopților din altă literatură.. Pe Teofil VÎlcu
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
aglomerat și ne uitam la vitrina de acolo atât de des, încât aproape că mi-a șters din memorie trenulețul. Odată am întrebat-o pe tanti Mae dacă nu s-a plictisit să ne tot uităm la aceeași fotografie cu nenea care face reclamă la lame de ras, dar ea mi-a zis să mă uit în continuare fiindcă s-ar putea să învăț cum să mă bărbieresc când o să mă fac mai mare. Într-o zi, după ce au dat jos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
ce bine ți-ar face. EFIMIȚA: Moft... E de la reacțiune. M-a păcălit spițerul. Mai bine! LEONIDA: Cîte un pahar de șampanie la botul calului. (vine un chelner, poate fi Rică deghizat, oferă șampania, iese) . LEONIDA (toastînd): Să-mi scrii, nene! EFIMIȚA: Adio, soro! (ciocnesc și beau, apoi își reiau gazetele). 7. Intră grupul de cetățeni agitați comentează între ei, mai interpelează publicul, mai mult îl acuză, îl ceartă ca și cum el ar fi "societatea", fiecare în alt sector al publicului. Replicile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
se face cînd unui spectator, cînd brusc altuia cu violență și sarcasm. Publicul trebuie să se simtă efectiv insultat, agresat: Ce mai e nou?! Ha! Prost monșer. Nu mai e patriotism. O soțietate fără prințipuri! A! coruptă soțietate! Ce recoltă nene? Ce recoltă? Îmi pare foarte rău. Îmi pare foarte rău! Dar știi?! Foarte rău! Dumneata care te pretinzi! Apoi, dacă vezi, ce mai umbli cu mofturi! Dacă unul ca dumneata stă indiferent și nu se interesează...! O să le plătiți! Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
trei numere. Mai sint trei numere! Fugi că mor! S-a tras de Anul Nou. Ha-ha-ha. Dă-l cățeaua! Dac-am văzut că mă omoară concurența străinilor... Las' că ți-o reperează domn'Mitică. Căz geaba te mai bocești acuma! Nene, ești un om fericit, să trăiești. Ce infamie, domnule? Se întinde o cîmpie, pe sub poale de Carpați, cîmp deschis de călărie... ețetera, ețetera. Parod, dați-mi voie, mie mi se pare că din contra. Un moment, onorabili concetățeni. Blestemată politică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
Caragiale este mereu pe-aproape, în piesele lui Horia Gârbea, până și în Pisica de lîngă Baskerville, unde, alături de Hercule Poirot și Ștrangulatorul din Boston, apare Ipingescu, care după ce participă la discuția firească despre rapiță ajunge la o concluzie inefabilă: "nenea Iancu, săracu, nu te lăsa niciodată neomenit"... Două piese ale lui Horia Gârbea, printre cele mai ample, au un "statut special". Stăpânul tăcerii, piesa care încheie primul volum, se petrece în regatul Nilului-de-Sus, "o țară în plină dezvoltare economico-socială" care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
Concord, femeile cu blănuri de nurcă, iar bărbații cu costumele lor fosforescente și, măiculiță, ce mai râd, se umflă de-atâta râs și râd și râd - „Ajutor, ajutor, se-neacă fi-miu, doctorul!“ - ha-ha-ha, ha-ha-ha, dar cum rămâne cu durerea, nea Myron Cohen! Cum rămâne cu tipul care se îneacă de-adevăratelea? Care se îneacă de-adevăratelea în oceanul neîndurării părintești? Cum rămâne cu el, care, întâmplător, nea Myron Cohen, sunt chiar eu! Doctore, te implor, nu mai pot trăi într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
ajutor, se-neacă fi-miu, doctorul!“ - ha-ha-ha, ha-ha-ha, dar cum rămâne cu durerea, nea Myron Cohen! Cum rămâne cu tipul care se îneacă de-adevăratelea? Care se îneacă de-adevăratelea în oceanul neîndurării părintești? Cum rămâne cu el, care, întâmplător, nea Myron Cohen, sunt chiar eu! Doctore, te implor, nu mai pot trăi într-o lume al cărei înțeles și-a cărei dimensiune sunt date de-un măscărici vulgar dintr-un bar de noapte. De-un... un practicant al umorului negru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
zis eu. Băi, ce-aș mânca. Băi, ce m-aș hrăni, bă. Uite ce, mi-a întors-o ea, n-oi fi știind eu ce sunt, dar nici tu nu știi ce vrei să fiu! Ține minte treaba asta. — Marfă, nene. — Băi, pulică! Tu nu vezi ce viață am eu? Crezi că mie îmi place să fiu un nimeni? Crezi că mă-nnebunesc după viața asta găunoasă pe care o duc? Ei bine, o detest! Urăsc New York-ul! Nu vreau să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
ai tăi și mai ales de taică-tău. Amarnic om nea Petrică - te băgase pe bandă în focu’ iadului, ca o pedeapsă, iar pe de altă parte, Ticuță te ducea cu vorba că te ia și-l aburea și pe nea Petrică. Taică-tău, la o adică, ar fi putut să-i facă o reclamație la miliție și să-l cheme-n judecată pentru corupere de minori sau viol. Era destul de destupat la cap bătrânul ca să-și dea seama încotro s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
pe care la o adică bătrânu’ o călcase: ca minoră, cum era legea atunci, ea n-ar fi avut voie să lucreze în fabrica aia de pâine, în trei schimburi și-n condițiile de muncă grea de pe bandă, așa încât pe nea Petrică îl costase un curcan și niște damigene la biroul Personal ca s-o angajeze. Asta ca un ultim efort, vezi, după ce se sacrificase la sânge s-o țină opt ani în școala generală și încă un trimestru din primul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
acasă. Ticuță plecase din Câmpulung de câteva luni, își găsise de lucru în București, și uite-l că s-a întors s-o ia și pe ea acolo, ca să-și pună împreună viitorul la cale. Până una alta, tot ca nea Petrică ți-a găsit și el de muncă, Mirelo, pe bandă, ca la pâine, dar de astă dată într-o fabrică de încălțăminte, în mirosul și gazele alea de soluție de prenadez și diluanți, de ieșeai ca beată de acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
drept pentru care bătrânul nu mai prididește răstindu-se: — Io am dat niște bani, dom’le, am plătit pentru locu’ ăsta ca să dau la pește! Auzind de bani, paznicul tresare și grăbește pasul, ca și cum ar da s-o ia spre nea Matei, să-i spună că nu se cuvine să strige în gura mare, să știe toți proștii de afacerile lor, și uite-l și pe Rafael îndurându-se să-și întrerupă exercițiul de craul dezlănțuit, ca să ia aminte la cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
-s condițiile și posibilitățile. N-ai decât să primești. Iarba verde de acasă e o tăvălitură de paie, dar n-ai unde să te duci... Cică să vinzi și să pleci, Dumnezeule, unde? Peste apă, în urma lui, se auzea limpede nea Matei, blestemând cu năduf și parcă pieziș, adresându-se nu lui Rafael, ci altuia, care vede cum se alege praful de pescuitul lui. Peste două minute tăcu. Ostenise probabil. Ostenise și Rafael, fără să se epuizeze însă. Ar mai fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
era gata să fie risipită de zgomotul tot mai puternic al traficului de pe șosea, iar după o vreme, auzi glasul bătrânului conversând cu tipul ăla care dijmuia pescarii și care parcă s-ar fi străduit acum să-l perie cu nea Matei în sus, nea Matei în jos, deștept tare nea Matei ăsta. Rafael îl auzea hlizindu-se cum că nea Matei e mereu pe baltă la patru dimineața, și până să fumeze trei țigări și-a luat două kile de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
risipită de zgomotul tot mai puternic al traficului de pe șosea, iar după o vreme, auzi glasul bătrânului conversând cu tipul ăla care dijmuia pescarii și care parcă s-ar fi străduit acum să-l perie cu nea Matei în sus, nea Matei în jos, deștept tare nea Matei ăsta. Rafael îl auzea hlizindu-se cum că nea Matei e mereu pe baltă la patru dimineața, și până să fumeze trei țigări și-a luat două kile de baboi pentru o prăjeală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
bătrânului conversând cu tipul ăla care dijmuia pescarii și care parcă s-ar fi străduit acum să-l perie cu nea Matei în sus, nea Matei în jos, deștept tare nea Matei ăsta. Rafael îl auzea hlizindu-se cum că nea Matei e mereu pe baltă la patru dimineața, și până să fumeze trei țigări și-a luat două kile de baboi pentru o prăjeală țapănă, după care n-are decât să se ducă acasă să se culce nea Matei. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
cum că nea Matei e mereu pe baltă la patru dimineața, și până să fumeze trei țigări și-a luat două kile de baboi pentru o prăjeală țapănă, după care n-are decât să se ducă acasă să se culce nea Matei. O face pă treabă nea Matei, da’ ce nu-i place lui la nea Matei e că strigă-n gura mare de bani, că a plătit. Păi, bineînțeles c-a plătit, dar asta nu înseamnă că... la care nea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
trei țigări și-a luat două kile de baboi pentru o prăjeală țapănă, după care n-are decât să se ducă acasă să se culce nea Matei. O face pă treabă nea Matei, da’ ce nu-i place lui la nea Matei e că strigă-n gura mare de bani, că a plătit. Păi, bineînțeles c-a plătit, dar asta nu înseamnă că... la care nea Matei îi ia vorba din gură, plângându-se de tembelul ăla care i-a bălăcit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
nea Matei. O face pă treabă nea Matei, da’ ce nu-i place lui la nea Matei e că strigă-n gura mare de bani, că a plătit. Păi, bineînțeles c-a plătit, dar asta nu înseamnă că... la care nea Matei îi ia vorba din gură, plângându-se de tembelul ăla care i-a bălăcit apa și i-a speriat peștele și i-a stricat cheful dis-de-dimineață. Oh, tocmai când reușise să-și scoată din cap porcăria asta... Adevărul e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
cine dracu’ să-i fie frică? Poate cel mult de animalul din el, care-i roade măruntaiele, schimonosindu-l și înveninându-l. — Nu înțeleg ce-ți trebuie, prietene. Unde vrei să merg cu tine? În loc de răspuns, tipul îl strigă pe nea Matei, poate pentru că acolo ar fi vrut să-l ducă pe Rafael, și uite pentru ce: — Scoate permisu’ ăla, mea Matei, permisu’ matale de pescuit. Să-l arăți lu’ ăsta. — Lasă-l naibii, se aude nea Matei, oțărându-se din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]